Alþýðublaðið - 19.09.1963, Blaðsíða 12

Alþýðublaðið - 19.09.1963, Blaðsíða 12
HMAA! -MMBB WE éHOULPN'T AAAKE THI5 ~T TEIP... . THAT KIP A1 íóHT WALE AWA'/ WITI! -7 AAV ÓOB j . r- ... 50 POTSET EECHBOCZ THE BOOK OH PEE5S-AóEHTEV ANO PUBUC RELATI0N5 5HE HA5TAEEN FEOMTHE UNIVEESITy LIBEARV— THEN ÓET5 ON THE PHONE... A1I55 POTEET CAHVON Æ'íWí 50-ON-AN-SO-Olsi« CLIPPER PELANE MAPP'/ TD VI5/T WITH A1AUAAEE UWI- ^ VEESITV WOAAENs OLDE ENó- U5H WEOSILE CLUB L&AVIN6 AFTEE LA5T PEE50NAL APPEAE- _ANCE HEPE SArURDAy 22ud fijftóVSIdned EAPL SHELFF, PRE55 REFRESENTATIVE ^ OHBoyoHPO>j #r THEY BIT:,.. ..TH05E ARETHE 5TR0NÓE5T LOCAL OUTLETS.MR.5HELFF— ANP X'P UKE HANPOUTCOPy PLU5 PHOTO MAT5 FoR THE L WEEKLV PRE5S IN THE AREA BARNASAG Á: Þriðji sonurinn og dómarinn KBIIE I i Framh. af 4. síða flutninga þar. Málið er svo þungt og allt verður þar af leiðandi þungt. Finnar standa mjög framarlega í leikhúsmál- um. — Hvað viljið þér sérstak- lega taka fram að lokum. ■— Það er mjög ódýrt að fara f leikhús í Finnlandi. Ef mað- ur situr í slæmum sætum kost- ar það minna en að fara í bíó. Híkið styrkir leikhúsin og er því mögulegt að halda verð- inu niðri. Börn fá áhuga á jp>i-v,,',e„n„rri. bar sem þau fá ÖBfctfæri að fara oft í þau og eyusL áhuginn jafnt og þétt með aldrinum. Það gefur að skrllja, að það hlýtur að verða vlnsælt, það sem hefur þróa/t JDOttð Meffan Stebbi berst í kalda striffinu hltn- ar heldur betur í heyinu vlff Maumee skól- ann. — Svo þeir bitu á. Fröken Potee Canyon, o. sv. frv. Clipper Delane er á- nægja aff því aff heimsækja glímukiúbb Maumee háskólans. Undirskriftin er Earl Shelff, blaffafulltrúi. Poteet hefur nú samband viff anglýsinga skrifstofur í grenndinni og- biffnr um aff út búnar verffi fréttir og myndir til blaðahna. —- Kannske ættum við aff hætta við ferff ina. Stúlkan sú ama virðist vera-að yfirtaka mitt starf.- MALAYSlA Framh. úr opnu í sæki kunni Sukarno Indónesíu íorseti að stjornast af sömu grund vallarhugmynd. í Malaysíu verða Kínverjar fjöl mennasta -þjóðabrotið eða 43% íbúanna allra, en Malayar 40%, Indverjar 9% og ýmsar Bomeó þjóðir 8%. í sumar var Sukarno sáttfúsari en upp á síðkastið. í viðræðum við Macapagal forseta og Tunku Abdul Rahman þar samstarf ríkj- anna í Suðaustur-Asíu og á Kyrra hafi á góma — eins konar Stór- Malaysía, er mæta mundi „gulu- hættunni”, en í þessum heims- hluta er hún áþreifanlegur raun- veruleiki. Þetta var ástæða til þess, að Tunku Abdul Rahman gekk langt í samkomulagsátt, þess vegna lögðu Bandaríkin ekki hart að Sukarno og þess vegna hafa Rúss- ar hafi sig litið í frammi í Ma- laysíu- ipáljnu. ★ SKÆRUHERNADUR. Þrátt fyrir þessar fyrlrætlanir langt fram í tímann er fullvíst tálíð, að Indónesar muni auka starfsemi skæruliða á Borneó- landamærunum og fimmtu her- deUdar starfsemi í Sarawak og Nórður-Borneó á næstunni. Eini verulega stuðningurinn, sem Sukarno hefur fengið í Bor- neó-landssvæðunum er stuðning- ur smárra kommúnistaafla, sem eru eingöngu Kínverjar. En eins og áður var vikið að, hafa Kín- verjar í Indónesíu sjálfri sætt