Vísir


Vísir - 26.09.1961, Qupperneq 7

Vísir - 26.09.1961, Qupperneq 7
Þrdðjudagur 26. september 1961 VÍSIK 7 MYNDLIST Hópur kringum Ásmund Sveinsson, þegar sýningin var opnuð. Talið frá vinstri: Kristján Frið- riksson forstjóri, Jóhannes úr Kötlum skáld, Ásmundur myndhöggvari og Guðlaugur Rósen- kranz Þjóðleikhússtjóri. Ekki veit ég nöfn tveggja ungu mannanna til hægri. — Á afmæli Mynistarskólans. Undanfarið hefir staðið yfir af- mælissýning í Ásmundarsal við Freyjugötu, teikningar, mál- verk og höggmyndir eftir nem- endur Myndlistarskólans í Re.vkjavík á liðnum árum, í til- efni 15 ára afmælis skólans, sem er um þessar mundir. (Því miður hefir orðið dráttur á birtingu þessa viðtals og mun sýningunni ljúka í kvöld.) Salurinn á efrihæðinni var troðfullur af gestum, þegar formaður skólanefndar, Sæ- mundur Sigurðsson málara- meistari, opnaði sýninguna með stuttri ræðu. Og eftir á hitti fréttamaður Vísis þá að máli, Sæmund, sem var einn af stofn- endum skólans og Ásmund Sveinsson myndhöggvara, þann eina, sem kennt. hefir í skólan- um frá upphafi. — í hvaða skyni stofnuðu þið þennan skóla, Sæmundur? — Hann var fyrst og fremst stofnaður til að gefa fólki af ýmsum stéttum tækifæri til að læra stafróf myndlistarinnar og vinna að þeim hugðarefnum í tómstundunum. Árin, sem ég hef verið hér, hafa gefið mér innsýn í það, hvað er list, og hvað gervilist. Hér hafa verið nemendur á öllum aldri, frá barnsaldri og upp yfir sjötugt. T. d. er elzti þátttakandinn á Afir.ríi. 60 ára er í dag Halla Markúsdóttir, Mela- braut 67, Seltjarnarnesi. þessari sýningu, kominn um sjötugt, Kristján Sigurðsson póstfulltrúi. Hingað hefir komið fólk úr mörgum stéttum, hús- mæður, verkamenn, læknar og prófessorar. Kennarar fyrsta ár- ið voru Ásmundur Sveinsson og skozki málarinn Waistel. Eg gerðist ekki nemandi fyrr en á þriðja ári skólans, og þá var Þorvaldur Skúlason korninn að skólanum og lærði ég fyrst hjá honum. Þá 2 vetur, sem hann kenndi við skólann, var mikið líf í kennslunni og skemmtilegt andrúmsloft sem fylgdi Þor- valdi. Hvort sem nemendur standa við hér lengur eða skemur, þá verður dvölin til að opna þeim meiri innsýn í listina. S.l. vetur voru hér um 80 fullorðnir nemendur í kvöld- deildum, en 200 börn í dagskól- anum. Það hefir ekki alltaf blás- ið byrlega hjá okkur, og reynd- ar höfum við stundum verið að því komnir að gefast upp. T. d. þegar brann ofan af skólan- um í húsinu. þar sem hann var lengst. að Laugavef'í 166. Þar evðilögðust allar eigur skól- ans og meira en það Þettá var Kalli frændi svo mikið áfall, að við vorum að því komnir að leggja árar í bát. En þá varð Ásmundur okkar Sveinsson til að telja í okkur kjark og bauð okkur þetta hú'næði, sem við höfum verið i siðan Við engan mann stendur skólinn i eins mikilli þakkarskuld eins og Ásmund. Nokkurn stvrk hefir skólinn frá bæ og ríki, en það hrekkur ósköp skammt. Það þarf enn að búa betur að skólánum. kennslu gjöldin eru svo lág, að þetta gerir ekki betur hrökkva fyrir hinu allra nauðsynlegasta. kennaralaunum o. s. frv. Á þessu verður vonandi einhver bót ráðin áður en langt um líð- ur. Skólinn hefir begar sannað. að við höfðum virkilega erindi sem erfiði, sem komum skólan- um á fót, tólf-menningarnir fyr- ir 15 árum. Þess má geta, að í þeim hópi okkar voru tvær konur, Guðrún Svava Guð- mund^dóttir og Helga Þórðar- dóttir. Þær máluðu báðar, eink- um hefir Guðrún Svava þó nokkrum sinnum sýnt mvndir sínar Og moðai s+ofnendanna var líka aldursforsetinn á þess- ari sýningu. viiourðs- son, sem ég nefndi áðan. Framh á 5 Það var 77 ára m a ð u r , sem flutti í gærkvöldi þ á 11 i nn um daginn og veg inn, S n o r r i Sigfússon, fyrrum skóla- stjóri á Flateyri og síðan á Ak- ureyri og