Alþýðublaðið - 25.07.1964, Side 8

UNG KONA í Danmörku var
skolin til bana 20. júlí síðast-
liðinn. Morðinginn var fyrrver-
andi unnusti konunnar, — og
vann hann ódæðisverkið af af-
brýðisemi og hjartasorg.
Svo var mál með vexti, að ár-
ið 1960 kynntust þau Mary og
Ole Svanen. Hún var þá 19 ára
gömul, en hann sjö árum eldri.
Það fór vel á með þeim og ár-
langt héldu þau kunningsskap.
En að þeim tíma liðnum, sagði
hún skilið við hann. Maðurinn
fékk taugaáfall og var lagður
inn á sjúkrahús.
Síðar giftist stúlkan, en hinn
svikni unnusti gat ekki fyrir-
gefið henni né heldur hugsað
til þess, að annar maður fengi
að njóta hennar.
Hann tók nú að leggja á ráð-
in um að stytta henni aldur.
Hann keypti sér byssu í þessu
augnamiöi og skrifaði henni
hótunarbréf. Þetta endaði með
því, að hann var tekinn fastur
og skyldi dæmdur til vistar á
geðveikrahæli, en síðar var dóm
inum breytt og ákveðið, að hann
skyldi aðeins í sálgreiningu og
vera undir stöðugu eftirliti. í
byrjun síðasta árs var hann út-
skrifaður sem algjörlega heil-
brigður.
Hann fékk nú stöðu á skrif-
stofu í Árósum, þar sem fyrr-
verandi unnusta hans bjó. En
fyrir nokkrum mánuðum fór að
syrta í álinn hjá honum. Hann
Morðið á hinni 23 ára gömlu Mary Petersen gerðist í útjaðri Álaborgar. Hún gekk eftir götunni
með barn sitt í vagni, þegar skotið var úr haglabyssu á hana. Myndin sýnir er lögreglumenn gera ná-
kvæma rannsókn á moröstaðnum.
missti vinnuna og lifði á snöp-
um hér og þar. Hugsunin um
það, að hann yrði að stytta fyrr
verandi unnustu sinni aldur,
Morðvopnið fannst í námunda við járnbrautarteina eftir nokkurra tíma leit. Morðinginn hafði
kastað því frá sér er Iiann hafði framið ódæðið, en síðar gaf hann sig fram við lögregluna. Myndin sýn-
ir Rimmen rannsóknarlögreglumann halda á byssunni.
gerðist ásæknari og svo fór, að
hann keypti sér veiðibyssu, —
sagaði af henni hlaupið og nú
var aðeins eftir að ákveða stað
og stund. Hann ákvað, að morð-
ið skyldi framið á ákveðnum
stað, skammt frá brú yfir járn-
brautarteina, þaðan sem sást til
heimilis hennar.
Maðurinn var búinn að gera
nákvæma áætlun, meira að
segja fannst kort yfir morðstað-
inn í vösum hans. Oft hafði
hann þó farið þarna að húsinu
og fylgzt með ferðum konunn-
ar, en ekki komizt í skotfæri
fyrr en nú.
Daginn, sem morðið var fram
ið, tók hann sér bíl á leigu og
ók sem oft áður á þessar slóð-
ir. Hann beið nokkuð lengi í
leynd, en allt í einu kom konan
út með barnavagn, — en hún
átti nokkurra mánaða gamalt
barn. Morðinginn hljóp nú til
og skaut hana í hnakkann.
Þessi atburður vakti hrylling
og skelfingu um alla Danmörku.
Einn piltur var vitni að morð
inu. Hann kom þarna að á
léttivélarhjóli rétt í því, að at-
burðurinn gerðist. Hann kallaði
til bílstjóra, sem kom þarna að
í sömu svifum, og lögreglan var
þegar komin á staðinn. — En
morðinginn var allur á bak og
burt. Skömmu síðar fannst þó
byssa hans, sem hann hafði kast
að frá sér.
Þegar leitin að honum stóð
sem hæst, kom hann sjálfur og
Framhald á 10. síðu
MfllllllllMMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIimilllllllllllllllllllllllili iMIIIII'Hlllllllllltllllllllllllllllllll IIIIIIIIIMMIIIIIIHllllllllllllllllllllllllllllllllÍlllllllllllllllllllllllllllllllMMMMIIIIIIIIIIIIIIIIIMMIIIMMIMMMM I '1 .1 •IIIHÍÍlíllMMIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIMMI^'
8 25. júlí 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
[KASTLJÓSj
^ILNEFNING Goldwaters öld-
ungadeildarþingmanns sem
forsetaefni repúblikana hefur
leitt til sársaukafullrar sjálfs-
rýni í Bandaríkjunum. Margir
telja tilnefningu hans skelfi-
lega viðvörun um framtíðina,
en aðrir telja hana fyrst og
fremst viðbrögð við atburðum
fortíðarinnar.
Goldwater vill leggja aðal-
áherzluna á þrjú mál í kosn-
ingabaráttunni — aukin völd
stjórnarinnar í Washington,
friðsamlega sambúð við komm-
únista, og jafnrétti blökku-
manna. Síðastnefnda málið tek-
ur hann ekki beinlínis fyrir, en
hann mun halda fram rétti
hinna einstöku ríkja til að á-
kveða hve hratt þróuninni verði
leyft að miða áfram.
í tveim þessara mála hefur
bandaríska þjóðin látið í ljós
skoðun sína fyrir milligöngu
Þjóðþingsins. Skömmu áður en
repúblikanar tilnefndu forseta-
efni sitt samþykkti Þjóðþingið
með yfirgnæfandi stuðningi al-
menningsálitsins annars staðar
en í Suðurríkjunum víðtækustu
lögin um réttindi blökkumanna
síðan þrælahald var afnumið
fyrir einni öld.
Fyrir einu ári staðfesti öld-
ungadeildin samninginn við
Sovétríkin um takmarkað til-
raunabann, og almenningsálitið
var einnig fylgjandi þessu.
Minnkun spennunnar, sem þá
hófst, hefur haldið áfram, og
verið örvuð með vaxandi áhuga
bandarískra kaupsýslumanna á
verzlun yið Sovétríkin. Banda-
ríska verzlunaráðið hefur sam-
þykkt ályktun, þar sem mælt
er með verzlun við Sovétríkin.
Eins skýr afstaða ríkir ekki
til vandamálsins um aukin völd
sambandsstjórnarinnar. En repú
blikanar, og einkum hægri arm
ur hans, hafa hamrað á þessu
máli um árabil án nokkurs veru
iegs árangurs.
íinnur ástæða og dýpri er einn-
W ig til sigurs Goldwaters.