Alþýðublaðið - 14.04.1965, Qupperneq 10

i Prósentureikningur
Framhald 6r opnu.
anna eða of vægu mati lands-
prófsnefndar á úrlausnum hinna
slakari. Benda má þó á það lands
prófsnefnd til málsbóta, að dável
hefur rætzt úr sumum þeim
nemendum, sem staðizt hafa
fuUgilt landspróf með lægstu
einkunn. Sjálfsagt væri mikill
fengur að því, að fram færi
fræðileg rannsókn á prófi
menntaskólanna, áþekk þeirri,
er' þeir gerðu Jónas Pálsson
sálfræðingur og Hjálmar Ólafs-
son núverandi bæjarstjóri á
landsprófi miðskóla (sbr. grein-
argerð þeirra í Skírni 196Í1). Það
er vafalítið eitt hið mesta mein
íslenzkra skólamála, hversu lít-
ið er gert að hlutlægum rann-
sóknum á því, hvar við erum á
vegi staddir í þeim efnum á
hverjum tíma og í hverju er
fólgið það takmark, sem við
keppum að hverju sinni.
Litlar líkur tel ég á því, að
þeir nemendur, sem ekki stand-
ast kröfur landsprófsins, eigi
að svo stöddu erindi í mennta-
skólanám, eins og því er hátt-
•að hér nú. Eg skal þó taka það
fram, að þessi skoðun mín er
ekki á neinni rannsókn byggð.
Eg leyfi mér samt að vitna til
þess, að Kennaraskólinn tók
lengi vel árlega við nokkrum
þeim nemendum, sem ekki höfðu
staðizt landsprófið, en vantað
herzlumuninn (hlotið meðal-
einkunn á bilinu 5.50—6.00). Nú
.stendur þessi leið ekki lengur
opin þeim nemendum,- sem
þannig er ástatt um, og bendir
það eindregið til, að ekki hafi
verið góð reynsla 'af þeim í
kennaranámi, og í fæstum til-
fellum mun við betri árangri að
búast í menntaskólanámi.
Kristján vitnaði til þess í um-
ræðunum á dögunum, að tala
stúdenta væri lægri hér á landi
en vfðast hvar í nágrannalönd-
unum. í Danmörku er hlutfalls-
talan svipuð og hér, að minhsta
kosti alls ekkl hærri, en í Nor-
egi um 17%, í Svíþjóð senni-
lega lítið eitt lægri, en líklega
nokkru hærri í Finnlandi. Þó er
þess að gæta, að finnskir há-
skólar hafa vantreyst mjög
stúdentsprófinu þar í landi hin
síðari ár, og háværar raddir eru
uppi um það meðal norskra há-
skólamanna að taka upp sér-
stakt inngöngupróf í háskólana,
enda eru þegar margar háskóla-
deildir þar í landi svo til lokað-
ar nema fyrir fáum útvöldum.
Líklega dettur heldur engum í
hug, að Danir séu helmingi verr
á vegi staddir í verklegum og
andlegum efnum en aðrir Norð-
urlandabúar, þó að stúdenta-
fjöldinn sé þar allt að helmingi
minni. Eg sé ekki, að það breyti
ýkja miklu, þó að öllum þeim,
sem nokkurra ára framhalds-
nám stunda, verði gefin stúd-
entsnafnbót.
Vitaskuld geta margir fleiri
unglingar komizt gegnum lands-
prófið en þeir, sem við það
reyna, t. d. ýmsir þeir, sem ljúka
gagnfræðaprófi. Til þess liggja
margar ástæður, en mestu munu
þar atvinnuhættir okkar valda.
Ástandið í atvinnumálum hefur
hér lengi verið slíkt, að tiltölu-
lega auðvelt .ér fyrir ungt fólk
að komast í vel launaða vinnu
án þess að leggja á sig langa
skólagöngu. Eftirtektarvert er
það t.a.m., að í Vestmannaeyj-
um og á Suðurnesjum ljúka
hlutfallslega fáir nemendur
iandsprófi. Það er án efa í fæst-
,. 10 14. apríl 1965 - AIÞÝÐUBLAÐIO
um tilfellum vegna þess, að
vandamenn þeirra hafi ekki efni
á að hafa þá í skóla, heldur er
skýringin sú, að atvinnulífið er
þessu fólki hugleiknara en langt
skólanám með fjarlægu tak-
marki.
