Alþýðublaðið - 19.10.1962, Blaðsíða 4

Wvwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwww**
Louis í
afmæli
EINN fegursti skemmtistaður
veraldar, Xívolí í Kaupmanuaiiöfn
átti 150 ára afmæli fyrir skemmstu
Louis Armstrong, trompetleikar-
inn heimsfrægi, var meðal gesta
á afmælishátíðinni. Hér hafið þið'
hann — og hefur sett upp ein-
kennishúfu hinna skrautklæddu
„Tívolídáta.“
AND-
SVAR
í Alþýðublaðinu 16. okl. sl. las
ég grein eftir vin minn Gísla Sig-
urbjörnsson í Ási, þar sem hann
ritar greinarkorn, sem ber .nafnið:
Kirkjan og Kleppur. Tekur hann
þar upp tölur úr fjárlögunum og
ber saman .framlög ríkisins til
líirkna og Kleppsspítalans. Fram-
larg til þessarar starfsemi, til kirkj
unnar og til þeirra sálsjúku, er
gista þurfa „Klepp, er .nálega hið
sáma, eða tæpar .16 milljónir kr.
Telur nafni minn að þarna sé ó-
jafnt skipt og að hlutur kirkjunn
ar sé.fyrir borð borinn, þetta þurfi
að laga og nái ekki nokkurri átt að
leggja ekki meira að hálfu ríklsins
til kirkjanna en til Kleppsspítal-
ans.
.Gísli telur í grein sinni, að at-
hygli sín hafi vaknað og svo muni
íara fyrir fleirum en honum. Ég
er Gísla sammála að þessu leyti,
að það munu margir verða hissa,
þegar þeir sjá þessar tölur, ekki
vegna þess að kirkjan hafi ekki
stærra framlag en Kleppsspítaimn
heldur að Kleppsspít.alinn skuli
ekki hafa riflegra framlag heldur
en kirkjan.
f>að er bezt að segja það strax
að þama kom Gísli Sigurbjömsson
mér mjög á óvart svo margt höfum
við spjállað saman um og bað um
ýms mál sem mega vera sjúkum til
hjálpar, að ég átti ekki vod á
þessu úr þessari átt.
Gísli segir orðrétt í grein sinni:
„Aukin sálgæzla, öflugc og jákvætt
starf kirkjunnar myndt bókstaf-
lega verða til þess að sáisjúkt
fólk yrði ekki svo maigt, aukið
starf kirkjunnar og presta hennar
Framh. á 7. síðu
4 19. október 1%2 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Guðni Guðmundsson skrifar erlend tíðindi:
BREZKl íhaldsflokkurinn
hélt flokksþing sitt í Llandudno
í Wales í sl. viku. Það merkileg-
asta, sem þar gerðist var, að
þingfulltrúar samþykktu með
yfirgnæfandi meirihluta stuðn-
ing við stefnu ríkisstjórnarinn-
ar í markaðsmálunum. Þar með
er svo að sjá, sem stuðningur
og andstaða við aðild að Efna-
hagsbandalagi Evrópu í Bret-
landi sé örðin hrein pólitísk:
íhaldsmenn vilja aðild, en jafn-
aðarmenn séu á móti hcnni.
Það var engan veginn svo í
Llandudno, að allir væru sam-
mála. Það hefur lengi verið vit-
að að andstaða við aðild hefur
verið mikil innan íhaldsflokks-
ins. Hins vegar gerðist það, að
fjöldi manns virðist liafa látið
sannfærast af málflutningi
isfljóiíiarinnar, og svo kemur
hitt lika til, að sú ákvörðuu
Gaitskells að leggjast gegn að-
ild hefur orðið til þess að
þjappa íhaldsflokknum meira
saman.
tíminn styttist til kosninga og
nauðsynlegt, að einhver áhrif
aðildar verði farin að sjást, áður
en til þeirra kemur.
Helztu talsmenn stjórnarinn-
ar í málinu voru þeir Butler,
innanríkisráðherra, og Heath
aðalsamningamaður Breta í
Briissel. Þeir lögðu höfuðá-
herzlu á nauðsyn þess aí
stækka þann heimamarkað, sem
Bretar ættu aðgang að. Nútíma-
iðnaður krefðist stærri markaða
Þá skýrði Butler frá því að
þó að verðlag afurða í Bret-
landi mundi hækka við aðild að
EEC, þá mætti alltaf lagfæra
slíkt með breytingum á skött-
um til þess að bæta það upp
hinum bágstöddustu. Hanu
.benti jeinnig á að það væri hvort
sem er víst, að ekki yrði unnt
Eins og fyrr getur, virðist
stuðningur og andstaða við Efna
hagsbandalagið nú fara í stór-
um dráttum eftir pólitískum líu
um. Lengi vel tóku jafnaðar-
menn ekki afstöðu með eða
móti aðild, þó að Gaitskell léti
á sínnm tíma í Ijós andstöðu
við hina pólitísku hlið aðildar
á fundi sínum með öðrum jafn-
aðarmönnum í Briissel í sumar
Eftir samveldisráðstefnuna
færðist Gaitskell þó til harðari
afstöðu til málsins og loks má
segja, að jafnaðarmenn hafi
raunverulega Iagzt gegn aðild á
flokksþingi sínu um daginn.
