Lögberg-Heimskringla - 22.10.1969, Blaðsíða 7

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, MIÐVIKUDAGINN 22. OKTÓBER 1969
7
History of the lcelandic Settlements
at The Narrows, Manitoba
Að lifa í sótt við landið sitt
Framhald af bls. 2.
baki, byggingu íþróttahallar-
innar í Laugardalnum, skíða-
hótelið í Glerárdal.
Framhald af bls. 5.
N&rrows and north to the
Bluff called Reykjavik, and
all the way up to Bay End.
Some of the people that lived
in these areas settled first
temporarily on the east side
of the lake in around The
Narrows but others pioneered
right up to these areas that I
mentioned. So while there
were two related groups on
the east and west side, they
were divided by The Narrows
which was often a very for-
midable barrier in crossing
both in summer and in winter.
But these people took an ac-
tive part in our social affairs
as stated before especially
after The Narrows hall was
built and some even took part
in building it. So there was a
strong bond of friendship. The
post offices later were Wapah,
R e y k j a v i k , Bay End and
Lonely Lake. A lot of these
people were in close contact
with the people on the East
Side. They had taken part in
the erection of The Narrows
Hall which was the key to all
social activities at that time.
They contributed to entertain-
ments and concerts and at-
tended dances and other func-
tions at The Natrrows.
Amongst other things estab-
lished was the Good Templars
Lodge with over fifty mem-
bers so all • in all they were
aotively engaged in social life
on both sides of the lake in
the early days of the commun-
ity. Later there was an influx
of people into the southem
part of the district on the east
side, i. e. Siglunes, Vogar, and
Hayland. The Narrows Hall
was built when travelling was
mostly on the lake and after
the centre of population
moved south the Hall catne to
be situated on the extreme
north limit of the settlement.
This led to the building of the
Hayland Hall previously men-
tioned. The people on the west
side in tum acquired market
roads into small towns like
Ste. Rose and The Narrows
Hall formerly the centre of
all amusements became like
the dance halls of the Klon-
dike, a deserted place.
When the municipality was
organized it levied taxes on
everything that could collect
a dollar and as there was no
committee looking after The
Narrows Hall, nobody had
paid much attention and be-
fore the people knew it, there
was a big tax bill against it.
This was in the period after
World War I, after the depres-
sion started and not many had
nfoney to fork out to save the
hall. The shareholders were
all over and before we knew
it, it was sold for taxes.
It was not the amount of
money involved but the sacri-
fice for the free people who
had built the hall when they
had little to build with and
who were proud of the ac-
complishment and of the pur-
pose it served in the commun-
ity. Many felt that it should
have been preserved as a
shrine from that era and not
be sacrificed to the greedy
money himgry world. This
was the end of The Narrows
era, as a social centre.
Those who built the Hay-
laind Hall had been particiL
pants in The Narrows Hall
except there waS no particip-
ation from the west side. The
west side built a social centre
of their own, more central for
t h e adjoining communities
atnd named it the Ranchers
HalL
They kept up that friend-
ship for quite a number of
years with anniversary visits
on the field days in the sum-
mer. The west side would
come in a group on chartered
passenger boats and visit Hay-
land on their field day — they
had good ball teams on both
sides of the lake and in return,
Hayland would go to the
Ranchers Hall and celebrate
their field day. Both had good
ball teams so it created a lot
of interest to watch them as it
was ímore or less nip and tuck
who would be the winner.
Fred Cline and Cliff Clarke
were the top men on the west
side and the Siglunes team
had been formed on the east
side. It is still in existence
but with different personnel.
Asi Freeman was captain as
he was the only one trusted
with precious cargos of that
character. Of course these
visits, like all good things in
life, came to an end but we
still always enjoyed visiting
the hospitable people on the
west side who always treated
you royally.
Continued
sér sumarauka með ferðalög-
um. Hér mætti lengja ferða-
lagatímann að mun og það í
báða enda. Hér byrja ferðalög
um Landið ekki að neinu ráði
fyrr en um það bil er dag fer
að stytta og mætti hefja sum-
arferðir til ýmissa staða á
landinu miklu fyrr en nú er
gert. Síðari hluti maí og fyrri
hluti júní eru bezti tíminn til
jöklaferða. Og sá, sem ekki
hefur séð vorsól vaka á bár-
um úti fyrir Norðurlandi, eða
upplifað vomótt á Breiðafirði,
á dýrlegar stundir óupplif-
aðar.
Hinn nýi þjóðgarður íslend-
inga, Skaftafell í Öræfum, hef-
ur m. a. þann kost, að þar vor-
ar fyrr en annars staðar á ís-
landi og er vonandi, að marg-
ir neyti þess, er fram láða
stundir. Hér detta ferðalög
niður að mestu í lok ágúst-
mánaðar, sumarhótelunum til
hrellingar. En „ekkert fegra
á fold ég leit en fagurt kvöld
á haustin“, kvað skáldið, enda
eru nær allir, er reynt hafa,
sammála um, að ekki sé í ann-
an tíma unaðslegra að ferð-
ast um landið en á tærum,
kyrrum haustdögum og slíkir
gefast að jafnaði næsta marg-
ir. Hafið þið séð víðivaxnar
þingeyskar heiðar logandi í
litum haustsins eða gengið um
Gjábakkaland í september?
