Frækorn - 15.07.1901, Blaðsíða 7

FR ÆK OR N.
111
Yfirlýsing Coiistantimisar
og Lic'iiiusar inii trúarfrelsi
B13 e. Kr.
Á meðal hins fyrsta, höfum vér
afráðið, að niður skipa því, sem snert-
ir lotningu og tilbeiðslu guðdómsins,
það er, hvernig vér getum veitt bæði
hinum kristnu og öllum öðrum frjálst
val að fylgja þeirri guðsdýrkunar-
aðferð, sem þeir sjálfir óska; að hvers
konar guðdómlegt eða himneskt vald,
sem ef til vill geti verið til, að það
þá megi verða oss og öllum, sem
undir vorri stjórn lifa, veiviijað. Þess
vegna höfum vér ákveðið eftirfylgj-
andi yfirlýsingu, samkvæmt vorum
vilja — rétt skoðað og gagnlegt, —
að kristnum mönnum skuli ekki vera
neitað um neitt frelsi til að fylgja
sinni guðsþjónustuaðferð og halda fast
við hana, en að sérhver hafi heimild
til þess að snúa huga sínum að þess
konar guðsdýrkun, er hann áliti hent-
asta fyrir sjálfan sig, svo að guðdóm-
urinn megi í ölium greinum sýna oss
þá velvild og gæzku, er hann hefur
vanið oss á.“ —
Eusebius.
Hitt og þetta.
„Lan(lsm;ilið“ norska, sem að
miklu leyti er byggt á forn-norræna
málinu, og því Jíkizt íslenzku svo
mjög, að hver greindur íslendingur
án mikillar fyrirhafnar getur lesið
það og skilið, er með ári hverju að
ryðja sér tii rúms í Noregi, og hlýt-
ur það meðal annars að verða til þess,
að sambandið milii ísland og Noiegs
v.erði sterkara og nánara en fyr. Sem
dæmi þess, hve víða þetta mál þegar
hefur náð, má nefna það, að nú eru
ekki færri en 74 þjóðkirkjusöfnuðir í
Noregi farnir að taka til notkunar
Sálmabók dr. Blix’s, sem er að öllu
leyti á „landsmáii". Sumir prestar
predika á málinu; skóiakennarar iæra
það í kennaraskólunum. Fieiri blöð
og margar bækur koma árlega út ;i
„nýnorsku
„Einn galli" á Y. ij. Séra Haf-
steinn Pétursson ritar í síðasta hefti
„Eimr“. meðal annars: „Yerði ijós“
hefur einn galla. Ritstjórinn virðist
ekki enn þá hafa náð nægum andleg-
um þroska. f*etta þroskaleysi kenmr
fram á ýmsan háf.t; „Verði ljós“ á
eðlilega í höggt við menn af öðmm
kirkjuflokkum. I'ar stendur ritstjór-
inn mjög vel að vígi, t. a. m. að
því er aðventista snertir. [Sámkvæmt
því, er J. H. lýsir yfir í síðnsta blaði
„V. lj.“, stendur hann einmitt vel að
vígi gagnvart þeim að því liyti, sem
hann fær fylgi annara í því að álíta,
að ritningin sé ekki öll innblásin af
guði]. En honum hættir við að svara
mótstöðumönnum sínum meir með
stóryrðum en rökum. Auk þess gef-
ur hann oft í skyn, að hann sjálíur
sé mikill vísindamaður. Petta á eigi
vel við í kirkjulegu tímariti. 2. Vin-
ir ritstjórans hafa skrifað mikið lof
um hann í „Sameiningunni" og „Alda-
mótum." Þeir hafa kallað hann
„höfuðþrest íslands" og sagt, að hann