Alþýðublaðið - 29.08.1961, Blaðsíða 8

na«|ið
/ kvöld
KENNARINN var að
kenna bekknum þjóðfé-
lagsfræði og hafði ákveðið
að kenna þeim um „laissez
faire“, pólitík, sem gengur
út á það, að ríkið eigi að
blanda sér sem allra
minnst í efnahagsþróun
landsins.
„Laissez faire,“ sagði
hann„ „það er orðatiliæki,
sem atvinnuvegirnir nola
við ríkisvaldið, og við get
u msagt að það þýði „burt
með fingurna" eða eift-
hvað í þá áttina.“
Ein af slúlkunum rétti
upp höndina og sagði;
„Viljið þér lofa mér að
heyr.a orðin einu sinni
enn?“
„Laissez faire,“ endur-
tók kenrarinn.
„Þakka yður fyrir,“
sagði stúlkan, „ég gæti vel
trúað því, að ég hefði not
fyrir þetta orðatiltæki í
kvöld.“
Leninshús
HÚS nokkurt £ Lon-
don, sem er frá Viktoríu
tímabilinu, verður bráð
lega takmark rússneskra
pílagríma, sem til Eng-
lands koma, en hætt er
við að eigendur hússins
verði ekki sérlega hrifn
ir.
Fruin í húsinu segir
að hún verði blátt áfram
brjáluð, ef hún hitti fyr
ir Rússahóp á tröppun-
um þegar hún opnar
dyrnar einlivern morg-
uninn, en hvers vegna
þarf hún að vera hrædd
um það.
Jú, kommúnistar í
London hafa nefnilega
komizt að því, að Lenin
bjó einu sinni { húsinu.
Þeir hafa meira að segja
farig þess á Ieit að þeir
megi setja upp minning
arplötu á húsvegginn.
Lenin var við nám í
London árið 1905 með-
an liann undirbjó bylt-
inguna í Rússlandi, og
í húsinu bjó hann í
tvær vikur.

mmm
i-
:
'v .

mmMi mkmm Mim
-

■ !

.
.y m

''• r
V'.j-Lýf 7 7.''. -O'
:

■’. ■;■■■ .
áú '■: '
■ ■ : .■;■■■-■ ■ .
sSBlllSlll

Á SUMUM Japans-
eyjum er ein aðalat-
vinnugrein íbúanna sú
að kafa í hafdjúpin til
að Ieita að perlum,
En það eru ekki karl-
mennirnir, sem sækja
auðæfin niður á sjávar-
botn heldur er það
kvenfólkið og eins og
við sjáum á myndinni
eru perlukafararnir
myndarlegar, vel byggð
ar stúlkur, enda væri
öðrum ekki fært að
stunda þessa erfiðu at-
vinnu til lengdar.
SLÆIVI MISTÖK
HJON nokkur áttu Schæf
erhund, sem var svo vitur
að hann hafði sjálfur lært
hvernig hann gat fengið
¥
„HANN hafði staðið og
beðið eftir mér í næstum
því klukkustund,“ sagði
unga stú-kan við vinkonu
sína, ,,en þegar ég kom,
sagði hann bara; Mikið er
yndislegt að verða gamall
með þér.“
að komasl inn í húsið með
því að hringja dyrabjöll-
unni með framlöppinni.
Þetta sparaði frúnni hlaup
fram og aftur, e,n stöku
sirnum kom það fyrir, að
seppi virtist varla geta á-
kveðið sig hvort hann ætti
að vera úti eða inni og þá
urðu ýmsar truflanir af
hans vö’dum.
Dag nokkurn þegar frú
in var nýbúin ,að hleypa
hundinum út, var dyra-
bjöllunni hringt. Hún lét
eins og hún hefði ekkert
heyrt, þangað til hún tók
eftir því að hundurinn var
kominn inn um bakdyrn-
ar. Þá hljóp hún fram og
opnaði dyrnar, og úti fyrir
dyrunum stóð maðurinn
frá þvottahúsinu með fang
ið fullt af þvotti.
„Eg verð að biðja yður
afsökunar á því, að ég
skyldi ekki opna fyrr,“
sagði hún og stóð á önd-
mr.i, „en ég hélt að það
væri hundurinn okkar,
sem væri að hringja.“
Maðurinn frá þvottahús
inu stóð andartak og
starði agndofa á hana, ,svo
fleygði hann frá sér þvott
inum og — flúði.
VINIIR V
FYRIR skömmu hætti lög-
regluþjónn, Charles Pear-
ace að nafni, störfum í lög
regluliði Lundúnaborgar
eftir að hafa starfað þar
við góðan orðstír um ára-
tugi. Nokkrum dögum eft
ir að hann hætti kallaði
hann blaðamenn á sinn
fund og sagði þeim ótrú-
lega sögu, sem hann bafði
varðveitt sem leyndarmál
í 26 ár.
Það var fagur
kvöld árið 1935, f
ace, sem þá var
regluþjónn, var á
sínu gæzlusvæði :
iskuggalegu hverfi
hann í öngstræti
an rauðan sportl
virtist hafa verið !
Pearace þótti þet
samlegt og gekk ns
Rétt þegar ha
kominn að bílm
LEIKHÚSIÐ í höfuðborg-
inni hafði sent leikflokk
út á land til æð stytta strjál
býlingunum stundirrar í
fásinninu, og kvöld noklc
urt sýndu þeir leikritið í
smáþorpi fyrir fullu húsi.
Fólkið beið spennt eftir
IMtMMMMMMMtMMMMI
Nýjung
UM það bil 1000 ensk börn
eiga í haust að byrja að
lesa eftir nýju stafrófi, sem
hefur 43 bókstafi.
I stafrófinu eru hinir
vanalegu stafir, þó ekki x
og q, en auk þess eru 19
nýir bókstafir.
Þessi tilraun er grund-
völluð á þeirri bugmynd,
að börn inuni eiga léttara
með að læra að lesa ef
minnkaður er munurinn á
heitum stafanna og fram-
burði þeirra.
Þessi hugmynd er ekki
ný op- meðal annars
minnast á það, að rithöf-
undurinu George Bernard
Shaw barðist fyrir þessari
hugmynd og óskaði eftir
því að mikill hluti af eftir
látnum eigum hans yrði
notaður til að ryðia hug-
myndinni braut.
Ekki er ætlunin að þetta
nýja stafróf komi að svo
stöddu í stað hins gamla,
heldur er bér aðeins um
tilraun að ræða og börnin,
sem þátt taka í henni,
verða síðar látin læra að
lesa á venjulegan bátt.
★
„GUÐ blessi litlu systur,“
muldraði drengurinn með
an hann var að lesa bæn-
irnar sínar. „Guð blessi
mömmu — og Guð hjálpi
pabba.“
því að leikritið h:
Svo rann upp
slund og á miðju
sat fullorðinn mt
borð og var að les
Þá var barið að
Maðurinn í stól:
ekki upp.
Aftur var barið
fastar en áður.
Maðurinn á svi
eins og hann hey
Þá var barið
sinn, svo að und
litla leikhúsinu.
lítill drengur upp
sínu í salnum og
af öllum kröj
mannsins á sviðin
— HEYRIR ÞI
■ ■- tsab FíR. VE
BERJA, MAÐUR'
g 29. ágúst 1961 — Alþýðublaðið