Alþýðublaðið - 26.07.1964, Page 10
}
HÚSMÆÐUR
DIXAN ER SÉRSTAKT ÞVOTTADUFT FYRIR
ALLAR TEGUNDIR ÞVOTTAVÉLA.
• Vélin yðar þarfnast sérstaks
þvottaefnis — þessvegna
varð DIXAN til.
• DIXAN freyðir lítið og er því
sérstaklega gott fyrir sjálf-
virkar þvottavélar.
• DIXAN fer vel með vélina og skilar beztum
árangri, einnig hvað viðkemur gerfiefnum.
• DIXAN er i dag mest keypta efni í þvotta-
vélar í Evrópu.
• DIXAN er framleitt hjá HENKEL x Vestur-
Þýzkalandi.
Lífið er ævintýrí
(Framhald af 7. síðu).
fara oft út saman, sagði hann
þegar við kvöddumst! Ég grét
mig i svefn þetta kvöld við til-
hugsunina um að bráðum væri
þefta ailt búið. Ég sem var að
fara í klaustur.
Nokkrum dögum seinna
keyrði pabbi mig í klaustrið.
Nunna opnaði og hleypti okkur
inn. Hún gekk hreint til verks
og taldi upp allar þær ströngu
reglur sem ég varð að hlita.
Það var einn frídagur á ári, öll
hréf voru lesin áður en þau
voru send áfram. Bæði þau sem
ég skrifaði og sem ég myndi
móttaka. Pabbi mátti heim-
sækja mjg næsta miðvikudag
en hann afsakaði sig með vinn
unni sinni. Gæti hanrt þá ekki
'komið á Igugardaginn, nei það
var ekki hægt. Þá skildi ég að
HKUborð«viðacrðfir
OPtÐ AXXA DACA
(LKA LAUtAJtDAÖA
CémánamlMfai Ut
taMbtid *, R*ykf*>íV,
nú voru allir búnir að yfirgefa
mig, einnig hann. Ég myndi
aldrei sjá hann aftur eða nokk-
urn annan af fólkinu mínu. Það
var eins og að vera dáin. Þeg-
ar hann var farin flýtti ég mér
inn í kapelluna, þar sem ég féll
á kné, og bað um rétt til að lifa.
Ég vildi ekki láta ýta mér til
hliðar'út úr tilverunni. Hingað
til hafði ég verið ánægð með að
láta ráðast hvemig ég lifði líf-
inu. Nú bað ég Guð um hjálp.
Og ég var bænheyrð, því dag-
inn eftir kom Jack í heimsókn.
Hér getur þú ekki verið, sagði
hann. Hvað á ég þá að gera
svaraði ég. Það er ég sem á að
gera eitthvað, sagði hann.
Fyrst drekjc ég mig fullan og
svo fer ég til pabba þíns og
segi honum mína meiningu.
Hann drakk sig nú ekki fullan
en fór til pabba, sem ekki var
lengur til sjós, en fullyrti að
hann gæti ekki lengur haft mig.
Ef þér getið það ekki, þá geri
ég það sagði Jack.
Pabbi kom og sótti mig og
Jack kom mér fyrir hjá systur
sinni. Ég var ólýsanlega ham-
ingjusöm. Það komu jól. Á ann
an jóladag kom Jack, ég var
ein heima. Þetta verða sein-
ustu jólin sem þú ert ein, sagði
hann. Nú skulum við gifta okk
ur. En ég sagði honum að það
væri óhugsandi, hann hefði að
eins meðaumkun með mér. —
Við giftum okkur eins og aðrir
vegna þesj að okkur þykir vænt
hvoru um annað, sagði hann. Ég
svaraði að hjónaband yrði að
vera heilbrigt, ég vildi gjarnan
vera eiginkona og móðir, en ég
M
gæti ekki hugsað um heila fjöl
skyldu. Jack horfði á mig. — Jú
það getur þú ef þú vilt því ég
elska þig.
Lif mitt hefur haft mörg dá
samleg augnablik en
eins og þetta.
