Alþýðublaðið - 28.04.1963, Blaðsíða 4
ÞEKKIR FRA
HIN svokallaða stjórnmálayfir-
lýsing flokksþings framsóknar
inanna, sem lesin var í fréttum
útv'4 psitw, — laom mörgnm
spánskt fyrir sjónir. Hingað til
hafa flokksþing yfirleitt teluó
störf sín svo alvarlega, að þau
hafa gert álylctanir um málifui
og lýst stefnu viðkomanái
flokks.
Nú viráast framsóknarmenn
ekki hafa hirt um slíkt, heldut
hnoðað saman skömmum og
svíviröingum um aðra og kalla
það stjórnmálaályktun sína. —
Þetta er gert til aö hylja þann
sannleika, aö Framsóknarflokk-
urinn hefur enga heildarstefnu,
sem gæti komið í stað stjórn-
^rstefnunnar. Reiðilestur Ey-
steins Jónssonar í útvarpinu og
hin langa ræða hans á flokks-
þingi'^u voru frekari sönnun
hins sama.
Ég hef hlustað á framsóknar
menn tala á Alþingi allt þetta
kjörtímabil. Þeir hafa flutt
ýmsar tiliögur, en þær hafa
flestar verið hrein og bein yfir
t boð — eða svo andstæðar því,
sem framsóknarmenn hafa sjálf
ir gert í ríkisstjórn, að ekki ar
hægt að taka þær alvarlega.
Sem dæini um síðas.tnefndar
tillögur eru nokkrar, sem miða
aö lækkun vaxta. Fyrir fáum
árum varð það hlutverk fra.n
sóknarmanna, sem þá sátu í lík
isstjórn að HÆKKA VEXTI.
Þá sagði Steingrímur Steinþórs
son, að útlán mundu geta vax-
ið og sagði: „Mundu þeir, sem
eftir eiga að rcisa íbúðarhús að
sjálfsögðu leggja miklu meira
upp úr því að geta fengið
hærri lán, þótt vextir séu
nokkru hærri“.
, Svona tala framsóknarmenn,
þegar þeir eru í stjórn. Hver
getur svo trúað, að nokkur sann
færing sé á bak við rausiö i
þeim á móti vaxtapólitik núver
andi stjórnar? Þar að auki vita
menn, að lækki vextirnir vcru-
lega, mundi sparifé mimika og
útlán minnka, eins og Stein-
grímur benti á. Einnig mundi
gjaldeyrisforðinn og frjálsa
verzlunin hverfa , en aftar
koma vöruskortur, skömmtun
cg svartur markaöur ásamt
verzlunarhöftum. — Vilja kjós-
endur Framsóknarfl. það?
Þannig sést, við nánari at-
hugun, að gagnrýni framsóknar
manua ó peningapólitík stjórn-
arinnar er ekki hægt að taka
alvarlega. Þeir búa ekki til nýja
stjórnarstefnu á þeim grund-
velli.
Skyldi Framsóknarflokkurinu
þá rata „aðra leið“ á sviði ut-
anríkismála, úr því svo er ekki
í efnahagsmálum? — Auðvitað
ekki. Þar er flokkurinn að Ieika
. sama skollaleikinn og hann
gerði fyrir kosningar 1946, 1911,
1953, 1956 og 1959. Hann þyk-
ist vera feikna róttækur þjóð-
ernisflokkur. Svo stendur hann
að öllu saraan, þegar í ráðherra
stóla *r komiðs Keflavíkursamn
ing, ' Marshall-hjálp, Atlants-
hafsbandalagi, varnarliði o. s.
frv.
Framsóknarinenn leggja á-
herzlu á áróður um Efnahags-
bandalagið og segja, að þeir
vilji samninga (sem sé þjóðlegt
og GOTT), en stjórnarflokkarn-
ir vilji aukaaðild (sem sé óþjóð-
lcg og VOND).
