Alþýðublaðið - 22.05.1963, Blaðsíða 12

Undirkjólar
Undirpils
MIKLATORGI
SKODfl
I Crfa
f SAMEINAR MARGA KOSTK
FAGURTÚTUT. ORKU. TRAUSTLBKA
^ RÓMAÐA AKSTURSHÆFNt
OG LÁGT V E R Ð!
TÉKHNESHABIFREIÐAUMBOÐIÐ
VOWAMTH4ÍTI KZ.5ÍMf075íl
Fyrir börni
í sveitina
Gallabuxur
Peysur
Mittisblússur
Skyrtur
Nærföt og sokkar
RÚDOLF
Laugavegi 95
Sími 23862.
m
/fry. •/%
J[>e/I//»e
DD DD DD DD
T Eö;
Bretar ítreka..
Framh. af 1. síðu
ambassadors Breta i Reykjavík á
framkomnum fullyrðingum Tím-
ans um talsmenn brezku utanrikis
þjónustunnar og óskað upplýsinga
um, hvort hér sé rétt mcð farið.
Ambassadorinn fullvissaði ráðherr-
ann um, að hér væri farið alejor-
lega rangt með, og hefur nann af-
hent ráðherra skriflega orðsend-
ingu sem hljóðar þannig í islenzkri
þýðingu:
„Kæri ráðherra.“
Þér hafið spurt mig í emhætt-
isnafnt hvort ríkisstjórn mín
geti gefið nokkra skýringti á
þeim fullyrðingum dagblaðsins
Tímans í morgun, að opinber
orðsending ríkisstjórnar minnar
ttl ríkisstjórnar íslands »'á 17.
þ.m., varðandi Milwood-málið
sé „túlkuð svo af talsmöunum
brezka utanríkisráðuueytis'ns
við fréttastofur að brezka stjórn
in telji sig ekki hafa viðurkennt
12 mílna fiskveiðilandhelgi við
ísland enn“. Ég leyfi tnér að
svara þessu svo, að rikisstjórn
mín hefur skýrt mér frá, að tals
maður hennar hafi háft fyrir-
mæli um að halda sér aiveg að
Framsókn vildi
Einangrunargler
Framleitt einungts úr tirvals
gleri. — 5 ára ábyrgð.
Pantið tímanlega-
Korkiðian h.f.
Skúlagötu 57. — Sími 23200.
áskriffasíminn er 14901
Framhald af 16. siðu
legan hóp manna, sem stendur
ujan vinnudeilun-iar'. Komist
nefndin að þeirri niðurst. skal
málið lagt fyrir kaupgjaldsnefnd
til úrlausnar og gildir nrskttrð-
ur hennar scm kjarasamningur
miili aðila. Vinnustöðvun má
ekki hef ja, hafi kaupgjaldsnefnd
fengið málið til úrskurðar."
Samkvæmt þessum ákvæðum
vildi Framsóknarflokkurinn banna
verkföll í frystihúsum, tnjólkur-
vinnslustöðvum og fleivi stofnunum
er framleiða og geyma matvæii,
sem þola litla geymsíu. Og L?rain-
sókn vildi einnig að unnt væri
hvenær sem er að banna verkföll
lítilla starfshópa, ef verkfall þeirra
væri talið hafa í för með sér „hættu
á verulegu tjóni fyrir þjóðfé.'agið
eða atvinnuskerðingu fyrir vcrulc-g
an lióp manna sem steridur utan
deilunnar.“ Að sjálfsögðu liafa öll
verkföil í för með sér tjón fyrir
þjóðfélagið og atviiinuskerðingu
fyrir hóp manna, sem utan við
standa. Umrætt ákvæði Frám-
sóknarfrumvarpsinslíefði þvi jafn
gilt algeru banni á verkföliur.'i
allra þeirra verkalýðsfélaga er
telja 300 félaga og færri en þau
eru æði mörg.
