Sovétvinurinn - 01.10.1935, Blaðsíða 8

[Sovélvinurinn]
oíslaájfiwJwt L Soité£}iílýuwtm,
Til livcrs er að vcra ungur í auðvaldsríki?
Atvinnuleysi og æska — hrópleg mótsögn, að
æskulýðurinn skuli þekkja böl atvinnuleysis. Upp-
cldisfræðin segir: látið börnin fyrst og fremst bafa
nóg fyrir stafni. Og góður nútímaskóli reynir af
frcmsta megni að blýða þeirri meginreglu. En börn-
in yfirgefa skólann og þroskaárin byrja. Ungir menn
og ungar stúlkur leita sér verkefna. Boðorð uppeldis-
fræðinnar gildir enn: Látið æskulýðinn um fram
allt bafa eittbvað fyrir stafni. Iieftið ekki athafnir
lians, gefið ungu fólki lækifærin, svigrúm til at-
bafna. En nú er þjóðfélaginu að mæta og æskulýður-
inn verður beinlínis eða óbeinlínis að spyrja ríkið
„silt“: Hvar kemst eg fyrir með mína bæfni og
minn starfsvilja? Hvar get eg æft krafta mina,
þroskast? Og þá kemur mótsögnin hróplega, sem
knýr fram spurninguna, til hvers sé að vera ungur:
Þjóðfélagið hefir ekki rúm fyrir unga fólkið, ekki
þörf fyrir slarfsorku þess. Það eru vondir tímar
núna, það er atvinnuleysi. Það batnar vonandi bráð-
um, viljið þið ekki vera róleg á meðan, góðir liálsar,
það er svo dýrðlegt að vera ungur og njóta lífsins.
En góðu tímunum seinkar, vonleysi alþýðunnar
vex, afkomuörðugleikarnir þyngjast og æskulýður
er af mörgu ríkari en biðlund. Og brátt verður stað-
reyndin auðsæ og auðfundin ungu fólki, sem þarf
og vill vinna, en hefir fæðst af alþýðufólki: Það er
enga vinnu að fá, það „borgar sig“ ekki að láta
Eftir Eirík Magnússon, kennara
okkur vinna, það er ekki til neins að vera ungur í
auðvaldsríki og vera undirstéttarbarn, miklu sárs-
aukaminna að fæðast gamall, orkurýr, viljasnauður.
En þetta er ofmikið rof á lögmálum lífsins til þess
að hefna sín ekki á lögmálsrofunum: auðvaldsskipu-
laginu. Útskúfaður og fjötraður æskulýður biður
ekki „rólegur á meðan“. Æskulýðnum skilst, að
ríkið „hans“ sé óvinur bans og að það sé auðvalds-
riki og að þess vegna sé það einmitt slíkur óvinur,
sem það er.
Og æskulýðurinn heimtar svigrúm, betra skipu-
lag. Hann lælur ekki góðfúslega loka sig inni frá lifi
og leik. Hann getur ekki sætt sig lengi við staðnað
og úrræðalaust skipulag, sem neitar um lífsskilyrði,
að ekki sé minnzt á góð lífsskilyrði. — Hvað skal
þá?
Fasisminn — æskan!! Jú það stóð ekki svo litið
til! Hvað sögðu ekki þýzku nazistarnir við æsku-
lýðinn: Vinnið ykkar eigið land! Byggið sjálf og
tryggið ykkar eigin framtíð! Þið verðið að taka vöíd-
in i ykkar eigin hendur!
Þetta lætur ekki illa í eyrum. Þetta eru sjálfar
óskir æskunnar. Góður maður Hitler að styðja æsk-
una svona vel!!! — En svo kom að efndum fallegu
orðanna. Hvernig gat siðasta og siðlausasta skeið
kapitalismans uppfyllt þær líl'sóskir undirstéttar- og
2. allsherjar íþróttamót verklýðs-
félaga Sovétríkjanna var haldið í
Moskva 30. júlí í sumar á íþrótta-
vellinum „Dynamo". í sambandi við
mótið voru mikil hátíðahöld, og
stóð jjað til 6. ágiist. 3500 manns
tóku þátt i mótinu. — Myndin er
tekin af áhorfendasviðinu, þegar
íþróttamennirnir ganga inn á völl-
inn. —
8