Alþýðublaðið - 12.12.1961, Blaðsíða 2

I
9
JUstjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fréttastjóri:
Bj irgvin Guðmundsson. — Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasími
14 906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins, Hverfisgötu
6—10. — Áskriftargjald kr. 55,00 á mánuði. í lausasölu kr. 3,00 eint. Útgef-
andi: Alþýðuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri Sverrir Kjartansson.
Þá er gaman að lifa
I ALÞINGI fjallar þessa dagana um fyrirhugað
| verðlagsráð Sjávarútvegsins. Er ætlunin að búa
. svo um hnútana, að fiskveiðar þurfi aldrei að stöðv
aðst vegna deilu um fiskverð upp úr skipi.
Aðilar að þessu máli eru tveir. Annars vegar
• eru fiskseljendur (og með þeim sjómenn), en
hins vegar fiskkaupendur. VJð umræðu málsins
; var á það bent, að mjög oft voru þetta sömu menn
. imir, sem sætu þá báðum megin við samninga-
'borð, — semdu við sjálfa sig. Þetta stafar af því,
: að mikill fjöldi útgerðarmanna eru einnig eigend
. ur frystihúsa eða fiskverkunarstöðva, og fjöldi
frystihúseigenda hefur komJzt yfir báta eða jafn
vel togara.
j' Augljóst er, hvernig hægt er að misnota slíka
aðstöðu. Þessir matadorar semja við sjálfa sig um
: að hafa fiskverð lágt. Þá fá sjómenn minna i sinn
hlut — og ;gerir lítið til, þótt tap sé á bátunum,
ef gróðinn af fiskvinnslunni og sölu afurðanna er
þvJí meiri. Hér er um að ræða hreJna auðhringa —
; svikamyllu.
Alþingi virðist nú ætla að spyrna nokkuð gegn
þessu með breytingum við friv?pvarpið um verð
lagsráð. Er þetta gleðilegur vdttur þess, að hér
•' sé vaxandi skilningur á „hagsmunaárekstri“ hjá
■ einstaklingum, en hingað til 'hefur slíku verið lít
ill gaumur gefinn. Hér hafa menn farið með opin
iberar stöður og trúnaðarstörf, en jafnframt haft
persónulega umboð fyrir erlend fyrirtæki eða átt
í innlendum fyrirtækjum, sem embætti þeirra
skiptir við. Hér hafa menn orðið forstjórar, borg
arstjórar, ráðherrar og hvaðeJna og í slíkum em
toættum tekið ákvarðanir, sem beirilínis snertu
fyrirtæki, sem þeir sjálfir áttu í eða voru ná
•cengdir. Slíkt er kallað spilling í öðrum löndum,
en hefur þótt góð latina á voru landi íslandi. Eft
ir höfðinu dansa limirnir, og er þá verra að á-
! saka hina smærrj, þátt pottur sé brotinn hjá
1 þeim.
Það færist í vöxt á íslandi að mcnn dreifi efna
hagsáhrifum sínum og myndi keðjur frá hráefni
til seldrar vöru. Þegar maður á stóran hlut í bát,
í verzlun, sem selur bátnum vörur, í trygginga
félagi, í frystihúsi, sem kaupir fiskinn, í hringun
«m, sem selja fiskinn, í skipunum, sem flytja
hann, í verksmiðjum og leppfyrirtækjum erlend
is og í heildsölu, sem flytur inn — þá er gaman
! áð lifa!
1 : En þá fer að verða þörf á löggjöf gegn auðhring
tóm á Islandi.
___________
STÆRÐIR
AÐALSTRÆTI 8 SNÖRRABRAUT 38
LAUGAVEGI 20
Sýning Jóhanns Eyfells
áður í tímaritum. Bókin er 62
bls.
„Mannamunur"
„MANNAMUNUR eftir Jón
Mýrdal er komin út. Þetta.er
4. útgáfa þessarar vinsælu
skáldsögu, en hún var fyrst
gefin út á Akureyri árið 1872.
Útgáfan, sem nú er komin
í bókabúðir, er hin vandaðasta
Má geta þess, að hún er mikið
myndskreytt, og hefur Halldór
Pétursson gert myndirnar.
„Mannamunur1 er 295 b's..
Bókaútgáfan Fjölnir gefur út.
Tvær nýjar
HJÁ HELGAFELLI er kom-
in út Ijóðabókin „Hafið og
kletturinn“ eftir Sigurð A.
Magnússon. Þetta er 100 blað-
síðna bók, 42 kvæði. Ekkert
þeirra hefur b rtst hér áður.
Kvæðunum er skipt í sex
flokka: Staksteinar, Personae,
Vettvangur dagsins Til þín
Dauði Baldurs og Hafið og
kletturinn.
Þá kom út fyrir skemmstu
hjá sama forlagí Ijóðabókin
,,Nei“ eftir Ara Jósefsson.
Nokkur kvæðanna hafa birtst
ÞESSA dagana heldur Jó-
hann Eyfells sýningu á mál-
verkum og margháttaðri mjteid
Jist að Selvogsgrunni 10 hér í
bæ.
Jóhann Eyfells er arkitekt
að menntun og hefur einn
ig forframast í myndlist vestan
hafs. Hann er sonur Eyjó’.SSi
Eyfells, sem var mikilsmetinn
jlandálagsmálari hjá þeirri
kynslóð, sem nú er um og yíir
sjötugt. Þegar hugsað er til
þess að verk Jóhanns eru flest
óhlutkennd, en hann alinn upp
við „natúral'isma“ leynir sér
ekki í hvaða átt myndlistin
stefnir.
Á sýningunní vekja málm-
verk listamannsins sérstaka at-
hygli og eru tilraunir hans ti-l
að kalla fram ýmis litabrigði í
þessum verkum, með sýrum og
þess háttar, einkar athyglis-
verðar og oft skemmtilegar.
Að öðrum þess háttar verkum
ólöstuðum, þykir mér hinar
ýmsu koparmyndir velheppn-
aðar.
Málverkin eru aftur á móti
misjafnari að gæðum ,sum
hrem skólaverk en önnur all
góð, einkum þau nýrri afnál-
inni. Listrænir hæf Jeikar
leyna sér ekkj og það er
greinilegt að listamaðurinm
tekur list sína alvarlega og
verkin lofa góðu. Þau eru að
vísu sundurleit eins og áður
getur, enda frá þeim tíma,
sem listamaðurinn hefur sjálf-
ur verið í mótun.
Það er ómaksins vert að
bregða sér inn á Selvogsgrunn
10 til þess að skoða þessa
óvenjulegu sýningu. G. Þ.
2' 12. des. 1961 — Alþýðublaðið