Alþýðublaðið - 29.04.1962, Qupperneq 15

eftir Jean Carceau
manna að hann væri ekki aðeins
Hollywood stjarna í auglýsinga-
ferð heldur alvarlega þenkjandi
liðsforingi í áhrifamiklum er-
indagjörðum.
Fyrsta flugferð Clarks var í
B-17 á árás á Antwerpen í maí
1943.
Eftir það fór hann í f jórar aðr-
ar árásir í B-17 sem skytta. í eitt
skiptið var skotið á flugvél hans
og Clark lá við bana þegar kúia
sprakk við höfuð hans.
Ilann hafði neitað að búa í
sérstökum húsakynnum og bjó í
trébragga eins og hinir her-
mennirnir. Eftir fyrstu ,,Ald-
skírnina” var hann einn þeirra
og velliðinn. Mennimir kölluðu
hann „pabba” og söfnuðust sam
an hjá honum til „að létta á
sér”.
Þjóðverjarnir vissu vitanlega,
að Clark var ein ameríska skytt-
an.
Það var á allra vitorði, að
flugmálaráðherra Þjóðverja,
Hermann Göring, lagði mikið fé
honura til höfuðs. Það er sagt
að Göring hafi boðið fimm þús-
und dali í þýzkum mörkum,
tveggja vikna frí og hækkun í
tign hverjum þeim flugmanni
sem skyti Clark Gable niður.
Eg hélt áfram að segja Clark
fréttir af „heimavígstöðvunum”
og af búgarðinum. Við féngum
skömmtunarseðla og þurfum að
starida í biðröð eftir ýmsu sem
erfitt var að fá. Faðir Clarks
kom út á búgarðinn og við á-
kváðum að reyna að fá hann til
að bera sig sem slíkan. Við unn
um erfiðisvinnu allt sumarið, on
við vorum líka hreykin af, kora-
inu okkar og baununum og mel-
ónunum, svo elcki sé minnst á.
kjúklingana.
Um þetta leyti þurfti faðir
Clarks að fú sér föt. Clark sagði
mér að sjá um kaupín eins og
hann sá um öll útgjöld gamla
mannsins. Við fórum til Bull-
ocks í Pasalena, og ég bjó mig
undir að hann'mátaði tugi fata.'
En svo varð ekki. Faðir Clarks
gekk að fatahengjunum og benti
strax á föt og sagði: „Þessi vil
ég.“
Hann liafði valið vel, þetta
voru dýrustu fötin í verzluninni.
Hér var Hollendingurinn, sem
vissi hvað hann vildi og var ekki
að eyða að því neinum orðum.
Richard Lang, sonur Fieldsie
var fjögurra ára þetta sumar.
Hann leitaði í blöðunum að mynd
um af Clark. Einu sinni sá hann
mynd af Tyrone Power inni í
miðju blaði, þegar Clark var á
forsíðunni.
„Ty frændi er þreytulegur og
fær svo litla mynd,“ sagði hann,
„en Clark frændi er fremstur
og það er mikið um hann ritað."
Eg skrifaði Clark að vinir
hans fylgdust vel með fréttum
um hann og það jafnvel þó þeir
væru aðeins fjögurra ára!
Áður en Clark fór frá Eng-
landi fékk hann orðu fyrir fræki
lega frammistöðu. Hann fékk
hrós fyrir hugrekki og kunnáttu
og sagt var, að hann væri banda
ríska flughernum til sóma.
Clark sagði að ferð sín til
Bandaríkjanna liefð} verið mjög
æsandi (eftir þeirra tíma mæli-
kvarða). „Eg borðaði morgun-
verð í Skotlandi, hádegisverð í
Grænlandi og kvöldmat í New
York,“ sagði hann við mig.
Clark kom til Hollvwood 1.
nóvember með : lest. Howud
Strickling sendi bifreið frá kvik-
myndaverinu tii að sækja mig og
ég fór með honum og Ralpli
Wheelwright til járnbrautar-
stöðvarinnar í Pasadena. Þar
beið hópur blaðamanna og ljós-
myndara og um það bil þrjú
hundruð manns til að fagna hon-
um.
