Vísir - 17.03.1959, Blaðsíða 7

Þriðjudaginn 17. marz 1959
Vf SIB

^☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆TwT
SLJSAN INGLIS:
&
HJ
t^ödd
ar
I
aN
☆ ☆ ☆ 'ÁBTARSAGA ☆ ☆ ☆ " ’ U
*
##☆☆☆☆☆☆
14
aði í borginni fyrir næstu helgi, án þess að kvarta. Lafði Kathleen
var í sjöunda himni.
Þær gengu í búðirnar og öskjur og pinklar með fatnaði komu
í gistihúsið frá morgni til kvölds.
,Það er hollast að gæta að sér,“ sagði lafði Kathleen íhugandi,
„því að þetta sæluástand getur varla haldist lengi. Kristínu fer
bráðum að leiðast og langa til að komast til Los Quebranchos
aftur, til hestanna sinna. Við verðum að hamra járnið meðan
heítt er.“
Og þess vegna var Kristín fötuð og skinnuð upp betur en
nokkumtíma áðm’ á æfinni, og Penny fékk sjálf fatnað, sem
hún var sem steini lostin yfir. Nú var enginn vafi um það leng-
ur, að hún ætti að nota sér þau fríðindi með. tilliti til fatakaupa,
sem áskilin voru í samningnum — og hún hafði látið sér skiljast
að henni veitti ekki af ríkulegum fatnaði, ef hún ætti að taka
þátt í samkvæmislífinu með Tínu.
„Aldrei á æfi minni hef eg átt svona mikið af fallegum föt-
um,“ sagði hún hugfangin við lafði Kathleen, sem gerði ekki
annað en brosa þurrlega á móti og segja:
„Það hefur Tína ekki heldur.“
Þegar helgin var liðin hjá fluttu þær úr gistihúsinu heim í
hús Brands. Það fór einhverskonar hrollur mn Penny er Tomaso
opnaði dyrnar fyrir þeim. Hafði Andrew Brand virkilega haldið
loforð sitt um að flytja sig í Siglingaklúbbinn, svo að hún og
Kristín hefði húsið eingöngu fyrir sjálfar sig?
Hún gat ekki betur séð en að hann hefði gert það. Tína, sem
vissi ekki um samkomulagið, sem orðið hafði milli Penny og
bróður hennar, varð ekkert hissa á þó að hann væri fjarverandi,
og stúlkurnar tvær komu sér sem bezt fyrir í húsinu. Lafði
Kathleen hélt áfram að vera einskonar Ijósmóðir þeirra beggja
og fór með þær í Casino og á önnur mannamót. Oft slóst Juan
Moreira í ferðina, og Penny tók eftir þvi með velþóknun, að
hins unga vinar Tínu var sjaldan saknað.
Þrátt fyrir bágborna enskukunnáttu .hans var hún farin að
kynnast honum talsvert vel, og henni féll vel við hann. Luis
Gomez, sem var einkasonur forríks föður, var furðu lítið kenjótt-
ur, þrátt fyrir allan auðinn. Hann var mikill hestamaður, ekki
síður en Tína, hestamaður af lífi og sál. Einn daginn kom Tína
kafrjóð i kinnum og með ljómandi augu til Penny, og ságði henni
frá tillögu, sem Gomez hafði borið fram.
„Þetta er Ijómandi góð hugmynd,“ sagði Tina hrifin. „Hlust-
aðu nú á, Penny. Þú veist að Gomez á flugvél? Faðir hans notar
hana þegar hann er i kaupsýsluerindum, en Luis getur notað
hana þegar hann vill. Þess vegna segir hann — hvers vegna ekki
að fá vélina og fljúga saman til Los Quebranchos? Þú og eg og
hann? Eustacia frænka er þar, svo að ekkert er við þetta að
athuga. Ó, góða Penny, segðu nú já.“ Hún dansaði um stofuna.
„Við getuum orðið þar einn eða tvo daga, eða heila viku, eða svo
lengi sem þú villt, og siðan flúgurn við til baka.“
Penny gat ekki að því gert að augun í henni fóru að ljóma
E. Rb Burrougha
CHIEF AAATULA AU’PSESSEP’ THE
CAFTIVES. VOU HAVE EESN
ACCUSEP CF CONSPIEACy ANP’
OF PLOTTTNÖ AW P'EATH--'
TARZAN
2848
‘RIP’ICULOUS!' SMAPPEP’
TASZAN. ‘VvPAT PEOOF
can you oive fck this
CHARGE ?'
líka. Þetta væri yndislegt. En svo mundi hún eftir ábyrðinni.
