Vísir - 17.03.1959, Síða 4

VÍSIR
ÞTÍðjudaginn 17. n.urz 1959
wism
D AGBLAÐ
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H.F.
VMr kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjórl og ábyrgðarmaður: Hersteinn Fálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstraeti 3.
Ritstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00,
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: (11660 (fimm línur)
Vísir kostar kr. 25.00 í áskrift á mánuði,
kr. 2.00 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Skattamálin.
Meðal þeirra margvíslegu og
óskyldu mála, sem lands-
fundur Sjálfstæðisflokksins
■ fjallaði um í síðustu viku,
voru skattamálin, sem eru
: tvímælalaust meðal hinna
mikilvægustu, er allan al-
; menning snerta. Enginn á-
greiningur er um það, að
efnahagsmálin eru nú það
; vandamál, sem nauðsynleg-
ast er að finna heppilega og'
farsæla lausn á, en á því
myndun hjá einstaklingum
og fyrirtækjum, og að al-
menningi þyki eftirsóknar-
vert að nota fé sitt til þátt-
töku í atvinnurekstri. Það
er nauðsynlegt að mynduð
sé fyrirtæki, sem almenn-
ingur taki þátt í, eins og til
dæmis, þegar Eimskipafé-
lag fslands var stofnað á
sínum tíma, en þá munu
hluthafar hafa verið milli 13
og 14 þúsund í upphafi.
Snjór er að hverfa fyrir
vestan.
Kann befur runnið niður síðusíu daga.
sviði koma skattamálin næst, Því telur flokkurinn, að skatt-
og að sumu leyti eru þau
enn mikilvægari en efna-
hagsmálin í heild, af því að
sköttum er hérlendis beitt í
pólitískum tilgangi. Það er
eitt af því, sem við íslend-
ingar höfum „umfram“ aðr-
ar þjóðir, sem eru á svipuðu
þi’oskastigi og við.
Ranglætið getur haldið velli
um tíma, en það sigrar ekki
um tíma og eiífð. Þetta hafa
framsóknarmenn ekki at-
hugað, þegar þeir hafa verið
að krækja sér í skattfríðindi
á undanförnum áratugum.
Þeir hafa ekki heldur athug-
að það atriði, að þeim mun
meira sem ranglætið verð-
ur, þeim mun meiri verður
andstaðan gegn því, unz
komið verður á það stig, að
enn aukið ranglæti hefir í
för með sér byltingu. Og í
ar einstaklinga megi ekki
vera svo stighækkandi, að
þeir fæli menn frá frekari
tekjuöflun, svo og að tek-j-
um hjóna verði skipt milli
þeirra við skattlagningu. Þá
telur flokkurinn einnig, að
öll fyrirtæki, hverrar teg-
undar sem þau eru, eigi að
greiða beina skatta eftir
sömu reglum, svo að rekstr-
arhæfni þeirra komi í Ijós.
Þá verða veltuútsvörin að
vera frádráttarbær við á
kvörðun skattskyldra tekna,
ef ekki er hægt að afnema
þau. Framkvæmd skattálagn
ingar verður að samræma og
gera einfaldari en nú, og
loks leggur flokkurinn til,
að skattar og útsvör verði
innheimt af tekjum um leið
og þær myndast, eftir því
sem við verður komið.
byltingunni fellur þá ekki að Þetta er það, sem gera þarf, og
eins ranglætið, heldur einn-
ig höfundar þess og feður.
Hér á íslandi erum við óð-
um að nálgast það mark og
er frekju framsóknar fyrir
það að þakka.
Vísi þykir rétt að taka hér upp
sérstaklega nokkur atriði út
ályktun þeirri, sem lands-
fundurinn gerði varðandi
skattamál, en tilgangurinn
er, að skattar verði aldrei
svo þungbærir, að þeir girði
fyrir eðlilega fjármagns-
þetta er það, sem Sjálf-
stæðisflokkurinn verður að
gera, til þess að hið frjálsa
framtak, sem hann berst
fyrir, geti notið sín til fulls
og gert þjóðinni það gagn,
sem því er unnt. Vonandi
verður Sjálfstæðisflokkur-
inn svo öflugur eftir þær
kosningar, sem fram eiga að
fara á þessu ári, að hann
hafi bolmagn til að gera
þetta einn, ef enginn vill
leggja honum lið við það.
