Alþýðublaðið - 24.11.1965, Page 13

SÆJÁRBÍ
n.. ..i Síml 50184.
Sælueyjan
Danska gamanmjTidin vinsæ-la
sem var sýnd í 62 vibur á sama
kvikmyndahúsinu í Hfilsingfors.
DET
TOSSEDE
PARADIS
efter
OLE JUUL’s
Succesroman
•Instruktion:
GABRIEL
AXEL
DIRCH PASSER
ÖVE SPROGOE • KIELb PETERSEN
HflNS W, PETERSEN • B00IL STEEN
GHITA NORBY - LILY GROGERG
JUDY GPilNGER • LÐNE HERTZ o.m.fl.
EN PALLADLUM.FVIRVEFHM
Sýnd kl. 9.
Örí'áar sýningar
-Ég elskaði þig í gær
(Le Mepris)
Stórmynd í litum og cinemaseope
— eftir skáldsögu Alberto Mora
vias.
Leikstjóri: Jean-Luc Godard
Ffamleiðandi: Carlo Ponti
Brigitte
Sýnd kl. 7.
Bönnuð bömum.
Síðasta sinn.
Siml 50249
The Informers
Brezk sakamálamynd.
Niffel Patrick
Margaret Whiting
Sýnd kl. 7 og 9.
Koparpipur of
Fittings,
Ofnkranar.
Tengikranar,
Slöngukranar,
Rennilokar
BlöndnnartækL
Bursfatell
byggingavöruvendan,
Réttarholtsvegi S.
Simi 3 88 40
Mmy Döugías Warren
ITEKII
■ ■ ■ ,,
II
Glebe ásamt þrem öðrum stiílk-
um og aðeins greitt 2 pund í
leigu. Þar hafði hún kynnzt Don
á matsölu háskólans. Þau höfðu
vanið sig á að snæða kvöldverð
saman.
í hyrjun höfðu þau aðeins ver
ið vinir oig það var þá sem liann
Ihafði sagt henni frá Joy Kvöld
nokkurt hafði hann fylgt henni
heim og húln ihatfði hoðið honum
inn upp á steikt egg og kaffi.
Þá hafði toann tekið toana í fang
sér og kysst toana, og sá koss var
ekki líkur þeim kössum sem toann
hafði kysst Joy. Hann skildi
•þetta ekki, slíkum kossi toafði
hann aidrei kysst fyrr. Hann
kyssti hana á allt annan toátt
•en toann var vanur að kyssa Joy.
Olg samt toafði hann álitið að
■hajnin edskaði Joy. Carmen var
aðeins vinur hans
Carmen hljóp til móts við hann
þegar litli tveggja sæta biLlinn
toíms nam staðar fyrir framan
bóndabæinln,. — Donnie! Donnie!
Eödd henar titraði af geðshrær-
ingu. — Loksins ertu komin!
Hún kyssti Ihann og toann kyssti
ihana á anóti Það skipti engu
má'li hver toorfði á þau ekkert
skipti máli nema það að nú sá
toann Ihana aftur. Carmen Pringle
— með koparrauða to'árið, stóru
grálgrænu augun og yndisþokk-
ann.
Hún var í rósóttu pilsi, lítilli
ermalauri blússu og með toreitt
•leðurbelti. Brjóst hennar risu og
hnisu. Hún var svo fersk, svo
jarðnesk og svo gjörólík Joy.
— Mikið er ég feginn að vera
kominn toingað. sagði hann og
meinti það sem toann sagði
— Komdu inin og ég setla að
ikynna þig fyrir fjölskyldunni.
Hún *ók um hönd toans og þau
gengu ihlið við tolið inn.
— Mamma þetta er Donald. Þú
toefur heyrt mig taia svo mikið
um hann. Han.n er vinur minn
frá háskólanuim.
— Þáð gleður mig að kynn-
ast þér, Donald. Frú Renée
Pringle tók i toönd hans. Hún
var fædd og uppalin í Frakk-
landi, en hafði búið í Ástralíu
síðan hún gifti sig. Samt var
hún enn mjög frönsk.
Það er erfiðara fyrir Frakka
en nokkra aðra þjóð að verða
Ástralíubúar. Þrátt fyrir henn-
ar erfiðu kjör, miklu vinnu og
mörgu börn, var hún enn glæsi-
leg og full yndisþokka. Hún var
svartklædd og hafði stóra
svuntu um mittið. Hár hennar
var svart með gráum lokkum í.
Hún var mjög grönn en lágvax-
in. í stórum gráum augum
hennar var sami hlátursglamp-
22
inn og í augum Carmenar.
— Vísaðu Donald til her-
bergis hans, sagði hún við Car-
men. — Eg er að verða búin að
elda og þá getum við borðað.
Pabbi þinn og eldri drengirnir
eru ekki komnir inn. Litlu
strákarnir eru að horfa á sjón-
varpið.
Don kunni ósjálfrátt vel við
toana. Hann skildi að líf hennar
hafði verið erfitt, en hún hafði
ekki látið það buga sig. Hún
hafði sama baráttuviljann og
hann hafði dáðst að hjá Carm-
en. Honum kom skyndilega frú
Weston til hugar, fita hennar,
veiklyndi og grunsemdir og þó
wimmmmiMwwiMAwiA
SÆNGUR
REST-BEZT-koddar
Endurnýjum gömlu
sængurnar, eigrum
dún- og fiðurheld ver.
Seljum æðardúns- og
gæsadúnssængur —
og kodda af ýmsum
stærðum.