Það eykur mjög ánægju af
ferðalögum að kunna einhver
skil á því, sem fyrir augun
ber, ekki aðeins því, er varð-
ar sögu þjóðarinnar og menn-
ingu, heldur einnig og engu
síður því, sem fyrir augun
ber úti í náttúrunni, hvort
sem það erfjallstindurí
fjarska eða kristall, sem glitr-
ar í holufyllingu, fugl sem
flýgur upp úr runna eða blátt
lítið blóm við vegarkant. í
landi jafn merkilegu frá nátt-
úrufræðisjónarmiði og ísland
er er nokkur þekking í ýms-
um greinum náttúrufræðinn-
ar, svo sem grasafræði, fugla-
fræði og jarðfræði, ein af for-
sendum þess að njóta til fulls
ferðalaga um landið. En því
miður er það svo, að einmitt
náttúrufræðikennsla er van-
rækt hér meir en góðu hófi
gegnir, og gagnstætt því, sem
gerzt hefur í öðrum löndum,
skipar hún nú hlutfallslega
lægri sess en fyrir nokkrum
áratugum.
Hér er hróplegur skortur á
náttúrufræðikennurum og á
aðstöðu til lifandi náttúru-
fræðikennslu í skólum lands-
ins. Sú kennsla er alltof víða
dauð og bókstafsbundin, en
náttúrufræði verður ekki lærð
nema að litlu leyti af bók. Því
í ósköpunum er til dæmis ekki
h æ g t, í höfuðborg hinnar
heimsfrægu hitaveitu að starf-
rækjarækja gróðurhús, sem
sæi skólum borgarinnar fyrir
lifandi grösum og blómum til
kennslu allan veturinn í gegn
og væri sjálft safn lifandi
plantna, sem skólabekkir gætu
heimsótt sér til fróðleiks. Hér
fljúga börn í gegn um lands-
próf án þess að hafa séð með
eigin augum muninn á geld-
ingahniapp og umfeðmingi.
Nú skal ei nöldrað meir að
sinni. Ég hef raunar aðallega
rætt ýmislegt, sem tiltölulega
auðvelt er úr að bæta og gefur
því ekki tilefni til neinnar ör-
væntingar um þjóðarhag. Ým-
islegt mætti og nefna, sem
breytzt hefur til batnaðar á
síðustu árum, t. d. stóraukinn
áhuga á ferðalögum á hest-
Að endingu þetta: Ekki dreg
ég í efa, að hægt sé að lifa
lífinu á ýmsan máta þægileg-
ar og með eitthvað minni fyr-
irhöfn í ýmsum öðrum lönd-
um en á okkar kalda landi. En
ég leyfi mér einnig að stað-
hæfa, að hér sé hægt að lifa
jafn hamingjusömu, jákvæðu
og þroskandi lífi og hvar ann-
arsstaðar sem er. Ég hvet ekki
til ofmats á landinu eða róm-
antískrar ofurástar á því, að-
eins til skilnings og þekking-
ar á því. Það er fjarri mér að
vilja einhverja átthagafjötra,
en ég hygg að mörgum land-
anum myndi verða meira úr
ferðalögum til útlanda ef hann
kynni betur að umgangast sitt
eigið land.
Að aðlaga sig þessu landi,
læra að lifa í sátt við það og
njóta þess, sem það hefur upp
á að bjóða, á að vera snar
þáttur í uppeldi hvers Islend-
ings, honum til hamingjuauka
og þjóð hans til heilla. Ferða-
félag Islands hefur í fjóra ára-
tugi reynt að leggja sitt af
m ö r k u m til slíks uppeldis
þjóðarinnar. Ég á ekki aðra
betri ósk því til handa á þess-
um degi, en að það haldi
áfram ótrautt og með vaxandi
árangri á þeirri braut.
Árbók Ferðafélags íslands,
1968.
1 ■ ------------------------------------ ■
Subscription Blank
NORTH AMERICAN PUBLISHING CO. LTD.
303 Kennedy Si., Winnipeg 2.
I enclose $6.00 for 1 year □ $12 for 2 years □ subscrip-
tion to the Icelandic Weekly, Lögberg-Heimskringla.
NAME ......................................
BARNABLAÐIÐ ÆSKAN
Stærsta og fjölbreyttasta barnablaðið á íslandi kemur út i
9 heftum á ári, alls yfir 500 blaðsíður.
Verð árgangurinn í Canada $3.25. Greiðist fyrirfram.
Þeir sem vildu gerast fastir kaupendur, skrifi til blaðsins.
óskum eftir umboðsmönnum í Canada.
Barnablaðið Æskan,
Box 14 Reykjavík
ísland.
Póstur til útlanda Siðustu
forvöð og Póstgjold
Island
Venjulegur póstur
Flugpóstur
Bréf
Bögglar
14. nóv.
24. okt.
Bréf 11. des.
Bögglar 5. des. s
Bréf
Ólokuð
jólakort
12c fyrsta únsa Bréf 15c hver Vz únsa
07c hver únsa framyfir
6c fyrstu 2 únsur Ólokuð 15c hver únsa jólakort
03c hver tvær únsur framyfir
■f