Alþýðublaðið - 25.07.1964, Blaðsíða 4
S-Víetnam
Framh. af bls. 3.
herdeilda, sem stjórn Khanhs hers-
höfðingja reynir að koma á fót.
Herdeildir þessar eiga. að gera á-
rásir á samgönguleiðir Viet Vong
norður á bóginn til Norður-Víet-
nam.
Til þessa hafa bardagarnir ein
skorðast við óshólma Mekongár-
innar, en fyrr í mánuðinum gerðu
Viet Cong-deildir árásir á æfinga-
búðir Suður-Vietnam manna norð-
an höfuðborgarinnar.
Herdómstóll í Suður-Víetnam
dæmdi í dag 19 ára gamlan pilt í
ævilangt fangelsi fyrir að hafa
varpað handsprengju á bandaríska
herflutningabifreið í maí.
(Framhald af 16. «ðu)
okkur íslendinga. Hann fékk Dav-
íð Ólafsson fiskimálastjóra til að
útvega eina blökk að láni frá verlc
smiðjunni vestra og reyna hana
á Fanneyju. Það var sumarið 1956.
Þessi tilraun mistókst með öllu,
en skömmu síðar var hún látin á
Böðvar frá Akranesi að frum-
kvæði Sturiaugs Böðvafssonar. Sú
tilraun gekk illa, en þó ekki svo
að sýnt þótti að hægt myndi að
koma henni við. Nótin sem Böðvar
hafði var hampnót, þung og ó-
þjál.
Sumarið 1958 fór svo Haraldur
Ágústsson með blökkina til síld-
veiða á Guðmundi Þórðarsyni.
Bjartsýnin var þó blandin nokkurri
fyrirhyggju, því nótabátarnir voru
með. Þegar til kom voru bátarnir
aldrei notaðir en kastað af skio-
inu sjálfu og þrátt fyrir alls konar
mistök og byrjunarerfiðleika varð
Guðmundur Þórðarson þriðja
hæsta skipið á vertíðinni.
Þessa sögu þarf svo ekki að
rekja lengra, nú fer enginn á síld.
nema hafa kraftblökk og þær em
orðnar 300 talsins í notkun hér á
landi.
Nú er svo komið að við íslend-
ingar liöfum innleitt þessa fisk-
veiðitækni í Evrópu og víðar og
fiskleitartæki og hringnætur hafa
svo þróast með tilliti til notkunar1
kraftblakkarinnar. Spánverjar
tóku kraftblökkina upp fyrir 2-3
árum og nota hana á frambyggð-
um bátum við túnfiskveiðar, en
Portúgalar á sardínuveiðum, hafa
tekið hana upp nú nýlega og á
sama hátt og við, enda gert úé
menn hingað til að læra að fara
með hana. Hingað hafa svo komið
menn alla leið sunnan úr Afríkrj
til að setjast við fótskör meistar-
anna.
Kraftblakkarkraninn hefur þeg-
ar verið tekinn í notkun í Nor-
egi á tveim skipum. Annað'þeirra
„Torris“ hefur verið á íslandsmið
um og er nú aflahæstur norsku
bátanna hér. Þá hefur hann verið
settur á eitt færeyskt skip.
Rapp verksmiðjurnar í Bodö
framleiða bæði kranann og blökk
ina og umboðsmenn eru I. Pálma
son h.f. Austurstræti 12 í Reykja-
vík. Kaupverð kranans er un?
13500 norskar krónur. Hér it
Reykjavík sér Vélsmiðjan Þrym-
ir um viðhald á blökkunum, en
þjónustuumboðsmenn eru um allft
land með nægilegar varahluta-
birgðir og ábyrgðir af verksmiðj-
unni.
;
P H
halda
felldur og bsajarbúar
hver til síns heima efiir
skemmtun dagsins'.
ur ( hann hefur forðað sér upp
á póstkassa!, og innan stund-
ar er leiknum lokið. Boli er
Nau’aat er þjóðaríþrótt Spán
vcrja eins og flcstir munu vita.
BSóðið sem rennur í æðum
þcirra, er talið heitt hvers-
dags, en þegar þeir komast á
nautaat, kastar fyrst tólfunum
— þá sýður það og vellur.
Norðurlandabúar, sem ekki
eru taldir sérlega tilfinninga-
næmir, munu jáfnvel geta
misst s jórn á sér á nautaati.
Víðast á Spáni eru sérstakir
leikvangar, þar sem nautaötin
fara fram, og áhorfendur sitja
þá tiltölulega öruggir á upp-
hækkuðum pöllum. En í smá-
bæjunum er sums s'aðar enn
sá siður, að nautunum er
hleypt út á göturnar, en múg-
urinn þyrpist í kringum þau,
— hleypur undan og æsir þau
upp til skiptis, — þar til bæj-
arbúar eru orðnir þrey'tir á
þessum leik. Þá kemur nauta-
baninn og stingur bola á hol.
Þessar myndir eru frá smá
bæ skammt frá Lissabon í Port
ugal.'Allir bæjarbúar reyna að
fylgjast með „skemmtuninni“,
sumir geta séð leikinn af svöl-
um aðrir hlaupa eftir gö unum.
Oftast nær biður boli ósigur
og reiði sinni fær hann ekki
svalað, að minnsta kosti ekki
hérna megin. En stöku sinn-
um hendir þó, að nautin drepa
nau'abanann, — og þá fyrst
þykir Spánverjum leikurinn
grátt gaman.
Hér fór það sem oftar. Múg
urinn hendir gaman að reiðinni
í bola, nautabaninn er örugg-
mm
jljWWgi
1
4 25. júlí 1964 — ALÞÝÐUBLAÐI0