Alþýðublaðið - 14.10.1961, Side 15

Skyndilega kippir hesturinn
í reipið og hann fellur til
jarðar. Hann dregst áfram á
hliðinni, leiri.nn hlindar
hann. Það slaknar skyndi-
lega á reipinu; hann staulast
á fætur og öxl hestsins lend
ir á andliti hans um leið og
hann hleypur framhjá og Gay
fellur aftur til jargar. Hann
sezt upp, sveiflar stígvéla-
klæddum fótunum fram á
við og leitar leirsins með hæl
unum. Hann veit að reipið
er ekki nægilega strengt um
háls dýrsins og hann vefur
því fastar um handlegg sér,
grefur hælana ofan í leirinn
°g býr sig undir að velta sér
Undan ef hesturinn skildi ráð
ast að ho.num. Stóðhesturinn
hörfar, eins og í tilraunar
skyni, leggur allan þunga
slnn á reipið.
Stóðhesturinn nemur stað-
ar. Gay leggst með öllum sín
um þunga á reipið. Stóðhest
urinn hneygir hálsinn og tit
randi hné 'hans :bogna. Gay
kippir aftur í reipið, stutt
vein heyrist af vöru hans.
Gay heyrir vélarhljóð. Hann
•togar aftur í reipið, fætur
hans lyftast frá jörðu, hann
neyðir stpðhestinn til að lúta
lægra. Bílljósin falla á andlit
hans og hann svíður í augun.
Hann heyrir bílinn bremsa og
dyrnar opnast.
Úr andlitum Roslyn og
Peree m'á lesa lotningu. Stóð
hesturinn er hreyfingarlaus,
han.n stynur undan kæfandi
snöruni. -Og samt eru á milli
hans og Gay, sem hangir í
snörunni um háls hans und-
arlegt samband, ei.nkennileg
ur skilningur; það er eins og
sigrað dýrið tilheyri nú Gay,
Ihvernig svo sem það varð
og eins og þannig muni það
alltaf verða.
Perce tekur upp enda reip
isins og bindur það fast við
'bílinn. „Allt í lagi slepptu
honum“.
Gay stekkur féá hejstinum,
sem gengur rólega fáein skref
og nemur sv0 staðar.
Gay riðar ó fótunum,
gengur að bílnum og leggst
yfir vélarhlífina með út-
breiddan faðminn.
Hann opnar hægt saman
krepptar hendur sínar. Ros-
lyn nálgqst hann ekki. Hún
virðir hann fyrir sér úr fjar-
lægð. sama gerir Peree og
virðist biiáðna við baráttu
hans. Furða skín úr augum
hennar. Hún gengur eitt
skref í áttina til hans, en
Ferce réttir fljót fram hönd
ina og heldur aftur af henni.
Hún sér ótta í andliti Perce
og hún verður óttaslegin
sjólf, ekki svo mjög við reiði
Gays eins og yfir því að hafa
gert etthvað, sem hún skilur
ekkí lengur sjálf.
Það heyrist í fél flugvélar
innar, hún lendir skammt frá.
Guido stekkur út og hleyp-
ur í áttina til Gays. Hann sér
hann ganga upp og niður af
mæði og hestinn bundinn.
hann hlær að Perce og hall
ar sér ýfir Gay til að þrýsta
'hann.
Viðfal v/ð Eggert
G. Þorsteinsson
„Þú náðir honum! Gott hjá
þér. Við skulum ná þéim öll
um ó morgun! Andaðu nó-
lega, andaðu bara rólega . .“
Hann klappar blíðlega á bak
Gays.
Gay dregur andann enn
rykkjótt. líkami hans halla&t
yfir vélarhliífima augu hans
stara á stóðhestinn.. Guido
tekur um axlir hans. ,,Þú
skalt ekki 'hafa óhyggjttr
vinur — við erum ekkí bún
ir að ljúka okkur af hérna!
Svo sannarlega ekki! Við er
um rétt að byrja! Ég skal
fara upp ó Mjaðargrindar-
fjall með þér, heyrirðu það?
