Alþýðublaðið - 22.02.1962, Blaðsíða 7

UM síðustu helgi tók Fila-
delfíusöfnuðurinn í notkun
nýja kirkju í Reykjavík. í til-
efni af því hefur Alþýðublað-
ið átt stutt viðtal við forstöðu
mann safnaðarins, Asmund
Eiríksson og fer það hér á
eftir.
Þegar Fíladelfíusöfnuður-
inn hafði verið heimilisfastur
á Hverfisgölu 44, um 20 ára
skeið, hófum við byggingar-
framkvæmdir að þeirri ný
byggingu, sem við erum nú
að flýtja í, við Hátún 2. Okk
ar fyrsta guðsþjónusta í þess
um nýju húsakynnum var síð-
astliðinn sunnudag. í rauninni
var það ekki vígsla þótt sum
blöðin kalli það því nafni —
og þó. Með prédikun Orðsins
°g guðsþjónustunni í heild,
sem var mjög fjölmenn, get
um við kannski sagt, að við
höfum vígt þann hluta salar
kynnanna, er við höfum tekið
nú í þjónustu okkar.
Að við séum að reisa dýr-
ari og mikiu vandaðri bygg
ingu en títt er með frjálsu
kristilegu starfi hér á landi?
Salt er það að byggingin
verður dýr. En tækifærið, sem
lagt var upp í hendur okkar,
um leið og við fengum þessa
ágætu lóð, var alveg einstáett,
°g eggjaði okkur til að grípa
gæsina, sama daginn og hún
flaug. Hefðum við ekki gert
það, væri nú búið að bvggja
stórt og mikið „fórum“ á þess
ari sömu lóð. Við erum sann-
færðir um það, að Guð gaf
okkur bæði lóðina og stund-
ina, sem við hófum fram
kvæmdir okkar.
Það var einhverntíma 4
síðastliðnu sumri, að ég kom
frá úthverfi Reykjavíkur og
ók með strætisvagni Suður-
landsbrautina inn í bæinn. —
Þegar vagninn kemur á móts
við nýju Fíladelfíu, líta tvær
fínar frúr, sem sátu í sætun-
um fyrir framan mig, til bygg
ingarinnar, sem þá var verið
að mála. Önnur segir við
hina: „Óskaplegt er að hugsa
sér að svona falleg lóð skuli
hafa fallið í hendur þeirra
manna, sem ætla að prédika
helvítiskenninguna í þeirri
kirkju, sem þarna er verið að
byggja“. „Einum of mikið“,
sagði ég. í þessari kirkju á að
prédika orð krossins, sem
frelsar frá glötuninni“
Frúrnar þekktu mig ekki,
og vissu ekki að ég sat fyrir
aftan þær.
Of vönduð bygging?
Nei, hreint ekki. Hvers
vegna ættum við ekki að
unna kristilegri starfsemi að
vera í fallegum og góðum
húsakynnum, eins og öðrum
félagsskan? Ef krisinir menn
skilja ekki þessa kröfu sam-
tímans, er kalið ofan af þeim
vaxtarbroddi, sem er ein af
forsendunum fyrir heilbrigð
um vexti kristilegs starfs. Við
erum öll þannig gerð, að það
orkar meira á okkur, en við
viljum kannast við, umhverf
ið og vistarverurnar. Þegar
Fíladelfíusöfnuðurinn flytur
nú í hin nýju húsakynni, fær
hann í fyrsta skipti í sögu
sinni þau starfsskilyrði, er
samsvarar þeirri háleitu kenn
ingu, sem hann starfar að og
fyrir. Þélta er líka krafa sam
límans. og þeir sem vilja
halda áfram að lifa, verða að
taka tillit til hennar. Þetta
er líka krafa samtímans, og
þeir sem vilja halda áfram að
lifa, verða að taka tillit til
hennar. Þetta er ekkert síður
nauðsynlegt á andlega svið-
inu, en hinu tímanlega.
— Það hafði verið mjög
fjölmenn guðsþjónusta hjá
ykkur si. sunnudag, er þið
byrjuðuð þarna við Hálún 2?
— Já, vissulega, og það
leyndi sér ekki, að bæði safn
aðarmeðlimir, og þeir, sem
slóðu fyrir utan, fannst mik-
ið til um þessi nýju húsa
kynni Margir hafa ekki get
að orða bundizt yfir því, að
svo fámennur söfnuður, sem
telur ekki nema svona 300
meðlimi, skuli hafa komið því
í framkvæmd, að byggja
svona fallegan og hlýjan sam
komusal, sem áfanga að hinu
endanlega marki. Salur þessi
mun fullnægja þörfum okkar
þangað til aðalsalur kirkjunn
ar verður fullger, sem taka
mun nokkurn tíma.
