Voröld


Voröld - 30.07.1918, Blaðsíða 6

Voröld - 30.07.1918, Blaðsíða 6
Bls. 6 VORÖLD Winnipeg, 30. júlí, 1918. TIRES 32x4 PISK Non - Skid $30.00. BREEN MOTOR CO., LTD. 704 Broadway Sími Sherbr. 657 EKKJUMADUR Eftir Gunnar Gunnarsson. f------------------------:— RUBBER STAMPS, STENC- ILS, SEALS, CATTLE EAR BUTTONS, Etc. pegar þið þurfið stimpla insigli, signet o.s.frv. skrifíð til hins undir- ritaða. Sendið eftir ókeypis sýnishomi af Gripa Eyma Hnöppum. Canadian Stamp Co. S. O. BJERRING Sími, Garry 2176. 380 Donald St. Wlnnipefl k________________________—J I........' ..... ....... Talsími Main 1594 GEO.CREED Fur Manufacturer SeljiB, geymiö eSa látiö gera viö loöfötin yöar nú þegar Allskonar loöskinnaföt séld meö sumarveröi. 515 Avenue Blk. 265 Portage -----------------------------\ LANDAR G6DIR Skiftið við fyrtu íslelnsku rakarabúðina sem stjómað er Bamkvœmt fullkomnum heil- brigðisreglum. Hún er alveg nýbyrjuð í Iroquois hótelinu, beint á móti bæjarráðsstof- unni. Talsími M. 1044. Ingimar Einarson. HVEITILAND 1,594 EKRUR, EITTHVAD BEZTA hveitiland og griparæktarland i Saskatchewan; 1,209 ekmr rækt- aðar; yfir $10,000 virði af bygg- ingum, þrír fimtu af uppsker- unni í ár fylgja meS í kaupunum; verð $35.00 ekran. Seljandi hefir einnig 256 hesta, 15 kýr, þreski og plægingar áhöld, akuryrkju- verkfæri af öllu tagi og húsgögn, allt þetta með þrem fimtu af upp- skemnni í ár vill hann selja með landinu fyrir $75,000.00, $15,000.00 borgan út í hönd og $3,000.00 á ári; renta 6 pró cent. Seljandi tekur vcðskjöl eða söluskjöl fyrir part af borguninni. No. 1825. MINNI LÖND I ÖLLUM HLUTUM Manitoba og Saskatchewan; mörgg með sánum ökram og væg- um skilmálum. Sendið eftir verð- skrá vorri. Dominion Farm Exchange 815-8187 Somerset Block, Winnipeg, Man. Að horfa fram á þetta einmanalíf, sem hann sá ekki fyrir endann á. þessir dagar og nætur í samfeldri röð, endalausri. það var óbærileg tilhugsun. Stjörnurnar gengu sína braut, sólin gekk sína braut, ský- flókarnir eltu hverir aðra, svo sem áður, svo sem ævinlega. Meðvitundin um mikilleik og veldi lífsins hafði ekki framar sömu öflugu, hugðnæmu áhrifin á hann og áður — lét ekki eftir í sálu hans Ijúfa dtneskju, sem raunar var engin vitneskja, heldur hugboð, er nálgað- ist vissu, um eitthvað háleitt og dýrðlegt og undursamlegt — leyndardóm, sem hann als ekki hirti um að skilja, af því að hann varð ekki skilinn — kaus að eins að eiga hann, svo sem fólginn fjársjóð, kaus að eins að verða hans var sem lyftingar í sálunni — lyftingar, er fengi borið hann gegnum lífið og inn um hlið dauðans. En þessi meðvitund um óendan- leikann, er hefði átt að lyfta undir hann, svo sem öflugir vængir, hún lyfti honum ekki fram- ar — hún drap honum niður. Drap honum niður, dýpra og dýpra. Svo djúpt, að nú mundi skamt til botns. Ef það var þá nokkur botn? . . . þessi heimur lífs og þjáninga, þar sem honum hafði verið unaður að því að finna, að hann var smákorn, örlítill hlekkur í heild- inni — þessi undarlegi, eilíflega óbreytilegi heimur breytileikans, þar sem hver regndropi, hvert snækom, hvert blað gróandans hafði fengið honum unaðsríkrar gleði, þar sem hver skuggi, hver sólgeisli höfðu kepst um að færa honum fögnuð — þessi Tieirnur lagðist nú á hann sem þungt farg. Fergði hann undir sig með alveldis-lífsmagni sínu, er yfirskygði alt, og óskeikulli rás sinni að sköpuðu marki. Nú fékk það honum eigi lengur neins fagnaðar að vera smáögn, að eins leiftrandi smáögn, skjót- lega tendrnð, skjótlega slökt — í neistamergð lífsins. O'g sízt var það furða. því að hann var þegar kulnaðnr- Kulnaður — án þess þó að vera kulnaður út----------. “Af hverju ertu a gráta, pabbi?” “Eg er ekki að gráta, drengur minn.” Nei, það var óbærilegt. Með hverjum degin- um sem leið, með hverri stundinni varð tóm- legra kringum hann. Og tómlegra í sálu hans. Síðustu vikurnar var hann gersamlega hættur að hafa nokkra glögga meðvitund um sjálfan sig. — Yar hann til ? — Var hann yfirleitt til í raun og veru ? . . . Eða var þaJ5 alt draumnr? — Var hann lifandi? — Nei, svo mikið var þó víst, hann var ekki lifandi . . . En hann þjáð- ist. þjáðist, og fann þó ekki að.það var sjálf- nr hann, er þjáðist. — Myndi nokkur maður geta orðið meiri einstæðingur? . . . “Af hverju ertu að gráta, paboi7” “Eg er ekki að gráta, drengur minn.” Kjörkaup á notud- um ritvélum. Underwood Ein Underwood ritvél með tveggja lita ræmu eins góð og ný. Vanaverð $150.00. Vort sérstaka verð______________$60.00 Smith Premier Ein Smith Premier ritvél. Sein- asta gerð. Vanaverð $100.00. Vort sérstaka verð aðeins__ $40.00 Empire Tvær Empire ritvélar, umbætt- ar. Vanaverð $65.00 hver. Vort sérstaka verð aðeíns, hvor_$18.00 Pantanir utanaf landi fljótt af hendi leystar. Flutningsgjald aukreitis. Sparið peninga. Kaup- ið nú þegar. Brooke & Holt 130 Lombard Str. Winnipeg r~-------------------------\ EIGN MED MATJURTA- GÖRDUM TIL SÖLU Við Portage Avenue, nálægt Murray skemtigarðinum. Jarð- ▼egurtnn er annélaður í hin- um fræga Rauðárdal. Hátt land og þurt. Læknr rennur í gegn um cignina. Gömul kona á þessa eign og getnr hún ekki etundað hana eins og vera ber. Skrifið oss eða talsímið. Árítan ror er: 902 Confederation Bnilding j Sími Main 2391. Winnipeg. V___________________________ --------þegar hún dó, hafði hún tekið of mikið með sér yfir á ókunna landið- Of mikið af því, sem var hans eign. Eða þeirra. því að, frá því er hann kyntist henni, hafði hann átt alt með henni — alt. Eftir að hún dó, var ekkert það til, er hann í raun réttri gæti talið sitt. þeirra í millum hafði aldrei verið um “mitt” eða “þitt” að ræða. Alt höfð,u þau átt saman, alt var sam- eign. Fyrir því var það svo öndvert að lifa lengur — svo sem nú var komið. Að lifa á- fram án hennar, var nálega sama qg lifa áfram sálarlaus. Hann hafði vanist því, að hún tæki fullan þátt í lífi hans, öllu er fyrir hann kom; það var svo eðlilegt og sjálfgefið. það var líkt og dulið samband þeirra í millum. þau þurftu aldrei að skýra neitt hvort fyrir öðru þau skildu hyort annað alt of vel til þess. þeim nægði eitt einasta smáorð til að birta hvort öðru huga sinn, þar sem aðrir þurftu til langar samræður. Loks lá við, að orðin væru orðin óþörf þeirra í miilum — með augnaráð- inn einu og smá svipbreytingum fengu þau skynjað hvað í hins huga bjó. þau voru orðin eitt, svo nákvæmlega sem tveim mannlegum verum er unt að verða það. Og nú var hún horfin. Horfin fyrir fult og