Clark leit mjög vel út í ein-
kennisbúningnum og honum var
ákaft fagnað, þegar hann steig
út á pallinn. Hann var grennri
en hann leit vel út og hærurnar
í vöngunum gerðu hann virðu-
legri.
Einn af fyrstu stöðunum sem
Clark heimsótti var MGM kvik-
myndaverið og stjórn félagsins
skrifaði umsvifalaust nýjan samn
ing við hann r.ieð sömu iaun-
um jafnvel meðan hann var enn
í hernum. Og i þeim samning var
loks atriðið sem Clark liafði sótt
eftir. Ifér eftir gat hai n hæit
upptöku niuKkan fimm daglef a.
Að auki fékk hann fjögurra mán
aða frí eftir hverja kvikmynd
sem hann lék í. Þessi samningur
staðfesti í eitt skipti fyrir öll, að
hann var konungur kvikmynda-
stjarnanna.
Umboðsmaður Clai’ks var enn
Phil Berg, sem keypt hafði samn
ing hans forðum.
Meðan Clark í>eið eitir að
hefja leik sinn á ný, -/ar liann
mikið heima og oft eftir að við
höfðum.lokið brýnustu biéfun-
um, kveikti hann sér í pípu og
sat og ræddi við mig um frnm-
tíð sína og reynslu.
„Eg sá svo mikið af dauða og
eyðileggingu," sagði liann. ..Eg
skildi að ég hafði ekki verið val-
inn einn til að líða, aðrir þjáð-
ust og misstu þá, sem þeir eisk-
uðu eins og ég missti Ma.“
„Eg elska friðinn hér,” sagði
hann í annað skipti. .,Það eina
sem ég þrái nú orðið, Jeanie, er
friður, friður og rósemd á heim-
ili mínu hjá þeim, sem ég treysti
og elska.“
15.
í lok maí hófst taka fyrstu kvik
myndar Clarks eftir stríð, ,.Æv-
intýri”. Mikill undirbúuingur og
vangaveltur voru að þeirri mynd
sem var framleidd af San Zim-
balist og gamall vinur Clarks.
Victor Fleming, stjórnandi á
Hverfarida Hveli sá um stjórn
hennar.
Greer Garson var mótleikari
Clarks og Joseph Ruttenberg sá
um kvikmyndunina. Það var ó-
líklegt annað en að myr.d sem
þessir menn stóðu að, yrði lista-
verk.
En þrátt fyxir allt þetta hæfi-
leikafólk misheppnaðist kvik-
myndin. Upphaflega hatði sagan
verið um heimspekilega þenkj-
andi sjómann, Harry l’atterson
að nafni. En í myndinni varð
Harry djarfur, laglegur og
heimskur og heimspekilegu hug-
leiðingarnar komu frá öðrum
háseta. Clark hataðist við þessa
kvikmynd og þegar hún var svnd
um jólin, fékk hún ennþá verri
dóma en „Parnell". Clark var
á sama máli og dómararnir.
En þrátt fyrir lélega dómg var
myndin vel sótt. Aðdáendur harvs
þyrptust í kvikmyndahúsin ti! að
sjá hetjuna heimskunnu.
Clark var einhleypur, lagleg-
ur og aðlaðandi, stríðshetja og
kvikmyndastjarna. Konur þyrpt-
ust um hann. Við veðjuðun okk-
ar á milli um að ekk: liði langt
unz slúðurdálkahöfundarnir færu
að orða okkur saman Við Russ
höfðum krafizt þess frá fyrstu,
að okkar væri hvergi getið opin-
berlega og að einkalíf mitt kæmi
á engan hátt starfi mínu við. Og
afleiðingarnar urðu þær. að al-
menningur vissi ekki, að ég vai
hamingjusamlega gift.
Konur komu til mín i veizlum
eða í kvikmyndaverinu og sögðu
við mig: „Hvernig ferðti að því
að vera alltaf nálægt hinum guð-
dómlega Clark? Eg er viss utn aö
þú elskar hann.”
Og ég svaraði alltaf: Eg á
guðdómlegan eiginmann heima
og ég elska hann mjög lieitt.”
Aðdáendabréf Clarks voru gíf
urlega mörg og mikiil hluti
þeirra kom frá ástsjúkum kon-
um. Sumar þeirra skrifuðu hvað
eftir annað og sumar voru
„hættulegar.” Póstyfirvöldin gátu
ekkert gert nema hótanir væru í
bréfunum, en okkur var ráð-
lagt, að geyma þau öll, ef mál
skyldi einhvern t.íma veiða
höfðað gegn Clark.
