Lögberg-Heimskringla - 24.09.1969, Síða 7

Lögberg-Heimskringla - 24.09.1969, Síða 7
LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, MIÐVIKUDAGINN 24. SEPTEMBER 1969 7 Fréttir fró íslandi Framhald af bls. 5. tvær milljónir króna, og mun söfnunin standa fram í miðjan október, en hún hófst 19.. júní. * * * * Að nokkrum árum liðnum mun fyrirtæki mínu ekki veita af öllum þeim þorski, sem ís- lendingar geta aflað, sagði Haddon Salt, sem nú rekur 120 veitingahús í Bandaríkjunum, sem eingöngu hafa á boðstól- um „Fish and Chips". Er nú eingöngu seldur íslenzkur fiskur á þessum stöðum. Að ári liðnu hygst Salt stofn- setja 350 slík veitingahús til viðbótar og síðan 500 árlega. Er þessi ötli framkvæmdamað- ur brezkur og er hans aðalá- hugamál, að kenna Banda- ríkjamönnum að borða fisk. í heimalandi hans eru „Fish and Chips' veitingastaðir fjölmarg- ir og hafa Bretar framleitt fisk á þennan hátt í hundrað ár. * * * Nokkrir fleiri hvalir eru nú komnit á land heldur en á sama tíma í fyrra. Samtals eru það 289 hvalir, 235 langreyður, 22 sandreyður og 32 búrhvalir. Um helgina kom á land í hvalstöðinni í Hvalfirði 70 feta langreyður og hefur aðeins ein skepna stærri veiðzt í sumar og var það 73 feta hvalur af sömu tegund. Stærsta lang- reyður sem vitað er til að hafi komið á land í hvalstöðinni var 75 fet. Loftur Bjamason, útgerðar- maður, tjáði blaðinu, að dimm- viðri hefði nokkuð háð hval- veiðunum í sumar, ^n ekki hefðu verið úrtök fyrr en nú að hvalbátamir liggja inni sökum storms á miðunum. Loftur benti á að þó að fleiri hvalir væru komnir á land nú heldur en á sama tíma í fyrra væri það ekki með öllu sam- bærilegt, þar sem meira hefði veiðzt af sandreyð, sem er smá, heldur en undanfarin sumur. * * * Ferðamannaskip em orðin fastir gestir hér í Reykjavík- urhöfn. Eitt slíkt var hér fyrr í vikunní. Farþegarnir höfðu nægan tíma til þess að ganga í verzlanir, og fór svo, að lopapeysur gengu nær því til þurrðar í verzlunum þeim, sem aðallega selja slíkan varning. Ullin íslenzka og það sem úr henni er unnið verður stöð- ugt vinsælla hjá erlendum ferðamönnum og reyndar okk- ur íslendingum sjálfum líka. * * * Geysimikil rækjuveiði hefur v e r i ð undanfarna daga á Reykjarfirði á Ströndum, en þar fann Ásdís frá Isafirði ný rækjumið í júlí s. 1. Eru sumir bátarnir komnir með allt að tuttugu tonn á stuttum tíma. Bátarnir eru nú farnir að sigla með „móðurskip' með sér á miðin, sem síðan flytja aflann frá þeim til Isafjarðar. Björgvin Bjarnason á ísafirði er með v é 1 b á t i n n Andra í rækjuflutningum frá Reykjar- firði, og hefur hann tvisvar sinnum komið með rækjufarm þaðan, 12 til 15 tonn 1 hvorri ferð. Þá hefur 'Óli M. Ólsen tekið á leigu vélbátinn Ás- mund. Ástæðan fyrir hinni miklu rækjuveiði í Reykjarfirði er talin vera sú, að þar er mun kaldari sjór heldur en í Djúp- inu, enn sem komið er, og er rækjan komin með skel þar. Hins vegar er hún ekki búin að mynda sér skel í Djúpinu vegna sjávarhitans, að sögn fréttaritara blaðsins á ísafirði. * * * ÓTTAST AÐ VERÐA KYRRSETTUR í SOVÉTRÍKJUNUM 1 dag birti brezka blaðið „Guardian“ bréf frá Valdimar Ashkenazy, þar sem hann seg- ir, að hann telji ekki óhætt fyrir sig að heimsækja heima- land sitt. Sovétríkin. Sem kunnugt er, fékk Ashk- enazy dvalarleyfi í Englandi 1963. Tæpum tveimur mánuð- um eftir að leyfið var veitt, fór hann ásamt konu sinni, Þórunni Jóhannsdóttur, til Moskvu. Segir Ashkenazy í b r é f i n u til „Guardian“, að þeim hjómun hafi verið hald- ið þar nauðugum vikum sam- an og synjað um brottfarar- leyfi hvað eftir annað. Ashkenazy hefur ekki viljað ræða þetta mál frá því að hann kom frá Moskvu. Ástæð- an til þess að hann rýfur nú þögnina, er frétt, sem „Guar- dian“ birti 1. ágúst sL, þar sem fullyrt var af sovézkra hálfu, að Ashkenazy gæti farið frjáls ferða sinna milli London og Moskvu og sagt að hann dveld- ist í Sovétríkjunum 6 mánuði ár hvert. Þórunn og Ashkenazy