Alþýðublaðið - 21.11.1963, Blaðsíða 15

Jtís qiiíct on ike Mzu-’
mez czmpus....Dean
Daay marricd Clipper;
„Kate has ppne back
5T£VE CAMyoM IS ■KETURNINö FROM
A LONö TRIP A9 ESCORTCFFICÉR FOR
A ÖOVERNMENT &lö 9H0T-.. CWttti
towrestHhs-andPö-
íyú!'w\ teei r&turns reluc-
i/jll VlA tantly toJier pooks
.„.While-r
f*' JUST UR£ "*?
. ORAWINö. UP'TÖ
YOUR FEATERNITY
fc. HOU5E... 1
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 21. nóv. 1963
Tfira

K
handa henni ásamt glasi a£
vatni. Þegar ég tók flöskuna út
úr lyfjasskópnum þetta kvöld,
undraðist ég það, að aðeins tvær
töflur skyldu vera eftir. Ég var
viss um, að þær hefðu verið f jór-
ar kvöldið áður, en ég sagði ekki
neitt. Þið vitið, hvað það var
erfitt að fást við gömlu frúna.
Ég gaf henni þessar tvær töfl-
ur, og lét flöskuna inn í skáp-
inn aftur.
— Manstu, hvort amma fékk
krampann eftir að hún var búin
að taka töfluna, spurði ég" Hún
hafði jú einnig borðað auka
skammt af ábæti, sem hún þoldi
ekki . . . og sem dr. Berg hafði
varað hana við.
— Hún fékk fyrstu krampa-
köstin eftir að hún hafðí tekið
töfluna, svaraði Nanna. Um bað
bil hálftíma seinna.
— Hvað gerðist svo, spurði
Harry.
— Ég man þetta ekki nákvæm
lega, svaraði Nanna. Þetta gekk
allt svo fljótt fyrir sig. Ungrú
Fylgia hringdi til dr. Berg, og
við Sara hlúðum að henni. Það
eina, sem ég man vel . . það er
um tólf leytið vorum við dr.
Berg ein hjá henni. Hún var með
vitundarlaus. Læknirinn bað mig
um að sækja Jtamfórudropana
hennar. Þegar ég opnaði lýfja-
skápinn, lá við að ég fengi tauga
áfall. í svefntöfluglasinu lágu
f jórar töflur ...
Hún horfði í gaupni sér: —.
Ég varð dauðhrædd, hélt hún á-
fram. Ég hélt, að mér hefði orð
ið á hræðileg mitök. Skömmu
seinna sagði Fylgia, að liún
þyrfti ekki meira á mér að halda,
og að ég gæti bara farið að sofa.
Ég þorði ekki að minnast á svefn
töflurnar, þá hefði ég strax ver
ið rekin. En ég fékk svo mikið
samvizkubit, að ég klæddi mig
seint um nóttina, til að tala við
Fylgiu og lækninn. Ungfrú
Fylgia sagði mér, að frúin væri
dáin. Ég varð frá mér af örvænt
ingu, og sagði henni frá töflun-
um.
— Hverju svaraði hún?
! ; — Hún var afar elskulég og
skilnisrík. Hún fylgdi mér aft
ur upp til mín, og hjálpaði mér
í rúmið. Hún sagði, að þó að mér
hefðu orðið á hræðileg mistök,
þá skyldi hún ekki segja neinum
frá því. Læknirinn hafði sagt, að
heilsa gömlu frúarinnar væri
lengi búin að vera slæm, og að
ábætirinn hefði valdið þessum
krampaflogum. Það gæti ekki
skipt svo ýkja miklu máli, þó
að hún hefði ekki fengíð réttu
töflurnar.
— Veiztu, hvort hún sagði dr.
Bérg frá töflunum, spurði Hárry.
— Ég held ekki, svaraði
Nanna. Hún sagði bara, að vdð
skyldum gieyma þessu, og minn
ast aldrei á það framar.
