Alþýðublaðið - 07.03.1961, Side 8

itMmMW;
GÓÐUR gestur leit
inn á ritstjórnina um
tlaginn. Var þar kom
inn enginn annar en
kempan Pétur Hoff-
mann úr Selsvör. —
Kvaðst hann kominn
í kurteisisheimsókn
og til að bæta fyrrr
skammir sínar á kröt
unum og þá gömlu
og kala. Sjómennirn
ir fá úfinn sjó og ekki
bein úr sjó heldur. —
Fiskurinn verður tek
rnn af þeim og Bret-
arnir grípa þá.
— En er þetta ekki
óþarflega mikil svart
sýnr? spurðum við.
— Nei síður en svo,
þetta er óumflýjan-
legt. Hver mann-
eskja verður að taka
út hegningu fyrir
syndir sínar. Ég skal
bara nefna þér ertt
dærni. Eg þekki mæt
an mann, mjög mæt-
an mann og stórvin
minn. Hann seldi
brennivín hér fyrr á
árum. Og hvað held
urðu að gerist nú? •—
Nú horfir hann upp
á það, að synir hans
eru orðnrr forfallnir
HOFFMANN
bolsévíkkunum sér-
staklega í bók sinni
„Hunangsfiðrildið“,

sem hann hefði hlot-
ið ámælr fyrir af
mörgum. — Kvaðst
hann vera hæstá-
nægður með samn-
ingana við Breta um
landhelgismálið.
Mig svíður það
sárt, sagði Pétur, að
alþýðan skuli vera
klofin vegna óguð-
legs verkfalls. Ég vil
því kveða upp svrp-
aðan spádóm og spá-
menn Gyðinga forð-
um daga: Það gerir á
vestan rok og norðan
Þess
ég líka
og spá-
forðum:
drykkjumenn og eiga
sér naumast viðreisn
ar von. Hér hafa ör-
lögin gripið í taum-
ana og veitt honum
ærlega hegningu.
— Ekkert er eins
rllt að þola og sam-
vizkubitið.
vegna segi
aftur eins
mennirnir
Betra er að líða órétt
en gjöra.
— Þú hefur aldrei
þjáðst af samvizku-
brti sjálfur?
— Nei. Að því er
ég bezt veit hef ég
aldrei gert neitt sér-
stakt, sem komið hef
ur niður á öðrum. —
Hins vegar hef ég
gjört margt, sem
bitnað hefur á mér.
Að svo mæltu gekk
Pétur í hrottu og taut
aði fyrrr munni sér:
Já — svona er heim-
urinn, svona er heim
twwnwuuwwwwwwwwwwwmviTOWH1
TVEIR bílstjórar mætt-
ust á þröngum vegi á
Skáni (Svíþjóð). Framhjá
keyrsla var ókleif og hvor
ugur vildi víkja. Mennirnir
sátu því kyrrir í bílum
sínum og virtu hvorir ann
an fyrrr sér með náinni
eftirtekt.
Að lokum dró annar bíl-
stjórinn þykka bók upp úr
fússi sínu, lét fara vel um
sig, og fór að lesa í henni
með mikillr eftirtekt.
Hinn bílstjórSnn hoirfðli
þegjandi á þetta stundar-
korn, gekk síðan út, bank-
að á bílrúðuna og spurði
með mrkilli ró og stillingu:
— Afsakið — en væri
mögulegt að ég fengi bók-
ina lánaða þegar þér eruð
búnir að lesa hana?
ÞAÐ er álit þriggja
manna í bænum Saint Jo-
seph í Michiganfylki —
(Bandaríkjunum), að mað
ur nokkur úr þeim bæ hafi
fyrstur manna flogið flug-
vél — fimm árum áður en
Wright-bræðurnir.
Þrímenningamir eru:
Mr. Murphy, fyrrum rit-
stjóri og mikill flugunn-
andi, Sam Lessing upp-
gjafakaupsýslumaður og
Mr. Derrick, fréttastjóri
St. Joseph blaðsins „Her-
ald Press“. Þeir grúska í
gömlum skjölum og göml-
um tímaritum og blöðum
til þess að sanna skoðanir
sínar.
Þeir eru þeirrar skoðun-
ar, að maður að nafni Aug-
ustus Moore Herring hafi
hafið sig til flugs í flugvél
úr bambusviði og hörlér-
efti í vindi sem blés 2 míl-
ur á klukkustund með
hjálp loftþrýstiknúins
mótors, annað hvort dag-
inn 17. nóvember 1898 eða
nokkrum dögum fyrr.
Þessa viðburðar var get-
ið í blaðinu „Chicago Daily
News“. Þar sagði m. a., að
vélin hefði hafizt um 10
eða 12 fet á loft og að eft-
ir að hafa flogið um 75 fet
með 5—6 mílna hraða á
klukkustund hefði Herring
lent auðveldlega.
Orville Wright er al-
mennt talinn hafa heiður-
inn af því að hafa fyrstur
manna flogið flugvél
þyngri en loft og vélknú-
inni að Kitty Hawk 17.
desember 1903. Hann flaug
120 fet á 12 sekúndum. —
Hann fékk fyrsta einka-
leyfið á flugvél, 22. maí
1906.
Lessing segir, að hann
hafi séð flug Herrings
1898. Hann segist einnig
muna vel eftir honum, —
hann hefði verið prýðis-
strákur, en allir héldu að
hann væri eitthvað bilaður.
Segist Lessing hafa verið
einn þeirra fáu, sem ekki
voru þeirrar skoðunar og
að hann hefði reynt að upp
örfa hann eftir beztu getu.
Aðspurður jánkaði Lessing
að hann hefði séð Herring
fljúga og að hann „gæti
svarið það“. Hann segir, að
hann hefði kennt í brjósti
um hann. Lessing var smá-
patti um þetta leýti og
seldi heitar pylsur norðan-
megin Breiðgötu, skammt
frá fjörunni þar sem Her-
ring gerði tilraunir sínar.
Það var þar sem Herring
tók sig til flugs.
Murphy hefur viðað að
sér stafla af upplýsingiun,
en segist enn vanta nokk-
ur örugg aukavitni til þess
að geta staðhæft flugið
1898.
Af Herring er það að
segja, að honum tókst ekki
að fá einkaleyfi á flugvél
sinni. Seinna fór hann í
mál við Wright-bræður til
þess að fá staðfestingu á
því, að hann hefði flogið
fyrstur manna. Úr þessu
fékkst þó ekki skorið. —
Herring andaðist 1927.