Sízt er því að neita, að ó-
fremdarástand ríkir í húsnæðis-
málum menntaskólanna, en hinu
má þó ekki gleyma, að þrátt
fyrir öll mistök hefur Mennta-
skólanum í Reykjavík tekizt
furðanlega að skjóta skjólshúsi
yfir nemendur sína, þó að ár-
lega bætist við álitlegur hópur,
svo að nú munu vera meira en
helmingi fleiri nemendur í skól-
anum en voru þar fyrir 10 ár-
um. Eg er þess fullviss, að hin
árlega fjölgun í landsprófinu á
drýgstan þáttinn í því að hafa
þrvst stjórnarvöldum og forráða-
mönnum skólans til að nýta hús-
næðið af fremsta megni og auka
við það, þó að segja megi, að
um bráðabirgðalausn sé að ræða
enn sem komið er. Enn hefur
mér vitanlega engum verið vísað
frá námi í Menntaskólanum
í Reykjavík vegna húsnæðis-
skorts, en vera má. að knappt
húsnæði skólans eigi beint eða
óbeint einhverja sök á því,
hversu margir heltast úr lestinni.
Reyndar er það engan veginn
ný bóla. að margir gefist upp í
menntaskólanámi, en um það
efni næeir að vitna í gamlar
skólaskýrslur.
Það er óhrekjandi staðreynd,
að allmiklu fleiri nemendur
ljúka iandsnrófi en stúdents-
prófi (allt að 50%, en að vísu
fara ekki nema um 80% úr
landsDrófi í menntaskólana).
Það getur bví ekki talizt annað
en óskiljanleg meinloka, þegar
Kristján Gunnarsson heidur því
fram, að landsDrófið verki sem
dragbítur á stúdentafiölgunina.
Hafi einhver ánægju af að hafa
þannig hausavfxl á staðreyndum,
þá er það hans einkamál. En ó-
hiákvæmilegt er, að þióðin fái
að vita hið sanna í máiinu.
Eg hef ef til vill verið helzt
til tómlátur um það á undan-
förnutn árum að svara margvfs-
]egu naggi um landcPrófið, enda
hefur þar jafnan látið hæst í
þeim, sem sízt eru svara verðir.
En bví hef ég orðið hér svo
Jangorður um misskilning
Kristiáns Gunnarssonar, að ég
hef lengi talið hann vera í hópi
hinna merkari skólamanna. Mér
kemur ekki til hugar að halda,
að landsnrófið sé agnúalaust né
framkvæmd bess hafin vfir gagn
rvni. en hin síðari ár hefur skóla-
mönnum orðið æ ljósari sá höf-
uðkostur þess, að það greiðir
imsmenmim miög leiðina til
æðri menntunar.
Eg vil svo að síðustu nota
tækifærið til að þakka sam-
starfsmönnum mfnum í lands-
prófsnefnd og skólastjórum og
kennurum víðs vegar um land
fyrir ánægjulegt samstarf þau
17 ár, sem ég hef verið for-
maður nefndarinnar. Nú þegar
ég hef látið af þessu starfi, má
ég einnig vera þakklátur
Kristjáni Gunnarssyni fyrir að
hafa gefið mér tækifæri til að
koma þessari kveðju á fram-
færi.
Bjarni Vilhjálmsson.
KASTUÓS
Framhaid úr opnu.
aðra ættflokkahöfðingja á slnn
fund, og Egyptum voru sendir
þessir úrslitakostir: Ef egypzki
herinn verður ekki farinn úr
landinu fyrir 21. apríl munu
Bakil- og Haschim-ættflokkarn
ir sameinast gegn honum. Bakil
ættflokkarnir hafa 85.000 vel-
þjálfaða stríðsmenn undir vopn
um og Haschim-ættflokkarnir
30.000.
Egyptar
umkringdir
Tilraunir þær, sem gerðar
voru seint í fyrra til að koma é
vopnahléi og miðla málum, eru
úr sögunni- Ekkert bendir til
þess lengur, að Egyptar geti
komið á vopnahléi( að minnsta
kosti ekki án þess skilyrðis, að
Egyptar flytji her sinn úr landi.
Afleiðingin yrði sú, að s*jórn
Sallals hrökklaðist frá völdum.
Yfirmaður egypzka hersins,
Abdel Hakim Amer marskálk-
ur, hefur haldið í skyndi til
Jemen. Sallal for°eti er farlnn
til Egyptalands „sér til hvíldar
og hressingar" eins og venju-
lega þegar ástandið er alvarlegt.
Á mörgum stöðum, bæði i
norðri og suðri, hald'i ættbálka
stríðsmenn setuliðum Eavpfa í
algeru umsátri. og vi"tir er að
eins hægt að flytja til egvpzku
hermannanna í þvrlnm. Þegar
forsæticráðherra lvðveldissinna,
al-Amri, var f heimsðVri rr^ega
í bænum Marib í Sn»ur-.Temen
réðust fiandmennirnir á bann úr
launsátri og hnrimri var biargað
á síðustu stundu í egvnzkri
þyrlu. Hann varð afí ^kilja all
>an lífvörð sinn eftir.