Nanna þurrkaði tárin úr aug
unum: — Ég hugsaði ekki út í
það þá, að ungfrú Fylgia gæti
haft nokkra ástæðu til 'að þagga
þetta niður. En þegar ég kom
að ungfrú Elsbeth næstum með
vitundarlausri, og með sömu
krampaflogin, skildi ég, að þetta
var ailt.saman. meira en lítið
leyndardómsfullt. Þetta gátu
ekki verið venjulegar svefntöfl-
ur, þetta hlaut að vera eitur. Ég
varð viti minu fjær, og tók að
. æpa allt hvað af tók. Fylgia og
Tajt.komu hlaupandi. Ég sagði
þeim frá sjúkdómi . Elsbeth, en
flýtti mér síðan í símann,. til að
hringja til dr. Hammar. En
Fylgia þreif tólið úr iiöndum
leikurinn var tapaðwr? t
Élukkan varð fimm, en ég gat ;
ekki sofnað. Skyndilega heyrði *
ég hræðilegt Öskur.
— Hvað var þetta, hrópaði 5
Harry til okkar úr næsta her- í
bergi.
— Þetta kom frá álmu þjón- I
ustufólksins, sagði Nanna.
Við hlupum fram á ganginn, ■
á náttfötunum. Harry hélt áfram j
upp. tröppurnar, og við fylgdum ,
honum. Það kom í ljós, að öskr- \
in komu frá Önnu Maríu. Hún j
stóð fyrir framan herbergi Söru, ;
með liendumar fyrir andlitinu. *,
— Hún er dáin, hrópaði hún.
Ég ætlaði að fara að vekja hana,
en fann hana liggjandi á gólf-
inu . . . :
Við Harry flýttum okkur inn,
og beygðum okkur yfir Söru.
Nýkosnið
Nælonsloppar
Stretchbuxur
Enskar Peysur
Blússur — Pils
Hattabúð Reykjavíkur
Laugavegi 10.
— Og hverju svaraði Tajt?
— Ég heyrði það ekki, en síð-
ar spurði hún, hvað hann hefði
sett margar töflur í glasið, og
Tajt svaraði: — Bara eina, henni
til rækilegrar viðvörunar. Þetta
verður kannske til þess, að hún
fer héðan fyrir fullt og allt.
Við sátum eins og eteingerv-
ingar.
— Þau héldu bara áfram að
rífast; og hvorugt þeirra hringdi
til læknisins. Ég var önúta af ang
ist, og flýtti mér niður í anddyri,
í símann þar. Ég var nýbúin að
velja númer dr. Hammers, þegar
tólið var rifið úr höndunum á
mér. Ungfrú Fylgia æpti, að ég
væri hér með rekin, og skyldi yf
irgefa Nohrsetur tafarlaust. Ég
æpti á móti, að ég færi beint til
lögreglunnar. Ég sagðist vera
viss um, að hún hefði drepið
ömmu sína á eitri, og að nú ætl
aði hún með.aðstoð Söru og Tajts
að drepa ungfrú Elsbeth. Ég veit
Skyndilega stóð Harry upp,
og læddist að hurðinni. Hann gaf
okkur merki um að halda áfram
samræðuniun. Hann opnaði
snöggt dyrnar. Fylgia ínissti. jafn
vægið, og datt inn í herbergið.
—: Mér datt i hug, að -einhver
lægi á hlerí, sagði Harry. Komdu
bara. inn, Fíylgia, og vertu vel-
komin. Við höfum gest hér hjá
okkur, eins og þú sérð. Nanna
er komin aftur. Hún hefur sagt
okkur ýmislegt, sem er mjög
athyglisvert.
Fylgia var fljót að átta sig:
— Jæja, Nanna, sagði hún
hvasst. Þú hélzt kannske, að mér
væri ekki alvara með það, sem
ég sagði þarna um kvöldið? Þú
skalt fá að sjá annað. Nú fer ég
beint til lögreglúnnar. Þú skalt
fá að fara í fangelsi fyrir þetta.
— Gerðú það bara, æpti
Nanna,- Farðu bara til lögregl-
unnar, ég er ekki lengur hrædd.
— Ekki það, hrópaði Fylgia.
mér, og skipaði mér að fara til
herbergis míns. Hún sagðist sájlf
ætla að hringja til læknisins.
í stað þess læddist ég að dyrun-
um aftur, og hlustaði. Þá skyld-
ist mér, að Fylgiu var allt ann-
að í hug en að hjálpa Elsbetli.