■■■ ^ '
Flugvél Wrigt-bræðra á Kitty Hawk ári,ð árið 1903.
Ljúft bros
HÚN Annette
Ströyberg Vadim
naut í ríkum mæli
hins ljúfa lífs Róma-
borgar eftrr að hún
skildi við manninn,
sem uppgötvaði bæði
hana og Brigitte Bar-
dot. Sagt er að upp-
götvarinn sé nú þess
albúrnn að rifja upp
gömul kynni við hina
fyrrum húsfrú sína,
B. B.
Þegar Annette var
í Róm leitaði hún
huggunar hjá hinum
skilningsríka og
hiartahlýja gaman-
lerkara ítala, Alberto
Sordi. Á myndunum
sjást þau kveðjast af
einstakri ástúð og
hlýhug af afstaðinni
ósvikinni rómverskri
verzlu. — Spurningu
blaðamanns um —
hvort Sordi yrði eig-
inmaður nr. 2, af-
greiddi Annette með
ljúfu brosi.
BJARGAfl
Það var ekki fyrr en í
síðustu viku að Kennedy
forseti fékk færðar fuhar
sönnur á hver það var sem
bjargaði lífi hans og félaga
hans á stríðsárunum. —
Japanskt skip sökkti PT-
bát þeirra félaga árið 1943
og urðu þeir að hírast á af-
skekktri eyju í Salomon-
eyjaklasanum unz þeim
þarst hjálp. Sá sem hjálp-
ina veitti, en nafn hans
hefur sem sagt vi
þekkt til þessa, va
alskur sjóliðsforingi
ald R. Evans að naf:
nú starfar sem bók
í Sydney.
Þegar Kennedy
ant og félögum han
tekizt að klöngrast
laust á land á hinni
vöxnu ey var það
hnot, sem þeir gáti
að það að komast a
g 7. marz 1961 — Alþýðublaðið