alt með allri sam- eigninni þeirra. Já, horfin var hún. O? hafði numið sálu hans burtu með sér — rifið líf hans upp með rótum. Og, samt sem áður, skilið hann eftir- .... “Af hverju ertu að gráta, pahhi?” “Eg er ekki að gráta, drengur minn.” Brosið hennar .... Hvað það var einkenni- legt, að honum skyldi koma al£ í einu í hug brosið hennar, án þess að hafa augum litið and- lit hennar frá deginum þeim — vesalings föla andlitið. Að hann skyldi minnast þess — og geta náð á því föstum tökum.------Hvað bros- ið hennar hafði verið töfrandi. Við það varð engu líkt. Alt er hann vissi og þekkti blikn- aði fyrir því brosi. það hros hafði verið fögur, óviðjafnanleg ímynd hennar sjálfrar, svo sem hún var — í brosinu sínu birtist hún sjálf, heil og óskift. það var óskiljanlegt, að mannleg vera skyldi geta brosað þannig. Svo auðugt var brosið — og gjöfult — og nærgætið — vitandi alt í sakleysi sínu, fyrirgefandi alt. En þannig gat aðeins hún brosað. það var þetta bros sem vakti elsku hans til hennar frá því er hann sá hana fyrsta sinni. það bros hafði gert hana nálega að guðdómlegri veru í hans aug- um, — hans, er engan annan gnðdóm átti, dirfðist ekki að eiga neinn annan guðdóm, með því að hann kveið því, að rýra með því gildi sálar sinnar. það bros hafði hann tilbeðið af fúsu geði. því að það var guðdómlegt — guð- dómlegt í sínn alskæra saldeysi, guðdómlegt í sinni fyrirgefandi nærgætni. En hvað hún hafði auðgað líf hans — af því að hún var í svo eðlilegri samhljóðan við alt gott og fagurt í lífinu; af því að hún var sjálf góð og fögur- Og hún, sem átti þetta hros — hvernig gat hún dáið? .... Hvemig getur mannleg vera, er geymir óendanleikann í sáln sinni, dáið? — það var óskiljanlegt — óskiljanlegt... “Af hverjn ertu að gráta, pabbi?” “Eg er ekki að gráta, drengur minn ” En hvað lífið var þó miskunnarlaust...... Og hvað hún hefði brosað fallega og hlýlega, ef hún hefði heyrt þau orð. Brosað, svo að ljómað hefði af andlitinu og augun talað ást- armáli, og ef til vildi, hefði hún snortið hann þýðri hendi sinni, ofurhægt — og um leið, án þess að mæla orð, en þó fyllilega sannfærandi, komið hbnum í skilning um, að þ»ð væri bara Iokleysa, er hann hefði farið með. Og hann mundi þegar hafa látið sér skiljast það — skiljast, án þess að verða fyrir auðmýkingu, að sér hefði skjátlast. — Og hann skildi það-- Ja, skildi hann það nú í rauninni? Skildi hann, í Ijósi endurminningarinnar um bros hennar, að lífið væri ekki miskunnarlaust? Hann, sem stóð þarna uppi aleinn og einman — óskiljan- lega einmana, án þess að sæist bót á — hann, sem hafði verið hamingjusamastur allra ham- ingjusamra manna — atti hann að dirfast þess að blessa lífið. Gat hann varpað frá sér allri umhugsun um sakir? Var hann nógu auðugur til þess, að hann þyrfti ekki að hafa neinn fyrir sök í böli sínu? Einhversstaðar ldaut, að lík- indum, sök að vera? Var hún hjá lífinu? . . . . Eða var sökin engin? — engin sök? — hvergi nein sök hins illa og óskiljanlega, er að hönd- um ber? Dauðinn? — einhver hlaut þó að eiga sök í dauðanum ? — það er að segja, ef dauð- mn var illur — var af hinu illa. því að ella var sökin engin. — Frá mannlegu sjónarmiði eingöngu varð þó, að líkindum, að álíta dauð- an