Einn gegn tvö hundrui.
Mönnum finnst að sjálfsögðu
hróplegt ranglæti, að' níu
framsóknarkjördæmum með
8201 kjósanda skuli ætlaðir
tíu þingmenn, þegar kjör-
dæmi með 7515 kjósendur
fær aðeins einn mann kjöi'-
inn á þing. Rétt er þó að
geta þess, að framsóknar-
mönnum finnst ekkert að
þessu, því að þeim finnst
þetta réttlæti, af því að
þessir 7515 hafa svo marga
Sjálfstæðismenn innan vé-
banda sinna.
En í stóreignaksattslögunum
^var gert ráð fyrir enn meirj
rangindum, því að þau telj-
ast ekki í tíu á móti einum
heldur tvö hundruð gegn
einum. Samvinnufélögin
með eignir upp á hundruð
milljón eiga aðeins að
greiða 300 þúsund krónur,
en hlutafélög, sem eiga ef
til vill eins mikið saman-
lagt — og er -það þó ekki
víst — verða að greiða 60
milljónir króna. Þetta heitir
réttlæti á máli framsóknar-
manna. Það er rétt að muna
eftir því við kosningarnar —
og eftir þær.
ísafirði 12. marz.
Er vorið komið? Svo spyr
maður mann. Víst er, að hér hef-
ur verið vorblíða undanfarna
daga og snjórinn runnið, alveg
upp á fjallatoppa.
Eru víðast komnir góðir sauð-
fjárhagar, þar sem sæmileg
beitarlönd eru. Við því má að
sjálfsögðu búast, að enn séu eft-
ir einhver vorhret, en nú er sól
að komast meira og meira í
veldi sitt, og sviftir fljótt burtu
lausum snjó með geislum sínum.
Völdum vetrarins mun því að
mestu lokið, og alls er óvist að
hafís sá, sem nú liggur í hafinu
fyrir norðan landið, beri að
ströndum eða valdi truflun á
hlýviðri yfir landinu.
Geta rækjuveiðar
orðið stóriðja?
Firmað Guðmundur og Jó-
hann, sem hafa hér rækjuvérk-
smiðju eiga von á næstunni á
skelflettingarvél fyrir rækjur. 1
sambandi við kaup á þessari vél
kemur spurningin: Geta rækju-
veiðar orðið stóriðja? Eflaust
svara margir þessari spurningu
játandi. Þó mun varla um slíkt
að ræða nema því aðeins, að
rækjuveiðin fari fram víðar en
á innfjörðum, svo sem verið hef-
ur undanfarið. Þeir eru lika all-
margir, sem telja ólíkleg að
1899 — KR — 1959.
Vísi hefur borizt hið myndar-
lega félagsblað KR, sem helgað
er 60 ára afmæli þessa góðkunna
og merka félags, sem hefur lát-
ið svo margt af sér leiða í þessu
bæjarfélagi með starfi sínu í
þágu æskunnar, og á sinn mikla
þátt í, að lífsglöð og hraust æska
elzt hér upp. Grunnurinn að
stofnun þessa félags var lagður
af ungum piltum fyrir 60 árum,
þegar Reykjavik var litill bær,
en í vaxandi bæjum vex jafn-
hröðum fetum þörfin á auknu
starfi í þágu æskunnar. Þar hef-
ur KR eins og raunar fleiri í-
þrótta- og æskulýðsfélög, unnið
rækjuveiðarnar geti orðið stór-
iðja. Segja þeir hættu á því, að
rækjustofninn gangi til þurðar,
ef veiðarnar séu ekki takmark-
aðar eins og verið hefur. Þessar
raddir eru sterkastar í hópi
þeirra, sem stundað hafa' rækju-
veiðar hér lengi. Vitanlega er
það reynslan ein, sem getur svar
að spurningunni um það hvort
rækjuveiðar geti orðið stóriðja.