DÚN-OG
FEDURHREINSUN
Vatnsstíg 3. Siml 18740

FATA
VIÐGERÐIR
Setjum skinn á jakka I
auk annarra fata-
viðgerða.
Sanngjarnt verð.
hafði hún mun meira af heims-
ins gæðum en frú Pringle.
Svefnherbergið sem Carmen
vísaði honum til var lítið og
hreint næstum því líkast klefa
munks. Þar var dívan, sem á
var hvítt lak og grá teppi, —
þvottaskál og kanna, lítil kom-
móða og í einu horni herberg-
isins var smá afkimi sem ætl-
ast var til að föt væru hengd
upp í.
Carmen hló og sagði: Þetta
er ckki Ritz Donnie — en hér
sefur maður eins og steinn af
þreytu.
— Eg veit að ég sef eins og
steinn, sagði hann. — Loftið er
svo ferskt. Það er dásamlegt
hérna, Carmen.
— Ágætt, samsinnti hún, —
ef maður elskar sveitalíf. Mig
hefur aldrei langað til að vera
bóndakona. Mamma er orðin
gömul fyrir tímann. Hennar
vinnutími er aldrei á enda. Þess
vegna ákvað ég að fara í há-
skólann. Nú er fyrsta skrefið
stigið og ég verð að leita mér
að vinnu næst.
— Sem kennslukona? spurði
hann.
Hún kinkaði kolli. — Já, mig
langar til að kenna, Donnie.
Þú ætlar að vera kennari líka.
Við verðum góð saman.
Hann tók utan um hana. Við
erum alltaf góð saman, Carmen.
— Hvernig hefur Joy það?
spurði hún.
— Ágætt. Við fórum út að
ganga kvöldið sem ég talaði við
Þig.
— Var hún inni, þegar þú
talaðir við mig? Var það henn-
ar vegna sem þú gazt ekkert
sagt, Donnie?
Hann kinkaði kolli. — Já,
hún kom í heimsókn. Eg bauð
henni ekki, en hún er vön að
koma þegar henni þóknast. —
Hún hefur gert það í mörg ár
og við erum hætt að taka eftir
því, tovort hún er eða ekki.
— En þér fannst þú ekki
geta talað við mig, þegar hún
var þar? spurði hún.
Hann hristi höfuðið. — Nei.
— Þá veit hún ekki, að þú
ért hér að heimsækja mig?
Hann roðnaði og fylltist sekt-
Sklpholt 1. — Siml 18346.

Endurnýjum gömlu sængnmu
Seljum dún- og fiðurheld rer.
e
NÝJA FIÐURHREINSUNIN »
Hverfisgötn 57A. Síml 16733
armeðvitund. — Nei, það ger-
ir hún ekki.
— Og þú þorðir ekki að segja
henni sannleikann, Donnie?
— Eg vildi ekki særa hana,
tautaði hann. En hann spurði
sjálfan sig: — Hver er sann-
leikurinn? í þrjú ár elskaði ég
Banaslys
Framhald af 1. síðu.
stumruðu yfir honum. Hlupu þel
svo út til að reyna að vekja up[
í næstu húsum og fá fólkið tíl
að hringja í sjúkrabíl, því að eng-
inn sími er að Stað. Sjúkrabíll-
inn kom og flutti Harald á Slysa-
varðstofuna en er þangað kom
var hann látinn.
Njörður sagði framhurð Krist-
jáns og vitnisburð Gunnars vera
nokkuð á sömu leið, en yfirheyrsl-
ur væru rétt að hef jast.
Kristján hafði ekki byssuleyfi,
og kveðst hafa keypt riffilinn a£
einhverjum manni fyrir tveimur
árum. Segist hann aldrei hafa
skotið af honum úti við, en hins
vegar skotið nokkuð á mark inn-
anhúss. Haraldur var sem fyrr seg-
ir þrjátiu og fimm ára að aldri,
og var ókvæmtur. Kristján sem er
starfsmaður hjá sorphreinsun
Reykjavíkurborgar var úrskurðað-
ur í sextíu daga gæzluvarðhald.
Hann mun hafa komizt undir
mannaliendur áður.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 24. nóv. 1965 13