illan — óhamingju . . . . Og þá var aftur um sök að ræða. En hvar var hún? “Af hverju ertu að gráta, pabbi?” “Eg er ekki að gráta, drengur minn.” Nei, auðvitað var ekki um neina sök að ræða .... þetta fór svona, hitt fór á annan veg- það fór sVona. Og þar með búið. það var að eins óskynsamra manna háttur, að grípa til þess, að krefjast skýringa — æpa upp um sakir. það var bara svo erfitt að bera byrð- ina . . . . Og maður varð svo innviðarýr og skorti mótstöðuafl, þegar sorgin nagaði hug- ann, — þegar örvæntingin saug sig líkt og ígla á hjartað — til þess að taama það. — Hvernig gat hann farið að sakast um við lífið — hann, sem verið hafði hinn hamingjusamasti allra hamingjusamra bama? Bar honum ekld að vera þakklátur við lífið fyrir það, að húi; hafði fetað veginn áfram við hlið hans — þessar dýrmætú stundir, er henni auðnaðist að lifa á jörðinni. — Hún var nógu auðug og nógu góð til þess, að örvænta aldrei. Satt var það — grátið hafði hún, grátið oft — af því að — svo sem hún komst að orði — gráturinn heldur manni góðum og vakandi. En hún var sæl, jafnvel er hún grét. það hafði hún svc oft sagt. Og það sem mest var um vert: hann hafði fundið það. Fundið til sælu hennar — og lifað á sælu hennar. Ekki svo sem fátækl- ingurinn af molum auðmannsins; hún hafði haft á valdi sínu að veita, einnig inn í sálu hans, svalandi, sírennandi sælustranmum. Sæla hennar, bros hennar var orðið að inni- haldi lífs hans — alls lífs hans. Og af þeim sökum var svo komið, að honum fanst nú, er hún var horfin, hann vera slíkur hjálparvana einstæðingur. En ætli henni hefði fallið það í geð, að hann gæfist upp á þenna hátt . . . ofurseldi sig — vesalmenskunni ? því að, va - það ekld þetta, sem hann var að gera? Var það ekki vesalmannlegt, að láta sjúga úr sSr alla dáð mótstöðulaust — sjúga sig tóman og þuran og dauðan? .... meðan maður var þó á lífi. Æ — á lífi. “Af hverju ertu að gráta, pabbi?” “Eg er ekki að gráta, drengur minn.” það var skylda hans að lifa — lifa og vei'a glaður. Hún mundi hafa vænst þess af hon- um. En það var svo torvelt. . . . þegar kiarr.í lífsins var burtu numinn, gat lífið þó ekki orð- ið annað en grímuklæddur dauði. (Framhald) Vér ttennum Pitmann og Gregg hraðritun SUCCESS Vér höfum 28 æfða kennara. BUSINESS COLLEGE A HORNINU A PORTAGE OG EDMONTON WINNIPEG, - MANITOBA TÆKIFÆRI. Mikil þörf er á góðu fólki út- skrifaðu frá Suecess. Hundruð af bókhölduram, hraðriturum, skrífuram og skrifstofuþjónum vantar einmitt nú sem allra fyrst Byrjið tafarlaust—núna strax í dag. Búðu þig undir tækifærið sem drepur á dyr hjá þér. Legðu fé þitt í mentun. Ef þú gjörir það þá farast þér svo vel að for- eldrar þínir, vinir þínir, viðskifta heimurinn verða stolt af þér. Success skólinn veitir þér lykil- inn að dyrum gæfunnar. Bezt er fyrir þig að innritast tafar- laust. > ÖDRUM FULLKOMNARI. Bezti vitnisburðurinn er al- ment traust. Árs innritun nem- enda á Success skólann er miklu hærri en allra annara verzlunar- skóla í Winnipeg til samans. Skóli vor logar af áhuga nýrra hugmynda og nýtísku aðferða. ódýrir og einstakra manna skól- ar eru dýrir hvað sem þeir kosta Vér höfum séræfða kennara; kennarar vorir eru langt um fremri öðrum. Lærið á Success, þeim