Alþýðublaðið - 31.07.1963, Síða 12

Það er
ágætf
Framhald úr Opnu.
uS fáfrótt um ísland en þaS
þekkir til íslendingasagnanna
og Laxness. Svíunum gremst,
að við skulum læra dönsku í
skólanum í stað sænsku. Þegar
öllu er á botninn hvolft, tel cg
að Svíar og íslendingar eigi
margt sameiginlegt. Við lítum
báðir stórt á okkur, Svíar, vegna
þess að þeir hafa verið verald
legrt stórveldi cn við vegna hins
andlega".
KOSTIR OG GALLAR.
Mikil húsnæðisvandræði eru
í Stokkhólmi, þó að bygginga-
tæknin sé mjög fullkomin.
Hjónakom í íbúðaleit þnrfa að
bíða um tíu ár til þess að geta
farið að búa. Húsaleiga fyrir
eitt herbergi er um 150-200
sænskar krónur á mánuði. Mik-
ið happadrætti er, hverjir kom
ast á stúdentagarða. Sumir kom
ast aldrei. í bænum fá stúdent
ar venjulega húsnæði í gömlum
húsum, sem á að rífa. Margir
búa í úthverfunum og tekur það
þá um klukkutíma að komast í
bæinn. Matur, skemmtanir og
strætisvagnaferðir eru mjög
dýrar. Margir stúdentar eiga
því vespur. Yfirfærslan, sém
er 800 ísl. kr. á mán. d'igar þó
alveg. íslendingar fá fáa styrki
frá sænska ríkinu.
íslendingar þurfa ekki að bú
ast við neinum tungumálaerf-
iðleikum. Það gengur mjög vel
að tala dönsku, með íslenzkum
hreim. Svíar eru ÍLiótir að taka
upp nýjungar á tæknisviðinu og
spara ekki kostnað til hvers
kyns rannsókna. Að Iokum seg-
ir Gunnar, 'að honum líki vel
að stunda nám crlendis, þar
sem hann kynnist annarri þjóð
og breyttum aðstæðum.
Td’ —, | *'////‘t,'" U 'M' '/'í'

D D 0 D u 0 n
n T-i :

Einangrunargler
Framleitt einungis úr úrvals
gler, — 5 ára ábrygð.
Pantið tímaniega.
Korkiðjan h„f.
Skúlagötu 57. — Sími 23200.
BARNASAGA:
Músaherinn
Þau bjuggu síðan í rústunum af Arberth og
létu fara þar eins vel um sig og mögulegt var.
Þau klæddust skinnum af dýrunum, sem karl-
mennirnir veiddu, og höfðu yfirleitt nóg að bíta
og brenna. .
Dag nokkum fóru karlmennimir út á veið-
ar eins og venjulega. Fljótlega fundu hundamir
stóran hvítan villigölt, sem þeir eltu á fljúgandi
ferð í gegn um skóginn. Gölturinn hvarf þeim
að lokum inn í mnnaþykkni, en hundarnir fóm
á eftir. Pryderi og Dyfed fylgdu að sjálfsögðu í
kjölfar hundanna og, þegar þeir voru búnir að
greiða sér leið í gegn um runnana, sáu þeir sýn,
sem þeir höfðu aldrei séð áður. Á bak við runn-
ana var stórt rjóður og í því miðju var stór svart
ur turn. Þeir sáu göltinn þjóta inn í turninn og
hundarnir fylgdu fast á eftir. Síðan var þögn.
Préderi prins bjó sig undir að fara á eftir hund-
unum, en um leið og hann var að leggja af stað
hnippti Dyfed lávarður í hann.
„Bíddu“, sagði hann.
„Slepptu mér“, sagði Pryderi prins. „Leyfðu
jnér að ná í hundana okkar. Það væri ailt annað
en gott fyrir okkur að missa þá“.
„Það er betra að missa hundana en að tapa
lífinu“, sagði Dyfed lávarður.
„Slepptu mér“, sagði Pryderi. „Hvernig eig-
um við að geta veitt án þess að hafa hundana olck
ar?“ Svo reif hann sig lausan og þaut í átt að
tuminum.
Um kvöldið kom Dyfeld lávarður einn til baka
til Arbeth. Hann var niðurbeygður af sorg. Þeg-
ar Riannon kona hans sá hann koma, varð hún
strax hrædd um að eitthvað hefði komið fyrir.
„Hvar er Pryderi, sonur minn?“, spurði hún.
„Hvar eru veiðihundarnir?"
Maður hennar settist niður. Hann var þreytu
legur. Síðan sagði hann henni alla sólarsöguna.
Riannon var mjög sorgmædd, en hún var líka af-
ar reið.
„Þú hefur verið honum þokkalegur félagi‘‘,
sagði hún. „Nú hefur þú misst góðan félaga“. Að
svo mæltu fór hún út og skildi Dyfed lávarð eft-
ir.-Hún lagði af stað til að leita turnsins.
“ Það var tunglsljós'og hún gat fylgt stígnum,
sem þeir höfðu farið. Ekki leið á löngu bar til hún
var komin í gegn um kjarrið og stóð þá beint and
spænis tuminum. Dymar voru opnar, en enginn
svaraði þótt hún hrópaði og kallaði. Turninn var
gríðarlega hár og veggir hans kolsvartir. Það var
Meanwhile =
THEKE 15 No
Joy ON TriE
MAUME&
UNIVEKSiTy
CAMPU5...
THEIP FOOT-
BALL TEAM
KAS LCST
AðAIN J
Nýlagnir, kísil-
hreinsun og vlðgerðir
Sími 18522.
Bréfið: Stebbi, Hvar varstu? Ég beið svo
lengi, að ég hélt þér stæði alveg á sama. í
millitíðinni hitti ég mjög viðkunnanlegan
náunga, sem heldur, að hann geti útvegað
mér hlutverk á Broadway. Ég er því að fara
til New York. Ég veit þú skilur þetta. Kveðj
ur, Mizzou.
— Er ofurstinn glaður eða hryggur?
— Það er ómögulegt að segja. Ég get
aldrei skilið þessa Kana.
Meðan þessu fer fram ríkir engin gleði
við Maumee háskólann. Knattspyrnuliði
hefur enn einu sinni tapað Ieik.
— Heyrðu Poteet, eigum við að fara og
horfa á þegar þeir brenna brúðueftirmynd
taf þjálfaranum?
— Nei, ég held ekki, Emery.
— Okkur þjálfurunum er ekkert um slíkt
gefið.
12 31. júlí 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