Þar eru fimm þúsund dalir,
en við verðum að leggja okk
ur alla fram. Við förum ríð
andi þangað! Og það ér
meira, það er meira — en
við verðum að leggja okkur
alla fram! Af því að við þörfn
umst einskis manns í þass-
um heim Gay — ég býst v!ð
að þú vitir það núna, veiztu
það ekki?“ Við Rloslyn: „Fári
þær allar til helvltis.“...s
Gay virðist ekki sjá né
beyra Guido, hann stárirí á
ótemjuna og þrýsti kinnin,ni
að vélarhlífinni. Augu hans
virðast 'horfa út í fjarlægð,
það ríkir kyrrð umhveriis
hann eins og væri hann einn.
Hann réttir úr sér, stingur
hönd í yasann.
Guido tekur í hann:
„Komdu. Ég skal fljúga með
þig til baka. Þau geta tek-
ið . . .“ Hann þagnar þegar
hann sér opinn vasahnífinn í
hendi Gays. Þegar honum
verður aftur litið í andlit
hans sér hann tár í auguAt
hans og hann verður ringlað
ur á ný °g þagnar um stund.
Gay gengur til hans eins
og hann sæi hann ekki og
Guido stígur úr vegi fyrir
ihonum og spyr: „Hvað er
En Gay hefur beygt sig yfir
reipið. sem bundið er við bíl
inn og sker á það með titr-
andi höndum. Guido tekur
um hendur hans Og heldur
þeim föstum og skilur nægi-
lega mikið til að ótti sbín úr
augum hans þegar hann virð
ir vin sinn fyrir sér,- Þurrar
varir Gays bærast, rödd hans
er brostin, hann lítur í augu
Guidos. en sér hann ekki:
„Því er öllu lokið“.
„Til hvers í fjáranum
varstu þá að ná ho,num?“
„Ég . . . ég ge*ði það bara.
Ég vil ekki að neinn taki ó-
kvarðanir fyrir mig, það er
allt og sumt“.
Líkami hans skelfur allur
og augnarbrýr hans hnyklast
eins og hann sé í þann veg
inn að gróta af reiði. Hann
ýtir Guido veiklulega til hlið
ar, en Guido heldur um úln
lið hans.
„Ég fer með þér til Mjaðm
argrindarfjalls!“
Gay hristir höfuðið. Hann
1 ítur fram hja Guido til
myrkra hæðanna, og reið*n
iherðir andlit hans og kemur
honum til að rétta úr sér.
„Bölvaðir séu þeir! Þeir
breyttu því. Breyttu því öllu.
Þeir smurðu það með blóði
grýttu því í skit og peninga
Frh. af 7. síðu.
— Er slík aðstoð ekki
ströngum skilyrðum háð?
— Vægast sagt afar ströng
um, enda ekki óeðlilegt þegar
um svo mikla aðstoð er að
ræða. Sanna verður svo og
svo lágan byggingarkostnað,
t.l þess að geta orðið þeirra
aðnjótandi og er það eitt
sterkasta vopnið til þess að
þrýsta niður og halda niðri
byggingarkostnað.
— Vilt þú ekki segja eitt-
hvað að lokum?
— Ég gæti sjálfsagt haldið
áfram góðri framhaldssögu
um þessi mál ef rúm væri í
blaðinu.
Ég get þó ekki lokið við
þetta spjall án þess að minn-
ast á að ég átti þess kost að
komast á plastiðnaðarsýn-!
ingu í FORUM í Kaupmanna
höfn að loknum Bygginga-
deglnum.
Á þessari sýnlngu var auð-,
vitað margt að sjá, en eftir-
tektarverðast faimst mér eins ]
konar „plasttjald“, sem hald
ið er uppi af rafmagnsblásur-
um og halda má þar inni á-
kveðnu hitastigi, að vild.
Eitt hið erf.ðasta í ís-
lenzkum byggingariðnaði
er að öll útvinna slitnar í.
sundur allt frá 3—5 mánuði
ár hverl, auk þess sem oft er
verið að vinna á þessum árs'
tíma með takmörkuðum af-
köstum í misjöfnum veðrum.