Frumvarpi Framsóknarflokksiiis
íylgir ítarleg greinargerð. í ncnni
segir svo m.a.
„Enginn maður á íslandi mun
leyfa sér að bera á móti því, að
friður milli vinnuveitenda og laun
þega sé þjóðarnauðsyn. S:íkan frið
þarf að skapa og tryggja með vinnu
málalöggjöf og framkvœmdavéuj-
um þeirrar löggjafar. Þcssar: lög-
gjöf og starfsemi allri í sambandi
við hana er eðlilegt að haga ineð
tilliti til þess hvað þjóðc.latrið
styður mikið og annast sína þegna.
Okkar litla þjóðfélag mun eitis og
áður hefur verið að vikið, standa
framarlega í því nú orðið a5 láta
menn bera hvers annars byrðar.
Þegar svo er komið verða mertn
að forðast hrindingar, sem áður
gátu verið nauðvörn til sjálfsb.jarg
ar. Þess ber að gæta, að tjón, sem
ófriður í kjaradeiiuni veldur biínar
ekki aðeins á mótaðila heldur líka
óbeint á þeim aðila sjá.íum, se:n
fyrir ófriðnum stendur stettar-
bræðrum hans í öðrum starfsgrein-
um og á þjóðfélaginu."
Og síðar segir svo:
„Með kaup- og kjarasamttirigum
er ákveðin hlutdeild í þjóðarlekj-
um. Þar má ekki aflsmunur ráðe,
eigi gifta að fylgja heldur róleg
skynsemi, yfirsýn, óhlutdnégni og
hagfræðileg töluvísi. Þetta á við
um þessi málefni hjá öllum þjóðum
og þróunin mun líka vera í vétta
átt hjá flestum þótt m/siafnt miði.
En lítil þjóð, sem stendur i verk-
legum stórræðum eins og við ís-
lendingar hefur sérstaklega knýj-
andi þöA til að tryggja sér vinnu-
frið af því að hún má ekki við töf-
um og fjárhagstjóm og vinnustríði
Og vinnufriðinn verður húa a.3
tryggja með bióðurleguir. samn-
ingsliáttum, þvi ekki hefur hún bol
magn til þess að bæla niður vinnu
styrjaldir með framkvæmdavaldi.’*'
Þannig skrifuðu Eramsóknar
menn um verkföll meðan þeir sátu
í vinstri stjórninni. En eftir að þeir
fóru úr ríkisstjórn virðas*. þeir hafa
misst sjónar á þessum sannindum
um skaðsemi verkfalla Vorið lö61
espuðu Framsóknarmenn til verk-
falla um land allt og gengu þar
lengra en kommúnistai’. Þá virtust
þeir ekki Iengur telja, að vc’kföll
hefðu tjón í för með sér. Nei, þá
hugsuðu þeir um það eiti að skapa
glundroða í þjóðfélaginu cg von-
uðu að sá giundroöi gæli skolað
þeim í valdastóla á ný.
efnishlið orðsendingartnnar frá
17. mai, en þar var, eins og
þér vitlð ekkl mlnnzt á fisk-
veiðilögsöguna. Ég get þess
vegna ekki séð neina natæðu
fyrir því að slíkur skilningur
skyldi hafa verið lagður í um-
mæli talsmannsins.
Ágreiningurinn milll Bret-
lands og íslands um tólf milna
fiskveiðilandhelgina var cndan
lega leystur’með orðsendingum
frá 11. marz 1961 milli ríkis-
stjórna okkar og þar með féll
ríkisstjórn mín endanlega frá
mótmælnm sínum gega tólf
mílna fiskveiðilögsögu umhverf
is ísland. Samkvæmt orðsend-
ingunum frá 11. marz 1961 getur
engin ágreiningur orðið milli
landa okkar um, að tólf mílna
fiskveiðilögsagan við tsland er
viðurkennd af hálfu ríkisstjórn
ar nunnar.