í fyrsta skipti var ég með-
höndluð eins og mannesja og
eins og kona, og Jaek treysti
mér. Við giýtum okkur í ráðhús
inu og þegar fógetinn spurðí
um undicskrift mína, hafði ég
þegar sparkað af ffiér öðrum
skónum. Fógetinn kom með
stól og lagði skjalið á hann. Svo
skrifaði ég xmdir með vinstri
fæti. Ó, þér eruð örfhent, sagði
fógetinn og brosti glaðlega.
Nokkrum piánuðum eftir brúð-
kaupið varð ég veik og varð að
kalla á lækninn. Hann skoðaði
mig og horfði síðan hátíðlega
á mig.
Þér eigjð von á barni sagði
hann svo.
Á tilsettum tíma fæddi ég
stúlku sem var skírð María.
Engin móðir hefur verið glaðari
en ég þegar hún var lögð við
hlið mér eftir fæðipguna.
En það var taugaóstyrk móð
ir sem 10 dögum síðar fór heim.
Áður en ég lagði af stað
sagði hjúkrunarkonan. — Hún
er orðin blaut þú verður að
skipta á henni. Hver, ég? Já,
auðvitað, er þetta ekki þitt
barn?
Ég skipti á bleyju meðan
hjúkrunarkonan fór fram. Þeg
ar hún kopi til baka sagði húpj,,
— Þetta er alls ekki svo slæmt,-
þetta verða allar mæður að
læra og hún brosti hlýlega.
Nú er María 23 ára og útlærð
Ijósmóðir, Ég á sex börn i við-
bót.
Börnin mín sjö hef ég annast
sjálf. Engin móðir hefur fund-
ið, meiri hamingju í lífinu en
ég.
Það hefur verið óslitið ævin
týrl og ég óska innilega að aðr
ar konur megi hitta menn sem
likjast manninum mínum.
LIST I
Framhald af bls. 3.
ekkert jlæ^j heii menningarsaga; og
%ífhún segir af róttækasta breyt-
ingaskeiði sem orðið hefur á
^l.'Íslandi. í þessum fyrri hluta
hefur Björn mótað verki sínu
! • :stefnu, búið allt í haginn fyrir
framlialdið; en hann ó eftir að
:.s- - Ijúka iýsingu þriggja mestu mál
ara tímabilsins. Og liann á eft-
ir_að fjalla um næstu listöldu,
'Vf iem ris ó fjórða tugi aldarinn-
j:' ar með þá Þorvald Skúlason,
í. StTheving, Ásmund Sveinsson
að oddvitum; og bann á eftir
;<rý formbyltinguna á fimmta tugn-
t -íim og. siðan. Björn leggur á
y það áherzlu í bók sinni hversu
• gagnólíkir málarar þeir séu Ás-
grímur, Jón og Kjarval og
'hversu víðan grundvöll þeir
hafi lagt íslenzkri myndlist í
-.upphafi. Það verður fróðlegt að
Svissnesk
völundarsmíði
Kyrrð komirt á
i Singapore
SINGAPORE, 24. júlí (NTB-
Reuter). — Allt var með kyrrum
kjörum í dag í Singapore en mik
il ólga eftir kynþáttaóeirðir Mal-
aya og Kínverja síðastliffna þrjá
sólarhringa. 19 hafa beðið baná'
og margir veriff handteknir.
Leiðtogar þjóðarbrotanna hafá*
ræðzt við um stofnun nefnda, sem
aðstoða eiga yfirvöldin við að'
draga úr ólgunni. 245 manns
hafa verið dæmdir í allt að eins*
árs fangelsi, flestir fyrir að óhlýðn’
ast tilskipuninni um útgöngubann,
sem ákveðið hefur verið að gildi'
þangað til á morgun, en 25 voru
dæmdir í árs.fangelsi fyrir að hafa'
átt upptökin að óeirðunum og haft
vopn undir höndum.
í morgun urðu nokkur átök, en
engin alvarleg. Lee Kuan New,
forsætisráðherra Singapore, sagði
í útvarpsræðu að ástandið hefði
batnað og nú væri nauðsynlegt að
eyða óttanum og endurvekja
traust.