— Hvort við höfum hljóm
sveit við guðsþjónustur okk-
ar
— Því ekki það? Við guðs
þjónustuna sl. sunnudag höfð
um við 10 manna hljómsveit
undir stjórn Árna Arinbjarn
arsonar, sem er söngstjóri
safnaðarins. Við hliðina á
Árna starfar annar ungur og
efnilegur organleikari, Daní-
el Jónasson. Standa þeir vel
saman og styrkja hvorn ann-
an. Ég var spurður um það í
gær, af blaðamanni frá Tím-
anum, er verið hafði við guðs
þjónuslu okkar á sunnudag-
inn, hvort allt þetta unga
fólk, sem hefði verið í hljóm
sveitinni væri í söfnuðinum.
Já, svaraði ég. Það er morgun
dagur Fíladelfíusafnaðarins.
Þetta get ég einnig sagt við
ykkur.
Og næstu viðfangsefni, eft
ir að þið eruð fluttir í nýju.
Fíladelfíu?
Þau eru einkum tvö; Það
fyrra, og sem alltaf verður
það fyrsta, að prédika orð
krossins, sem frelsar frá glöt
un, eins og ég sagði við fínu
frúrnar í strætisvagninum. —
Og annað: Að ljúka sem allra
fyrst aðalkirkjusalnum.
Þannig voru lokaorð As-
mundar Eiríkssonar forslöðu
manns safnaðarins.
til landsins. Um það var engin
fréttatiikynning nauðsynteg en
hitt hefði verið æskilegra að at-
hugunargerðin sjálf hefði veri*
birt, svo menn gætu sjálfir gert
sér þess grein hvernig hún vnr
oð hvað í henni fólst en hún
var mjög lausleg og lítið tH
hennar vandað.
3. Að búið væri að kaupa
þann áburð sem pantaður hei'ði
verið. Ekki eru það nein sérstök
tíðindi. Þetta hefur gerst á
hverju ári um langt. skeið pgf
var engrar hátíðlegrar yfirlýs
inar þörf um það.
4 Að sparast hafi nokkur pr-
lendur gjaldeyrir vegna iækk
aðs verðs, miðað við verðlag á
fyrra ári. Að áburðarverif
mundi eitthvað lækka, einkvmt
á þrífosfati, var vitað fyrirfram
og kunnugt þeim er þau mál
létu sig skipta og eru engar
líkur til annars en að svipuð
lækkun hefði orðið þótt Ábuið
arsalan hefði annast innkaupin
5. Að ekki hefði verið teh.i'ð'
fyrsta boði um áburðarkaup er
fékkst, heldur samið um lægra
verð endanlega. Þetta mfm
ekki vera annað en það semSal
mennt t íðkast um Öll meiri hátt
a.r innkaup að fyrstu tilboðin-
eru ekki samþykkt, en gagnSil'
Framhald á 14. síðu.
Áburður
RÍKISÚTVARPIÐ og mörg
blöð í Reykjavík hafa nýlega
birt ,,£réttatilkynningu“ frá Á-
burðarverksmiðjunni h.f., sem
meiri hluti verksmiðjustjórnar
innar hefir sett saman, en þann
meirihluta skipa þeir Halldór
H. Jónsson, Kjartan Ólafsson,
Pétur Gunnarsson og Vilhjálrn
ur Þór.
Ég átti ekki samleið með
þeim um þessa „fréttatilkynn-
ingu“ og hafa útvarpið og blöð
in látið þess getið samkv. ósk
mimii. Ég taldi að ekki væri
neitt sérstakt tilefni fyrir hendi
um slika fréttatilkynningu og
gat ekki heldur fallist á efni
hennar né orðalag.
iHeástu atriðin sem sagt er frá
í tilkynningunni eru:
1. Að ráðherra hafi falið Á-
burðarverksmiðjunni h.f. rekst
ur Áburðarsölu ríkisins, en það
var tilkynnt fyrir þremur mán
uðum og því með öllu óþarft nú
2. Að athugun ,,itarleg“ hafi
verið gerð umhagkvæmni þess
að flytja áburðinn ósekkjaðan
AJþýðublaðið
— 2% fsbr. 1962