Alþýðublaðið - 28.06.1961, Síða 11

hann rólega. „Ég ætla að
segja fáein orð við þig. Ég
vona að þú ta'kir mér þau
e'kki óstinnt upp, þó ég
skilji ekki hvernig þú ættir
að geta það. Þetta er ser-
lega meint. Eins og ég hef
þegar sagt Julie tók ég með
mér töluvert fj'ármagn að
heiman og ég ætlaði að
leggja það í jarðarkaup. Ég
vil kaupa þetta íand ef þér
er samó. Ég er fús til að
greiða þér allt það, sem þú
gafst fyrir það á sínum
tíma auk góðrar greiðslu
fyrir vinnu ykkar hér.“
„Mér skilst að þú hafir
rætt þetta vdð Julie?“ spurði
Johnnie reiður.
„Já. Ég varð að vita
hvort hún vildi fá mig sem
félaga í þinn stað.“
Johnnie leit á Julie. Svip
ur hans slpláði ekki góðu.
„Og hverju svaraðir þú?“
„Ég bað hann um að ræða
tilboð en hitt. Þú færð ekki
betra tilboð. Ertu ekki sam
mála?“
Hann stökfc á fætur. Hún
sá að hann skalf af reiði,
það virtist engu líkara en
hann hefði hitasótt. „Nei,
ég er elbki sammála! Þetta
er samsæri ykkar á miili
og ég samþykki þetta ekki!“
„En elsfcu Jchnnie —
láttu ökki svona,“ bað hún.
Rödd hennar brast. „Þú get
ur ekki meint þetta. Þú
talar af þér Svona varstu
ekki heima á Englandi.“
„Gott, segðu bara hreint
úl ag þú viljir mig ekki
lengur,“ hreytti hann út úr
sér. „Segðu mér hvað þér
finnst um mig. Þú hefur
víst látið hann heyra það
fyrr.“
„Johnnie!“ Hún reyndi
að taka um hönd hans, en
hann hrinti henni frá sér.
„Hann hefur tekið búgarð-
gefa hann! — en selja hon
um!“ Hann ýtti stólnum
svo snöggt frá bcrðinu að
hann féll um koll. Svo
hljóp hann út.
Julie hágrét og allur lík-
ami hen-n'ar skalf. „Ó, Pet-
er, Peter!“ hvíslaði hún. —
„Þetta er efcki líkt Jöhnnie.
Hann veit ekki hvað hann
segir. Ég er svo hrædd um
hann. Hann er ekki með
sjálfum sér. Ég veit ekki
hvað ég get gert til að
hjálpa honum. Ég er búin
að reyna og reyna að
hjálpa honum.“
„Ég veit það,“ sagði hann
blíðlega, en rödd hans v*ar
hörkuleg þegar hann bætti
við: „Sum af því sem hann
sagði er enfitt ef ekki ó-
mögulegt að fyrirgefa."
Hún leit á hann og tárin
streymdu niður kinnar
hennar. „Þú ætlar þó ekki
að fara, Peter?“ Hjartað
Maisie Grieg
Sigur ástarinnar
málið við þig, Jdhnnie. Mér
lízt vel á þetta fyrst þú vilt
selja. Þá töpum við ekki
jafn miikilu.“
„Ætlar hann að kaupa
þinn hlut líka?“
„Nei. Ég var búin að
margsegja þér að ég ætla
ekki að selja minn hlut.
„Svo þið ætlið að vera fé-
lagar! Það er gott hjá ykk-
ur!“ Hann urraði. „Pélagar
um jörðinia! Og um hvað
annað ef mér leyfist að
spyrja?“
Julie blóðroðnaði af reiði.
„Hvernig leylfirðu þér að
tala til mín? Hvernig dirf-
ist þú! Þú vilt selja. Fjár-
hagslega séð er þetta betra

inn og þig frá mér síðan
hann kom hingað! Hann
hefur skipt sér af því sem
houm kemur ebki við!
Hann hangir utan í okkur
þegar ég vil haifa þig fyrir
mig!“
„Johnnie!"
„Mig hefur lengi langað
til að segja þetta. Ég er
leiður á honum og afskipta
semi hans! Því fyrr sem
hann fer, þeim mun glað-
ari verð ég! Ég sagði það
sama fyrst þegar ég sá
hann og ég segi það enn.
Og ég hlusta ekki einu sinni
á þetta tilboð hans um að
kaupa minn hlut. Ég vil
heldur gefa minn hlut —
að hugsa um minn hlut bú I/ I •
garðsins og ég vil sætta .KsllUlQYS!
mig við þetta hlægilega
tilbcð sem við fengum Ég
—“ hún brosti gegnum tár-
in. „Ég mun sakna þín
mjög Peter.“
hælti að slé í brjósti henn-
ar af skelfingu yfir að vera
ein þarna án hans.
Hann svaraði engu og
hún sagði óhamingjusöím:
„Ég skil það vel að þú vilj
ir ekki vera hér lengur,
Peter. Hann var viður-
styggilegur við þig. Ég
biðst afsöfcunar hans vegna,
en það er tviíst etoki til
neins. En þú ert gestur
minn, en ekki gestur hans.
