Alþýðublaðið - 16.06.1962, Síða 5

LJÓSMYNDIRNAR TÓK ODDURÓLAFSSON
\
hvítar húfur og þeim, sem setja
upp svarta á morgun. Nýslegnu
stúdentunum í dag finnst
þeir, sem halda upp á 25 ára
stúdentsafmæli ósköp gamlir, —
en eftir 25 ár hafa þeir komizt að
raun um, að unglingsárin hafa
hækkað gífurlega!
í ALÞINGISHÚSS-
GARÐINUM
sitja stúdentar með sælubros á
vör fyrir framan alla ljósmynd-
arana og alla aðstandenduma og
forvitna fólkið, sem klifrar upp
á garðvegginn. Þau brosa og
brosa, enda eru þau öll ákaflega
ánægð með lífið og tilveruna. —
Framtíðin bíður svo óendanlcga
óörugg og spennandi. Stúlkurn-
ar eru sumar í hvítum drögtum,
en aðrar í svörtum drögtum með
nýtízkulegri vídd í pilsinu eða
kjóliegt snið á jakkanum. Þann-
ig breytir tízkan svolitlu í svip
stúdentanna, — þótt gleði þeirra
sé söm í dag og hún var í hjört-
um þeirra, sem urðu stúdentar
fyrir mörgum árum og sungu:
Sjung om studentens lyckliga
dag ...
Þorkell Helgason var hæstur
þeirra, sem nú tóku. stúdentspróf
frá Menntaskólanum í Reykja-
vík á þessu vori.
— Varst þú í stærðfræðideild?
— Já.
— Og hvað ætlastu fyrir í fram
tíðinni?
— Ég hef hugsað mér að leggja
stund á stærðfræði.
— Við' hváða skóla?
— Við háskóla í Boston.
— Hvað fékkstu í aðaleink-
unn?
Ilalldóra Halldórsdóttir
Baldur Símonarson
Þorkell Ilelgason.
Á SAL
stóðu „nýslegnu” (eins og forset-
inn sagði) stúdentarnir, og stúd-
ínurnar tvístigu dálítið af ó-
þreyju. Háhælaðir skór með mjó-
um tám eru ekki beinlínis ætl-
aöir til langrar stöðu. Og kenn-
ararnir sátu upp á klæddir og
alþýðlegir á svipinn. Kennarar
verða alltaf alþýðlegir á svipinn
eftir próf. Jubilantarnir töluðu
hverjir af öðrum og færðu skól-
anum kveðjur, þakkir og gjafir.
Það var eins skrifað utan á um-
slögin í höndum nýstúdentanna
í gær og mnslög stúdentanna,
sem þarna stóðu í fyrra með hvít-
ar húfur og rós eða nellikku í
hnappagatinu, — en nú eru þeir
stúdentar komnir með svartar
húfur. Það er eins og einn ræðu-
mannanna sagði: í dag er mikill
munur á þeim, sem ganga með
Jóhanna Líndal, Tómas Zoega.
- 9,31.
— Þú hefur ekki slegið slöku
við í vetur?
— Ég veit ekki, hvað á að segja
um það, — ég hef hraðfallið frá
landsprófi, — þá fékk ég 9,51.
— Held ’rðu, að þú saknir
menntaskólans?
— Ég veit ekki. Það er gaman
að' leggja út á nýjar brautir.
— Já, og svo færðu auðvitað
stóra styrkinn í nesti?
— Ég veit það ekki, — það er
ekki nitt að ákveða það, —, en
ég geri mér ískyggilega mik’.ar
vonir í þá átt ...
— Til liamingju.
HalLdóra , Ilalldórsdóttir var ein
þeirra ungu síúdína, sem tók við
stúdentsskírteininu á hvítri dragt
mcð vídd í pilsinu a la Dicr.
— Varst þú í máladeild?
- Já.
- hvað ætlar þú að' gera í
framtíðinni?
— Ég veit ekki, — taka fýluna
I vetur og sjá svo til.
— Er ekki sérstaklega gaman
að lifa í dag?
— Jú, dásámlegt.
— Heldurðu, að þú saknir ekki
skólans?
— Jú, og bó! Það er gaman að
byrja á einhverju nýju.
— Til hamingju.
Baldur Símonarson varð næst
hæstur á stúdentsprófi í Mennta-
skólanum í Reykjavík í ár. Ilann
hlaut einkunnina 9,10.
í vetur, þegar spurningakeppn
in milli skólanna fór fram í út-
varpinu, var Baldur í liði Mennta
skólans og stóð sig þar með mikl-
um ágætum. Enda bar lið' skólans
sigur af hólmi í keppninni.
— Hvað um framtíðina Bald-
ur?
— Framtíðin plumaði sig vel í
vetur, sagði þá Þorkell Helgason,
sem kom þarna aðvífandi til að
sæltja verðlaunabunkann sinn,
sem lá á borði þarna skammt frá.
(Til skýringar skal því skotið inn
í. að FramtíSin er málfundafélag
menntaskólanema).
— Já, það má með sanni segja,
sagði Baldur.
— Hvað hyggstu fyrir í sumai?
— Ætli ég reyni ekki að aiá
mér í einhverja þægilega skuií-
stofuvinnu.
— Og hvað tekur svo við? >
— Það er ekki gott að segja.
Annað hvort ætla ég að leg§,ja
stund á læknisfræði eða lífefna-
fræði. En annars er þetta allt ó-
ákvcðið og bezt að segja sem
minnst, því að blaðamenn snúa
öllu við. J
Framh. á 12. síðu
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 16. júní 1962 £