Alþýðublaðið - 19.10.1962, Blaðsíða 5

Framhald «i <iftu
fljótleg-a grun um hvers kyns
var. Eitt kvöld kom að húsinu
bíll, og voru í honum nokkrir
unglingar. Tveir þeirra fóru
inn til þessa manns, og voru ]>ar
skamma stund. Er þeir voru
komnir inn í bílinn aftur, hóf-
ust einhver læti og handalóg-
mál, og var litlum kassa fleygt
út úr bílnum um leið og hann
ók af staö. Lítil stúlka, sem
þarna var nálægt, fór og tók
upp kassann. Reyndist þá vera
í honum sprauta og þrjár litlar
nálar ásamt sagarblaði - (sjá
mynd). Blaðið fékk sprautuna
í hendur fyrir skömmu og fór
með hana á Atvinnudeild Há-
skólans, og vildi láta ranusaka,
hvort ekki fyndist eitthvað í
henni. Ekki var unnt að gera þá
rannsókn hérlendis.
Þá ræddi blaðið við nokkra
aðila, og bar allt að sama
brunni, — fólk þetta taldi sig
vita, að maðurinn sjálfur notaði
nautnalyf, og jafnvel seldi þau.
Þá frétti blaðið um menn (og
nöfn þeirra) sem keypt höfðu af
honum, og væru jafnvel tilbún-
ir að bera vitni.
Það verður að játa, að erfitt
reynist að fá fólk til að segja
nokkuð, þar eð almenningur er
hræddur við að verða blandað
inn í mál, sem geta orðið við-
komandi miður þægrileg. Þeir
sem neyta og verzla við nautna-
lyfsala, vilja helzt aldrei segja
til þeirra af ótta við að missa
„eitrið”. Helztu vitnin gætu
orðið menn eða konur, sem
einhverju sinni hafa neytt þess-
ara lyf ja, en væru hætt því.
Samkvæmt íslenzkum lögum
er ekki hægt að refsa manni
fyrir notkun nautnalyfja, og þó
að sannist á hann sala þeirra, er
refsing hlægilega væg. Ef upp
kæmist að eitrið væri smyglað
til landsins, og Þá sérstaklega
fyrir viðkomandi mann, þá væri
einna helzt hægt að dæm.i hann
og smyglarana tif strangrar
refsingar.
Blaðið veit, að lögreglan hefur
sérstaklega reynt að komast
eftir því, hvaðan maður þessi
fengi nautnalyf þau, sem hann
er grunaður um sölu á, en það
hefur enn ekki tekizt. Sjálfur
hefur hann nokkuð oft ferðast
til Bandaríkjanna, þó ekki sé
hægt að setja það neitt í sam-
band við sölumennsku þá, sem
hann er grunaður um.
Allar þær upplýsingar, sem
blaðið hefur fengið og telur að
eitthvað sé hægt að byggja á,
benda svo eindregið til þess
að maðurinn sé eitthvað við
þetta riðinn, að ekki verður
lengur orða bundizt.
Það er staðreynd, sem ekki
verður gengið fram hjá, að
neyzla alls konar deyfi- og örv-
unarlyfja hefur aukizt gífur-
lega hér í borg á sl. ári. Leiðir
það af sjálfu sér, eins og
reynslan hefur sýnt í öðrum
löndum, að fólk sem byrjar að
neyta veikra deyfi- eða örvun-
arlyfja, sækir nær skilyrðis-
laust í eitthvað sterkara.
Blaðið vill benda viðlíom-
andi yfirvöldum á, að brýn
nauðsyn er á að stöðva þéssa
miklu deyfilyfjanotkun, áður
en hún skapar vandamál, sem
erfiðari eru viðureignar. Blaðið
heitir á alla, sem einhvern grun
hafa um nautnalyfjasala og
starfsemi hans, að láta þegar
vita. Það er skylda borgaranna
að reyna með öllu móti að upp
ræta slík mein.
