Alþýðublaðið - 15.08.1965, Qupperneq 6

BYSSUBORGIN
,BARNIÐ hjalaði glatt og ánægt
í vöggu sinni. En það var ekki
leikfang, sem það hafði milli
handanna heldur riffill. „Það er
vejnjan hér”, sagði móðirin, afsak-
andi við Alan Henderson, banda-
ríska biaðamanninn, er greinina
ritar. „Og mörg börn vakna hér
til lífsins með byssuna við hlið
sér.”
Hlutir sem þessir eru daglegir
viðbur'ðin í Albanova — byssu-
glöðustu borg heimsins. Þar eru
byssulögin aðeins orðin tóm, og þú
getur átt á hættu að verða skotinn
út af smámunum, svo sem ef þú
kvartar um það, að þú sért illa
klipptur við rakarann. Og enginn
skilur við sig byssuna í Albanova,
jafnvel sóknarpresturinn gengur
vopnaður til kirkju.
Samt er Albanova ekki í villta
vestrinu, — nei, hún er á Ítalíu,
11 mílum norðvestur af Napólí.
En það þarf enginn að halda, að
hann komi auga á Albanova á
landakortinu. Ónei, 1947 var
nefnllega gerð tilraun til að koma
óorðinu af þessari sérstæðu borg
með þvi að skipta henni í tvo hluta
undir ólíkum nöfnum: Casal di
Principe og San Cipriane.
En það breytti engu. Hinir 30
þúsund íbúar kalla borgina sína
enn Albanova — og skothríðin
heldur áfram.
★ Borgarlífið oc bvss-
urnar
Hér skulu nefnd nokkur atvik,
sem gevzt hafa að undanförnu í
Albanova:
a. Bóndasonur einn, Pasquale
Capasso að nafni, 16 ára gamall,
og 17 ára frændi hans, Dionigi,
lentu í illdeilum. Þær enduðu með
því, að ’asquale skaut Dionigi til
dauða.
b. M irio Magliulo, 14 ára gam-
all smali, var aðeins sex ára;
þegar bróðir hans, Ciprano, var
skotinn til bana af bónda
nokkrum. Marioana sór að nefna
bróður ;íns, en áður en til þess
kæmi, var hann hnepptur í fang-
elsi fyrir að skjóta annan mann.,
Þegar hann kom því við, skaut
hann svo bóndann.
c. Hi m 12 ára gamli Anton-
lo Diana var að leika sér á vatns
melónuakri föður síns ásamt leik-
Ungu mennirnir í Albanova læra
snemna að handleika byssur.
bróður sínum Michele, sem einn-
ig var 12 ára. Þegar drengirnir
bjuggust til heimferðar, tók An-
tonio eftir því, að Michel hafði
hnuplað melónu og faldi hana
undir jakkabarði sínu. Antonio
hljóp þegar heim á bæ föður síns
sótti riffil lians og skaut leik
bróður sinn.
5^>0<>C><><>C<><><><><><><>0
í Albanova er of-
beldið ríkjandi. Jafn-
vel presturinn fer
vopnaður til kirkju
sinnar. Böm og ungl-
ingar gerast sek urn
mörg morð á ári
hverju og þykir vart
saga til næsta bæjar.
>000000000000000
Þarna voru framin þrjú morð
af þremur unglingum — og þorps
búar hrærðu hvorki legg né lið.
í borg ekki stærri en Albanova
virðist þetta geigvænlegt — og
þá ekki sízt sú staðreynd, að þar
eru að meðaltali framin sex morð
og 68 morðtilraunir á ári hverju.
Samt sem áður virðist ókunnug-
um fljótt á litið sem Albanova
sé fremur friðsamlegt þorp, og
útjaðrar þess eru eins og í venju
legum landbúnaðarbæjum.
Þarna eru gróðursælir vellir
og kvikfénaður á beit.
En sé betur að gáð, kemur ým-
islegt í ljós, sem er sérkennandi
fyrir lífið í Albanova. Sérhvert
vegamerki, póstkassi, jafnvel sér-
hvert símaskýli eru alþakin göt-
um eftir byssukúlur. Menn nota
þau nefnilega sem skotmörk.
í Albanova er byssan alvöld.
Dag nokkurn fyrir mörgum ár-
um, hitti rakari bæjarins, Orlando
Gagliardi, bræðurna Luigi og
Francesco Della Corte fyrir utan
rakarastofu sína við aðaltorg bæj-
j arins. Luigi var 19 ára gamall og
feitlaginn eftir aldri. „Þú ert
alltof feitur,” sagði Orlando. —
„Það er skömm að þér fyrir bæ-
inn.” Luigi svaraði því til, að
það væri hans einkamál, hversu
hann safnaði spiki. Þá hafði rak-
arinn engin frekari umsvif en
skaut hann á staðnum, og
síðan bróður hans, Francesco,’
sem reyndi að koma honum til
hjálpar.
Og 1958, þegar viðskiptavinur
Orlando kvartaði undan því að
vera illa klipptur, fauk svo í
mdistarann — að |Unn þreif^
byssu sína og skaut vininn þegar
í stað.
★ Slærnur mórall
í Albanova er ekki sá maður
eða drengur, sem ekki ánn byss-
unni sinni af heilum hug. Og eitt
aðalsport bæjarbúa er að halda
stól í annarri hendi, en láta svo
félaga sína skjóta á hann.
