Alþýðublaðið - 07.10.1965, Blaðsíða 5

HEjómleikar
Framhald úr opnu.
bætzt íslenzkur liðsafli í fjölda
xnörg ár. Eftir því sem ég bezt
veit hefur enginn íslendingur
foætzt í hóp vióluleikaranna í 15-15
ár. Svipaða sögu er að segja um
cellódeildina; utan þeirra útlend
inga, sem alltaf -eru að koma og
fara, hafa fáeinir nýir íslending
ar setið í hljómsveitinni um tíma
meðan þeir voru hér við nám,
en um varanlega setu'hefur ekki
verið að ræða. Þó ber að fagna því
að Pétur Þorvaldsson er aftur kom
inn í deildina, en hann hefur starf
að erlendis um nokkurn tíma. Nokk
ur aukning hefur átt sér stað í
fiðludeildunum á síðari árum, og
er þar aðallega um að ræða stúlk
ur, sem sumar hverjar eru við
nám. Því verður ekki neitað að
hljómsveitarleikur er þessum nem
endum nauðsynlegur, en of mikií
vinna í hljómsveitinni getur hæg
lega orðið sóun á dýrmætum tíma
sem fara ætti í það, sem kalla
mætti ,,alvarlegt“ tónlistarnám.
Það ætti ekki að vera þörf á að
nota-nemendur sem uppfyllingu í
ípavogur
Börn eða unglingar óskast til að bera AI
þýðublaðið til kaupenda í Kópavogi. — Uppl.
hjá útsölumanni í síma 40319.
Alþýðublaðið
óskar að ráða blaðburðarbörn í eftirtalin hverfi:
Teigagerði
Miðbæ
Laugaveg, neðri
Hverfisgötu, efri
Kleppsholt
Miklubraut.
Rauðalælc
Skjólin
Hverfisgötu, neðrí
Tjarnargötu
Seltjarnarnes I.
Laufásvegur
Benzínsala - Hjólbarðaviðgerðir
Opið alla daga frá kl. 8—23,30.
HjóSbarðaverkstæðið Hraunholt
Horni Lindargötu og Vitastígs. — Sími 23900.
Sinfóníuhljómsveit í'slands, sem
komin er þó þetta til ára sinna,
en vel má vera að þetta sé skoðað
sem ill nauðsyn. Einhver hlýtur
ástæðan að vera fyrir því að
strengjasveit liljómsveitarinnar
hefur ekki vaxið í neinu hlutfalli
l við aldur hennar. Lausleg athugun
á hljóðfæraskipan hljómsveitarinn
ar á þessu hausti leiðir það í ljós
að innan við tíu íslendingar hafa
bætzt í strengjadeildirnar á sein
asta áratug, eða máske lengur. En
hugsanlegt að hljóðfærakennarar
eigi einhverja sök á þessari óeðli
lega hægfara þróun? Ögn örari
þróun hefur átt sér stað varðandi
blásturshljóðfæraleikara, og það
er í fyrsta skipti í ár að við höf
um tvo íslenzka óbóleikara, en
hvað veldur því að við höfum ekki
eignazt nýja hornleikara í 15—20
ár? Hefði ekki venð unnt að ganga
þannig frá samningum við þá út
lendinga sem hingað hafa verið
fengnir, að þeir tækju að sér
kennslu — og það sem meira er um
vert, að þeir sýndu einhver afköst
á því sviði, ella yrðu þeir sendir
heim til sín aftur. íslenzka páku
leikara, sérmenntaða slagverks-
menn eða hörpuleikara höfum við
ennþá ekki eignazt. Þar sem það
er almennt viðurkennt að ónóg
samkeppni um störf og stöður- á
hvaða .sviði sem er, geti leitt af
sér stöðnun eða afturför, þá en
það vel hugsanlegt að slíkt geti
átt sér stað í hljómsveit okkar.
Ég tel ástæðu til að kryfja það
mál til mergjar, enda meiningin
með þessum skrifum aðeins sú að
birta þá skoðun mína, og raun
ar margra annarra, að margt bendi
til þess, að þeir sem unnið hafa að
uppbyggingu íslenzkrar sinfóníu
hljómsveitar á síðustu áratugum,
hafi ekki leyst hlutverkið eins
vel af hendi og búast hefði mátt
við.
Ef skoðun þessi er á rökum reist
ef einhverjir tónlistarunnendur eru
sama sinnis, og ef þeir hinir sömu
hefðu áhuga á að íhuga þetta mál
nánar og grafast fyrir um raun
verulegar ástæður, þá hef ég á tak
teinum nokkrar spurningar-, sem
þeir. gætu hugleitt, ef það mætti
verða þeim einhver hjálparhella
í leit að sannleikanum.
Er hugsanlegt að eitthvað sé
meira en lítið bogið við skipulag
og kennslu í Tónlistarskólanum í
Reykjavík? Ríkir ef til vill þröng
sýni, þekkingarskortur, skilnings
leysi eða jafnvel áhuga’pysi, bæ|li
þar og meðal margra annarra sem
hafa með tónlist að gera hérlend
is? Eru 35 ár ónógur tími til að
byggja hér upp tónlistarskóla sem
sé sambærilegun við - svipaðar
menntastofnanir í menningarlönd
um?
Jón S. Jónsson.
