Verkamaðurinn


Verkamaðurinn - 12.01.1968, Qupperneq 1

Verkamaðurinn - 12.01.1968, Qupperneq 1
Ríkisstjjórain „á brúu hengfiflugfsini^ Bls. 2: Viðtal við Pál Guðmundsson. Bls. 3: Húsavíkursíðan. Bls. 4: Hannibal 65 ára. k Bls. 8: Fjárhagsáætlun Akureyrar. I Leiðarinn: Eigin dómgreind eða fyrirskipanir. LÍÚ liótar, að ekki verið róið í vetur, SH að frystihúsunum verði lokað. - Ríkisstjórnin ráðþrota. - Þingflokkar stjórn- arinnar kallaðir saman. - Styrkjapólitík í uppsiglingu strax? Hótanir um lokun Eins og kunnugt er héldu bæði LÍÚ og Sölumiðstöð hraðfrystihús- anno aðalfund ó síðastliðnu hausti. Voru þar samþykktar tillögur mjög ó sömu lund. LÍÚ samþykkti að róa ekki nema fiskverð hækkaði veru- lega, SH að frystihúsin yrðu ekki opnuð eftir óramót nema þeim yrði tryggður viðunandi rekstrargrund- völlur. Allsherjarlausnin, sem bróst I haust só ríkisstjórnin enga leið framúr þessum vanda, en með geng islækkun Breta taldi hún sig geta slegið tvær flugur í einu höggi, forðað verkfalli í desember og tryggt rekstrargrundvöll sjóvarút- vegs og fiskiðnaðar. Var gengis- breytingin að sjólfsögðu reiknuð út með þetta fyrir augum, og niður- staða efnahagsspekinganna sú„ að 15% lækkun krónunnar umfram það, sem gengislækkun Breta bein- línis leiddi af sér, væri nægjanlegt í þessu augnamiði. Fólst í því beint mat ríkisstjórnarinnar og efnahags- spekinga hennar ó afleiðingum stjórnarstefnunnar. Fiskverðið í yfirnefnd Akvörðun um fiskverð var vísað til yfirnefndar Verðlagsróðs sjóvar- útvegsins 1 1. desember síðastliðinn Enn hcfur ekkcrt svor fengizt vrð margcndurtcknum óskum og kröfum ótal aðila hér í bæ um að Tunnuverksmiðja ríkisins vcrði starfrækt i vetur, og er raunar Ijóst orðið, að aldrei verður þar um langa starfrækslu að ræða úr þessu, fyrst ókvörðun er ekki komin og ekkert tunnu- og skal samkvæmt lögum liggja fyrir um óramót. Hafa verið þar daglegir fundir síðan um jól, en ekkert dugað. Var yfirnefndinni fyrst veittur frestur til 7. janúar, síðan til 1. janúar, og loks í gær til 12. janúar. Oddamaður: Reikimeisfari gengisfellingarinnar Nú vill svo vel til, að oddamaður yfirnefndar er Jónas Haralz, sem sjólfur reiknaði út þó skróningu gengisins, sem skapa ótti rekstrar- grundvöll fyrir sjóvarútveginn í heild. En nú bró svo við, að dæmið gekk ekki upp, Hefur heyrzt ó skot- spónum, að þrótt fyrir óbreytt fisk- verð mundi vanta hundruð milljóna króna til að þessir atvinnuvegir bæru sig. Hinsvegar er gefið, að um óbreytt fiskverð er ekki að ræða, hækki það ekki, mun LIÚ stöðva flotann, hækki þoð, mun SH krefj- ast tilsvarandi hækkunar styrkja. Fangaróðið varð þó, að róðast ó garðinn, þar sem hann var lægstur: Með skerðingu ó kjörum sjómanna, en samtök þeirra voru með samn- inga lousa og reiðubúin að lóta hart mæta hörðu, og fyrir lógu yfirlýsing- ar framómanna launþegasamtak- anna, að þau myndu líta ó órós ó sjómenn sem órós ó sig og veita þeim fullan stuðning í baróttunni. Því hefur engin leið enn fundist cfni til ó staðnum. Virðist ríkisstjórnin lítinn ó- huga hufa ó viðhaldi, hvað þó cflingu, tunnusmíði i landinu, og er illt til þess að vita, ef nú ó endanlega að skera niðvr þessa atvinnugrein, sem um óra- tugi hefur verið hclzta haldreipi margra verkamanno ó Akureyri. fyrir sérfræðingana og er heiður höfunda viðreisnarviðundursins í veði, ofan ó allt annað, öll við- reisnarblekkingin afhjúpuð. Gengishagnaðinum þegar róðstafað Og ekki var hægt að nota geng- ishagnað ríkissjóðs til að jafna met- in. I fullu trausti ó útreikninga spekinganna hafði hverjum eyri hans verið róðstafað með sérstakri lög- gjöf þegar fyrir jól. Heyrðist jafnvel úr herbúðum stjórnarinnar, að gengislækkunin umfram Breta hefði nónast verið óþörf, verð ó afurðum okkar færi hækkandi ó ný, viðreisn- in stæði sig nú ekki verr en þetta. En nú virtist koma ! Ijós, að hefði