Mjög hagstætt
verð
Hver efast um gæðí sviss-
neskra úra?
ORBIT
rafhlöðurakvélin er fram-
leidd í svissneskri úraverk-
smiðju, sem er trygging
fyrir vörugæðmn.
ORBIT í ferðalagið.
ORBIT í bílinn.
ORBIT á skrifstofuna.
Mjög hagstætt verff.
Útsölustaðir í Reykjavík:
Klæffaverzlun Andrésar
Andréssonar, Laugavegi 3
' og Úraverzluninni Þing-
holtsstræti 1.
vfW'- Heildsölubirgðir;
^iftNÍEL ÓLAFSSON & CO. H.F.
Vonarstræti 4. - Sími 24150.
LANDI
sjá mat hans á því liversu síð-
an hefur tekizt, og síðan kann
að verða tímabært að reyna að
meta í heild stöðu myndlistar-
innar í íslenzku menningarlífi.
Þá kann einhver að geta gert
upp við sig svör við þeirri
spurningu, hvort myndlistin
hafi tekið þar við forustuhlut-
verki af akáldskap cða fræðum;
ýmislegt freistar til þeirrar á-
lyktunar þótt jafnan sé erfitt
utn beinan samanburð.
En að sinni verður varla skil-
izt við þessa bók nema geta-
sjálfrar útgáfu hennar lítillega.
Rit Bjöms Th. Björnssonar
. er mikið að vöxtum; bókin ei* í
stóru broti og með allmörgum
myndium, bæði svarthvítum og
í lit. Hefur það ráð verið tekið
að hafa hana í sama broti og
listaverkabækur Helgafells um
einstaka listamenn og verður
bókin fyrir vikið heldur óhæg
til lestrar, þótt liún kunni að
sýnast falleg og höfðingleg
myndabók. En þá spillir að
myndprentun virðist vera í mis-
jöfnu lagi, þótt víst séu Iiér
margar myndir allvel prentaðar
eftir því sem við eigum að
venjast. Til dæmis um myndir
þar sem missmíðin virðast auð-
séð nefni ég bara myndir Ás-
gríms á bls. 75, 77, 81 og Þór-
arins Þorjákssonar bls. 84 og
92, þótt fleiri dæmi muni auð-
fundin. Það er leitt ef mynd-
prentun þarf að vera hér neð-
an við meðallag annars staðar;
og hefði vissulega verið fær
leið að hafa bók þessa í minna
broti, miða myndaval einungis
við brýnustu nauðsyn textans,
en vanda síðan prentun þeirra
eftir öllum föngum.
Að öðru leyti er frágangur
bókarinnar einkar snyrtilegur:
góður pappír, þokkaleg prent-
un, snýrtilegt strigaband. Prent
villur virðast fáar og strjálar,
og pennaglöp hnaut ég varla
um nema þá furðu, að á bls. 38
er Sigurður málari tálinn hafa
teiknað mynd Daða Níelssonár
fróffa eins árs gamall, og er það
síðan staðfest í myndaskrá. Er
það ekki fullmikill bráðþroski?
Myndlistarsagan er eins og
frá hefur verið sagt gefin út til
ágóða fyrir Listasafn ASÍ, gjöf
Ragnars Jónssonar til Alþýðu-
sambandsins, sem nú eykur
hána enn með þessari bók til
að afla safninu byggingarsjóða.
Það er vandi að þiggja slíka
gjöf ekki síður en gefa hana.
Ragnari hefur farizt höfðing-
lega; en nú er eftir hlutur
þiggjendanna, að sjá til þess að
gjöfin verði ekki dauðir munir
á vegg og í hillu, en lifandi
þáttur í menningarlífi allrar al-
þýðu. Til þess hefur þessi bók
öll efni, ekki síður en safnið
sjálft. — Ó. J.
SMUBSTÖDIN
Sætúni 4 - Sími 16-2-27
BllHnn « amnrður fljótt ox VeL
MiaiUw
10 26. júlí 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