Alþýðublaðið - 17.05.1962, Blaðsíða 12

• •
st HæmmeeuveubT
M£R£ UOHTSÍtTl
sXumrvSecejss
im-Nuenoer
tXHBÍ-WR!
her SEíwoea m ny Eoae-msroae
boor! m U66K er fly-
OEHÞE MLLECASINO UDBH-
FOR HAWEN - OSHAN
lov m f' nfáe m muo
S&MI6-ERHER
naa USÆOWIU&
SKR'JPKEPEUór ?
JEi S4P A'ETVP 06
VEHTEDE fíí, ATDE
SKUILE NÆVNE
oer- y
T£mBDE06S&F&,HVAI>
OE me 60RE VED DET ?
í M

Hér hefst ný saga af Lemmy eða Eddie
eins og við höfum hingað til kallað hann.
— Segið þér mcr, — er ekki ógurlega
leiðinlegt hérna. Eg sat einmitt og beið efi
ir, að þér minntust á það — svo að hér gæti
orðiö dálítið líflegra. Hugsuðuð þér
einnig um það, hvað unnt væri að gera til
þess. Svo langt var ég ekki kominn — nú er
röðin komin að yöur. Gott. Það liggur fljúg
andi spilavíti liérna við höfnina — þér meg
ið koma með mér þangað.
Skyr, kökur
■Framhald af 7 síðu.
íslenzkar konur eldist mun fyrr
en amerískar. Hvað finnst yður
um það?
— Ég held ekki. Nemandi
mannsins míns, sem er einhvers
staðar á milli 50 og 60 ára fór í
fjögurra tíma göngu um daginn
og daginn eftir var hún í Sund-
laugunum áð baða sig og synda.
Ekki get ég talið það gamla
manneskju.
— Hvert liggur leiðin, þegar
þið farið héðan í júní?
— Við förum kannski í ferðalag
um Evrópu og síðan heim til
Hinneapolis.
— Hvenær komuð þið til ís-
lands?
— í september í haust.
— Og var ísland eins og þið
bjuggust við?
— Við vissum lítið um ísland
áður en við vissum að við áttum
að fara hingað. Þá útveguðum við
okkur bækur um íslands og höfð
um nokkra hugmynd um, hvernig
það var, þegar við komum. En
eitt kom mér þó sérstaklega á
óvart.
— Hvað var það?
— Hvað húsin eru falleg og hús
búnaðurinn glæsilegur. Ég bjóst
ekki við að sjá svona falleg liús
og allt það sem í þeim er.... (og
frúin bandar hendinni til glugg
ans, þar sem sést til stórhýsa
handan við grænkandi blett.)
★
Ég þakka yður innilega fyrir
góðar viðtökur, frú Thorson, og
með yðar lífsskoðanir verðið
þér áreiðanlega ungar og ánægð
ar langa lengi. — H
FYRIR LITLA FÓLKIÐ GRANNARNIR
Sagan af Gunnu og
gömlu ömmu í kofanum
Hún vissi ekki enn þá hvað gerzt hafði, og vænti
þess að fá að faðma ömmu sína að sér innan fárra
mínútna. Þess vegna urðu vonbrigði hennar afar
sár, þegar hestarnir fóru fyrir endann á götunni
hennar án þess að beygja inn í hana og héldu á-
fram upp að stóra steinhliðinu framan við bústað
greifans.
„Ég vil fara til ömmu, ég vil fara til ömmu“, hróp
aði Gunna litla og kraup á vagnsætinu. Hún ýtti
á bak ekilsins með höndunum, eins og það væru
dyr, sem hún væri að reyna að opna. Ekillinn leit
yfir öxl sér og sagði: „Við erum á réttri leið, litla
mín. Þú átt að fara upp í stóra húsið og fá þér te-
sopa með litlu húsbændunum£I.
Gunna hné aftur á bak í sætið. Ef öðru vísi hefði
staðið á, þá hefði það verið afar gaman að fá að
drekka te með börnum greifahjónanna^ en núna,
þegar hana langaði til þess eins að fá að faðma
hana ömmu, þá fannst henni það alls ekki neitt gam
an. Hún hélt að greifafrúin vingjarnlega skildi
bara alls ekki hvernig henni liði.
Þú mátt trúa því, að endurnar í skemmtig’arðinum gleyptu
í sig brauðiö, sem þú gafst mér mamma til að gefa þeim . . .
Hugsum okkur bara að greifafrúin hefði verið
veik í þrjá mánuði og ætti nú að fá að sjá börnin
sín í fyrsta skipti eftir leguna. Hvernig myndi
henni þá líða?
En greifafrúin skildi miklu meira en Gunnu litlu
datt í hug. Hún tók á móti henni á tröppunum við
framdyr hússins, og lagði handlegginn utan um
hana. „Komdu Gunna mín“, sagði hún. „Börnin
bíða með óþreyju eftir því að fá að sjá, hvernig þú
Sumaráætlun
Framh. af 4. síðu
Akureyrar og Egilsstaða. Nú í
sumar verða fleiri ferðir en
nokkru sinni áður á vegum flug-
félagsins út um land, og rneð
bættum vélakosíi og auknum á-
ætlunarferðum verður hægt að
veita viðskiptavinum betri úr-
lausn en nokki-u sinni fyrr.
TEPPI
FLUTT ÖT
Frh. af 14. síðu.
hefur hún reynzt mjög vol, sagði
Arnþór.
Gefjun vinnur nú árlega úr á að
gizka 180 tonnum af ull, en út-
flutningsverðmæti hennar þre-
faldast við vinnslu, svo að mikið
hagræði er að vinnslu hennar.
Bæði peysurnar og teppin eru
framleidd. meö mörgum mynztr-
um og í fjölda lita.
Starfsfólk Gefjunar er r.ú sem
stendur um 180 til 100 manns, en
þó annar verksmiðjan varla eftir-
spurn bæði innanlands og utan. í
sumar fá verksmiðjurnar nýjan og
endurbættan vélakost, sem keypt
ur er frá Englandi og gerir hann
kleift að auka enn framleiðsluna
og vanda meir til hennar. Vélar
þessar eru mjög dýrar í innkaupi
en eru þær fullkomnustu sem völ
er á í heiminum. Eykst þá fram-
leiðslugeta Verksmiðjanna að nmn
og geta þær þá einnig framleitt
uliarvöru til kaupenda í Vestur-
Evrópu.
12 17. maí 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