Sannleikurinn í þessu máli er
sá, að æðstu forustumenn Efna
hagsbandalagsins í Brússel hafa
enn ekki gert upp við sig, hvern
ig þeir vilja haga aukaaðild eöa
tollasamningum. Um þelta eru
aðeins nokkrar aímennar setn-
ingar í Rómarsamninguum, sem
má túlka frá 1% til 99%, eins
og sagt er.
Úr því að æðstu ntenn Efna
hagsbandalagsins vita ekki
sjálfir, hvaða munur verður
gerður á aukaaðild og tollasamn
ingum, þegar til framkvæmd.ir
kemur, er útilokað að Eysteinn
viti það. Þess vegna er afstaða
Framsóknarflokksins í þessu
máli byggð á sandi. Hún cr
tilbúin í áróðurskyni.
Rikisstjórnin slúlur, að þessi
liugtök eru ómótuð. Hún sér, að
full aðild kemur ekki til greina
og segir því: annað hvort auka
aðild eða toUasamningur virð-
ist vera leiðin, þegar þar að
kemur.
Ekki er hægt að kalla tilbó ,ð
áróðursmál „aðra Ieið“. Fer þá
að verða erfitt að finna,
stefna Fr^msók;farllokksins í
rauninni er, stefna, sem gæti
komið í stað heilsteyptrar
stjórnarstefnu. — Sannleikur-
inn er þessi:
Framsókn þekkir enga „aðra
leið“.
MINNING:
PÁLMI INGIMUNDÁRSON
Þó að ég sé fæddur og uppalinn á
Snæfellsnesi hafði ég ekki komið
til Grundarfjarðar fyrr en vorið
1956. Á stjórnmálafundi, sem þá
var þar haldinn, tók ég eftir frem-
ur lágvöxnum en gerðarlegum
verkamanni á einum fremstu bekkj
anna. Hann var fremur hörkuleg-
ur á svipinn og sjáanlega ákveðinn
í sínum skoðunum. Enda kom það
í Ijós, þegar hann talaði síðar á
fundinum. Hann mótmælti öllu
afturhaldi og þröngsýni. Krafðist
umbóta og framfara fyrir sitt
byggðarlag og hét á menn til stór-
ræða. Þetta var Pálmi Ingimundar-
son, sem borinn verður til moldar
á morgun.
Pálmi var fæddur í Vestmanna-
eyjum 11. febrúar 1904. Þar ólst
hann upp og starfaði síðan til 1940
að liann fluttist til Reykjavíkur
Um 1953 fluttist Pálmi svo vestur
í Eyrarsveit, þar sem hann hefur
búið síðan, fyrst að Höfða en
síðan í Grafarnesi.
Eins og flestir alþýðumenn á
aldri Pálma, vann hann mikið aUa
sína ævi, jafnvel miklu lengur
en heilsan leyfði. Hendur verka-
manna og kvenna í 50 ár, eiga
drjúgan þátt í að móta það þjóð-
félag, sem við nú lifum-í — lík-
lega mestan. Hann var sjómaður
framan af ævi, en vann síðan alla
algenga verkamannavinnu. Pálmi
var mikill talsmaður fyrir verka-
lýðssamtökin og hafði brennandi
áhuga á þeim málum.
Þegar ég hafði fengið bréf frá
vini mínum Pálma hefur það æv-
inlega verið að benda á málefni,
sem mættu verða til gagns. — Rit-
höndin var óvenjulega stílhrein og
falleg — rétt eins og hann hefði
aldrei gert annað en að skrifa for-
skriftir. Eftir því var rökfesta og
mólflutningur.
Pálmi og hans ágæta kona höfðu
fyrir börnum að sjá. Ég geri ráð
fyrir að einhvern tíma hafi verið
þröngt í búi. En kjarkurinn brást
aldrei og allt komst af.