Það var orðinn ógjörningur
fyrir Clark að ferðast undir eig-
in nafni og því var það, að harm
valdi nafn eiginmanns míns —
Russel Garceau, þegar hann
vildi ekki þekkjast. Þegar hann
var í New York bjó hann á
Waldorf Astoria og gekk þá
gjarnan undir þessu nafni til að
leynast.
Seinna var frændi Rtiss í New
York og settist að ú Waldoif
Astoria. Afgreiðslumaðurinn
þekkti nafnið og sagði: Ó, iá,
► þetta er nafnið sem Clark Gable
gengur undir hérna hjá okkur!“
Þegar Clark keypti búgarðinn
fannst honum í fyrstu engin á-
stæða til að hafa sundlaug þar
en nú, þegar hann var farinn að
halda veizlur áleit hann rétt að
fá sundlaug fyrir gestina.
Sundlaugin varð gríðarstór og
byggingu hennar var lokið í
nóvember. Clark naut þess að
sitja við sundlaugina, en hann
synti sjaldan og síðar meir
hætti hann því algjörlega.
Hann fór enn á veiðar, en
sjaldan á hestbak, því Sonny,
hesturinn hans, var orðinn svo
gamall. Clark las mikið og leit-
aði stöðugt að kvikmyndasögu
með hlutverk fyrir augum. En
þegar hann las sér til skemmt-
unar, naut hann að lesa glæpa-
sögur.
Clark leizt ekki vel á, þegar
honum var sagt, að næsta kvik-
mynd hans yrði „Mangarinn”,
sem byggð er á sögu eftir Fre-
deric Wakeman og fjallar um,
auglýsingafyrirtæki Madison Ay-
enue. Aðallega mótmælti hann
því að kvenhetjan var kona, se«ií
er manni sínum ótrú. En því var
breytt í handritinu og konan.
varð að blíðlegri enskri frú, sem
Deborah Kerr lék. Clark hins
vegar lék auglýsingastjóra, sem
er að reyna að koma sér í mjúk-
inn hjá sápuframleiðanda og er|
kvikmyndin var sýnd, sagði
gagnrýnandi Photoplay, að hún!
væri bezta kvikmynd ársins og
Clark fannst það bæta sér upp
viðtökurnar sem ,,Ævintýri“
fékk.
16.
Minna Wallis hélt matarboð
sumarið 1949. Meðal gesta sem
Clark hitti þar, var lafði Syl-
via Ashley, sem Clark hafði
þekkt meðan hún var gift Doug-,
las Fairbanks eldri, sem lézti
árið 1939.
Sylvia var tíu árum yngri en
Clark, ensk, ljóshærð og fögur.
Hún var þrígift, tvískilin, þekkt
í samkvæmislífinu fyrir íyndni,
klæðaburð, gimsteina sína og
lífsþekkingu. Clark fannst hún
skemmtileg og lagleg.
Hún var fædd Sylvia Hawkes
í Englandi og lék í fyrsta sinn á
leiksviði í London í hinum,
frægu „Midnight Follies” ísamt
vinkonu sinni Dorothy FieldS..
Stúlkurnar nefndu sig „Silly og
Lotty” og þær sungu og léku á
ukelele og voru aðalskemrriti-
kraftur Lundúna eftir sögn sam-
tímamanna þeirra að dæma.
Sylvia lék líka í „Segðu mér
meira“ í Winter Garden árið
1925. Þá var hún mjög fögur,
ákaflega grönn og með ljóst og
sítt hár. Þó Sylvia hefði bæði
verið gift Douglas Fairbanks
eldra og Stanley lávarði háit
hún enn nafni síns fyrsta manns
— Anthony Ashley lávarðar, —
syni jarlsins af Shaftenbury.
Ævisaga CLARK GABLE
Clark átti mikinn búgarS. Þar eyddi hann gjarnan frístundum sín-
um og undi sér vel. Hann hafði ánægju af útiveru. Hér er hann
við vinnu á búgarSi sínum. ;
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 1962 29. apríl 15