Væri þetta rétt? Ætti hún ekki að spyrja Andrew Brand ráða
áður? En tilhugsunin um að eiga að tala við hann, var henni
kvöl. En gat hún fallist á þetta upp á eigin ábyrgð? Alit í einu
datt henni ráð í hug.
„Það væri afar gaman,“ sagði hún. „En eg held að eg verði
að hringja til lafði Kathleen og heyra hvernig henni líst á það.
Ef henni finnst ekkert við það að athuga....“
Ef lafði Kathleen féllist á það gat Andrew Brand ekki fett
fingur út í það eftir á.
Lafði Kathleen féllst á það. Henni leist meira að segja alveg
prýðilega á það. Hún hló einhvernveginn þannig, að heyra mátti
að áform hennar gagnvart Tínu næðu lengi en til þess að láta
hana eignast ný föt.
„Ungi Gomez,“ sagði hún, „er einn af viðfeldnustu ungu mönn-
unum, sem eg þekki. Og hann er ekki í þessari Herrera-klíku.
Mér þykir innilega vænt um að Tína og hann skuli vera orðin
svona góðir kunningjar.... Farið þið bara til Los Quebranchos
og skemmtið ykkur vel.“ Hún beið meðan Penny var að þakka
henni fyrir, og svo spurði hún forvitin: „Hvernig semur ykkur
Andrew núna?“
Penny þótti vænt um að enginn sá hvernig hún roðnaði, og
svaraði stutt: „Vel, þökk fyrir. Eg hef ekki séð hann síðan við
komum hingað. Finnst yður að eg þurfi að biðja hann um leyíi
til að fara?“
„Nei, ekki ef þér finnst það óþarfi sjálfri. Hann hefur gefið
þér frjálsar hendur hvað Tínu snertir. En hvernig stendur á að
þú hefur ekki séð hann?“
„Hann er ekki heima,“ svaraði Penny.
„Jæja,“ sagði lafði Kathleen og virtist ánægð. En mundi henni
ekki þykja það skrítið, er frá liði, að Andrew var aldreí heima?
Og þá mundi hún fara að spyrja, hugsaði Penny með sér, og þá
neyddist hún til að segja henni frá samkomulaginu, sem þau
höfðu gert með sér, en það vildi Penny helzt losna við.
En svo gleymdi hún Andrew Brand næstu klukkutímana. Tína
var i sjöunda himni. Og unga Gomez var auðsjáanlega hrifinn
líka og boðinn og búinn til að leggja af stað hvenær sem væri,
en Penny vildi ekki heyra nefnt að fara fyrr en eftir sólarhring,
svo að þær gætu búið sig út í næði.
Hún gekk að því vísu, að hún mundi ekki geta mjakað Tínu
burt frá Los Quebranchos fyrr en eftir heila viku — og því skyldu
þau líka ekki vera þar vikuna, eða kannske lengur?
En þá datt henni í hug að líklega væri réttara að láta Andrew
Brand vita af þessu ferðalagi, svo að hann gæti flutt sig heim
til sín á meðan, ef hann kærði sig um. Hann hafði haldið samn-
inginn fyrir sitt leyti, hingað til. Þess vegna var ekki nema rétt
.... Hún skrifaði honum nokkrar línur og lét Tomaso vita hve-
nær hann ætti að senda bréfið í Siglingablúbbinn.
Hún var nærri þvi eins eftirvæntingarfull og Tína, morguninn
eftir er þær fóru út á flugvöllinn, sem var utan við bæinn. Hún
hafði aldrei flogið áður, og ekki laust við að henni væri dálítið
órótt.
En þegar þær voru komnar þangað var hún svo hrifin af öllu,
að hún gleymdi að vera hrædd.
Flugvélin létti og hóf sig hátt á loft. Eftir nokkrar mínútur
var E1 Paradiso langt fyrir neðan þau, og blátt hafið í kring.
Penny sá rauðu húsaþökin við höfnina, og Casion-byggingarnar,
hvítar með grænum görðum í kring. Og á næsta augnabliki sá
hún greinilega Siglingaklúbbshúsið.