skóla skóla hefir farnast allra skóla bezt. Success skól- inn vinnur þér velfarnar. J INNRITIST HVENÆR SEM ER. SKRIFID EFTIR BÆKLING The Success Business College F. G. Garbut, Prea. LTD. D. F. Ferguson, Prin. ONE GAR-SCOTT 25 H. P. Samsett dráttvél og sjálffermari og blástursvél, fyrir I $3,500. Skilmálar $500 út í hönd og sanngjm tími fyrir það | sem eftir er. \ Snúið yður til auglýsendans að 902 CONFEDERATION LIFE BUIT.DING, WINNIPEG C. S. MACDONELL LUMBER C0. f Bæði Stranda og Fjallaviður I I þakspónn úr rauðum sítrus-viði. Sívalir og kantaðir staurar. Eldiviður SKRIFID EFTIR UPPLÝSINGUM UM VERD 346 SOMERSET BLOCK i)e»i)a»()«»()a»i)«»M WINNIPEG l - i M)e»()'a»()e«»(a 8>a»i»o»o«»(i4aiMB»i)M)a»i)«»o««i)a»o«»o4M9 ! D I Á 11 I Vér borgum undantekningar- | i i\ J 1) J¥l laust hæsta verð. Flutninga- * 1 QJf V AVA JL brúsar lagðir til fyrir heildsölu | X verð. | 1 SÆTUR OG SÚR ¥ Fljót afgreiðsla, góð skil og = í kurteis framkoma er trygð með 1 acjf|nui því að verzla við j DOMINIOf 1 CREAMERIES | | ASHERN, MAN. og WINNIPEG, MAN. £a»o«»()«»()a»()a»(ia»o4v<)a»oa»()«»()«»()a»oeB»(ti SAMA SAGAN Hér birtist ikrá yfir þá sem keypm fleiri og færri bluti í Hecla I 'css Co, Ltd., hjá C. 3. Júlíus, þegar t.ann var á ferð fyrir \ oröld og prentfélagið nýlega.: Nú er hann á ferð í sön.-.u erindum í Laugruth bygðjnni. Águst Thiðrikson, Gimli. Sigtr. H. Briem, Icelandic Rivex. Maóino Briem. Icelandic Rive--. Jonas Magnuton, Icelanlic R.' er. Páll F. Vídalin, Icdandic Ri-er. Thomas T. Ionasson, Icelandi: Rir-r. Gíslí Einarson, Icelandic Rive?. Thorvaldur Stefanson, Iceland. líivci. Friðfinnur SipnðBon, Geys'.. Va’.’imar Sig/.U lason, Geysir. Einar Benjaminson, Geysir. Kristjan Sigurdson, Geysir. Jón G. Guðmundsson, Bifröst. Eirikur Jóhannesson, Bifröst. Guðmundur Sigvaldason, Bifröst. Gestur Oddleifson, Arborg. Sæunn Anderson, Arborg. I. Ingjaldson, Arborg. Mrs. Kr. J. Sveinson, Arborg. Einar Thorvaldson, Arborg. Gunnar Sæmundson, Arborg Thorgr. J. Pálson, Arborg. ^ Vilhj. J. Vopnfjörð, Arborg. S. E. Einarson, Arborg. Guðjón Danielson, Arborg. Séra Jóhann Bjamason, Arborg. Miss Guðl. K. Brandson, Arborg. Arni Bjamason, Arborg. B. J. Hanson, Arborg. Snæbj. S. Johnson, Arborg. Guðjón Jónsson. Arborg. Jón J. Homfjörð, Framnes. Steinun Th. Stefanson, Framnes. Jón Björnsson, Framnes. WINNIPEG MARBLE TILE CO., LTD 1197 Ma!n Str. Winnipeg Allskonar marmara hyllur og plöt- ur, eldstæði (fvrir kol og við). Sömu- leiðis marmara minnismerki. Skrifið eftir prufum og tiglum. G. B. Björnsson, Framnes. Mrs. G. Oliver, Framnes. Tryggvi Ingjaldson, Frananes. GÍuðm. Magnuson, Framnes. Margrét H. Ásmundson, Caliento. B. I. Sigvaldason, Viðir. Miss Anna Sigvaldason, Vidir. Mrs. G. Th. Stefanson, Vidix Thorarinn Kristjánsson, Vidíx. Lárus Sölvason, Vidir. Thorleifur Svfinsson, Vidir. Thorleifur Sveinson, Vidii'. Franklin Péturson, Vidir. Sig. Finnsson, Vidir. Kristjan Finnsson, Vidir. M. M Jonason, Vidir. Jakob Sigvaldason, Vidir. Björgvin L. Björnson, Vidir. Albert Sigursieinsson, Hnausa. Magnús Magnússon, Hnausa.

x

Voröld

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Voröld
https://timarit.is/publication/221

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.