Þegar þriggja ári túnabilið,
þar sem brezkum toguritm hafa
verið heimilaðar fiskvcioar á
ákveðnum svæðum innan tóif
mílna fiskyelðitakmnrkanna,
rennur út hinn 11. marz 1964
munu brezkir* togai’ar sleppa
þeim rétti.
Ég vil leyfa méc að endur
taka enn einu sinni þær yfirlýs-
ingar sem ríkisstjórn mín hefur
áður gefið íslenzku rikisstjórn-
inni um að ríkisstjórn míu hefur
ekki í hyggju að fara fram á
framlengingu þriggja ára tíma
bilsins, sem lýkur 11 .marz 1961.
FHllyrðing um hið ffagnstæða
verður að teljast alvarleg rang
túlkun á ótvíræðri og afdráttar
lausri afstöðu ríkisstjó.'nar
minnar í þessu efni.
Yðar einlægur,
(sign) E. B. Boothby“
Að gefnu tilefni hefur utanríliis
ráðuneytið talið rétt að ofanrivað
komi fram.
Utanifkisráðuneytið 21. maí 1963
Eldur
Frh. af 1. síðu.
vélaverkstæði Ottó A. Miehelsen,
en þó tókst að bjarga miklu af vél-
urrh út þaðan. Þá urðu gifuríegar
skemmdir af vatni og reyk í verzi
unum, sem eru á .neðstu hæð húss-
ins og mun tjónið ugglaust nema
milljónum króna.
í húsinu voru íbúðir þar sem
bjuggu 'fjölskyldur o'g e:nstakling
ar. Allt þetta fólk varð einnig fyrir
miklu tjóni, en eignir þess
6kemmdust mikið af vatni og reyk.
Um 60 slökkviliðsmenn unnu
við slökkvistarfið, og auk slökkvi-
bifreiðanna voru fengnar 3 stiga-
bifreiðir frá Rafveitunni.
Herbergið, sem eldUi’inn kom
upp í var mannlaust.
Við hlttum Jón Kaldal ljós-
myndara, þar sem hann stóð 1
rústum vinnustofu sinnar að
Laugavegi 11, en eins og kunnugt
er, hefur Jón haft aðsetur þar síð-
an 1925. Hann stóð við eltt af hálf
brunnum borðunum og var að
reyna að ná nokkrum plötum í
sundur, en þær hrukku í höndum
hans, eða reyndust ónýtar af vatni
— reyk og eldi.
Á hálfbrunnum veggjunum láku
svartir vatnslækir niður á gólfið.
Sumir þeirra runnu niður eftir
beztu myndunum, sem Kaldal hef-
ur gert. Reykurinn hafði sveipast
um þær og askan sezt á þær og
gert þær mattar. Hún sat á þeini
eins og lím.
Þarna var lífsstarf listamanns í
rústum.
— Heldurðu að það sé mikið
ónýtt?
— Ég veit það ekki, sjáðu bara.
Og hann sýndi mér raðir af
Framh. á 14. síðu
Sýknaðir af sektarkrðfu
- en verkfallið ólögmætt
Eins og: áður hcfur verið skýrt
frá í blaðinu, hefur Félags-
dómur dæmt vinnustöðvun Veika-
lýðs- Off sjómannaféiatís Miðnes-
hrepps ólögmæta. Félagið var sýkn
að af sektarkröfu, sem stefnandi
þ. e. LÍÚ fyrir hönd Guðmundar
á Rafnkelsstöðum, gerði. Þá er
málskostnaður látinn falla niður.
í dómsniðursíöðu l' élagsdóms
segir m. a.:
Ljóst er af ákvæðum 1. liðar
17, gr. laga nr. 80/1938 að l'.eimild
sú til vinnustöðvunar, sem þar
greinir, er undantekning frá
þeirri almennu reglu, aö eigi
megi hefja vinnustöðvun út af at-
riðum, sem Félagsdómur á úrskúrð
arvald um. Verður í því efni að
gera stranga kröfu um það, að dóm
ur sem knýja á fram fullmégju
með vinnustöðvun, fjalli beint og
skýlaust um skydu þess að'la, sem
vinnustöðvuninni er beúú gegn.