Penny fór að hugsa um hvort Andrew hefði fengið bréfið
hennar, en svo reyndi hún að hugsa um eitthvað annað en hann.
Þessi flugvél var stór og vistleg. Þegar Penny spurði Luis, svar-
aði hann að stundum stýrði hann flugvélinni sjálfur, og að hann
hefði flugskírteini,- en að hann hefði látið flugmann föður síns
fljúga þessa ferð til þess að geta talað við Tínu á leiðinni. Svo
sagði hann eitthvað við Tínu á spönsku, sem hún þýddi jafn-
harðan.
„Luis segir að það sé likt að stýra flugvél og að sitja á hesti.
Maður verði að kunna taumhaldið....“
Penny kinkaði kolli. Hún var farin að skilja ýms orð og setn-
ingar á spönsku, en það yrði langt þangað til hún gæti haldið uppi
samræðum á málinu. Þess vegna hallaði hún sér aftur í sætinu
r
A
KVÖLDVÖKUNNI
Matúla ávarpaði band-
ingjana. Þið eru sökuð um
að hafa ráðgert að drepa
mig. — Fjarstæða, svaraði
Tarzan. Hefurðu nokkra
sönnun fyrir ásökun þinni.
Töfralæknir okkar mún
bráðlega koma út úr töfra-
húsi sínu. Hann mun bera
fram sannanir.

Það hlýtur að vera þægilegtí
í bili að vera Brigitte Bardot.
Hún hefur nýlega fengið svo-
hljóðandi tilboð frá einni af
hinum stóru stofnunum í Las
Vegas, Kaliforníu: „Þér getið
á leiksviðinu gert það sem þér
viljið. Þér getið lesið ljóð, þér
getið lesið úr símaskránni eða
þér getið lesið dagblaðið yðar
fyrir yður sjálfa — þér þurfið
aðeins að vera klukkutíma í
augsýn almennings og þér fáið
5.000 dali fyrir tímann.
Og Brigitte Bardot hefir sagt
nei við því.
*
í bænum Nottingham á Eng-
landi er ágætur prestur sem
trúir á mátt auglýsinga — líka
þegar um trúmál er að ræða.
— Og hann hefir fest upp mörg
skilti í kirkju sinni. Á einu
þeirra stendur: Áfengi er versti
óvinur þinn. Það er eðlilegt að
prestur tali svo — en það er
dálítið einkennilegt að á meðal
hinna skiltanna er eitt sem
hljóðar svo: „Gerðu versta ó-
vin þinn að bezta vini þínum.“
★
Það var stórt uppboð í París
og uppboðshaldarinn hætti
skyndilega að halda uppboðið
til þess að tilkynna þetta: Mér
hefir verið bent á það, að mað-
ur hérna í salnum hefir misst
vasabókina sína með 100 þús-
und frönkum. Hann býður
hverjum sem geti útvegað
honum hana 10 þúsund
franka.“
Þá heyrðist hávær rödd aftur
úr salnum seg sagði:
„Eg býð 15 þúsund franka.“
★
f Portland, Oregon, var kona
í miklu húsnæðishraki. Aug-
lýsti hún þá í Oregonian, að
hún skildi losa sig við Chin-
chilla kanínur sínar, skemmti-
legan ' hund, Siamskött, páfa-
gauk og gullfiska. En son sinn,
níu ára, vildi hún hafa hjá sér.
SKIPAUTGCKÐ
RIKISINS
M.s. Esja
austur um land til Akur-
eyrar hinn 21. þ.m. Tekið
á móti flutningi til Fá-
skrúðsfjarðar, Reyðarfjarð-
ar, Eskifjarðar, Norðfjarð-
ar, Mjóafjarðar, Seyðis-
fjarðar, Þórshafnar, Rauf-
arhafnar, Kópaskers cg
Ilúsavíkur í dag. — Fai’-
seðlar seldir á fimmtudag.
M.s. SkjaEdhresð
vestur um land til Akur-
eyrar hinn 21. þ.m. Tekið
á móti flutningi til Tálkna-
fjarðar, áætlunarhafna við
Húnaflóa og Skagafjörð,
svo og Ólafsfjarðar á
morgun. — Farseðlar seld-
ir á föstudag.
M.s. Helgi Helgasot]
fer til Vestmannaeyja í
kvöld. Vörumóttaka í dag.