Þetta hefur vafalausi átt sinn
þátt í að þjappa íhaldsmönnum
meira saman, og það svo. að
ungir íhaldstnenn, sem voru
yfirleitt taldir andvígir aðild,
hafa nú fallizt á hana og mæltu
þeir ræðumenn úr þelrra hópi,
sem til máls tóku á flokksþing-
inu, með því að „hætta að draga
á eftir sér fæturna."
Það er þó engan veginn svo,
að allur ótti sé úr íhaldsmónn-
um I sambandi við aðild, en
hann beinist nú fremur að hinni
pólitísku hllð hennar en fcinni
viðskiptalegu. Vlrðist svo sem
ráðherrafundur samveldisins
hafi haft þau áhrif að draga úr
ótta manna í sambandi vtð við-
skiptalega aðUd og .ekki síður
í sambandi vlð framtíð sam-
veldisins.
Eftir þessa útkomu á flokks-
þinginu virðist ekkert því til
fyrirstöðu að brezka stjórnin
haldi áfram samningaumleitun-
um sínum. Raunverulega má
búast vlð, að hún leggi nú meiri
áherzlu á skjóta og góða út-
komu úr viðræðunum, þvl að
KIRKJUÞINGIÐ, sem um
þessar mundir situr í Róm, má
vafalaust teljast einn mcrkasti
kirkjusögulegur viðburður síð-
ari ára. Ýmsar skoðanir eru
uppi um það, hver sé raunveru
lega tilgangurinn með kirkju-
þinginu, sem boðað var til þcgar
nokknun vikum eftir að ,Tó-
hannes páfi tók við embætti
sínu. Ýmsir itelja, .aö tilgangur-
inn sé að undirbúa sameiningu
hinna kristnu kirkna, og vafa-
laust á þingað eftir að reynast
stórt skref í J>á átt, en fyrst og
fremst er það ætlað sem alis-
herjarrannsókn á starfsemi og
stjórn kaþólsku kirkjunnar og
til að skýra kenningar kristinn-
ar kirkju, ef það mættl verða til
að hjálpa hinum almenna borg-
ara í daglegu lífi hans, ekki sízt
með tilliti til hinna nýju við-
horfa ú helminum, kjarnorku,
aðstoð við vanþróuð lönd o.s.frv.
Páfinn sagði sjálfur fyrir
nokkrum vikum, að kirkjan vildi
með þinginu „færa ljós sann-
leikans til allra barna sinna,
líka þeirra, sem stæðu utan
hennar." í ljósi þessara orða. er
þáð skoðun margra, jekki sízt
kaþólskra, að eitt aðalverkefni
þingsins verði að vera að rann-
að halda áfram niðurgreiðslu
landbúnaðarafurða áfram í því
formi, sem nú væri með öðrum
oröum sá varningur mundi alla
vega hækka, hvort sem Bretar
gengu í EEC eða ekki.
Eftir flokksþing stóru flokk-
anna tveggja í Bretlandi virðist
sem sagt víst, að kosningabar-
átta þeirra muni að Iangmestu
leyti snúast um þetta mál, í-
haldsmenn með aðiíd, jafnaðar-
menn á móti. Hvaða áhrif þetta
kann að hafa á aðstöðu frjáls-
lyndra í kosningunum er erfitt
að segja, en óhætt mun að full
yrða, að hún verður erfiðari.
Kann að fara svo, að þetti
mál verði til þess a'ð binda endi
á „frjálsíynda ,undrið“, kjósend
ur fylki sér um stpru flokkinna.
með eða móti EEC.
saka þær kenningar kaþólsku
kirkjunnar, sem mönnum utau
hennar eru mestur þyrnir í aug
um. ‘Með öðrum orðum, að raun
saka verði gerðir þingsins í Vat
íkaninu 1869-70, sem staðfesti
enn meira djúp en fyrir var
milli kaþólsku kirkjunnar og
annarra kirkjudeilda. Meðal
þeirra kenninga, sem þá voru
-teknar og mestum óróa hafa
valdið, var kenningin um óskeik
ulleik páfa í málum, er snerta
kennisetningar. Annað atriði,
sem raunar kom miklu síðar, en
olli ekki minni furðu var skil-
greining siðasta páfa á upprisu
Maríu í holdinu.
Á undanförnum árum hafa
mikil og merk störf vcrið unnin
í þá átt að auka samstarf hinna
kristnu kirkna og miklar vonir
hafa vaknað um, að klofningur
kristinna manna í fjolda trúfé-
laga muni bráðlega hverfa. Það
er enginn efi á því, að störf
kirkjuþingsins í Róm skipta
mjög verulegu máli í þessu
sambandi og eiga cftir að hafa
mjög mikil áhrif á framvindu
þessara mála. Það verðnr því
ekki síður athyglisvert að fylgj
ast með störfum þessa þings en
liinum almennu stjórnmálum í
heiminum.