í þessu máli deila aðilar í rtynd
um það, hvort Guðmundur Jóns
son sé gagnvart Verkalýðs- og s)ó
mannafélagi Miðneshrcpps bund-
inn við síldveiðipamninginn frá
1958 og 1959. Tll þess að fá úr
þessu skorið var aðiluiu greið dóm-
stólaleiðin, því hvað sem lcið til
greindum lögskráningaikjörum há
seta á bátum Guðmundar, héldu há
6etar samkvæmt 7. gr. laga nr.
80/1938, þeim kjörum, sem gild-
andi kjarasamningur mælti fyrlr
um og veitti þeim rétt til. Gat
Verkalýðsfélagið við lögskráningu
eins og það líka gerði samkvæmt
vottorði lögskráningarsfiórans í
Sandgerði, áskilið sér allan rétt
og þannig firrt sig þeirri iiættu,
að borið yrði við tómlæti af þess
hálfu.
Þegar þetta er virt og til þess
litið að dómur Félagsdóms frá 19.
janúar sl. kvað ekki berum orðum
á um persónulega skytdu Guð-
mundar eða félagslegu afs‘öðu hans
J til Landssambands íslenzkra út-
vegsmanna verður eigi talið, að
, nefndur dómur sé svo skýlaus og
ótvíræð heimild um oarnnings
skyldu Guðmundar Jóiisscnar
gagnvart Verkalýðs- og sjómauna
félagi Miðneshrepps að nefudu fé
lagi hafi verið heimilt að beita
vinnustöðvun í því skyni að knýja
hann til ákveðinna athafna eða
ráðstafana.
Þá kemur til álita sú málsá-
stæða stefnda að tilgangur vinnu
stöðvunarinnar hafi vcrið sá, að
fá Guðmund Jónsson til þess að
viðurkenna Verkalýðs- og sjó-
mannafélag Miðneshrepps sem
samningsaðila um kaup og kjör há
^setanna og vinnustöðvu.r fyrir þær
sakir lögmæt.
Eigi verður af gögnmr: málsins
séð, að kröfur stefndr og aðgerð-
ir hafi verið á þvi byggðar, að ó-
samið væri milli Vcrkalýðsfélags
ins og Guðmundar, um sildveiði-
kjörinj því aðgerðir félagsms virð
ast þvert á móti hafa niótast alfar
ið af þeirri afstöðu, að sarnningur
væri í gildi milli þess og Guðinund
ar um síldyerðikjörin. Þegar á
þetta er litið og það liaff. í huga,
að gera verður kröfu til þ?ss, að
sá sem ákveður og benir v'nnu-
stöðvun, hafi gefið skýlaust til
kynna hvaða kröfum hann er að
framfylgja með vinnuscöðvuri
sinni, verður eigi heldur talið að
stefndi hafi að þessu ievíi full
nægt lögmætum skilyrðum til
vinnustöðvunarinnar.
Samkvæmt þessu ber að íska
til greina þá kröfu stefeanda að
framangreind vinnustöðvnn sé
dæmd ólögmæt. En eigi þvl’.ir á-
stæða til til hess að dæma sekt á
hendur stefnda. ,
Efíir atvikum þykir rétt, að iáta
málskostnað falla niður.
Lárus Sigurbjörns-
son 60 ára í dag
Lárus Sigurbjörnsson rithöfund-
ur, forstöðumaður Minjasafna
Rcykjavíkur, er 60 ára í dag. Lár-
us hefur haft allan vcg og vanda
af sköpun Minjasafns Reykjavík-
ur og sýnt í Því starfi frábæra
elju ogr ahiff. J
12 22- maí 1963 — ALÞÝÐUBLADIÐ