Alþýðublaðið - 17.08.1963, Blaðsíða 12

Margir hættir
Framhald af l. slðu
4 þús. mál eru nú í tönkum. Veiði
útlitið hér er nú gott.
Tólf bátar hafa komið hingað
með síld í gærkvöldi og einn
þeirra Ágúst Guðmundsson tvisv-
ar. Samanlagt aflamagn þeirra er
töluvert á 5. þús. mál.
Guðlaugur.
Neskaupstað 16. ágúst.
25 skip hafa komið hingað með
síld í nótt og mun afii þeirra
heifa verið nólægt 12.000 málum
og tunnum. Af þessu fóru um 1000
tunnur í salt. Var saltað á öllum
fjórum plönunum hérna.
Síldin, sem veiddist suðaustur
af Hvalbak er smá og fer að mestu
í bræðslu, en síldin sem veiddist
suðaustur af Gerpi er sæmileg
söltunarsíld.
Það hefur verið látlaus löndun
í allan dag, en nú eru allir bát-
amir farnir út aftur. Hefur verið
lítið um síidina þar úti ennþá og
er kominn suðurhugur á mann-
skapinn á sumum bátunum.
Garðar.
Akranesi í gær.
Nokkur síldarbragur hefur nú
skapast hér á Akranesi. Ver kom
inn í dag með 1000 tunnur. í gær
kom Höfrungur II. með 2000 tunn
ur og Keilir 1130. Mikið annríki
er hér við höfnina. Selfoss er að
lesta 365 tonn af hvalkjöti og
100 tonn af dýrafóðri. Sex bátar
komu inn í dag með humar, 2-6
tonn á bát. — Helffi.
Tugir síldarbáta eru nú hættir
veiðum fyrir austan land, og eru
á leiðinni hingað suður til að
fiska vlð Eyjar og á Sel'vogsbanka.
Flestir Vestmannaeyjabátarnir
eru á leiðinni, svo og bátar Har-
aldar Böðvarssonar og Ingvars Vil
hjálmssonar. Góð síldveiði hefur
verið við Eyjar að undanförnu,
en fróðir menn telja, að þarna
yrði um-breina rányrkju að ræða
ef margir bátar hæfu veiðarnar.
SMURT BRAUÐ
Snittur.
Opið frá kl. 9—23.30.
Síml 16012
Brauðstofan
Vesturgötu 25.
SMUBSTÖSIH
Sætúni 4 - Simi 16-2-27
Bílliim er smurður fljótt og: veL
Seljum allar tegnndir af smurolícu
Údýrar
drengjaterylen-
buxur.
við Miklatorg.
BARNASAGA:
usaherinn
„En er það nú rétt“, spurði Cigfa“ „að svona
mikiii maður eins og þú ert skuli hefna sín á ein-
um musarræfli? Vilt-u e'kki bera sleppa henni?“
„Ne/1, sagði Oyfed, „aldrei skal það verða. Lög
in rnæui svo fyrir að þjófa skuli hengja og ég
skal að mér heilum og lifandi hengja hana“.
„Sem þér þóknast, lávarður“, sagði Cigfa. Það
mundi ekki líta vel út ef einhver sæi svona hátt-
settan mann vera að hengja músarræfil.‘‘
Nú voru sjö ár liðin síðan nokkur ókunnur
maður ’-pfði komið í héraðið og þess vegna hló
lávarðurinn, þegar Cigfa mælti þessi orð.
Næsta morgun fór Dyfed út og bjó til lítinn
gálga. Hann var með músina í hanzkanum og einn
ig hafði bann með sér litla snöru, til þess að hengja
musina. þá fór hann upp á hæðina þar sem þau
fjösfur höfðu á sínum tíma séð eldinguna og lent
í þokunni. ■ í
Þeear Dyfed lávarður var kominn' upp á hæð
ina, með músina í hanzkanum og ætlaði að fara
að búa sig undir aftökuna, sá hann allt í einu
ferðalang. Eins og fyrr segir hafði enginn ferða-
maður vogað sér á þessar slóðir síðastliðin sjö ár
og varð hann því hissa eins og geta má .nærri.