mistétti. Flestir Kínverjar í Sara- wak og Noi’ður-Borneó, en þeir er einn þriðji hluti íbúanna þar, eru hlynntir sambandsríkinu og flestir eru þeir einnig andvígir kommúnistum. En skæruhernaður og fimmtu herdeildar starfsemi á Borneé gæti orðið þess valdandi, að Sam- einuðu þjóðirnar skærust í leik- Inn. í hernaðarlegu tilliti ef Ma- laysía ekki nógu öflug til þess að fást við skæruhernað og Bretar yrðu að veita gífurlega aðstoð. Bretar hafa þegar heitið að veita Malaysíú alla þá aðstoð, sem rík- ið þarf á að halda til þess að verja sjálfstæði sitt. En í ljósi rannsóknarinnar á vegum SÞ eru lítil líkindi til þess að Indónesar muni njóta mikill- Ær samúðar á vettvangi Samein- uffu þjóðanna. — x. á.JljótsbaMcaimin. H:nn svali vindur gœldi við hann, og fljótið rann svo letilega að hann sofn- aði. Allt í einu hrökk hann upp. Hann neri aug- un, þegar hann sá ungan mann á líkum aldri og hann sjálfur, beygja sig yfir hann og klappa hon- um á öxlina og segja vingjarnlega: — Þekkirðu mig ekki fóstbróður minn? Þriðja syninum þótti þetta ákaflega einkenni legt, þar sem hann átti engan fóstbróður. Hver gat það verið, sem kallaði hann þetta? — Svo þú þekkir mig ekki, sagði ókunni mað urinn. Ég er náinn vinur þinn og þú ert velgerð- armaður minn. Þriðji sonurinn varð enn þá meira undrandi áður og vissi ekki hverju hann átti að svara. Að lokum sagði hinn: — Ég er gullni vatnakarfinn, sem þú bjargað- ir og hugsaðir svo vel um. Nú byrjaði þriðji sonurinn að skilja. Gullni vatnakarfinn yar honum sagt, var sonur Dreka- konungsins, stjómanda allra vatnadýr. Um dag- inn hafði hann breytt sér í gullinn vatnakarfa, þegar hann var að skemmta sér og stóri fiskurinn hefði gleypt hann. Það var aðeins þriðja syninum að þakka að hann bjargaðist. — Þú leyfðir mér að lifa, varðveittir mig og gafst mér að borða. Aldrei mun faðir minn sé ég sjálfur gleyma vingjarnleika þínum. Nú hef ég komið til þess að bjóða þér í heimsókn, hélt sönur Drekakonungsins áfram. ins sá hann marga smáa fiska þar inn í og mjög fallegan gullinn vatnakarfa á meðal þeirra. Hann var enn lifandi af því að tálknin opnuðust og lokuðust. Þriðji sonurinn vorkenndi hinum fallega fiski og setti hann í koparker, sem hamn fyllti með tæru vatni. Brátt byrjaði gullni vatna- karfinn að sveifla sporðinum og synda um. Þeg- ar þriðji sonurinn byrjaði að horfa á hann fór honum að þykja meira og meira vænt um hann. Svo að hann varðveitti hann vel og ól hann á ormum og því, sem fiskum þykir gott. Gullni vatnakarfinn varð fallegri og fallegri með hverjum degi. Þriðja syninum þótti svo vænt um hann, að hann tók hann með sér hvert sem hann fór til að veiða, að horfa á leiki. En dag einn þegar hann fór til þess að selja fisk, tók hann vatnákarfann ekki með. Þegar hann kom aftur til báka var hann horfinn. Hann stóð og horfði á hið tóma koparker og tár hans féllu niður í það. Upp frá þeim degi var hann bæði ó- hamingjusamur og einmana. Dag einn var hann að veiða undir bananatré BIS-S" MOCO 12 19. sept. 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.