Alþýðublaðið - 23.03.1962, Qupperneq 8

Viggo Kampman for-
sætisráðherra Dana var
nýlega á ferð í Indlandi
og var mikið látið með
hann. Meðal ævintýra
hans á þeirri ferð var
lieimsókn hans til mahar
ajsins í Mysore, sem er
einn af ríkustu furstum
veraldar. Maharajinn lét
efna til mikillar fílareið-
ar Kampmann til heiðurs
og á myndinni sést Kamp
mann á reiðskjótanum,
sem er meira en sextug-
ur.
Sagt er að Kampmann
hafi átt erfitt með að
halda sér á mottunni —
á fílsbakinu.

MAÐUR heitir Chapman
Andrews, amerískur náttúru-
fræðingur og heimsþekktur
á sínu sviði. Hann er einn
af þeim, sem tekið hafa þátt
í að spá um framtíð manns-
ins og útlit í framtíðinni, —
slíkir spádómar hafa verið
settir fram í hundraðatali,
en eru að sjálfsögðu byggðir
á afar misjöfnum grundvelli
og þær rannsóknir sem að
baki liggja misraunsæjar. —
Roy Chapman Andrews set-
ur fram skoðanir sínar í
fyllsta samræmi við vísinda-
legar rannsóknir og er því
ekki úr vegi að segja lesend-
um Opnunnar lítið eitt frá
því, hvernig hann telur að
mannkynið muni líta út eftir
hálfa milljón ára.
Menn þeir, sem lifa munu
á jörðunni eftir hálfa millj-
ón ára eða svo myndu ekki
annálaðir fyrir fegurð að á-
liti nútímans. Þeir munu líta
út eins og skrípamyndir a£
okkur, verur eins og þær,
sem við sjáum í martröð. —
Höfuð þeirra verða stór,
hnöttótt og nakin eins og bill
iardkúlur — líka á kven-
fólkinu. Aftur á móti verða
þeir meiri gáfum gæddir en
við, en gófurnar verða aftur
á móti á kostnað skilningar-
vitanha. Heyrn þeirra og
sjón og önnur skilningarvit
verða lakari en okkar. Þeir
verða með minni andlit, en
verða hærri en við, svo all-
miklu nemur. Líkaminn verð
ur st.yttri, en fæturnir lengri
með aðeins fjórum tám.
Við myndum áreiðanlega
hugsa okkur um tvisvar áður
en við byðum þessum mann-
eskjum heim til miðdegis-
verðar, ef við fengjum tæki-
færi til þess — það væri þá
í þeim tilgangi einum, að
njóta góðs af andríki þeirra.
Þrátt fyrir einkennilegt
ytra útlit, yrðu menn þessir
líkamlega betur undir lífið
búnir en við, þeir fengju
varla botnlangabólgu, platt-
fót eða ýmsa aðra kvilla, sem
þjá okkur. Þessir spádómar
eru ekki bara ágizkanir, held
ur eru þeir byggðir á þróun-
arsögu mannkynsins frá því
að sögur hefjast. Fyrir sex
til sjö milljónum ára var
mannskepnan fjórfættur eða
öllu heldur fjórhentur mann
api, sem sveiflaði sér frá
tré til trés eins og shimp
ansarnir gera enn í dag. En
einhver innri þörf fékk hana
til að fara að ganga á tveim
fótum, svo að tvær hendur
gat hún notað til annarra
þarfa.
Þessi þróun tók ótrúlega
8 23. marz 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
skamman tíma, miðað við
aðra þróun lífveranna.
Mannkynið er alltaf að
hækka, samkvæmt mæiing-
um yfir langan tíma, og vænt
anlega mun það halda áfram
á þeirri braut. Við getum
líka gengið út frá því að
umbúnaður heilans muni
stækka með tímanum frá því
sem nú er.
Mannsheilinn er stöðugt
að stækka að ummáli og verð
ur æ flóknari. Reyndar er
stór heili ekki öruggt merki
um háþróaða skynsemi, því
að stærsti heili, sem mælst
hefur, var heili garðyrkju-
manns, sem steig ekki í vit-
ið. En hin almenna regla er
þó sú, að því stærri heili,
því meiri greind.
Apamaðurinn frá Java
hafði mjög framstætt enni
vegna beinkanta yfir aug-
unum, sú beinmyndun hefur
síðan farið jafnt og þétt
minnkandi og væntanlega
mun sú þróun halda áfram.
Andlitsdrættir konunnar í
dag gefa bendingu um hvert
stefnir. Kvenkynið hefur þeg
ar öðlast hið slétta enni, sem
okkur þykir svo fallegt. —
Karlkynið hefur ennþá ó-
verulega beinmyndun yfir
nefinu, leifar frá fortíðinnL
Konurnar eru nefnilega um
það bil hálfa milljón ára á
undan karlmönnunum í
þessu tilliti.
En það verður þeim lítil
huggun til lengdar. Ef þessi
mismunur á útliti kynjanna
heldur áfram með sömu þró-
un, mun enni konunnar i
framtíðinni verða hvelft
eins og á nýfæddu barni í
dag, en enni karlmannsins
verður æ líkara því, sem
enni konunnar er núna.
Tennur nútimar
eru í hörmulegri n
ingu og illa farnar.
varla rúm fyrir þær
unum, þær þrýsti !
annarri, vaxa skaki
koma alls ekkí frj
dómstennurnar kom
fyrr en seint og síð;
eða þá alls ekki. í
inni hverfa þær að 1
alveg ásamt fleiri fr
um. Þessi þróun er
fremst til komin veg
okkar og matarhát
við höfum tileinka?
með menningunni. F
arar okkar höfðu st«
heilbrigðar tennur
liafa einnig Eskimóar
lifa á annarri fæðu (
meira að beita tönnu
vinnslu hennar en
einhvern tíma kemur
að við meðtökum f;
pilluformi, getum v:
tennur okkar fyrir
allt.
Fj'rstu mennirnir
langa kjálka og skai
litsdrætti, en kj
verða æ styttri og
dregur sig meira og i
baka, ef svo má segj;
.)