Sem stendur eru hér þrjár rækju
verksmiðjur, og oftast er þar
nægilegt fólk til starfa, enda er
vinnan hentug og ákvæðisvinna.
Fær því hver eftir sínum dugn- j ‘þjóðnýtt ;g merkt sta“f.
aði.
Þegar hin nýja skelflettingar-
vél kemur bætist ein rækjuverk-
smiðjan við, sú fjórða. Svo er
fimmta rækjuverksmiðjan í Bol-
ungavík. Nýja skelflettingarvél-
in er sögð vinna á við 40—50
stúlkur. Aðrir segja hana geta
hæglega afkastað 100 manna
verki með því að vera í gangi
mikinn hluta sólarhringsins.
Nokkrir óttast því að hún verði
kerlDigabani.
Fyrir Isfirðinga er það næsta
þýðingarmikið að rækjuveiðar
geti haldið áfram í líkum farvegi
og verið hefur. Þær hafa reynzt
bæjarbúum drjúg og notagóð at-
vinnustoð síðan einstaklingar
fengu rekstur rækjuverksmiðj-
anna í sínar hendur. — Arn.
Eisenhower —

Framh. af 1. síðu.
grundvelli viðurkenningar
gildandi réttinda, er virða
verður, og rétti íbúa Berlín-
ar til þess að búa við frelsi og
frið“.
Bandaríkin ætla sér ekki
að reyna að verzla með frið-
inn þannig, að þeir yfirgefi
tvær millj. íbúa Berlínar“.
Núverandi erfiðleikar varð
andi Berlín eru ekki fyrsta
vegartálmunin, sem komm-
únistar koma fyrir á Ieiðinni
til friðar.
Hann benti á, að banda-
menn liefðu búið við það á
liðnum árum, að kommúnist-
ar liefðu skapað hvert hættu-
ástandið á fætur öðru, og
líkti við tölur, sem dregnar
eru á bartd, en „ásamt banda-
menn væru ákveðnir og stæðu
saman.
Eisenhower ságði í ræðu
sinni, að í skrifstofu sinni hefði
hann kort af Þýzkalandi og
Sýndi þar leiðir á landi og í
lofti. Hann bað menn að taka
eftir því, að Berlín væri um
175 km. inni í Austur-Þýzka-
landi, Hann spurði því næst,
hvernig það hefði atvikast, að
þannig hefði skipast, og rakti|anria að verðmæti um 180 þús-
sögu málsins, og hvernig banda
menn hörfuðu til vesturs, eftir
skiptinguna í hernámssvði, er
var gerð með sömu samningum
og gerðir voru um Berlín.
Hann kvað það hafa verið
fastan ásetning bandamanna,
Stórhugur.
Stórhugur hefur jafnan ein-
kennt allt starf þessa félags og
þegar á það er minnzt verður
ekki hjá þvi komist, að minnast
Erlend heitins Péturssonar, hins
ótrauða og áhugasama KR-for-
ingja allt frá upphafi. Hann hélt
alltaf merki KR hátt á lofti og
það var ekki sizt fyrir hans á-
hrif, að stórhugur rikti jafan og
rikir enn í þessum félagsskap.
Seinasta dæmið um þann stór-
hug, sem rikjandi er innan fé-
lagsins, er, að á 60 ára afmælinu
hefur verið tekinn í notkun hinn
nýi skíðaskáli félagsins í Skála-
felli, einn glæsilegasti skíðaskálii
landsins.
*
Sjálfboðaliðai’. ’ ■
Fórnfúst starf hefur alltaf
auðkennt starf KR. Um KR-inga
marga hefur átt við, að þeir eru
menn, sem „starfa en spyrja ei
um laun“, eins og skáldið kvað.
— Við byggingu skiðaskálans
lögðu 115 sjálfboðaliðar fram
1130 dagsverk, piltar og stúlkur.
