Alþýðublaðið - 17.11.1961, Blaðsíða 2

Citstjórar: Gísu J. Ástþðrsson (áb.) og Benedlkt Gröndal. — Fulltrúl rlt
JSJómar: Indrlðl G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri: Björgvin GuSmundsson. —
tlrrmr: 14 900 — ' ' 902 — 14 903. Auglýsingasími 14 906. — ASsetur: AlþýSu-
fcúsiS. — Prentsmlðja Alþýðublaðsins Hverfisgötu 8—10. — Áskrlftargjald
tr. 55.00 i mánuðl. í lausasölu kr. 3,00 eint. Útgefandi: Alþýðuflokkjirinn. —
y-amkvæmdastjóri Sverrir KJartansson.
1500 opnir bátar
i TRILLUÚTGERÐ hefur verið vaxandi hér á
-■ ’ííandi, síðan landhelgin var færð út- Er talið, að
. alls séu til í landinu um 1500 opnir vélbátar, og
f .sennilega er tæplega þriðjungur þeirra gerður út
? nokkurn veginn reglulega, og aflinn 10—15 000
í 'lestir. Hér er því um að ræða framlag í þjóðarbú
í Ið, sem telja verður í tugum milljóna.
Vafasamt er, að nokkur útgerð, skili meiri af
i köstum á mann en opnu vélbátarnir geta gert,
j Gegar vel aflast. Tilkostnaður er sáralítill miðað
j við hin stærri skip, og er því um hagkvæman
! fþátt fiskveiðanna að ræða. Hins vegar hefur trillu
• 'útgerðinni ekki verið nægilegur gaumur gefinn,
því þar eru marglr einstaklingar að verki, smáir
‘ sem framleiðendur, og ekki skipulagðir í neins
r- iiconar samtök til að halda uppi kröfum gegn þjóð
• félaginu. Ef stofnað væri fyrirtæki á þurru landi,
ðem tryggði þjóðinni eins mikla framleiðslu og
j 'crillurnar gera, mundi það þykja stórviðburður
: og vafalaust tilefni veizlúhalda og hátíðar.
Þrátt fyrir vænan skerf, sem trillumenn leggja
- ípjóðarbúinu, er víða illa að þeim búið. Þeir hafa
oft litla eða slæma aðstöðu í höfnum, ekki sízt
? fninum stærri höfnum, þar sem trillur þó telja
' 'tugi. Þeir hafa erfiða aðstöðu til lánsfjár, sérstak
-- 'lega í sambandi við kaup og sölu á bátum, sem
\ oru veigamikið atriði í þessari grein. Loks er sala
! éiskjarins oft erfið, því frystifhús og aðrar vinnslu
5 Gtöðvar hafa verið kenjótt við móttöku á trillu
* Uiski og oft neitað honum.
Þrír þingmenn Alþýðuflokksins hafa nú flutt
* 'cillögu á Alþingi um að athugaðar verði leiðir til
j að bæta aðstöðu trilluútgerðarjnnar. Gera þeir
íoáð fyrir, að slík athugun mundi skapa grundvöll
-■ lcyrir aðgerðir, er bæti aðstöðu þessa útvegs til
• jafns við aðra útgerð í landinu og þýðingu hans.
Tillagan fer einnig fram 'á xáðstafanir til ,<að
] auka öryggi sjómanna á opnum vélbátum. Ef
■ þriðjungur trilluflotans er á sjó og tveir menn á
Jhverri, eru það um 1000 manns- Öryggisbúnaður
3 er lítiH í bátunum og þeir geta ekkert samband
Jhaft við land, ef eitthvað fkemur fyrir. Hér er þörf
: á aðgerðum til að fyrirbyggja, að fleiri menn far
: iist á slíkum bátum en þegar hefur orðið.
Útgerð á íslandi er nú miklu fjölbreyttari en
* ‘aún áður var. Þjóðin er ekki eins háð einstökum
á vertíðum eða einstökum velðum. Margar veiðiað
ferðir eftir margvíslegum afla hafa þróazt. í sam
- *'semi við þá stefnu ber að hlúa vel að greinum
eins og trilluútgerðinni.
Áskrittarsíminn er 14901
Myndin er af Húsavíkursund
laug. Ljósm.: Jón Jóhanness,
Á SÍÐASTLIÐNU ári var
tekin í notkun Sundlaug
Húsavíkur. Vatn í laugina er
tekið úr sprungu undan Húsa-
víkurhöfða. Er vatninu deelt
upp á höfðann og síðan leitt í
pípum í laugina. Vatnið er
30° C þegar það kemur í laug-
ina.
Það hefur lengi verið trú
manna að heitt vatn mundi
finnast í Húsavíkurlandi, ef
leitað yrði að því. Hefur því
allmikið verið unnið að því
undanfarin ár að hefja boran-
ir eftir heilu vatni til hita-
veitu fyrir kaupstaðinn,
Fengizt hefur vilyrði fyrir
Borað
vðtni hjá
því að hinn svokallaði „Norð-
urlandsbor“, sem ríkisstjórn-
in hefur keypt til landsins,
byrji boranir á Húsavík.