Sýningartjöld hinria fimm kvik-
myndahúsa bæjarins eru þakin
götum eftir byssukúlur.
Menn hleypa af á hetjurnar eða
þorparana i myndunum, ef þeim
geðjast ekki að- þeim eða fram-
ferði þeirra.
Fyrir nokkrum árum var 15 ára
drengur drepinn af bónda nokkr-
um — auðvitað með byssu. Morð-
inginn, sem átti 2 ára gamlan son
var handtekinn og varpað í fang-
elsi. En það var foreldrum hins
myrta ekki nærri nóg hefnd. Þeir
biðu í 13 ár — unz sonur bónda
varð 15 ára — og skutu hann þá.
1928 sendi Mussolini ofursta úr
Carabiniere til að hreinsa til í
Albanova. Hann hugðist nú sýna
Götumynd frá Albanova.
in eru frábrugðin öðrum börnum.
Sum þeirra fara í skólana með
vasana fulla af byssukúlum. Og
kennararnir keppast við að gera :
þær upptækar.
í kristinfræðitímunum neita :
þau að viðurkenna boðorð fyrir-
gefningarinnar. Ef ég býð þeim
! að bjóða fram aðra kinnina, þeg-
j ar hin er slegin, hrista þau bara
„Þegar byssa hefur einu sinni j
I
★ Helgir munir 1
„Þegar byssa hefur verið einu
verið notuð, öðlast hún helgi og er
vandlega geymd, eins og helgur
hlutur. Byssan er þeirra guð.”
Sjálfur ber presturinn byssu.
„í sjálfsvarnarskyni,” segir hann
með hryggð í rómnum.
í Albanova elur ofbeldið af sér
meira ofbeldi. En því þá? Eg
reyndi að fiska það upp úr kunn-
ingja mínum, sem gjörþekkir til
staðarins og sögu lians.
„Veiztu það ekki?” varð hon-
um að orði. „Árið 1890 létu íbú-
ar Albanova það viðgangast, að
eftirlíking af Maríu guðsmóður
væri brennd, án þess að koma
henni til bjargar. Eftir það hlaut
Albanova formælingar allra nær-
liggjandi byggðarlaga. Eg held ég
muni orðin rétt: Megi djöfullinn
aldrei láta ykkur óáreitta. ....
í Albánova eru umferðarskiltm notuð sem skotmörk,
TVEIR þjófar, sem þóttust
vera gluggapússarar, stálu um dag
inn skartgripum að verðmæti ná-
lega 200 þús. kr. frá lafði Spen-
cer Churchill, ekkju Winstons, að
því er Imndúnalögreglan upplýsir.
Þjófarnir stálu skartgripunum
úr herbergi í íbúð sonar sónar
Lady Churchill, Winston Chur-
chill, sl. mánudag. Þeir voru klædd
ir í vinnusamfestinga og voru með
vatnsfötur í höndum. Lafðin var
sjálf í öðru herbergi á meðan
þjófnaðurinn var framinn.
dugnað og áendi burt hættulegu
mennina. „Eh þegar hann stefndi
90 manns fyrir rétt sakaða um
andfélagslega starfsemi, neitaði
dómstóllinn í Napólí að dómfella
þá.
Og ofurstinn hypjaði sig á
brott íeginn að fá að halda lífi.
Enginn skyldi bera byssu í
Albanova nema að fengnu byssu-
leyfi samkvæmt skipun Carabi-
nieris. Skipaði hann 13 menn í
borginni til að hafa eftirlit með
þessu en enginn þeirra þorði að
hlýðnast skipunum hans!
Prestur nokkur, sem borinn er
og barnfæddur í Albanova, hefur
komizt svo að orði:
„Það blundar illur andi í brjósti
hvers bæjarbúa í Albanova. Og
hann getur gert þann hinn sama
að morðingja á einu andartaki.
Þegar þú gengur út úr húsi í
Albanova, veiztu aldrei hvort þú
kemur lifandi aftur. Jafnvel börn-
Hafa narrað Iðg-
regluna í eitf ár
TVEIR Norðmenn geta um þessar
mundir haldið upp á eins árs af-
mæli sitt sem falsgreifa. Þeir. eru
sakaðir um heila hersingu af af-
brotum út um alla Norður-Evrópu,
en samt hefur lögreglunni enn
ekki tekizt að hafa hendur í hári
þeirra. Afbrotin eru m. a. þjófn-
aðir, fjársvik, falsanir o. s. frv.
Þessir náungar Stunda starf sitt
með sigurbros á vör og yndis-
þokka og með aðstoð ungra
stúlkna, sem falla í gildru þeirra,
þegar þeir látast vera diplómatar
og greifar í stórum og fínum,
hvítum bílum. Báðir þessir menn
eru flóttamenn úr norskum fang-
elsum.
Þeir eru ekki taldir sérlega
hættulegir. Vitað er, að þeir komu
um hábjartan dag inn á Louisiana
safnið, þar sem talið er, að þeir
hafi stolið möppu af teikningum.
Þá hefur lögreglan fundið einn
af bílum þeim, sem talið er að
Norðmennimir hafi stolið. Það er
stór Mercedes- Banz bíll með föls-
uðum númerum, fölskum dipló-
mata-plötum („CD-plötum”), og
Frh. á 10. síðu.
0 ,15. ágúst 1965 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