Annar mikilvæenr bær við
landamæri Saudi-Arabíu. Harib,
er nú örugglega á vaVli ættbálka
stríðsmanna Imamsins. Þetfa
táknar, að unnt er a« f’vtia æ
meira magn vonna inn
í landið. Hermenn Tmnmsins
trufla æ ofan í æ biro«nftntninga
til þriggja mikilvæcm.ctii bæj-
anna. Saana. Taiz og ‘Sondaa-
Herbílalestir Egvota hefiast í
marga daga eða eru snrengdar
í loft upp.
Vopn frá Permm
Undanfarna mánuði hafa
vopnasendingar borizt frá
Persíu til ættflokka þeirra, sem
berjast gegn Egyptum, og getur
hér orðið um alvarlegt milli-
ríkjamál að ræða. Nasser hefur
svarað þessum vopna.sendingum
með harðvítugri áróðurshers-
ferð gegn Persum. Shahinn í
Persíu hefur verið kallaður
„Tshombe Asíu“ og Persía „Ann
að ísrael Miðausturlanda".
Áform Egypta um að gera
Jemen að leppríki hafa mistek
izt og komið þeim í liina
mestu ógöngur. Jemen er orðið
nokkurs konar ,,Suður-Vietnam“
Nassers forseta. Hann getur ekki
hafið sókn því að andstæðing-
arnir eru of öflugir, og hann get
ur ekki hörfað, því aS þá gæti
hann glatað valdastöðu sinni. j
NÝTT TÆKl
Framh. af 16. síðu.
ast lungun af lofti mettuðu
elektrónum, sem berast með
blóðinu til líkamsfrumanna,
sem hver um sig gefur frá sér
ofurlítið magn þeirra. Elektr
ónurnar virðast hafa mikil á-
hrif á skap manna, þær virðast
valda því að nautgripir verVa
fjörugir og fælnir fyrir hvass
viðri og gikiin eykst er loft-
vogin fellur. Með tilraunum
þykh- sannað að séu jákvæðar
jónir sendar út í loftið verða
menn mæddir og þreyttir, lat
ir og bölsýnir en allt snýst við
á betri veg þegar neikvæðir
jónar eru sendir út í loftið um
hverfis þá-
Ari kveðst hafa fengið hug-
myndina a geðbótinni þegar
hann fyrir mörgum árum var
að velta fyrir sér hvernig stæði
á að hæðir og lægðir hefðu á-
hrif á afköst manna og liðan
yfirleitt. Rannsakaði hann á-
h. if þrýsting' á fiska og síðan
áhrif segulverkana á fiska og
fugla og komst síðan að því
að neikvæðir jónar hefðu örv
andi áhrif og þá var ekki annað
eftir en að búa til tæki sem
sendu þær út í loftið.
Ari kveðst í fyrstu hafa hleg
ið að þeim mönum sem gerðu
sig að þeim fíflum að ganga
með segularmbönd og álíta að
þau væru allra meina bót, en
nú hefði hann sjálfur komizt
að þeirri niðurstöðu að þetta
væri alls ekki út í loftið( síð
ur én svo. Segularmböndin
hafa svipaðar verksnir og geð
bótartækið hans þó*t aðferðin
sé ekki alveg sú sama.
Segularmböndin setja blóð-
rásina inn á segul við, en með
hans aðferð andar maður að
sér hollum og endurnærandi
neikvæðum jónum og er sú
aðferð miklu fljótvirkari.
Tæki ekki ósvipuð þessu eru
nú framleidd í nokkrum lönd
um í Evrópu, en skoðanir munu
skiptar um gagnsemi þeirra.
Geðbóta’dæki Ara eru til
sölu í verz’uninni ístorg og er
verðið kr. 85000 Með hverju
tæki fylgir leiðarvHr .sem er
á þessa leið:
leiða neikvæðir jónar sem eiga
Þessu tæki er ætlað að fram-
að hafa bætandi áhrif á skap
manna. Rafmagnsno*kun tæk
isins er ótrú'ega lítil aðeins
7w, en ilampana þa’f að endur
nýja eftir 4 mánaða logtíma
Tæki tengist við 220 v. rið
straum og ?e*i~t í tveggja m.
hæð frá gó’fi, Afköst eiga að
vera nægianleg í 100 rúm-
metra af andrúmslofti.
Varist að be”a óvarða lamp
ana að augunum og hreyfið
ekki tækið fvrr en 15 mín.
eftir að slökkt hefir verið á því.
Látið he’zt loaa »llan sólar-
hringinn. endq gefiir bað ódýrt
og skemmtileat næturljós.
SMDRSTODIN
Sætúni 4 - Sími 16-2-27
BUllna «r mmrSar flióU af Ttí.
lnUn attw twmdki man%