Alþýðublaðið - 09.11.1962, Blaðsíða 12

Me'ðan allir hafa liugann við Kúbudeiluna, sig og sitt hyski. Börn hans er á skóla í Sviss,
þá er ekki úr vegi aff minnast á þann mann, sem en yngsta dóttirin er ennþá í föffurhúsum, aff-
áffur fyrr réffi þar lögum og ríki, fyrrverandi eins 4 ára gömul. Batista fer snemma á fætur á
einræffisherra Batista. Hann hefur algerlega hverjum degi og Ies þá blöðin, en siffan svar-
dregiff sig í hlé og ekki komiff til umræffu í ar hann bréíum og sést síffan viff skriftir, þvi
fréttum síffan hann hrökklaffist frá völdum. En hann er aff rita sjálfsævisögu sína og er kominn
hann lifir ennþá hinu mesta kóngalífi á eyj- aftur í þriffja bindi.
unni Madeira, og hefur fjölda þjóna í kringum
I»aff virffist enginn vera hér.
Vertu ekki of bjartsýnn!
Viff förum allir fjórir þangaff, — ef ein-
hver kemur skyndilega. Þá segir þú aff þú
hafir kallaff á affstoff til aff laga mótorbilun.
Þaff hljómar ósennilega, þiff eruff svo skugga
legir náungar. '
2.<?2V

1
^ ____ L, 1
'■'cr-i
yV [ ,[\ \V \ ly \ < \.COPfWHftCHI
Grí&kt ævintýri
M eistari nn
og nemandin
Strax og þeir voru búnir að sóa öllum pening-
unum, sagði stráksi:
— Nú ætla ég að breyta sjálfum mér í múlasna.
Seidu mig, en láttu ekki ístöðin af hendi, og ég
kem aftur til þín eins og áður.
Faðir hann klappaði saman höndunum og hróp
aði:
— Þú ert vænn strákur núna. Þú ert ekki leng-
ur latur og einskisnýtur. Flýttu þér að breyta sjálf
um þér í múlasna.
•
Stráksi gerði svo, og faðir hans seldi hann en
hélt eftir ístöðunum.
Nú þegar þessir peningar voru uppurnir, sagði
stráksi við föður sinn.
— Núna breyti ég mér í fallegt hús. Seldu mig,
en þú mátt ekki láta lykilinn af hendi.
En þegar kaupandinn kom með konu sína og
ætlaði að flytjast inn í húsið, sá hann ekkert hús.
Hann rak upp 'svo hátt skelfingaróp, að Úhú heyrði
til hans og frétti jafnframt, hvað stráksi hafði gert.
Úhú varð ofsareiður og stefndi stráksa fyrir að
hafa stolið galdrastöfunum.;
— Úhú kenndi mér þessa galdra, sagði dreng-
urinn við dómarann. Ég stal þeim ekki. Hann
kenndí mér þá svo vel, að ég5 er nú orðinn rammari
í göldrunum en hann sjálfur.“
Unglingasagan;
BARN LANDA-
MÆRANNA
orff og frænka hennar varff
sífellt reiffari og benti á Ri-
cardo.
„Aulc þess“. sagði hún,
„ertu gengin af góflunum,
aff lcita til pelabavns eins og
hans“.
19. Loforff Maui Rangcr.
Þetta var mjög óþægilegt
augnablik. Maud Ranger
svaraói frænku sinni engu
og frænkan hélt árásinni á-
frani.
Hún sagffi viff Ricardo:
„Veizt þú ungi maður til
hvers þú ert hiagaff kom-
inn?“
„ Já“, svaraffi Ricardo.
„Við vorum aff tala um
bernskuheimili mitt. Þaff
líkist búgarffinum hérna mik
iff. Ungfrú Ranger bjóst við,
aff ég hefffi ánægju af aff . . .
„Svei!“ sagffi frú Ranger.
„Sannleikurinn er sá —“
„Theodora“, sagffi eigin-
maður hennar. „Ég held aö
þú hafir gengið of langt.
Það er til einskis aff byrja
á þessu núna“.
„Ég er byrjuff. Levfffu mér
að ljúka máli mínu“, sagði
hún frekjulega. „Mig langar
ekki til aff standa í þessu
einu sinni enn. Vilt þú
hlusta á mig herra Mancos?“
Ricarcto leit rólega á kon-
una.
„Ég veit hvaff Maud ætl-
ast fyrir“, sagffi fuiiorðna
konan. „Hún sýnir þér um-
hverfiff í einn effa tvo daga
og eftir þaff ferffu aff taka
málið alvarlega. Veizt þú
hvað stelpuasninn ætlast
fyrir, herra Mancos?“
Ricardo þagffi. Kvað átti
hann líka aff segja?
Þetta er áætlun hennar.
Lögreglustjórinn og leitar-
flokkar hans geta ekki fund-
iff Perkins, af því aff þeir
eru of margir. Hún heldur
að þú einn getir unniff bug
á Charlie Perkins Mér þætti
gaman aff vita, hvað liægt
er aff kallá þaff annaff en
brjálæði.
Svo sagði hún reið'íiega:
„Ég heimta aff þu segir,
hvort þetta er rétt effa ekki
Maud. Pátaffu. Þaff er hollt
fyrir þig. Þii ætlar 'aff senda
þennan drengvæsktt gegn
villidýrinu honmn Prrkins.
Er það ekki rétt hjá mér?“
Ricardo leit á Maud, sem
starffi í gaunnir sér þegar
hún svaraffi: „Hvaff get ég
gert annaff en leitað að hug-
rökkum manni, sem vill berj
ast fyrir mig þegar ég er
ekki sjálf fær um það?“
„Brjálæffisleg heimska,“
sagði frú Ranger.
„Theodora,“ sagði eigin-
maffur hennar hvasst, „Þú
verður aff hætta þessu. Þetta
getur ekki gengið.“
„Hvað vilt þú gera?“
spurði hún. „Vilt þú láta
senda þennan rósrauffa ungl
ing út í dauffann vegna fá-
fizku Maud? En lierra Man-
12 9- nóv- 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