IVlaðurinn gekk í áttina til hans. Hann var fátæk-
iega til fara og Dyf ed datt í hug að þetta gæti ver
.ó iarandsöngvari. Maðurinn kastaði kveðju á
hann, og Dyfed endurgalt hana, og spurði mann-
inn hvaðan hann bæri að.
„Ég kem frá hirðinni og er farandsöngvari“,
svaraði maðurinn. „En hvers vegna spyrðu?“
„Vegna þess að síðastliðin sjö ár hsfur enginn
maður kom:ð í þetta hérað“, svaraði Dyfed.
„Ég er á heimleið“, sagði maðurinn, „og til-
viljun ein ræður því að ég er nú á þessum slóð-
um. En má ég gerast svo djarfur að spyrja hvað
þú ert að gera?“
„Ég er að hengja þjóf“, svaraði Dyfed.
— Hvers konar þjófur er það eiginlega? Ég sé
eittbvað hreyfa sig í hanzkanum hjá þér. Er það 1
kannske froskur?
Dyfed lávarður sagði manninum, að það væri
ekki froskur.
— Er það þá kannske mús? spurði maðurinn.
En háættaður maður, eins og þú lávarður minn,
aétti ekki að lítillækka sig með því að snerta slíka
skepnu. Þú ættir bara að sleppa henni.
-• — Nei, ég held nú síður, sagði lávarðurinn.
Ég stóð hana nefnilega að þjófnaði, og hún skal
syo sannarlega ekki sleppa. Lögin mæla svo fyrir
um að þjófa skuli hengja.
|i. — En ég get bara alls ekki þolað að sjá svona
tiglnn mann lítillækka sig svona, sagði maðurinn
nii. Hérna eru nokkrir skildingar, eru þeir ekki
r why po you y
TAlíC ITALLSO
SEKIOUSLy, POT££Tj
THE&EA50N ÍESHOT
jgá' áNynow! >
pon't you
gEE WE'VE
UP5ET 'em
—EVEN AT
V 12-0 ?
WE AM6HT EVEN >
6ET LUCKY ANP
AT LEAST 5C0EE ON
THOSE COCKy KOOKí
SUcH A ^
5H0UTIN6
Of VOICBK
AMSS POTBB Y XiL OSIC OF
MUST BE SOMEONE Po
NI6H ABOUT’ THEY KNOW
^Ahekatall!
FOUKTH QUART£R»
12 TO 0/...ANP
IT'S A MIRACLE
IT ISN'T 112! WHy
PIPNY ZOOOUTy
FOK CEOSS-COUNTEV
* SO I'p MISS THIS ,
OH/FOR'A HORATIO
AL6ER TURN IN THE
MAUMEE-SCIOTO
STATE GAME...E4JT
NO SUCH LUCK...
• • — ■ ■ »nr»wr«/ Pinu- i-c/ iiu qf ,; y
LEFT THEIE PoSTS AS AN UNLIKELY FI6UEE
APPEAES AT ONE OF THE ENTEANCES
— Það' er stutt eftir af leiknum ogr leik-
ar standa 12.0, það er eiginlega krafta-
verk, að það skuli ekki vera 112:0.
— Hvers vegna tekurðu þetta svona nærri
þér Poteet, það er úti um okkur þetta leik
tímabil hvort sem er. Sérðu ekki að þeim
líka ekki þessi úrslit. — Það er ekki úti-
lokað, að heppnin verið með okkur, og okk
ur takizt að skora.
— Dyraverðirnir eru fyrir löngu farnir
frá dyrunum, þegar mannvera ein birtist
yið einar dyrnar.
— Skelfilegur hávaði er þetta. Hún Pot
eet hlýtur að vera hér einhvers staðar. —
Ég spyr bara einhvern. Allir þekkja hana.
12 17- ágúst 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