Alþýðublaðið - 06.06.1964, Síða 7

Alþýðublaðið - 06.06.1964, Síða 7
árum höfbu fáir útvaldir viku sumarhí FHÁ OG MEÐ .iúnimánuði 'Tiefst hið árlega orlofstímabil, ■ og Oiunu þúsundir manna taka sig tipp frá störfum sínum og heimil um næstu vikur til að dveljast í öðru umhverfi um sinn. Þessi ár- lega hvíld er hinn nauðsynlegasti þáttur bæði í heilsuvernd og lífs- nautn nútímafólks. Flestir telja sumarleyfið sjálf- eagðan hlut — en þó eru aðeins 20 ár síðan orlofslögin voru sett og allur þorri landsmanna fór að hafa kynni af slíkum fríum hvert sumar. Þetta eru réttindi, sem al þýðan vann sér með langri bar- áttu, en orlof var eitt þeirra mála sem Alþýðuflokkurinn hóf á loft fyrir 30—40 árum og bar fram til sigurs. Orlofslögin voru ekki sett fyrr en 1943, og áttu því tvítugsafmæli f fyrra. Síðan hefur þeim að sjálf sögðu verið breytt nokkrum sinn- um. Áður en löigin voru sett, höfðu embættismenn, verzlunar- menn og örfáar aðrar stéttir feng ið vikufrí. Það þótti gott i þá tíð, og flestum hefði fundizt tilhugs- un um þriggja vikna til mánaðar árlcgt leyfi á launum vera hreinn lúxus, sem varla mundi fást í fyr irsjáanlegri framtíð. En þessi draumsýn ér að verða að veru- leika. Nú er lögbundið fyrir alla laun þega 18 daga orlof (nema samiö sé um meira) og ber að taka það á tímabilinu frá 1. júní til 15. september. Þeir sem eru i föstu starfi, fá orlof sitt og halda fullu kaupi á meðan, en fá þar að auki 6% or- lofsgreiðslu á yfirvínnu. Hinir, sem ekki eru í föstu starfi, eiga að fá orlofsmerki sem nema 6% áf öllum Iaúnum. :l»essi'; merki eiga að færaát inn í orlofs-, bækur og stiniþlast, og slðan gét-; ur viðkomandi lauiiþegi ó tílsctt- um tíma fengíð peningána greidda; á næsta pósthdsi. þegar hann þarf þeirra með til að geta tekið sitti orlof. Skylt er launþegúm að taka or-: lof, en heimilt að draga það sam an milli ára, ef þeir til dæmis ætla í langa ferð. Einnig má göyma orlof, ef veikindi ber að höndttm. Á flestum stærri vlnnustöðum er varpað hlutkesti um röð starfs- manna í orlof, og þeirri röð haldið áfram, en hún færð tlL Samkvæmt orlofslögunum er mönnum óheimilt að vinna í sinni eigin eða skyldum stárfsgrejnum í orlofi. Hins vegar mega menn vinna í óskyldum starfsgreinum. Þessári síðustu grein og ýms- um öðrum hefur verið illa fram-; fylgt, eða þær þverbrotnar. Til dæmis er mikið um það, að fyrir tæki greiða oriofsfé út í pening- um, en ekki merkjum. Er þetta ekki aðeins ólöglegt, heldur er hægt að dæma fyrirtæki til að greiða orlofið aftur i merkjum, ef þau brjóta þetta ákvæði. Enda þótt misbrestur hafi ver- ið á framkvæmd ýmissa atriða í orlofslögunum, snertir það ekki kjarna þeirra og efni, sem er að tryggja öllum launþegum sóma- samlegt sumarleyfi. í þeim efn um hafa Iögin valdið byltingu á lífskjörum alþýðunnar á íslandi. Ekki eru lögin fullkomin, eins og þau nú standa á bókum, fjarri því. Á þessu sviði eins og öðrum þarf stöðugt að bæta og breyta, til að lögin nái tilgangi sínum bet Orlofsheimili Alþýffusambands íslands víð ReykjalUíff í Ölfusi. ur og fólk fái það orlof, sem efna hagur þjóðarinnar framast leyfir. Er þettá ékki sízt náuðsynlegt. í landi, þar sem vinnutími er alltof langur. Einnig þarf að sakpa auk- inn skilning manna á því, að þeir gera sjálfum sér tjón með því að taká ekki það orlof, sem þeim er ætlað í félagsmálalöggjöf þjóðar innar, en vilja heldur nokkrum krónum meira kaup. í þeim skipt um vilja menn gleyma verðmæti heilsunnar. Nú er tími til kominn að lengja orlofið, til dæmis um.1% eða upp í 21 dag. Það er í samræmi við þróun þessara mála í öðrum lönd- um og einnig i samræmi við þá stefnu allra flokka, að stytta hinn langa vinrtutíma á íslandi. ■’^lllllllllll »111111111111*1111 !l .4IIIIIIIU*IIIl**l**l*llllllllllllllll*lllllllIIIllllltIIIIIIIIIIIIIIMIIIIMM MUIIIIIIIIIIIIIM •ltl»*«ll»lll*»lllll»llll»**»»*MM*MI»llllllll»ll»lllllllll*»«lllim»*«l**»*^ nleikar Mána Sigu rjónssonar | 1 MÁNI Sigurjónsson orgelleik- | ari hélt sína fyrstu sjálfstæðu | tónieika í Kristskirkju, Landa- | koti, föstudaginn 29. maí sl. | Máni hóf orgelnám hér í | Reykjavik hjá Dr. Páli ísólfs- 1 syni og að loknu burtfararprófi 1 frá Tónlistarskólanum í Reykja I vík