gengisfellingin ein fyrir sig ótt cð duga til að rétta atvinnuvegina við eftir sjö óra viðreisn, hefði hún orðið að verða mun meiri eða nó- lægt því gengi, sem brezkir bankar hafa viðurkennt, þ. e. a. s. 150 krónur fyrir pundið í stað 1 37, eða um helmingi meiri lækkun en hér var róðin. Sama er að segja um þýzka banka, sem ó annað borð vilja kaupa íslenzka peninga, en þeir eru ekki margir. Sézt hér, hver styrkur íslenzkum atvinnuvegum hefur orðið af viðreisninni, sem i upphafi var boðuð sem endanleg lausn ó öllum vanda. Þingflokkor kallaðir saman Verðlagsróð hefur ekki getað orð- ið sammóla um neitt. Fulttrúi út- gerðarmanna, sem hefur hingað til oftast haft samstöðu með fulltrúa sjómanna, t. d. síðast ó gamlórsdag 1 sambandi við síldarverðið, rær nú sér ó bóti og dýrt gæti orðið fyrir ríkisstjórnina að úrskurða verðið með fulltrúum kaupenda og úrskurði oddamanns eins höfundar íslenzka viðreisnarviðundursins, reiknimeist- ara gengislækkunarinnar, manns- ins, sem setti dæmið upp sjólfur en Veríur tunnuverhsmiðjan starfrskt? fann svo ekki útkomuna, myndi end- anlega svifta blekkingarhulunni af kerfi talnaspekinganna. Verðlags- róðið er því óstarfhæft. Ríkisstjórnin treystist ekki til að taka óbyrgðina sjólf, bróðabirgðalög tæpri viku fyrir þingbyrjun eru augljóst ger- ræði. Því hafa allir stjórnarþing- mennirnir nú verið kalloðir til Reykjcvikur og hófu róðherrar fundi með þeim í gær. Er af þessu auð- séð, hvað talið er í húfi. Enn ó að finna stjórninni gólgafrest, friða atvinnuvegina með einhverjum bróðabirgðaróðstöfunum. Sjómannasamningarnir Samtök sjómanna við Faxaflóa, ó Suðurnesjum, við Breiðafjörð og við Eyjafjörð hafa nú samninga lausa og hafa viðræður við LÍÚ farið fram undanfarið. En nú hefur slitnað upp úr þeim samningum og sýnilegt, að ekkert muni gerast fyrr en fiskverðið hefur verið ókveðið. Sjómannasamtökin hafa þó ekki boðað vinnustöðvun, og eru það þvi eingöngu útgerðarmenn, er nú hafa stöðvað flotann. Sjómenn höfðu vænzt þess eftir hina gífurlegu kjaraskerðingu síð- astliðins órs, að mæta skilningi út- gerðarmanna ó nauðsyn samstöðu um viðunandi hækkun fiskverðs, sem nægði bóðum aðilum. En allt var það nú eitthvað annað. 1 verð- lagsnefnd kusu útgerðarmenn að róa sér ó bóti, og hóflegum kröfum sjómanna um kjarabætur hefur ver- ið svarað með gagnkröfum um kjaraskcrðingu. Kröfur sjómanna eru einkum þessar: 1 ) Útgerðin taki þótt í fæðiskostnaði sjómanna með 1500 króna greiðslu ó mónuði. 2) Hækk- un lífeyris- og örorkutrygginga úr 200 þúsund krónum í 700 þúsund krónur. 3) Hækkun skiftaprósentu ó togveiðum úr 32,5 1 37% til sam ræmis við það, sem gerist ó humar- og dragnótabótum. Þesu hefur LÍÚ svarað með gagn- kröfu um lækkun skiptakjaranna ó humar og dragnót í 35%, afnómi helgarfria og tryggingagjöld verði tekin af óskiptum afla. Er því ekk- ert útlit fyrir, að vinnufriður fóist ó flotanum í vetur. Þetta er grundvöllurinn, sem við stöndum ó eftir sjö óra framkvæmd þeirrar stefnu, sem ótti að tryggja atvinnuvegunum rekstrargrundvull styrkja- og uppbótalaust, þrótt fyrir þrjór gengislækkanir og stórfelld- ara styrkjakerfi en nokkru sinni fyrr. Og nú koma styrkirnir strax i kjölfar gengislækkunarinnar. Nilljén atjóB d Raufarhðfn I gærkvöld kom upp eldur í frystihús- inu á Raufarhöfn og brann það til kaldra kola. Lítið af vörum var í hús- inu, eri talið víst að allar vélar hafi eyðilagzt. Hefur því orðið þarna tjón, er nemur mörgum milljónum króna. •— Slökkviliði staðarins tókst að verja sláturhúsið, sem var sambyggt frysti- húsinu. LAXÁ í KLAKABÖNDUM. — Myndin tekin neðan stiflu í vetur um svipað leyti og gangtruflun varð vegna framburðar ó jökum og íshroða.

x

Verkamaðurinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Verkamaðurinn
https://timarit.is/publication/215

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.