Allt veldur erfiðleikum og
tvímælalaust stórauknum
kostnaði.
Fyrrnefnd plastljöld eru fá-
anleg í 5 stærðum og má
byggja 2—3 íbúðarhús 2ja—
3ja hæða undir þeim 1 allt að
30 gráðu frosti og 14 vind-
stigum að sögn þeirra sem
þarna voru til upplýsinga og
sögðu þeir jafnframt að þetta
hefði verið prófað á græn-
lenzku veðurfari við mikla
úrkomu.
Reynist þessi tjöld hagstæð
fyr.r íslenzkar aðstæður, þá
er hér áreiðanlega um merki
legt spor fram á við að ræða,
en til þess að full not mættu
af þessu verða, þá þyrftu
margir aðiljar að sameinast
um kaup shkra tjalda.
Sérstaklega væru tjöld
þessi sem nefnd eru BES-
SONNEAU hagslæð fyrir
hverskonar sýningar því auð
velt er að flytja þau m-lli <
staða. j
— Veizt þú til að íslenzkt j
umboð haf: þessi tjöld?
— Nei^ ekk veit ésg lil þess,*
en danska umboðð er nefnt,
REITS & H0EG — Vangda-
vej 106B Köbenhavn. — Égj
tel að hér sé um nýjung aði
ræða, sem vissulega sé þess
verð að henri sé verðugur^
gaumur gefinn af þe m sem^
hafa með bvggingarfram-,
kvæmdir að gera. ,
Hannes á hornínu.
Framhald af 2. síðn.
um til fyrirmyndar með breytni
sinni.
ÞAÐ ER MÍN skoðun að sið-
fræði eigi að byrja að kenna 7
ára börnum og halda því áfram
skólann út. Fullnaðarpróf á eng-
inn að fá ór barnaskóla, nema
hann standist próf í siðfræði. —
Menntamálaráðherra og fræðslu
eins og öllu öðru. Þú veizt J málastjóri (sem báðir eru heið-
það. Ég veit það. Nú er það ursmenn) ættu að beita sér fyrir
draumurinn einn sem maður
snarar*. Hann losar úlnlið
sirin úndan taki Guidos.
löggjöf í þessa átt, það er löngu
kominn tími til þess“.
Itannes á horninu.
ÞÁ ER Danny Kaye kominn (
í Gamla Bíó og fólkið virðist^
kunna að meta hann eins og
fyrr því að fullt hús er dag
eftir dag.
Myndin, sem nú er sýnd með,
þessum v.nsæla leikara
nefnist Káti Andrew,
Danny Kaye leikur þarna skóla.
kennara, sem bregður á leik,
við nemendur sína cg er skoð-
aður sem hálfgerður vandræða
gripur í fjölskyldunni. Hann
tekur sér ferð á hendur til að
leita styttu af skógarguðinum.
Pan, sem talið er að sé falin í
gömlum rústum þarna í.
grennd, á Því ferðclagi rekst
hann á sirkus og verður til gð
ibjarga honum frá flutningi. —
Hann verður ástfanginn áf
einni sirkurmeynni, en hefur
þó samvizkubit vegna þeirrar-
ar, sem heima bíður og hann
hefur verið hálfneyddur tij að
trúlo,fast. Hann tekur þátt í
sirkussýningum og vekur þar
mikla kátínu. Að lokum verð-,
ur hið gamla tryggðaloforð
hinu nýja ofursterkara og hann
snýr heim, en á sjálfan gifting
ardaginn snýr hann aftur til
sirkussins og fer þaðan ekki aft
ur.
Mynd þessi ér létt og fjörug,
— full af skrítilegum uppá-
tækjum og glensi. Danny Kaye
er skemmtilegur að vanda og
Pier Angeli, sem le kur sirkus-,
stúlkuna fer ágætlega með hlut
verk sitt.
Myndin er í heild skemmti-(
leg dægrastytting.
II. E.
Carabella
Skjört, náttjakkar,
náttföt, undirkjólar.
ÞORSTEINSBÚÐ
Keflavík — Reykjavík.
Alþýðublaðið — 14. okt. 1961 JJJ