Alþýðublaðið - 19.07.1963, Side 8

89»
■ ■■■■■■■■■■■■■■■» •■••■••••■■i' iiinimiiaiininiaimiiniuiiHinMa
■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■*■■
■■■■■■■•■■■■■■■■■■■•»■■■■

■ ■■■■■■■•■•*—■.•■•■■■■■■■■■■■•»■»■■■»•■•■■■*■■■«»•■■■»»l !■■■»■■•■■■■■■•■■■■■■■■■*■•••■••
Bjarni Marteinsson er stúdent
úr Reylcjavík vorið 1962. Sl. vet-
ur stundaði hann nám við „Norg-
::i?l es Tekniske Högskole" í Þránd-
s::! heimi.
::::: Skólinn. '
Hflf Skóli þessi ér stærsti tækni-
jilil skóli Noregs og er sérstaklega
frægur fyrir verkfræði. í skólan-
um eru sex deildir: Arkitektúr^
§H|c Jarðfræði, Verkfræði, Kjarnvís-
indi, Efnafræði og Vélafræði.
Namstunanum í óllum deildum er
skipt í átta kennslumisseri með
sumarfríum frá miðjum júni þar
til fyrst í september. Til þess að
:::J: hljóta heiðursskjalið, sem fylgir
■pff brautskráningunni þarf að vera
hálfu ári lengur. Heildarnámstím
inn verður því að öllu meðtöldu
414 ár hjá þeim, sem aldrei verð-
ur fótaskortur á leiðinni.
— Árlega útskrifast um 500-
600 stúdentar úr skólanum, segir
fffff • Bjarni, Mjög erfitt er að fá inn-
ÍÍÍj: töku í skólann, þar sem skólinn
rúmar ekki nærri því alla, sem
§§§j§ sækja um skólavist. Nokkrir ís-
fjjfj lendingar eru teknir inn árlega.
Sl. vetur hófum við 5 landar nám-
ið og eru í skólanum alls 20 ís-
lendingar. Við setningu skólans
sl. haust var þess getið, að fjölga
ætti íslendingum við skólann.
Það er aðallega í sambandi við
verkfræðiná. Búast má við, að
::|H um 10 íslendingar bætist í hóp-
inn næsta vetur.
Aðbúnaður allur er mjög eóð-
Kjjj «r- Hver student hefur sérstakt
jjjjj vinnuborð, sem hann leysir verk
||jjj efni sín af hendi við." Samv. verð
§§§|§ m’ Því mjög mikil mcðal stúdenta
enda er hún mjög æskileg.
Allir námsmennirnir búa við
akaöemiskt frelsi. Til þess að
BJARNI MARTEINSSON
ganga undir próf verða 75% af
af öllum skriflegum æfingum
vetrarins að vera viðurkenndar.
Bezt er því að fylgjast vel með
í tímum. Um námið sjálft í arki-
tektúr er mest lagt upp úr verk-
legum æfingum. Við fáum eitt
og eitt verkefni, sem skila á inn-
an viss tíma. Auðvelt er að kom-
ast í tímaþröng, ef ekki er vel
unnið. Bóklestur er einnig nokk-
ur en miklu minni, en í Mennta-
skólanum og líkar Bjarna sú til-
breytni vel. — „Of mikill ein-
hliða skruddulestur hefur aldrei
veitt mér mikla námsgleði."
Kennaraliðið í skólanum er
vel valið. Meðal frægustu lista-
manna Noregs kenna listrænu
greinarnar. Bezti arkitekt Nor-
egs er Arne Korsmos, formaður
kennaraliðsirns. Sambandið milli
kennara og nemenda er mjög
náið og einkennist ekki af
drambi og merkilegheitum, sem
sums staðar tíðkast.
Teiknikunnáttu er ekki kraf-
izt af stúdentum, er hefja nám
í arkitektúr í Þrándheimi. Margir
námsmannanna hafa ekkert lært
í teikningu fyrr en þei hófu nám
ið. Mikill kostur er auðvitað, að
hafa lært eitthvað á þessu sviði,
þar sem teiknun er eitt aðalfagið.
Enginn ætti samt að gera sér
þetta að áhyggjuefni, ef áhugi
á náminu er á annað borð fyrir
hendi. '
í Þrándheimi er einnig Mjólk-
urfræðiskóli og Kennaraskóli.
2-3 íslendingar stunda nám í
mjólkurfræði þar.
Skólalífið.
Félagslífið í háskólanum er
mjög fjölbreytt. Þar má finna
allt fyrir alla, hver svo sem áhuga
málin eru. Mjög margar skemmti
legar erfðavenjur ríkja í skól-
anum. Hver stúdent þarf að
ganga í gegnum eina eldraun til
þess að fá inngöngu í skólalífið.
Einum nemanda í arkitektúr var
ekið niður í miðbæ í nærklæðum
einum saman. Þar var hann skil-
inn eftir og varð að koma sér
heim eftir beztu getu. — Að
vísu fá ekki allir svo erfið inn-
tökuskilyrði, segir Bjarni. Nokkr
ir eru valdir úr til þess að
ganga í gegnum verstu þrekraun
irnar, en þetta er allt gert með
húmor. — Bjarni var rekinn í
gegnum alls konar draugalega og
dimma ganga og meðhöndlaður
með lítilli virðingu þangað til
hann var tekinn í „broderskap-
en.“
í skólanum eru sýndar kvik-
myndir aðra livora viku. Ef
myndin er t.d. af kúreka, mæta
allir stúdentarnir eins og þeir,
með byssu o.fl. — „Þá getur verið
skemmtilegra að horfa á mann-
skapinn og hegðun þeirra, en á
kvikmyndina,“ fræðir Bjarni okk-
ur um.
í félagsheimilinu haía flest
félagssamtökin starfsemi sína.
Húsið er mjög stórt og rúmgott.
Dansleikir eru haldnir þar einu
sinni til tvisvar í viku. Félagslíf-
ið og félagsandinn er mjög heil-
brigður í skólanum.
Hvernig éru Norðmenn?
„Ég held ég geti mælt fyrir
munn allra þeirra íslendinga,
sem hafa verið í Þrándheimi, að
kynni okkar af þjóðinni eru mjög
góð. Norðmenn eru blátt áfram,
heilbrigðir og vingjamlegir. Sem
dæmi má nefna, að ég hef ekki ó-
sjaldan séð stúdent reiða kær-
ustu sína heim eftir dansleik þar*‘
„Hugsunarháttur, siðir og
venjur eru ekki svo mjög ólíkir
því, sem maður á við að venjast
hér heima. Yið „blendingarnir“
erum því ekki lengi að samrýmast
landi og þjóð. Það er mjög gott
að vera íslendingur í Noregi.
Flestir Norðmenn líta með virð
ingu á okkar gamla eldfjallaland,
þar sem gömlu bókmenntirnar
urðu til og fornmálið hefur varð
veitzt lítt breytt.“
GÖMUL HUS
P
:::
■■■••«■•»■■»•»»••■■■■»•■•■•■»*•■■■■■■»*■■»»■■'
■•>■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
!•■■■■■■•—.<■■•■■•■■■■■■■■■■■■»1

»■■•■■■■■■■_■■■■■■■■■■■■ .•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■»■■■■■■■■■
>•■■■•■■■■•■■•■■■■■■rti
g 19. júlí 1963 — ALÞYÐUBLAÐIÐ