Óðinn - 01.03.1911, Blaðsíða 6

94
ÓÐINN
Pjetur Pjetursson
bæjargjaldkeri er fæddur 9. sept 1842 að Uppsölum
í Blönduhlíð í Skagaíirði; bjuggu þar þá foreldrar
hans Pjetur Pjetursson og fyrri kona hans Kristín
Jónsdóttir bónda áSilfrastöðumErlendssonar. En ári
síðar iluttu þau að Fremrikotum í Norðurárdal og
bjuggu þar síðan, og þar ólst Pjetur upp. Pjetur
faðir hans var sonur Pjeturs, er síðast bjó á Tyrf-
ingsstöðum(f 10/e 1851,86 ára) Pjeturssonar ogHelgu
Jónsdóttur bónda á Skeiði í Fljótum Guðmunds-
sonar, en systir Pjeturs á Tyrfingsstöðum var Guð-
rún móðir Baldvins Einarssonar.
PJETUR PJETURSSON
Faðir Pjeturs á Tyrfingsstöðum var Pjetur
bóndi á Skeiði og Molastöðum (f 12/» 1816) í Fljót-
um og bróðir Jóns læknis í Viðvík, en faðir þeirra
var Pjetur bóndi í Efra-Ási í Hjaltadal og staðar-
smiður á Hólum (bróðir Jóns í Tungu, föður Guð-
rúnar móður Pjeturs prófast á Víðivöllum föður
Pjeturs biskups) Jónssonar á Melum í Svarfaðardal,
þess er smíðaði 24 Jjái á dag, Jónssonar á Melum
Oddssonar sterka Bjarnasonar Smíða-Sturlusonar
á Óslandi. Nefnist ætt þessi Melaætt, og er þjóð-
kunn merkísætt.
MóðurættPjetursbæjargjaldkera ermerk bænda-
ætl í Skagafirði og í henni sjerlegl fríðleiksfólk.
Pjetur bæjargjaldkeri dvaldi hjá foreldrum sín-
um þar til hann fór til Krisljáns amtmanns og
gerðist þar skrífari; síðan dvaldi hann einn vetur
við nám hjá sr. Arnljóti Ólafssyni á Bægisá, og
silgdi síðan á verslunarskóla í Kaupmannahöfn.
Árið 1867 kom hann utan með Thomsen
kaupmanni í Reykjavík, og gerðist yfirmaður við
verslun hans, og var þar til þess, er Gránufjelagið var
stofnað; vildu þá ýmsir fá liann til foruslu fyrir fje-
iagið, en einkum mun þó sr. Arnljótur hafa ráðið þar
um. Komst það svo langt, að hann var ráðinn til
starfsins, og sagði upp stöðu sinni, enþað varð samt
eigi úr. En þetta var nóg til þess, að kaupmenn
vildu ekki hafa slíkan uppreisnarmann, er hel'ði
ætlað að ganga í verslunarþjónustu hjá bænduin.
Var Pjetur þá 7 vetur kennari á Vatnleysuströnd, og
bauðst þar fastur starfi, en hann kaus heldur að ganga
í þjónustu Reykjavíkurbæjar; var liann þar fyrst lög-
regluþjónn og síðan lengst af bæjargjaldkeri og ljet af
þeim starfa 1. júlí 1909 og skorti þá 3 mánuði áað
hann hefði verið 25 ár starfsmaður bæjarins.
Pjelur heitinn var ör í lund en sáttfús, skemtinn
í viðræðum, fróður vel og einkar kátur og fjörug-
ur. Hann var sjerlega áreiðanlegur í öllum við-
skiftum, og mátli hvergi vamm silt vita, enda
rækli hann starf sitt með alúð og samviskusemi.
Hann var skákmaður dágóður, og hafði mesta
yndi af skáklistinni, en síðustu árin mátti hann
eigi gefa sig við skákinni vegna lieilsunnar; lliom-
bre var þá einkaskemtun bans. Hann var mað-
ur einkar vinsæll og vel látinn, enda vildi hann
öllum vel og öllum lijálpa, er lijálpar þurftu; Ijet
víst engann synjandi frá sjer fara. En lijálpsemi
er máske fallegasta dygðin.
En oft var lijálpsemi hans ver launuð en
skyldi. Pannig lánaði Pjetur heit. eitt sinn manni
nokkrum 150 krónur, en er til borgunar kom.eft-
ir iát Pjeturs beit., þá kom maður þessi iueð 800
kr. kröfu, er hann þó vildi láta að öllu niður falla
fyrir skuld þessa.
Með fáum orðum má segja, að Pjetur heit. var
góður maður, í orðsins sönnustu og bestu merk-
ingu, og betri eftirmæli getur enginn fengið.
Árið 1871 kvæntist Pjetur heit. Önnu dótt-
ur Vigfúsar sýslumanns Thorarensen og Ragn-
lieiðar Pálsdóttur amtm. Melsleð, og liíir hún
mann sinn.
Pau hjón eignuðust sex börn. Af þeim dóu
tvö, Anna og Pjetur, íæsku. Hin eru jarðfræðing-
ur Dr. Helgi Pjeturs, Ásta, gift baroni Hans von
Jaden, Sigurður, bóndi i Paperstonedalnum í Can-
ada, og Kristín, ógiít heima hjá móður sinni.
Vatnar.