Alþýðublaðið - 19.02.1961, Síða 9

IELSKA9I SERKI
da árið.
g stúlka
tnaði í
t dauða
teð und-
/ar ævi
n furðu-
ta óróa-
in talað
jóðsagna
eri á lífi
i komið
xm not-
i!;fi
íét Isa-
og hafa
iimerkur
frt henn
rar sýnt
xar sem
i furðu-
hennar.
5i skilið
Genfar,
hún, og
ið að í
darkofa-
irn gála,
Iska, en
n samt
'ki. Hún
þeirra,
:lega og
ennar í
njulegar
klæddi
a, drakk
;ð her-
sku út-
ni, og
ragnaði
5t vígum
cum og
;æða sér
lnu.
að hún
á tungu
iíin
' ,.Porgy
væmda-
ann við
ar borð-
píanóið.
: kvölds
. Þegar
móðsku-
ón sína.
og þver
kkutími
j á leit
ið verða
ika, gat
ið biðja
Sr ihann
a fólks?
Serkja og þeir litu á hana
sem eina úr sínum hópi.
Hún varð eins konar
sáttasemjari frönsku
stjórnarinnar og hersins.
Henni var svo lýst, að
hún hafi verið rauðhærð,
með svört, tindrandi augu,
fölt andlit og há kinnbein
og blítt og jafnvel barns-
legt bros.
Ómctstæðileg
Það stóðust hana fáir —
ekki einu sinni franskir
liðsforingjar eins og t. d.
Lyautey, sem varð einn
fræknasti hershöfðingi
heimsstyrjaldarinnar 1914
—18. En þessari villtu og
ástríðufullu mey fannst
Lyautey og aðrir fransk-
ir liðsforingjar ekki vera
nándar nærri eins „spenn-
andi“ og Serkir. Með þeim
átti hún ástarævintýri
nærri hvenær sem var og
hvar sem var, og þótti
henni mest til ,,Spahana“
koma. Þeir voru serknesk-
ir riddarar, og klæddist
hún einkennisbúningi
þeirra, háum, rauðum stíg
vélum og hvítum skikkj-
um, og þeysti með þeim á
hestbaki um eyðimörkina
'Vegna ástarævintýra sinna
með Serkjum átti Si
Mahmoud, eins og hún var
oftast kölluð í eyðimörk-
inni, ekki upp á pallborð-
ið hjá hinum evrópsku
landnemum.
Þegar hún lézt hafði
fegurð hennar dvínað
vegna eiturnautnar, mala-
ríu og drykkjuskapar.
Eftir drykkjuveizlur
með hermönnum Utlend-
ingahersveitarinnar varð
oft að bera hana dauða-
drukkna heim til sín. I
einni slíkri drykkjuveizlu
reyndi hún að fyrirfara
sér með riffli og hafði nær
skotið franskan liðsfor-
ingja til bana, sem reyndi
að koma í veg fyrir þetta
áform hennar.
Serki nokkur sló hana
með svipu í höfuðið. Allt
heyrði þetta til hinu villta
hömlulausa lífi, sem
stúlka þessi lifði. Og
, ,Ey ðimerkur-Kósakkinn“
en svo var hún stundum
kölluð — hafði sjálf valið
sér þetta hlutskipti.
Serkir báru mikla lotn-
ingu fyrir henni. Oft þeg-
ar Frakkar leituðu samn-
inga við Serki, var Isab-
ella sú eina, sem þeir vildu
hlusta á. Sögur eftir hana
um lífið í eyðimörkinni
birtust í frönskum blöðum
og voru lesnar af ákafa af
landsmönnum.
Drukknaöi
Jafnframt þessu fyrir-
litu evrópskir íbúar Alsír
hana af heilum hug. Hún
var laus við allan tepru-
skap og blygðunarlaus í
ástamálum. Ef árspræna
varð á vegi hennar baðaði
hún sig í henni kviknakin.
Hún barðist gegn öllum
borgaralegum siðv;enjum.
Hinn 21. október 1904
var Si Mahmoud — eins
og hún sjálf kallaði sig, á
heimleið til einnar vista-
veru sinnar í eyðimörk-
inni, smákofa við upp-
þornaða á í gili nokkru.
Þetta var nálægt Ain Sef-
ra, í jaðri Sahara eyðimerk
urinnar, en það var síðasta
útvirki stjórnarinnar og
útlendingahersveitarinn-
ar. Allt í einu gerði á æg'i-
legan storm. Mórauðar
öldur árinnar í hálendinu
flæddu út yfir bakkana og
niður í gilið. Það síðasta
sem sást til Si Mahmoud
var þegar hún stóð hjá kof
anum og horfði á flóðið
taka með sér torfkofa, —
fólk og búfénað. Hún hvarf
sjálf í öldurnar og drukkn-
aði.
Það var enginn annar en
hinn frægi Lyautey mar-
skálkur, sem kallaður hef-
ur verið „Ljótur“ á ís-
lenzku, sem skipaði, að
leit skyldi gerð að henni.
Hann var ekki í rónni fyrr
en lík hennar fannst, illa
útleikið, tveim dögum síð-
ar.
Það var Lyautey sem
skipaði að hún skyldi
greftruð í kirkjugarði Mú-
hameðstrúarmanna í Ain
Sefra og valdi áletrunina á
legsteininn — Si Mahmoud
á arabisku og hitt á frön-
sku. Þar liggur Isabella
Eberhardt enn og snýr and
litinu að eyðimörkinni,
sem hún unni af öllu
hjarta.
★
Svangur
hestur
HESTUR nokkur í bæn
um Manno á Norður-Italíu
varð svo svangur fyrir
skömmu að hann stakk
hausnum inn um opinn
glugga á ráðhúsinu og
gleypti í sig kjörskrá bæj-
arbúa, fundargerðarbók
bæjarstjórnarinnar og
nokkrar hjónavígslutil
kynningar.
LIAUTEY marskálkur — fyrirskipaði útför „Eyði-
merkur-Kósakkans.
&
Blóm á konudaginit
/uaufii
Símar 22822 — 19775
ÞvollahúsiS SKYRTAN
Höfðatúni 2 - Sími 24866.
Sækjium — Sendum.
Höfum móttöku á eftirtöldum stöðum:
Efnalaugin Lindin Hafnarstræti 18.
Nýju efnalauginn Laugav. 20B og Flshersundi.
Efnalaugin Hjáfflp. Bergstaðastræti 28.
Grenimel 12, Skóbúðinni Álfheimum.
Toledo Langholtsveg 128 og Ásgarði 20—24.
Skeifunni Blönduhlíð 35.
Skóverkstæðið Grensásvegi 26.
Verzlun Steinnes Seltjarnarnesi.
Verzluninni Sólvallagötu 27.
Efnalaug Hafnarfjarðar.
NÝKOMIÐ
Þýzkar skápahöldur og læsingar
Harðplasf og kanlar
á eldhúsbekki.
Finnskar gólfflísar á kr. 103.50 fermetrinn.
Hverfisgötu 52 — Sími 1-53-45.
Tilkynning
Verðlagsnefnd hefur ákveðið eftirfarandi hámarks-
verð á brenndu og möluðu kaffi frá innlendum kaffi
brennslum.
í heildsölu, pr. kg.......................... kr. 39.20
í smásölu, með söluskatti, pr. kg............Kr. 46,40
Reykjavík, 18. febr. 1961.
V erðla gsstjóri n n.
Auglýsingasíml blaðsins er 14906
Alþýðublaðið — 19. febr. 1961 ^