Alþýðublaðið vill geta þess
þegar, að það hefur fleiri upp-
lýsingar og gæti sagt mun
meira um mál þetta, en vill ekki
að svo komnu máli nefna nein
nöfn.
Eitt dagblaðanna í bænum
hefur undanfarna tvo daga
minnzt almennt á hina miklu
deyfilyfjanotkun. í gær rædfli
það við yfirlækni Slysavárö-
stofunnar, sem segir aö óhuggu-
lega margir komi þangað undir
áhrifum deyfilyfja. Hann segir
orðrétt í viðtalinu: „Komið hef-
ur fyrir, að menn hafi tæpt á
því, að þeir hafi fengið þessi
lyf hjá manni hér í bæ, sem
selji fyrir aðra”.
Blaðið hefur rætt við marga
menn, bæði hjá rannsóknarlög-
reglunni og götulögreglunni, og
liafa þeir verið sammála um,
að mjög miklar líkur séu fyrir
því að nautnalyfjasali sé hér
starfandi.
Þó ekki sé í þessu tiifelli
hægt að sanna neitt, þá eru lík
urnar svo sterkar, að ekki verð-
ur hægt annað en að krefjast
þess að starfsemi og ferill þessa
manns vevði rannsakaður gaum-
gæfilega með öllum möguleg-
um ráðum.
Það er ekki aðeins Alþýðu-
biaðið, sem grunar manninn
um nautnalyfjasölu, heldur eru
það tugir manna um ailan bæ.
ii
iWiWMttMtllVl,t1WiWWWmi^^**M*>4***4****M**>**M*******i***M****M*******M*****M****t*l|*M***,*******,*<**Mt4M**********4^^WtMttMttW>Wltm
GYLFI OG
TEINN
Framhald af. 1. síðu. I 500 milljónum, sem þeir létu skína
ætti að draga úr útlánum til fram- *> a® hægt væri að lána út, þótt þe'.r
leiðslunnar eða eyða gjaldeyris- hlytu að vita, að það er ekki hægt
varasjóðnum - ef hann ætti að «ema draga úr öðrum lánum sem
1 því svarar eða eyða gjaldeyris-

forða þjóðarinnar. Eysteinn átti
að vonum erfitt með að svara
þessu, en þó virtist hann hallast á
þá sveifina, að gjaldeyrisvarasjóð-
urinn mætti fara og viðskiptahöft-
in þá væntanlega koma aftur.
Þá hrakti Gylfi þá ítrekuðu full-
yröingu framsóknarmanna, að fé
landsbyggðarinnar sé í stórum stíl
sópað í Seðlabankann og fryst þar.
Ilann skýrði svo frá, að þetta fé
skiptist sem hér segir:
n
Gunnar Dal.
Bankar og sparisj. í Rvík
Útibú utan Rvíkur
Sparisjóðir utan Rvíkur
Innlánsdcildir kaupfélaga
mill).
341,9
74,fl
65,7
6,8
Gylfi Þ. Gíslason.
skila þeim hluta af aukningu spari-
fjár, sem hann Iiefði.
Gylfi benti á, að ekki væri hægt
að nota sömu peningana tvisvar
sinnum. En framsóknarmenn væru
einmitt að veifa framan í þjóðina
Þá skýrði hann frá því, að inn-
lánsdeildir hefðu gert lang verst
skil á því fé, sem þær eiga Iögum
samkvæmt aö skila, og skulduðu
þar um 12 milljónir króna.
Hinsvegar benti Gylfi á, aö
Seðlabankinn lánaði til atvinnu-
veganna 821 milljón og færi yfir-
gnæfandi meirihluti þess út fyrir
Reykjavík.
