Alþýðublaðið - 18.09.1962, Blaðsíða 8
FJÖLSKYLDAN hefur alltaf
verið og er undirstaða þjóðfélags-
ins. Rfluð byggir skipulag sitt,
reisir stofnanir sínar, semur lög
sín og áætlanir fram í tímann allt
út frá velferð, stöðugleika og ham
ingju fjölskyldunnar.
Fjölskylda eru foreldrar og
börn, án bama er hún ekki sem
skyldi. Börn, er njóta alúðar og
ástríkis foreldra sinna, eru mesta
jarðnesk eign þeirra og augna-
yndi.
En aðeins bam, sem er vel upp
alið, velheppnað og velkomið í
heiminn, getur fært hamingju.
Tvær manneskjur sem giftast
á aldrinum 20-25 ára, geta alið
10-15 börn saman á 25 ára tíma-
bili, ef þau eru heilbrigð og sam-
líf þeirra er eðlilegt. Það myndi
samræmast eðli náttúrunnar, en
mundi það samræmast þörfum
þjóðfélagsins og óskum foreldr-
anna sjálfra? Því það er ekki nóg
að ala börn, það verður líka að
fæða þau, klæða og mennta þau,
og allt það er miklu erfiðara.
Nútíma maður vill halda fersk-
leika og nautn kynlífsins ásamt
vörnum gegn afleiðingum þess,
þegar þær eru óæskilegar.
Það verður að fullnægja þess-
ari miklu eðlishvöt, kynhvötinni.
Það, sem um er að ræða, er að
breyta hreinni líkamlegri ástríðu
í varanlega ást, gagnkvæma ást-
úð, sem skapast með börnunum,
því að vona og verða fyrir sam-
eiginlegum vonbrigðum og vinna
saman í þágu fjölskyldunnar.
— Stórar fjölskyldur er helzt að
finna, en þó ekki alltaf, þegar
hjón eiga í hlut, sem í einfeldni
eru ánægð í fátækt sinni, eða
hafa ekki miklar áhyggjur út af
framtið barna sinna, og láta þjóð
félaginu eftir þá skyldu, að sjá
fyrir þeim.
Oftast ramba stórar fjölskyld-
ur á barmi fátæktarinnar, meðal
ómenntaðs og lægra fólks, þar
sem um vangefið fólk er að ræða
eða drykkjusjúklinga.
Hættulegustu þegnar þjóðfé-
lagsins koma einmitt frá slíkum
fjölskyldum. Vegna þess, að gáf-
aðri foreldrar, sem líta alvarleg-
um augum á stöðu þeirra og barn
anna í þjóðfélaginu, vilja tak-
marka barneignir sínar, hafa fóst-
ureyðingar aukist mjög í Pól-
landi og öðrum ríkjum eftir stríð-
ið. Foreldrarnir, sem ekki hafa
getað gefið börnum sínum betra
uppeldi en þau sjálf fengu í
æsku, hafa gripið til fóstureyðing-
ar, aðferð, sem brýtur í bága við
þeirra siðfræði, sem er algjör-
lega heiðarleg.
Þó að erfiðleikamir séu mikl-
ir í ofstórum fjölskyldum, er
einnig nauðsynlegt, að veita at-
hvg;j tilvilianabundnum erfiðleik-
um minni fjö’skyldna.
Veikindi konunnar, báðir for-
eldrar stunda nám, eða venjuleg
vandræði nýstofnaðrar fjölskyldu,
alit getur þetta mætt hjón, sem
ættu að ala fjölda bama, en slá
því á frest þar til aðstæðurnar
batna.
Það eru einnig til hjón, sem
vilja. eignast börn, en eru ekki
fær um það. 10-15% allra fjöl-
skyldna eru þannig stödd. Þjóð-
félagið á að koma þeim til hjálp-
ar. Læknisfræðin hefur yfir,<fjölda
ráðum að búa, sem geta hjálp-
að í slíkum tilfellum.
Svo er kynferðislíf, sem er rétti
lega álitið mjög náið samband
karls og konu, en ætti þrátt fyr-
! g 18. sept. 1962 - ALÞYÐUBLAÐIÐ