eru nú í sumarleyfi í Grikklandi. Ashkenazy er heimsfrægur píanóleikari, kvæntur íslenzkri konu. Þau eiga tvö böm Nadíu og Valdmir og heimsækir fjölskyldan oft Island. Mgbl. 22. ágúst. * * * — Það er fyrirséð að ekki verður nema lítill heyskapur í landinu í heild, sagði Halldór Pálsson, búnaðarmálastjóri, í dag. Á Vestur og Suðurlandi eru ótrúlega fáir bændur sem komið hafa einhverjum heyj- um í hús, en norðanlands og austan er ástandið heldur skárra. Næstu vikur skera úr um hvort úr rætist og eru bændur orðnir langþreyttir á þurrkleysi og fari veður ekki batnandi til heyskapar er vá fyrir dyrum í stórum hlutum landsins. , * * * GILCHRIST SENDIHERRA í DUBLÍN SIR Andrew G. Gilchrist, sem var sendiherra Breta á Islandi 1956 til 19591 er nú sendiherra Breta í Dublín. Stendur hann því enn einu sinni í orra hríðinni. Sem kunnugt er var Gilc- hrist einmitt á íslandi á dög- um „þorskastríðsins", þegar mótmæli voru uppi höfð við brezka sendiráðið og brezkur blaðamaður sagði, að sendi- herrann hefði leikið á píanó inni á meðan gauragangurinn var úti. Eftir það var hann sendur.sem sendiherra til Indónesíu 1963, beint í upp- reisnina, sem þar var. Vamaði hann þá óeirðarseggjum, er þeir ætluðu að brjóta upp skjalageymslu sendiráðsins og hlaut heiðursmerki fyrir. Og nú var hann gerður sendiherra í írlandi 1967 og beinast mót- mæli enn einu sinni að sendi- ráði hans. Segir blaðið Times að hann sé eini sendiherrann í brezku utanríkisþjónustunni, sem fylgi þrír lífverðir. Mbl. h r i n g d i til Gilchrist sendiherra í sendiráð hans í Dublín og spurði hvernig væri við sendiráðið núna. Hann svaraði: — Það er alt rólegt! Við átt- um í erfiðleikum í nokkra daga, en við vonum að það sé liðið hjá nú. — Að þetta sé búið? — Það er ennþá spenna norður frá. En við vonum að það versta sé liðið hjá. — Hvernig er það, sendi- herra, þér eruð alltaf sendur þangað sem hættan er mest? — Annað hvort er það til- viljun að ég er hér nú, eða þá að einhverjum í London finnst að ég megi vel missast. — Times segir að þrír líf- verðir séu nú látnir fylgja yð- ur. Er það rétt? — Ég vil helzt ekkert um það tala, svaraði sendiherrann. Að lokum sagði hann, að hann byggist ekki við að kom- ast til Islands í sumar. Það væri svo mikið að gera í sendi- ráðinu í Dublín um þessar mundir. Morgunblaðið. * * * Aflabrögð við Suðurlanc hafa verið góð í sumar og sér- staklega við Vestmannaeyjar þar sem borizt höfðu á lanc um 12000 tonn af bolfiski um síðustu mánaðarmót. Heildar- aflinn á svæðinu frá Homa- firði til Stykkishólms síðan um vetrarlok, 15. maí var um s í ð u s t u mánaðamót um 20 þús. lestir af bolfiski, en heild- arbolfiskafli á þessu svæði síð- an um áramót er um 177 þú. lestir. Humarafli á suður- og suðvesturlandsmiðum í sumar er um 727 tonn af slitnum humri. Við leituðum frétta um aflmagn í nokkrum ver- stöðvum. Mgbl. 21. ágúst. * * * Loflleiðir hafa keypt flug- félagið Intemational Air Bah- ama, en áskilið er í samning- um að stjórnin í Bahama veiti samþykki. En samkvæmt flugréttind- um Air Bahama á flugi yfir Atlandshafið, getur stjórnin tekið leyfið aftur ef skipt er um eigendur. Kristján Guð- laugsson, stjórnarformaður Loftleiða sagði Mbl. í gær, að Loftleiðamenn væru vongóðir um að þessi réttindi haldist. Þess vegna kaupum við, sagði lann. En annars er ekkert öruggt. Air Bahama legir Boeing 707 potu, sem er í förum nú og ganga Loftleiðir inn í leiguna. Sagði Kristján að kaupin breyttu engu um reksturinn Jyrst um sinn og flugferðir yrðu óbreyttar, 3 ferðir fram og aftur milli Nassau og Lux- emburgar í viku hverri. En aðrir möguleikar yrðu athug- aðir í framtíðinni, ef Loftleið- ir halda réttindum. Kaupverðið á Air Bahama er nokkuð flókið mál. Seljandi fær hluta af nettóhagnaði af fluginu, og er því salan nokk- urs konar vonarpeningar fyrir Once a week the gallant MS Esja sails out of Reykjavik harbor on her seven-day cir- cuit of the Icelandic