* BiLLINN
Rent an lcecair
sími 1 8 8 33
Erhard
Franiliald úr opnu.
verður að láta af formennskunni
en mun beita öllum tiltækum ráð-
um til að aftra því, að Erhard fái
embættið. Adenauer hefur því
stungið upp á Lúcke húsnæðis-
málaráðherra sem nýjum for-
manni.
Erhard er ekki öfundsverður.
Næstu fjögur ár verða honum,
flokki hans og stjórn erfið.
SENDISVEINN
Sendisveinn óskast hálfan eða allan
daginn.
Kassagerð Heykjsvíkur hf.
Kleppsvegi 33. Sími 38383.
SENDISVEINN
Unglingur, piltur eða stúlka, óskast til sendi-
ferða strax. -^Eskilegt að viðkomandi hafi
reiðhjól til umráða.
Nánari upplýsingar á skrifstofunni.
SSáturfélag SuðurZands.
Sendisveinar óskasf 'l
■ j r,.
nú þegar hálfan eða allan daginn.
■jí '■
Landssmiðjan. *
ÓÍ!
Minningarorð:
Framhald af 4. síðu.
og gengur hefur reynt mjög á
húsmóðurina. Börnin voru mörg og
smá og aurarnir ekki of margir.
Húsbóndinn, stórgáfaður hæfileika
maður og rithöfundur, sem víða
kom við í þýðingarmiklum störf
um, var oft að heiman. Á þessum
árum mun hafa reynt á þraut
seigju og dugnað þessarar vopn
firzku konu, eins og hún vildi
gjarnán láta nefna sig. Tryggð
hennar við æskuheimilið Krossa
vík og Vopnafjörð var einstök
Hæfileikar hennar sem húsmóð-
ur og móður voru með ágætum.
Mörgum vandanum mun hún hafa
bjargað með kærleik sínum sér
stæðri glaðværð og skapfestu.
Árið 1939 flytjast þau hjónin
til Reykjavkur, þar sem þau bjuggu
á ýmsum stöðum framan af, en
árið 1949 tóku þau á leigu íbúð
að Skipasundi 59, hjá dóttur sinni,
Ingibjörgu, og manni hennar,
Baldri Sigurðssyni. Þá voru þau
orðin ein eftir í kotinu, búin að
gera börnin út með nesti og nýja
skó í leit að sínum eigin æviptýr
um. Samúð þeirra hjóna við dóttur
sína og tengdason mun hafa ver
ið með eindæmum góð. Hinn fórn
fúsi kærleikur og gagnkvæmur
skilningur mun hafa verið ein
kenni þessarar sambúðar. Um-
foyggja dótturinnar og kærleikur
móðurinnar tengdu þær mæðgur
föstum og einlægum böndum.
Það hygg ég, að hefði Jóhanna
mátt mæla eftir áðurnefndan sól
ríkan síðsumarsdag, þá hefði hún
framar öllu viljað íæra Ingibjörgu
dóttur sinni, og Baldri, tengda
syni, þakkir og blessun.
Þau Jóhanna og Sigurður eign
uðust sjö börn. Á lífi eru: Vil-
hjálmur, fulltrúi hjá Póstmála
stjórninni, kvæntur Maríu Hj;jlm
týsdóttur; Ingibjörg gift Baldri
Sigurðssyni starfsmanni hjá Stál
smiðjunni hf.; Margrét gift Birgi
Guðmundssyni starfsmanni hjá
Málning hf.; Gunnar prentmynda
smiður, kvæntur Helgu Sigur
björnsdóttur; Anna gift Haulci l?ór
hallssyni 1. stýrimanni á Gullfossi:
Kr;stjana Ingibjörg gift Eyjólfi
Högnasyni starfsmanni hjá Lands
símanum.
Persónulega kynntist ég ekki
■Tóhnnnu Heiðda.l fyri’ en á ðfri
árum hennar. Jóhanna var fögui»
kona og á sínum yngri árum ann
áluð fyrir fegurð. Hún var greind
ræðln, æítfróí^ hkcmmtileg og
einstök hannyrðakona. Það voru
ánægjulegar stundir að sitja hjá
henn' oe njóta gestrisni hennar.
Þa,- st.óð hvorki á umræðuefni né
frásagnargleði. Þau hjónin vóiu
vinamörg og vinsæl. Var piiög
kvæmt á lieimili beirra. enda voru
bau samtaka um að veita gestum
oíniim vel. Naut maður bá »am
tímic fróðleiks og góðrar gestr.iíni
TóKonwa vpr* vinnr Trina SOUO q.
beim var ekki í kot vísað, fÁm
pionnðust, vináttu hennár. Gtiaf
mildi og rausnarskapur fvþjdir
benni t;l danðadags.
Þá nsk á ée að lokum pinaota,
vinkonu minni til handa. að heim
urinn com Kún nú dvelst í mp^i
vora pins nrr dapnrinn sem nún
á Vioccori iÖr?í bo\f$^ir*
llócq vl- c\cr foíJur?iqr'. Má
1rvTr>irn faa»*q inn*locmctu
vr»<níi ncr finlclrxrlHu tuínnpT' tll íp'irr
ínwanns þpnnor. bíjrna; tcn|í[íb**
^arna oíí barnobarna.
. •.
Karl Svcinsson.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 7. okt. 1965
i