Nú í haust hefur verið haf-
inn undirbúningur að borun-
um. Hefur lítill bor frá Jarð-
borunum ríkisins borað 2 hol-
ur um 60 m. djúpar til rann-
sóknar á jarðvegi. Fyrri hol-
heitu
Húsavík
an var boruð utan við „Laug-«
ardal“, en síðari holan norð-*
austan á „Háhöfða“. Gekls
það mjög vel og fannst 300,
hiti í síðari holunni.
Gert er ráð fyrir að stóri
borinn taki við holunni á Há-«
höfðanum og byrji þar; von->
ándi strax að vori.
fHANNES
Á HORNINU
er meira en hægt er að segja
um dagskrá flestra annarra
kvölda. Beztu var samtalsbátt-
ur Stefáns Jónssonar við Þing-
eyingana — og alveg ágætt það
sem Sigurður Jóhannesson
sagði.
Athugasemd frá bæj-
arsímastjóra.
•fe Misskilningur og trú-
girni borgara.
líf Kvöldvakan á mið-
vikudagskvöld.
☆ Óvenjugóð dagskrá.
FYRIR NOKKRU birti ég
bréf frá Borgara þess efnis, að
hann teldi að bæjarsíminn hefði
gefið uplýsingar um það hvern
hann hefði verið • að fala við í
síma sinn í tvö skipti. Ég birti
þetta bréf ekki vegna þess að
ég tryði því, að Borgari hefði á
réttu að standa heldur aðeins
til þess að gefa bæjarsimanum
kosf á að gera sína athugasemd
við bréfið, enda eru svona get-
flakir ekki e( nsdæmi. Borgari
hafði trúað kunningja sínum,
sem hafði sagt honum, að hann
hefði fengið upplýsingarr.ar hjá
símanum. Nú hefur Bjarn, For-
berg bæjarsimastjóri sent mér
eftirfarandi athugasemd:
I TILEFNI ummæla í bætti
yðar í Alþýðublaðinu 11. þ. m„
þar sem það er haft eftir „Borg-
ara“, að kunning; hans hafi með
því að hringja upp í númer 05
(bilanatilkyningar) fengið þar
upplýst, við hvaða símanúmer
„Borgari" hafi verið að tala, —
Hér er auðsjáanlega rangt írá
skýrt af kunningjanum, þvi að
starfsmenn símans í mr. 05 hafa
engin tök á að upplýsa slíkt, þar
sem þejr hafa engau aðgang að
sjálfvirka vélasalnum en að-
eins starfsmenn þar geta fund-
ið það með því að rekja s-.raum
rásir eftir flóknum leiðum og
þarf minnst tvo starfsmenn til
þess..
SLÍKT er aldrei gert, nema
þegar símnotandi verður fyr-
ir alvarlegu ónæði og gabb-
hringingum og þvílíku, og und-
irrita hlutaðeigandi starfsmenn
þá skýrslu um árangurinn, en
hann er ekki birtur nefndum
símnotanda nema fyrir milli-
göngu sakadómara. Að sjálf-
sögðu eru starfsmenn símans
bundnir þagnarheiti um það,
sem leynt á að fara.
VERÐUR því nánast að álíta,
að nefndur kunningi hafi sjálf-
ur gizkað á við hvern „Borgari“
hafi verið að tala við og hitt rétt
á, en skrökvað því til að hann
hefði upplýsingarnar frá 05“.
ÉG VERÐ að geta þess þegar
ég er ánægður með dagskrá út-
varpsins. Ég er svo oft óánægð-
ur með hana, að það væri rangt
að þegja um það þegar mér
finnst hún góð. Kvöldvakan á
miðvikudagskvöld var þannig,
að ég gat hlustað á hana alla
mér t.l mikillar ánægju, og það
SIGURÐUR var fullur a£
gamni, mjúku og góðlátlegui
gamni, en þó var undirtónn í
því, sem gerði þetta stutta er-
indi hans eftirminnilegt. Það
er ekki á hverju kvöldi, sem við
fáum svona gott erindi í dag-
skránni því að aðalfæðan þar
virðist vera hnotúbrjótur og
grjótmulningur — og kvað vera
ákaflega fínt. Síðari hluti er-
indis Hallgríms Jónsosnar kenn
ara var eins og fyrn hiutinn
fróðlegur og skemmtilegur.
ÞAÐ ÞAJRF ekki lengi að
hlusta á Hallgím Jónasson til
þess að verða var við ást hans
á íslenzkri nátlúru. Hann er
heitur þjóðernissinni — og hef-
ur víst haldið nokkrar ræður
opinberlega um stjórnmé] í
þeim anda, e.n bezt gætj ég trú
að, að eriudi á borí við þetta
sé áhrifaríkara fyrir það sem
Hallgrímur i.nn heit ist, en marg
ar pólitískar ræður hans.
ÉG VIL sem sagt þakka fvrir
dagslcrána á miðvikucíagskvöld.
Þannig vilja þeir hafa dag-
skrána, sem mest og bezt hlusta
á útvarpið — og það gengur
glæpi næst þegar sjáifskipaðir
spek ngar ryðja burt slíku efni
og setja í staðinn sín eigin hugð-
arefni — og það á bezta útvarps
tímann, efni, sem sárafáir njóta
— og flestir loka fyrir.
Ilannes á horniuu.
2 ■ 17- nóv. 1961 — Alþýðublaðið