Frækorn - 31.10.1912, Side 1
I
I3.ARG.
Árg. kostar hér á landi 75 au. í
Vesturheim 40
«n1s!anoiJdd“i okt. REYKJAVÍK, 31. OKT. 1912.
Auglýsingar 1 kr. 25 au. þumlunginn.
Afgr. Austurstr.17. - Prsm. D. Östlunds
8. TBL.
Hvíldardagsmálið.
Nokkrar athuganir
við rit Mr. C. H. Cox:
»Vi/íukenning s. d. adventista«.
Rvík 1912.
I.
Hvernig rííiö er sarnið.
Hið fyrsla, sem íyrir mjer verð
ur í riti þessu, er hrokinn, u|jp-
belgingshátturinn og dómgirnin,
sem jeg minnist ekki að hafa
sjeð nokkurntíma á hærra stígi
en hjá hr. Cox.
Hjer er dálítið sýnishorn af
orðasafni hans viðvíkjandi
s. d. adventistum : »Fáfræði«,
»heimska«, »sjerþótti«, »slægð«,
»ofstækisfull villutrú«, »yfirskyn
viskunnar«, »fölsun á guðs orði«,
»hörmuleg hræsni*, »óguðleg
ósvífni s. d. adventista« o. s. frv.
Með þessu ósæmilega orð-
bragði þykist Cox hafa »talað
sannleikann í kærleika« (!), eftir
því sem hann segir í formálan-
um að ritinu, og Pál postula
þykist hann hafa með sjer, en
frjálslyndi og umburðarlyndi Páls
hefur honum hörmulega yfirsjest.
Jeg ætla að spyrja Cox með orð-
um Páls :
»Hver er þú, sem annarlegan
þjón dæmir? Hann stendur og
fellur sínum herra; en hann
mun standa, þvf máttugur er
guð að láta hann standa.« (Róm.
14, 4.).
Þangað til hr. Cox lærir það,
að virða aðra menn og tala sóma-
samlega um andleg málefni, hef-
ur hann öldungis ekkert erindi
á ritvöllinn, og þangað til rnunu
slík »skrif« verka öfugt við til-
gang hans.
II.
»Fölsun á guðs orði.«
Hve rakalaust hann ritar, má
t. d. sjá á bls. 21 í ritinu. Par
segir hann um aðventista nokk-
urn, sem vitnað hafði í Opb.
22, 14 (»Sælir eru þeir, sem
breyta eftir hans boðorðum«), að
þetta — að lesa eins og í biblí-
unni stendur — það sje »sannar-
lega óheiðarlegt« og að »falsa
guðs orð« (!!>!).
Hvað skyldi það ’neita hjá
þ m herra, að lesa öðruvísi en
í biblíunni stendur? Skyldi það
vera »heiðarlegt« og rjett?
Annars er hr, Cox hjer að
koma upp um sig, hve lítið hann
veit í þessu máli. Hann álítur
svikin sjálfsögð hjá aðventistan-
um, af því að nýa þýð. hljóðar
þannig í Op. 22, 14: »Sælir eru
þeir, sem þvo skikkjur sínar,«
o. s. frv.
Nýa þýðingin er því miður
ekki gallalaus. Og hr. Cox ætti
ekki að seijast á svona háan
hest í þessu máii, fyr en hann
hefði kynt sjer þ?ð, að í elstu
hndr. af nýa testamentinu erú
einmitt tveir lesmátar á þessum
stað, svo að leggja má út á
‘ .....& iri....
hefur annarsvegar og nýa þýð.
hinsvegár.
Svo öll þessi stóryrði höf. eru
með öllu ástæðulaus og sýna
aðeins hans eigin vandræði.
III.
Sunnudaga helgihald
og langlífi.
Höf. er að illmæla adventista
víða í ritinu, lýsir mestu bölvun
yfir helgihaldi sjöunda dagsins
og segir svo meðal annars um
sunnudaga helgihaldið, að þeir
sem hvílast á þeim degi verða
langlífari og heilsu betri en »hinir,
sem ekki unna sjer hvíldar á
þeim degi.« (bls 40).
Hr. Cox verður að fyrirgefa,
þó æði margir fari að brosa
að þessum kenningum hans.
Frh.