Gylfi kvaðst ekki þekkja Eystein
fyrir sama mann og hann starfaðl
með í ríkisstjórn, eins og Eysteinn
talaöi um bankamálin nú, og hefði
meðal annars ákvæði um frystingu
hluta af sparifé verið sett í lög,
þegar Eysteinn var ráðherra. Sárn-
aöi Eysteini þetta hvað mest og
varði miklum tíma til að sanna, að
Sex indversk
heimspeki kerfi’
GUNNAR DAL hefur nú sent
frá sér sjöttu bókina í flokknum:
„Úr sögu heimspekinnar". Heitir
þessi bók: „Sex indversk heim-
spekikerfi" og f jallar um sex meg-
instefnur í braminískri hugsun.
Einn kafli er í bókinni um hvert
hinna sex kerfa: Nyaya, Vaisesika,
Samkhya, Yoga, Mimasma og Ve
danta.
Þetta mun vera síðasta bókin í
flokknum um indverska heimspeki.
Áður eru út komnar: „Leitin aö
Aditi“, „Tveir heimar'*, „Líf og
dauði“, Hinn hvíti Lótus“, og
„Yoga Súti-a Patanjalis“.
hann væri sami maður og fyrr.
★ Við skýrðum frá því nýlega, að
Sverre Strandli hefði sett nýtt
norskt met í sleggjukasti, 63,88 m.
Þetta er í 18. sinn, sem hann bætir
metið.
Samkomulag
um síldarverð
Verðlagsráð Sjávarútvegsins
hefur nú náð samkomulagi um
síldarverðið. Bræðslusíld lækkar
um 3 aura kílóið, en verð á frystri
síld hækkar um 5 aura hvert kíló.
Verðlækkunin stafar af verðfalli
á lýsi og mjöli. Blaðinu barst í
gær eftirfarnadi fréttatilkynning
"rá Verðlagsráði Sjávarútvegsins.
Verðlagsráð sjávarútvegsins
* síldardeild Suður- og Vestur-
ands), ákvað á fundi sínum í gær,
verð á síld fyrir tímabilið 1. okt.
1962 til 28. febrúar 1963, sem hér
segir:
Síld til heilfrystingar:
a) stórsíld (3—6 stk. pr. kg.) Kr.
1,75 pr. kg.
b) smásíld (5—10 stk. pr. kg.) Kr.
1,05 pr. kg.
Síld til fiökunar:
í súr, frystingu, salt eða aðrar verk.
unaraðferðir. Kr. 1,20 pr.kg.
Síid ísvarin til útflutnings í skip;
Kr. 1,57 pr. kg.
Síid til söltunar: Kr. 1,60 pr. kg.
Síld til bræðslu: Kr. 0,74 pr. kg.
Verð þessi eru miðuð við síld-
ina, komna á flutningstæki við hlið
veiðiskipsins. Á síld er-íer til
bræðslu, greiðir kaupandi kr. 0,03
pr. kg. í flutningskostnað frá skips
hlið og í verksmiðjuþró.
Verð á síld, er fer til hetifryst-
ingar, svo og í salt (cutsíld) miðast
við nýtingu, en á síld til flökunar
og ísvarin til útflutnings í skip, er
verðið miðað við síldina upp til
hópa.
Kirkjub'mg
befsí á
laugardag
KIRKJUÞING þjóðkirkjunnar
verður lialdið hér í Reykjavík dag
ana 20. október til 4. nóvcmbef, 1
samkomusal Neskirkju.
Þingið verður sett í Neskirkju
næstkomandi laugardag, 20. okt'ób
er, kl. 2 e. h. Sr. Þorgrímur V,
Sigurðsson, varaforseti Kirkjuráðs,
flytur ræðu. Biskup setur þingið
( Kirkjukór Neskirkju syngur undir
! stjórn Jóns ísleifssonar.
AEþýðufEðkksfélag
Képavðgs
verður í flokksheimilinu, Auðbrekku 50, annað kvöld
(laugardagskvpld) — Þrenn verðlaun — Dans.
Félagar fjölmennið og takið með ykkur gesti.
v ■
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 19. október 1962 ^