lengi námsstjóri á Norðurlandi. Og þessi hart nær áttræði maður leyfði sér að leggja fyrst og fremst áherzlu á það hlutverk heimila og skóla að ala upp kynslóð, sem við mætti eiga það, sem Snorri Sturluson segir, þegar hann skilgreinir þýðingu orðsins drengur, en svo kveður hann mega kalla góða menn og batn andi. Ójá, þetta lét hann sig hafa hinn aldni fræðari á þess- um tímum, þegar mann- skemmdir eru orðnar ein hin arðvænlegasta og að því er virðist einna mest metna at- vinnugrein á landi hér, þegar einna vænlegast þykir til vel- farnaðar að gefa út blöð, sem leggja menn í einelti af sví- virðilegri óskammfeilni, nota hverskonar ýkjur, blekkingar og lygar í nafni umvöndunar og réttlætistilfinningar, — þeg ar blöð valdamikilla stjórn- málaflokka leyfa sér að gera að aðalefni daglega fréttaflutning, þar sem æsifikn hinna auð- virðilegustu manna ræður frá- sagnarhættinum og vegur sann leikskornin — og í mikilvæg- ustu og viðkvæmustu velferða- og vandamálum þjóðarinnar er allt ti) þess gert að blekkja heilbrigða skynsemi þeirra, sem með atkv'æði sínu eiga að ráða því, hverjir fari líér með völd og hvert stefnan sé mörk- uð — þegar útgáfa blaða og rita, sem flytja undir merki sannleikans falskar æsifrásagn ir um hermdarverk og hégóma mál, eru eftirsóttur gróðaveg- ur, — þegar illgresi er sáð í þióðárakurinn meðal hveitisins af meiri óskammfeilni en áður hefur þekkzt í dansinum kring um gullkálfinn. Og hinn ungi maður í anda, en aldni að árum flutti mál sitt af þeim eldlega áhuga, sem einkennt hefur hezt.u drengi hans kvnslóðar >" starfi þeirra fyrir landstrú og lífstrú. fyrir frelsi fslands og frelsi og rétti hvérs einstaks manns til að lifa og þroskast sem góður maður og batnandi. Sigurður Ólafsson er kunn- astur sem söngvari dægurlaga- og Ijóða, en í gærkvöldi söng hann íslenzk lög, sem eru til þess fallin að fá menn til að leggja eyrun við tónrænni tján ingu mannlegra tilfinninga og hugmynda, sem ekki eru dæg- urflugur kynórasamfunda á i kvöldskröllum. Sigurður lagði | sig fram um alvarlega túlkup lags og Ijóðs, og til dæmis söng ur hans á Kveldriðum Kalda- lóns og Gríms Thomsens, lagi Inga T. Lárussonar við átthaga ljóð Einars E. Sæmundsens og á Sjódraugum Sigurðar Þórðar sonar og Davíðs var verulega skemmtilegur. Erlingur leikari Gíslason flutti kafla úr bók eftir hinn fræga franska rithöfund og flugkappa Antoine de saint Exuperry, sem lét líf sitt á bezta aldri næstsíðasta ár heimsstyrjaldarinnar seinni. Erlingur E. Halldórsson hefur þýtt kaflann, Bókarkaflinn var vel fluttur, og virðist Erlingur Gíslason yfirleitt leggja engu síðri áherzlu á listrænan flutn ing í útvarp en á leiksviði, og er vert að vekja athygli á þessu þvi að þetta verður ekki sagt um surna mikilsháttar leikara. Bókarkaflinn sjálfur var allsér I stæður og athyglisverð hin ! skáldlega túlkun í niðurlagi i hans á gildi þess að vera frjáls maður — að þar er ekki aðal- atriðið frelsið til að vinna sér inn fé, heldur allt annað og er þarna enn sýnt, að það er nú síður en svo, að maðurinn lifi á einu saman brauði. Því gleyma þeir því miður löng- um, sem berjast fyrir frelsi og bættum kjörum hrjáðra og þrælkaðra þjóða og stétta. Á eftir þessum lestri var fluttur unaðsfagur fiðlukonsert eftir Paganini, ein af þeim dá- samlegu tónsmíðum, sem eru sérlega til þess fallnar að leiða lítt þiáhaða inn í musteri fag- urrar tónlistar. - Loks hlýddi ég á látlausan, skýran og röggsamlegan lestur Kristmanns skálds Guðmunds- sonar á sögunni Gyðjan og ux- inn, sem skáidið mun hafa lagt i meira af lífsreynslu og lífs- viðhorfum sjálfs sín en ef til vill nokkra aðra af skáldsög- um sínum. Guðmundur Gíslason Hagali”

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.