Hún var að rífast við Tajt. Ég
heyrði mest állt af því . . og
Fylgiá sagði meðal annars: —
Það ert þú, þinn djöfull, sem
hefur sett eiturtoflurnar hennar
Söru í glás Elsbethar. Nú eigum
við á hættu, að allt komist upp,
asninn þinn.
það-núna, að-ég hefði átt að fara
beint til lögregtunnar, en ég
þorði það ekki. Úngfrú Fylgia
hótaði, að kæra mig. Ég veit, að
þetta var hugleysi af mér, en
henni tókst að hræða mig. Hún
fuH'yrti, að hún gæti sannað, að
það hefði verið ég, sem gaf
gömlu frúnni inn ejtur.
Við Harry störðum mállaus
hvort á annað. Þe.tta var eins og
versti reyfari.
— Hvar hefur þú verið, spurði
Harry svo. Hvers vegna komstu
ekki strax aftur hingað?
— Ég fór fyrst til ættingja
minna, en þeir voru ekki heima.
Svo fór. ég tiL Gautaborgar, og
bjó þar hjá vinkonu minni. En
samvizkan lét mig ekki. í friði.
Ég hugsaði stöðugt um ungfrú
Elsbeth, sem hafði verið mér svo
góð. Ég hugsaði líka um Evald.
Ég varð að komast að því, hvað
skeð hefði á-Nohrsetri. og hvort
Evald kærði sig.um mig. Ef að
ungfrú Fylgia fengi óðalið, yrði
framtíð okkar allra eyðilögð,
einnig' framtíð Heiðveigar litlu
og Dagvíðs gamla. Ég fór aftur
liingað, og hringdl til Evalds af
járnbrautarstöðinni.
— Þú átt mikla þökk skilið
Við skulum sjá, hvað setur. Ég
get sannað, að það varst þú, sem
myrtir ömmu.
Hún kreppti hnefana, og þaut
til dyra.
— Gleymdu ekki að hringja
til lögreglunnar, hrópaði Harry
á eftir henni.. Ef þú gerir það
ekki, þá. geri ég það.
Það var komið fast að mið-
nætti. Við biðum eina klukku-
stund . . tvær klukkustundir.
Ekkert skeði.
— Ég held, að Fylgia hafi ekki
hringt til lögreglunnar, sagði ég.
Ef hún hefði gert það, hlytu þeir
að vera komnir fyrir löngu.
Við fengum okkur matarbita,
en ákáðum svo að ganga til sæng
ur.
— Láttu Nönnu sofa inni hjá
þér, sagði Harry. Það er bezt,
að við séum ekki langt hvort frá
öðru, ef eitthvað skyldi ske.
Ég tók eftir, að innst inni var
Harry jafn taugaóstyrkur og ég.
Kyrrðin í þessu stóra, gamla húsi
var ógnþrungin. Eftir að við vor
um háttuð, heyrðum við fótatak
á ganginum. Þar voru tveir á
ferð . . . sennilega hafði Tajt
verið inni hjá Fylgiu.
Hvað ætlaðist Fylgia fyrir?
fyrir það, sagði ég. Ef til villjjafði henni kannske skilizt, að
tekst okkur nú að varpa ljósi
yfir málið. ----------------- -------------------
— Ég hætti ekki fyrr en ég fæ að vera meff!
W-/65S
é'PlB
>íC0PF NHA6IR
o
-Rh:.
Nú ríklr kyrrffln viff Maomee skólann.
Daay rektor og Cllpper Delane eru gtft.
Kata er farin burt, og"'Potee- snýr sér- nú1
aftttr aff námsbókunum.
HAVINö 50M£ LEAVE TIME COMINð, HE DEdPES TO
5£E SOME SlðHTS IN ÖREECE... SUT AT THIS MOAAENT
A SlóHT FROM ANOTHEP COUNTRV IS APPROACFMNO
HIM AT ORBIT SPEEP... f-------------------
Nú er Stebbl Stál aff koma úr ferffalagi,
en hann hefur veriö fylgdarmaður hátt-
setss embættismanns . .. Þetta er bara eins
og að koma helm . . .
Þar sem hann á nú fríi vændurn, ákVe'ð >
ur hann aff skoða sig um í Grikklandi.. En,
nú nálgast hann ófffluga kona úr öffrQ
landi ... j’