„Dagsverkin eru sem að líkum
lætur mismunandi stór, Sum
þeirra hafa orðið allt að 16 klst.-
starf við hin erfiðustu verk, en
önnur hafa orðið minni. Séu
dagsverkin að meðaltali metin
á 8 klst. hvert og hver klst. á 20
kr. verður framlag sjálfboðalið-
und krónur“. KR-ingar vona, að
skálinn verði miðstöð ,,i skíðalifi:
Reykjavíkur.“
Þar er niikill munur á.
„Ung kona“ skrifar Bergmáli:
„Eg var í flokki hinna vantrú-
uðu á ráðstafanir til að stöðva
að sameina Þýzkland að styrj- verðbólguna, en ég hefi alveg
öldinni lokinni á grunni frels- sannfærzt um að hér var loks
is. Frá þessu marki hafi ekki
verið hvikað, en það hafi fljótt
mönnum vorum munum vér komið í ljós, að sovézku leið-
vera ákveðnir og stöðugir, í, togarnir höfðu ekki áhuga fyr-
beldishættunni. Þannig mun-
um vér áfram leitast við,
þrátt fyrir alla erfiðleika, að
draumurinn um réttlátan og
varanlegan frið rætist“.
farið út á rétta braut, og ég verð
sannast að segja ekki annars vör
en að allír, sem ekki líta á málin
með tilliti til pólitiskra hags-
muna, viðurkenni það, og óski
stjórninni og þeim, sem styðja
hvert skipti sem fingri of- ir frjálsu, sameinuðu Þýzka-
beldisins ef beint að oss. landi. Þetta hafi þegar komið hana í þessu góðs gengis með
Með því drögum vér úr of- í Ijós 1948, er þeir reyndu að' framhaldið. Þessi afstaða al-
knýja það fram með samgöngu- mennings á vafalaust sinn mikla
bnni, að bandamenn yrðu að Þatt i, að mjög hefur dregið úr
Varnir.
Eisenhower ræddi einnig
varnir Bandríkjanna og stöðu
hins frjálsa heims til að mæta
ögrunum og ofbeldi. Hann
ræddi flugskeytaþrunina og
sýndi sjónvarpshlustendum
lista, sem á eru nöfn 41 flug-
skeytategundar. Seytján væru
nú í reynslunotkun, en ellefu
til viðbótar yrðu það á þessu
ári, en 13 væri verið að gera
tilraunir með.
Það var í framhaldi af þessu,
sem hann sagði, að draga mundi
úr sty^j aldrhættunni, ef þtóda-
flytja herlið sitt burt frá Vest-
ur-Berlínn, en þau áform hefðu
misheppnast vegna einingar
bandamanna. Hvað eftir annað!
hvalablæstrinum í blöðum þeirra
flokka, sem eru nú í stjórnar-
andstöðu. Allir eru líka farnir að
sjá það nú, a. m. k. þeir, sem
^ , , ,eiga fyrir heimilum að sjá, að
re í komið í ljos, að í þessu kaupið endist betur. Þar er mik-
ill munur á. Eg hef jafnvel get-
að lagt dálitið fyrir. Einhvern
veginn finnst mér betra að lifa.
Ung ltona“. — 1.
efni væru þeir stöðugt við sama
heygarðshornið.
Eisenhower endurtók í stuttu
máli helztu atriði ræðu sinnar
og bætti við:
„Vér getum ekki, vegna hins
svokallaða „sveigjanleika“ fall- við þau skilyrði, að einræðis-
ist á neitt samkomulag, sem lega sé ákveðinn samnirigstími,
gæti grafið undan öryggi|en vegna hins breytt tns í orð-
Bndaríkjanna og bandamanna seridingu sovétstjórnarinhar,
þeirra“, en hann bætti við að ^ vinnum vér saman að svari við
orðsending sovétstjórnarinnar þeirri orðsendingu. Það er von
frá 2. marz væri skref í áttina
til bættra samkomulagsumleit-
ana. „Vér munum aldi’ei semja
mín, að vér getum allir náð_
samkomulagi við Sovétríkin um
fund utanríkisráðherra“.