Alþýðublaðið - 14.09.1963, Blaðsíða 12

Hannes á horninu
Framhald af 2. síðu.
RÁliHERRAR MEGA EKKI
fara út fyrir heimild fjárlaga,
nema nauðsyn beri til en á því
hefur orðið mikill misbrestur sl.
áratugi. Ráðamenn ýmissa æðstu
stofnana hafa gefið slæm fordæmi
t.d. skulu iiér aðeins ncfnd lóða
kaup Seðlabankans og Fram
kvæmdabankans, sem margir teija
að ætti að leggjast niður og láta
Seðlabankann annast störf hans
ÞANNIG MÆTTI lengi telja En
flest blöðin, eins og raunar flest
ir aðrir þegja og virð ist hugsa
sem svo: Við höfum nóga peninga
og getum leyft okkur allt, sem okk
ur langar til að gera. M.ö.o. sið
ferðiskennd okkar á meðferð fjár
er svo sljóvguð að við eigum erfitt
með að greina á milli þess heiðar
lega og óheiðarlega
* HALDI ÞESSU ÞANNIG áfram
ér engin önnur leið til, en að
óska eftir að mögru árin komi
fyrr en seinna, til að láta þjóðina
vitkast og sjá villuna. Þegar litið
er yfir langa ævi ýmsra þjóða,
feá hefir reynslan ávallt orðið sú
að neyðin ein stöðvaði þær í röngu
líferni, en því miður hafa sumar
þjóðir þurft aldir til að komist
á réttan kjöl bæði efnahagslega og
menningarlega.
VH) SKULUM ÖLL vona óg að
því stuðla að íslenzka þjóð;n
þurfi ekki að ganga slfka p.'a
grímsgöngu. í dag hefur hún tæki
Éseri til að snúa frá viliunni og get
Ur forðazt að láta neyðina leiða
sig aftur á réttar götur, en bví
miður eru batamerkin fá sjáanleg
í dag.“
Ótíýr
Jjierranærföt
Miklatorgi.
1m
J W'/'i 'd'

01 oi ' ol 0 J J 1 n ■ — -
d l -i
Einangrunargler
Framleitt einungis úr úrvals
gler, — 5 ára ábrygð
Pantið tímanlega
Korkiðjan h.f.
Skúiagöin 57 -- Simi 23200.
NOBQpyJ
ANP WHAT'5 MORE
—I DCN'T WANTA
. ÍCNOW ANYBOPy
-r FROM THERE l ,
ANP WHEN THE 5PECIAL PEUVERY
REACHE5- IT5 PESTiNATIoN IN A
HOTEL ROOM IN A NEARBy „City...

50 P0T6ET CANYON
WK!T£S ANP KSWRÍTE5
A tETTER ON THE NEW
5TATIÖNE»y 5HE HAP
PRINTEP...
CUP/IT& A SPECIAL,
MARKSP 'PERSONAL/
yö!) KNOW
at-maumee
liNfyÉRSITY
wivR -j—
— Þegar ábyrgðarbréfið kemur á ákvörð
unarstað í nærliggjandi borg.:
---Þetta er ábyrgðarbréf, merkt: Einka-
— Potee Canyon keppist við að skrifa á
nýju bréfsefnin, sem hún Iét prenta fyrir
klúbbinn.
mál. — Hvern þekkir fiú við Maumee há.
skólann?
— Engan. Og það sem meira er, ég vi
ekki þekkja neinn þar.
sér eftir götunum. Allir voru órólegir og rauna-
mæddir á svipinn. Hann reið upp að veginum og
þegar hann horfði á fólkið varð hann sjálfur sorg
maeddur. Einhver hræðileg ógæfa hlaut að hafa
komið fyrir þetta þorp. Hann steig af baki og á-
varpaði gamla konu.
— Gamla kona sagði hann, um leið og hann
hneigði sig. Allur heimurinn lifir í friði og ham-
ingju. Hvers vegna eru allir svo sorgmæddir hér.
' — Lifa í friði? Einu sinni lifðum við í friði,
en það var fyrir löngu síðan. Hér er enginn frið
ur meira. Getur þú séð nokkra kind eða kú í
þorpinu okkar? Grasið fyrir utan þorpið er orð
ið knéhátt og vatnið úr uppsprettunum sígur of-
an í jörðina aftur, án þess að nokkur drekki það.
]SLú kemur að því, að mennirnir verða borðaðir.
Guð minn góður, hvers vegna þarf ég að upplifa
þetta á gamalsaldri?
Hún stundi og benti á hið hvíta hár sitt.
— Hivað? Er eitthvað, sem truflar friðinn
hér líka? Friður á jörðu er vilji Guðs og enginn
hefur leyfi til þess að trufla hann.
Shigar var hár og gjörvilegur og hafði gjall
andi rödd. Mannfjöldinn safnaðist því fljótlega
í kring um hann og byrjaði að segja honum
rauna sögu sína.
— Ófreskja kom frá hafinu í vestri, sagði
gamall maður. Hún kom oft, vann mikið tjón
og hefur þegar borðað mikinn fjölda af kindum
og kúm. Nú er hann orðinn latur og hefur skip-
að okkur að senda sér fæðu niður til strandar-
SAGAN AF SHIGAR1.
— Hættu Shigar. Ef þú skýtur mig niður líka,
verður ekkert ljós á jörðinni. Allir og líka þú
I miindu verða blindir.
Allt í lagi, sagði Shigar, eftir að hafa hugs-
að sig i tm andartak. En héðan í frá, mátt þú ekki
skína á vond dýr eða fugla.
Hann kom niður af fjallinu með spörfuglinum
og fór til hásléttunnar, þar sem fuglamir voru að
hald;; upp á daginn. Þama var hægt að sjá all-
ar tegundir af fuglum, sem rákust á og struku
saman vængjunum, allir mjög glaðir.
TJm leið og lævirkinn og Patrik sáu glampann
af sverði Shigars þökknðu þeir honurn 1 nafni
allra fuglasnna.
— • Við þökkum þér Shigar. Risinn, sem spillti
fýrir okkur friðnum, er dáinn úr kulda. Nú- er-
um við aftur hamingjusamir. Ailir fuglar jarðar-
innar gætu ekki gert nóg fyrir þig í þakklætis*
> skjmi.
— Það þarf ekki að þakka mér. Ég vona, að
þið verð’ð hamingjusamir, sagði Shigar brosandi.
Hann yfirgaf fuglana og hélt áfram ferð
sinni.
Brátt kom hann að víggirtu þorpi. Hann. fór
beint í gegnum hliðið og sá mannfjöldann flýta
32V6
tSfl#
MO CO
12 14. sept. 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