coast. She carries every kind of freight from tractors to tintacks and up to 148 passengers, many of them Icelanders on short trips who join or leave the ship at any of the 24 ports of call. For the easygoing tourist with limited time this coastal voy- age offers a blessedly relaxed way to enjoy the pleasure of a marine cruise. When I went aboard on a June evening there was spec- ulation on our chances of gett- ing through to the northem port of Akureyri. Broken pack ice, floating south from Green- land in exceptional masses, threatened to bar the way. The small British contingent, intrepid to a man, greeted this hazard with becoming phlegm, and we sailed out of Reykja- vik harbor to a lurid but reas- suring b u r s t of sunshine. Hours later, when I went be- low for the night, the mid- night sun was still bobbing presistently on the horizon, bathing the coast in rosy light. The Icelandic coast is splen- didly austere. As the ship chugs along you watch, hyp- notized, the shifting panor- ama of massive cliffs soaring from slopes of shale, formid- able headlands, s w e e p s of green valley and bare green hills. Only as you sail into a deep fiord to anchor in the shelter of a fishing harbor does •the landscape grow kindlier. Vatnseyri, reached early on the first day out, is typical of the small fishing settlements — a cluster of crisp little buildings in a fiord valley encircled by mountains of grey, striated rock. Pleasant, after the confines of a ship’s seljanda, þótt samningar séu skýrir. Mgbl. 22. ágúsl. * * * 90 ÍSLENZKIR FRYSTIHÚSAMENN í KYNNISFERÐ VESTANHAFS t Mikil uppbygging hefur sem kunnugt átt sér stað í Banda- ríkjunum í framleiðslu og sölukerfi Sölumiðstöðvar hrað frystihúsanna þar. Hraðfrysti- húsaeigendur hafa nú ákveðið að efna til hópferðar til Banda- ríkjanna til að kynnast enn betur aðstæðum vestra og skoða hina nýju fiskiðnaðar- verksmiðju Coldwater og jafn- framt eina fullkomnustu fisk- vinnslustöð í Nova Scotia. Fyrirhugað er að fara í þessa ferð 22. september og mun hún standa í viku og verða 80-90 manns í hópnum. cabin, to go ashore, stroll round the village, breathe tonic air. There is a great sense of isolation. Life in the long dark winter must be tough here. Hardy villagers, going a b o u t their business, give the stranger no more than a quick, non-committal glance. There is something of the same aloofness among the Icelanders on board. This, you find, stems from ' a naíional brand of shyness. But seek advice from an Icelandic fel- lów - passenger on the mys- teries of the lunchtime cold table and the barriers collapse. Instantly your plate is heaped with caviar, shrimps, sour whale. You are urged to try this strange pickle and that esoteric sauce. Life histories are exchanged. You have made a friend. Next call, Sveinseyri. Moun- tainsides rise f r o m smooth sweeps of lava rubble to walls of rock, terraced and fretted like gigantic medieval fortres- ses. Near the mouth of the fiord stands a huddle of low, turf-roofed b u i 1 d i n g s , Ice- land’s oldest farmstead. Bildudalur, with its forest of mats, is a splash of brilliant color against looming purple mountains — bright boats and orange floats in the harbor; yellow oilskins and orange nets spread on the silver-grey quay; red and green roofs; yellow tractors. At Thingeyri (pop. 400) Paá- tor Stefan Eggertsson sweeps into the harbor in his sporíy jeep and offers a counducted tour of the village. The jeep is packed with strange devices, among them a receiver which picks up ships’ distress signals and a radio telephone which relays them. The pastor is Framhald á bls. 8. Mgbl. 21. ágúsl. Icelandic Ship Cruises Through Mists of Creafion By ROGER SMITHELLS

x

Lögberg-Heimskringla

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg-Heimskringla
https://timarit.is/publication/160

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.