En ég skil vél að þú þolir
hvorugt okkar eftir það sem
skeði.“
„Verður þú hér, Julie?“
spurði hann rólega.
„Ég verð. Ég neyðist til
„Nei þú munt ekki sakna
mín“, sagði hann. „Því ég
fer ekki. Ekki í bráð a. m.
Julie“
Hún slrauk tárin af kinn
um sér og leit á hann.
„Ferðu þá ekki Peter! Rödd
hennar skalff.
„Nei“, sagði hann stuttur
í spuna. „Éig verð meðan þú
biður mig um að vera hjá
þér Julie. Ég hefði aldrei
skilið þig eftir hérna eina
hvort eð er ekki eins og allt
er. Ekki svona óhamingju-
sama og órólega og þú ert
núna. Það væri eikki vin-
áttubragð. Og þú ert vinur
minn jafnt og ég er vinur
þinn. Þó þú segðir mér að
þú elskaðir Johnnie Brown-
ell sbildi ég þig ©kki eina
efffir hjá honum svona“.
Hún baðaði út höndun-
um.“ Frú Lecey stæði ef til
vill hjá mér“.
„Ég var ekki að hugsa um
það. Ég var að hugsa um
taugar þínar — þú yrðir al
ein í húsi með manni sem
hefur litla sem enga stjórn
á skipi sínu. Elsikulegur og
vingjarnlegur eitt augnablik
ið og þunglyndur og leiðin-
legur annað sV0 ekki sé
minnst á reiðiköist hans.
Stundum held ég að hann
sé —“ hann ætlaði að segja
„ekki með fullu viti“ en átt
aði sig í tím'a“, ekki með
sjálfum sér“.
„Jöhnnie heffur ekki Ver
ið m!eð sjálfum sér síðan
við komum“, samþykkti
hún. „Mér finnst eins og
eitthvað voðalegt ásæfci
hann“. ......
„Svo'þér finnst það þó þú
Frh. af 1. síðu.
Esso átti. Skipið kom hingað
með 11 þús. tonn af olíu, en
meira fékkst ekki lestað úr
því. Olían var flutt um borð í
Litla-Fellið, sem mun síðan
flytja hana út um land. Þetta
er lítið magn, 0g má geta þess,
að þarna er ekki um að ræða
samskonar olíu og t. d. Síldar
verksmiðjur ríkisins á Siglu
firði nota.
Eftir að þess 1500 tonn voru
losuð úr rússneska skipinu
lagðist það út á Kollafjörð,
þar sem það mun bíða unz
verkfallinu lýkur, eða það sent
til baka með farminn. Það mun
kosta olíufélögin um 50 þús.
krónur á dag, að láta skipið
bíða.
FRESTUR til að sækja um
cmbætti yfirsakadómara í
Reykjavík er runninn út.
Þrír menn sóttu um embætt
ið, þeir Logi Einarsson, full-
trúi í dómsmálaráðuneytinu,
Þórður Björnsson, sakadóm-
ari, og Björn Sveinbjörnsson,
settur sýslumaður f Gull-
bringu og Kjósarsýslu.
15
/jbróttir....
Framhald af 9. síðu.
trausts og halds og lék eins-
konar aðstoðarmiðvörð, en
hann er alltaf drjúgseigur
leikmaður. Framlínan, sem er
bezti hluti KR-liðsins, eins og
fyrr segir, náði sér þó fyrst
á strik í síðari hálfleiknum og
eftir að Valsmenn linuðu tök-
in.
Aftasta vörn 'Vals, Árni, Þor
steinn og Björgvin, áttu góðan
leik og er án efa sterkasta fé-
lagsvörnin nú. Björgvin Her-
mannsson sýndi frábæran leik
í markinu og varði oft svo
undrun sætti, hin erfiðustu
skot. ,
Framlínan lék þetta bezt,
oft hratt með furðu nákvæm-
um sendingum. En innherjarn
ir linuðust upp er á leikinn
leið.
Síðast, fyrir þennan leik, er
ICR og Valur hittust, sigraði
Valur með sömu útkomu og KR
nú.
E.B.
NORÐURLANDAFERÐ SUJ
verður farin 27. júlí — 12. ágúst nk. Farið verður til Noregs, Danmerkur og Svíþjóðar.
Dvalizt verður í sumarbúðum ungra jafnaðarmanna á Norðurlöndum. (M. a. farið á æskulýðsmót
ungra jafnaðarmanna í Noregi.)
■fo Ferðirnar kosta 6200 kr.; uppihaldið 2000 kr.
•fe Þátttaka tilkynnist skrifstofu Alþýðuflokksins, símar 16724 og 15020.
SAMBAND UNGRA JAFNAÐARMÁNNÁ.
s
s
s
s
*
s
s
s
s
s
s
*
s
s
*
s
s
s
s
Alþýðublaðið — 28. júní 1961