liélt hann til Þýzkalands I 'þár sem hann nam hjá hinum | fræga orgelsniliingi, Förster- | mann, sem hér lék fyrir nokkr I um árum .Fyrsta verkefnið á ' | efnisskránni var Preludia og 1 fúga eftir Vincent Lúdeck (1654 | —1740). Auðheyrilegir smíða- | gallar á þessu verki, sérstak- | lega fúgunni, voru þess vald- | andi að ekki varð um sannfær- | andi heild að ræða, jáfnvel góð | spilamennska eins og þarna var 1 framkvæmd gat aðejns litlu bjargað. Preludia og fúga eftir einn af höfuðsnillingum orgel sins Buxtehude, var ágætlega flutt og hið sama er að segja um sálmaforleikinn: Ó, höfuð dreyra drifið, eftir yngsta tón i±3U skáldið á efnisskránni Johann es Brahms. Stórverkin á tón- Ieikum þessum voru eftir J. S. Bach; Preludia og fúga í h-moll og Tokkata og fúga í F-dúr. Það er alkunna að í tónsmíðum af lakara taginu tekst ekki allt a£ að töfra fram eins góðan leik og efni standa til, og hitt er = líka staðreynd að meistaraverk É in heimta alla þá snilld sem I viðkomandi listamaður hefur | til að bera. Flutningur Mána á É þessum verkum Bachs var með É slíkum glæsibrag að ekki [ leyndi sér að hér er á ferðinni [ lístamaður sem meistaralega É meðhöndlar h'.jóðfærið; bæði \ andlega og likamlega. Það er | merkur viðburður þegar íslenzk i ir orgelleikarar halda tónleika, | því miður er það alltóf sjaldan. I Það er erfitt að fyrirgefa Mána [ Sigurjónssyni að þetta skuli [ j vera hans fyrstu opinberu tón- [ leikar hér; við höfum nefnilega i fárið rhikils á mis í nokkur ár [ að hann skuli ekki hafa haldið [ tónleika íyrr. [ Jón S. Jónsson. É ® r móti lokið *i’ifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii4iuiiiii»iiiimiiiiii»iiiiiiii»iiiiii»iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiMmiiiiaiimiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiuuiiiiiiiiiiiiiuimiiiiiiiiiiiniiiiiiiutiitiiiiiiiiii>c FIMMTA alþjóffasjóstangveiffimót- inu, sem haldiff var í Reykjavík aff þessu sinni, var slitiff meff hófi í Sigtúni s.l. sunnudagskvöld. Páll Þorbjörnsson, formaður dómnefnd ar, afhenti verfflaun, og formaffur Sjóstangaveiðifélags Reykjavíkur, Birgir Jóhannsson, sleit mótinu meff nokkrum ávarpsorðum. Sjóstangaveiðimótið stóð í þrjá daga, föstudag, laugardag og sunnu dag, og var róið á 9 bátum. Mótið fór í hvívetna hið bezta fram, enda var veður ágætt allan tím- ann. Keppendur mótsins voru að þessu sinni 47 og veiddu þeir sam tals 3300 fiska, sem vógu 5596 kg. í sveitakeppni varð sveit nr. 7 hlutskörpust, en hana skipuðu: Gunnar Guðmundsson, skipstjóri, Hannes Þórarinsson, læknir, Har- aldur Ágústsson, skipstjóri, og Kol beinn Kristófersson, læknir. Afli. sveitarinnar varð 680 kg. Afla- hæsti báturinn í keppninni varð m.b. Ásbjörg, skipstjóri Símon Guð jónsson, og var aflinn 200 kg. á mann. Næstur varð m.b. Jón Bjarnason, skipstjóri Halldór Bjarnason, og afli 179,7 kg. á mann. Þriðji varð m.b. íslending- ur. IX., skipstjóri Jóhannes Guð- jónsson, og afli 164,8 kg. á mann. Aflahæsti þátttakandi mótsins varð Halldór Snorrason, og veiddi hann alls 255,4 kg. Hann var sömu leiðis aflahæstur tvo fyrstu dag— ana, en Ömar Konráðsson dró- mestan afla siffasta dagmn, 126,7 kg. Flesta fiska dró Ilalldói- Snorrason, 156 talsins. Stærsta. þorskinn dró Haukur Clausen. 14,2 kg., stærstu lúðuna Ómai- Konráðsson, 2,8 kg., stærstu ýsuna-. Lúðv'ig Nordgulen, 4,5 kg., stærsta. ufsann Ómar Konráðsson, 1,9 kg., stærstu löngu Rolf Jöhansen, 1,2: kg., stærstu keilu Hákon Jóhanns- son, 4,8 kg., stærstan steinbít. Sveinn Magnússon, 2,2 kg., stærst. an karfa Sveinn Mágnússon, 2,4- kg. og stærstu lýsuna Jón D. ÞórfF arson, 2,0 kg. Edda Þörs hafði. mestan afla kvenna, eða 123,1 kg. Steinunn Roff var næst með 86;5- kg. Sjóstangaveiðin er að verða. mjög vinsæl íþrótt hér á landi, og eru nú starfandi sjóstangaveiði félög á Akureyri og í Vestmanna— eyjum auk Reykjavikur. í ráði að efna til sjóstangaveíðimóts í C Keflavík seint í þessum mánuði, og ennfremur á Akureyri eða Dal-- vík seinni hluía sumars. SHBBSTðÐIE Sætúni 4 - Sínn* 16-2-27 BíUIbb er snmrffar tíjctt eg vd, Beljam aUxr tceanðir af «mnrn% ALbÝÐUBLAÐIÐ — 6. juní 1964 f

x

Alþýðublaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.