Ég hef fáum persónuleikum
kynnst, sem eru sérstæðari en
Pálmi Ingimundarson. Hann barð-
ist fyrir lífinu við erfiðar kring-
umstæður. Varð fyrir margs kon-
ar óhöppum en sigraðist á erfið-
leikunum. Þegar liann nú hverfur
frá okkur ,er hann sigurvegari —
ef að aðstæður eru metnar á rétt-
an og sanngjarnan hátt.
Ég sendi eiginkonu og aðstand-
endum Pálma heitins mínar dýpstu
samúðarkveðjur.
Pétur Pétursson.
Tilboð óskast um sölu á a. m. k. 7500- af gangstéttarhellum.
Útboðslýsingar má vitja á skrifstofu vora, Vonarstræti 8.
Innkaupastofnim Reykjavíkurborgar.
TIUNGURSNEYÐ liefur ekki kom-
ííið upp í Evrópu eftir seinni heims
'Etyrjöld. En sjúkdómar, sem stafa
'af skorti, eru enn almennir, með
'WPVí að lönd álfunnar eru fjir.'i
t-ftví að vera jafnefnuð, og auk bess
cr til fátækt og fáfræði í lönd-
■’wtan, sem eru vel á vegi stödd efna
‘‘Mhagslega, segir forstjóri Evróp i-
. «krifstofu Alþjóðaheilbrigðismðia-
'ÆÍofnunarinnar (WHO), dr. Paul j.
van de Calseyde, í boðskap, sem
Miann birti i tilefni af Alþjóðaht .-
^firigðisdeginum, 7. apríl ‘sl.
’ Beinkröm (rakitis) er algeng am
állá Evrópu einfaldlega vegna þess,
að mæður vita ekki hvers konar
smfatarræði hæfir bömum bezt. —
Æama á við um skyrbjúg og alóð-
teysi, sem enn eru alltíð. Mörg
yJZ 28, apríl 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
lönd hafa gefið skýrslur um van-
höld og vöntunarsjúkdóma, '. d.
jurtahvítuskort, pellagra, skort á
C-vitamínum og járni, segir dr.
van de Calseyde.
Alþjóðaheilbrigðisdagurinn, 7.
apríl var í ár helgaður efninu:
„Hungur — sjúkdómur milljón-
anna“, og var hann einkum mið-
aður við ástandið í þróunarlöndun-
um — helmingur jarðarbúa fær of
lítið að borða, vegna þess að ým-
ist er magn eða gæði matarins
ófullnægjandi.
En löndin, sem lengra eru á
veg komin, hafa einnig sín næring
arvandamál. Dr. van de Calseyde
leggur áherzlu á, að lausnin á
vandamálum vanhalda og rangr-
ar næringar liggi fyrst og fremst
á sviði úppfræðslu almennings og
menntunar lækna og hjúkrunar-
kvenna á þessum tiltekna v::t-
vangi.
Sé fáfræði að nokkru leyti or-
sök vöntunarsjúkdóma í Evrópti,
hvað á þá að segja um ofát og ieti?
Þessi fyrirbæri eiga sök á hinum
fjölmörgu tilfellum oífitu, -em
læknar verða nú að fást við. Þau
stuðla líka að alvarlegustu sjúk-
dómum í Evrópu, lijarta- og æóa-
sjúkdómum.
í löndum, sem búa Við góð Iífs
kjör er offita algengasti .næring-
arsj úkdómurinn og á meiri sök á
vanheilsu manna en samanlagðir
þeir sjúkdómar, sem stafa af bæti
efnaskorti. Það er sérstaklega eft
irtektarvert, að offita meðal barna
og unglinga færist stöðugt í vöxt
í öllum löndum Evrópu.
Tilboð óskast um allmikið magn af stálpípum og suðu-
beygjum til hitaveituframkvæmda.
Útboðslýsinga má vitja á skrifstofu vora, Yonarstræti 8.
Innkaupastofnim Reykjavíkurborgar.
Tilboð óskast í raflögn og símalögn í vöruskemmu Reykja-
víkurhafnar á Grandabryggju.
Útboðslýsingar má vitja á skrifstofu vora, Vonarstræti 8.
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar.