Tölvumál - 01.01.1979, Qupperneq 8

Nú gevma tilteknar skrár upplýsingav. sem liklegt Jiykir, að niuni hafa nota-
gilili fyrir erleml riki, og skal |iá konta við öryggisráðstöfnmini, seiu gei a kleifl
nð eyðileggja skrár án tafar. ef styrjöhi lirýst út eða uggvamt jiykir, að lil stvrj-
aldarátaka komi.
M VI. KAFLl
Heimild skráðrn aðila til að fá vitneskju «m upplýsingar, er skráðar
hafa verið um þá sjálfa.
27. gr.
Nú tclunaðili, að upplýsingar uni einknmálefni hans séu greindnr á opinberuin
skrám, sbr.'ákvæði V. kafla. Getur hann jiá óskað þess við þann, sem ábvrgur er
fvrir skráningu, að honum sé skýrt frá cfni upplýsinganna. Er skylt að verða við
þeim 'trlmælum án ástæðulausrar tnfar.
Nú lelur maður, að iipplýsingar um hagi sintt scu ritnðar i sjúkraála cða önnur
sjúkraregistur eða sjúklingaskrár, og vill liann fá vilneskju um efni jteirra. Skal
hann þá óska jiess við heimilislækni sinn, eða annan jtann lækni, seni fjallað hefur
um hcilsuhagi hans, að hann leili cftir upplýsinguni þessuni frá þeim, sem ábyrgur
er fyrir skráningu. Þessi aðili skýrir lækninum frá upplýsingunuin, svo að honum
sé klcift að.koma þeini á framfæri við viðkoinanda.
Ákvæðil. málsgr. gildir ekki, cf hagsnninir hins skráða af því að fá vitneskju
um efni úppjýsinga þykja eigi að vikja að nokkru eða öllu fyrir ótviræðuni al-
mcnningshagsninmun eða öðrum veiganiiklmn einkahagsniununi. Ef svo er háttað
um nokkurn hluta upplýsinga, en cigi aðra hlnta þeirra, þá sknl beiðanda vcilt
vitneskja um þá hluta, sem eigi þvkir varhugavert að skýra frá.
Ákvæðin i 1. og 2. málsgr. taka ekki lil skrúa eða skráningar, sem eingöngu
er stofnað lil í þágu töifræðilegra úrdrátta. Akveða má einnig, að aðrar skrár séu
þegnar undan ákvæðum þessum, cf ætla má, að sérregla 3. málsgr. muni hafa i
för mcð sér, að tilmælum um upplýsingar úr slíkum skrám verði ahnennt hafnað.
Aðili, sein fengið hefur vilneskju um upplýsingnr samkv. 1. og 2. málsgr.. á
ekki tilkall til að fá nýja skýrslu uni slík efni, fyrr en 12 mánnðir eru liðnir frá
þvi að hann fékk siðast tilkvnningu um skráðar upplýsingar, nema hann sýni
frani á, að honuni sé sérstakl hagsiminaniál að fá upplýsingar «ð nýju.
28. gr.
Tilkynningnr samkv. 27. gr. 1. málsgr., shr. 3. niálsgr. skulu gefnnr skriflega,
sé þcssa óskað. Ef lillitið til hins skráða sjálfs niælir með þvi, er þó hægl að skýra
honuni munnlega frá efni upplýsinganna.
Skýrslu um upplýsingar samkv. 27. gr. 2. málsgr. gefur læknii liins skráða
nðila, og má hún vera munnlcg. Hliðslæðar reglur gilda við framkvæmd á ákvæði
27. gr. 3. málsgr.
29. gr.
Nú rís ágreiningur eða vafamál vakna í snmhandi við heimild manna til að
fá upplýsingar sanikvæmi 27. gr. I,- 3. málsgr. og 5. niálsgr. og 28. gr. eða sani-
kvæmt reglum setlum með stoð i 27. gr. 4. niáisgr., og niá þá ícggja málið fyrir
töivúhefnd til úrlausnar. Orlnusn tölvunefndar verður eigi skotið til annars stjórn-
vutds.
VII. KAFl.l
Skráðar upplýsingar látnar i té iiðrum einknnðiln en hinum skráða.
30. gr.
Eigi má lúla i té skváðar upplýsingar, er varðn einknmálefni mannn, lil nnn-
arra einstaklinga, fyrirlakja. félaga cðn stofnuna, nemu gæll sé reglna 31.—33. gr.
eða upplýsingar séu áður uðgengilegar nliiiciiuingi. eðu sá. sem i hlul á, samjivkki
8
eða annar, sem heiinild hefur til að samþykkja það vegna hans, eða hcimild sé
til þess i lögum.
Saniþykks skal láta uppi skriflega, og skal það greinu
1) hvers konar upplýsingar niegi láta i té,
2) hvcrjum megi láta i té uppiýsingar þessar, og
3) hvernig viðtakandi megi hagnýta sér þær.
Samþykki fellur niður i siðasto lagi, þegar ár er liðið frá þvi að það var látið
uppi.
31. gr.
Skráðar upplýsingar um einkainálefni manna má lála I té öðrum einstaklingum,
fyrirtækjum, félögum og stofnunum, sem vinna að verkefnum i þágu þess stjórn-
valds, sem ábyrgur er fyrir skráningu. Þó er aðeins heiinilt að lála uppi upplýs-
ingar, sem nauðsynlegar eru vegna úrlausnar á þvi verkefni, sem stjórnvald hefur
falið viðtakanda að leysa. Upplýsingar þessar má ckki nota i öðru skyni en þvi,
sem stjórnvald það, er ábyrgð ber á skráningu, kvcður á um.
32. gr.
Heimilt er að veita lækui cða tannlækni, sem hefur mann til læknisnteðfcrðar,
upplýsingar úr sjúkraál sjúkrahúss eða öðrum sjúklingaskrám þess varðnndi mann
þennan. Upplýsingar geta einnig, þegar læknir á l hlut, lekið til annarra manna,
einkum vandamanna viðkomandi manns, þegar slíkt er talið skipta máli vcgna
læknismeðferðar á hinum skráða manni.
Heimilt er einnig að láta i té upplýsingar úr gögnum þeim, er greinir i 1.
málsgr., þ. ám. um sjúkdómsgreiningar, ti! lækna, sem fást við rannsóknarverkefni.
Viðtakanda er eigi heimílt að hafa samband við hinn skráða á grundvelli slikra
upplýsinga, nema læknar þeir, sem fjallað Uafa um heilsuhagi liins skráða, sam-
þykki það.
Með samþykki heilbrigðisráðherra er enn fremur heimilt að veitn einsfak-
lingum, fyrirtaekjum, félögum og stofnunum upplýsingar úr skrám til afnota
við eihstök rannsóknarverkefni eða skipulogsverkefni með nánar lillckntuu skil-
yrðum. Ef ætlunin er að nota upplýsingar til samiengingar skráa, sem lög þcssi
taka ekki til, ihá eigi lála I té upptýsingar, nema samþykki töivunefndar komi til.
33. gr.
Nú er sýnt fram á af hálfu einstakiings, fyrirtækis, félags eða stofnunar. að
þessum aðilum sé þörf á tiHeknum skráðuin upplýsingum vegna ákveðins dóms-
máls eða annarra slikra Iaganauðsynja, og er þá heimilt að láta i té upplýsingar
til þess, sem lagahagsmuni hefur af upplýsingum, enda sé ótvírætt, að jiörfin á
að fá þær vcgi þýngra en tillitið til þcss, að upplýsinguui sé haldið leyndum. Þetta
á þó ekki við uin upplýsingar, sein þagnarskylda rikir um samkvæmt sérslökuni
lagaákvæðum eða stjórnvaldsreglum.
Heimilt er að láta I té með nánar tiltcknum skihnálum skráðar upplýsingar
vcgna tiltekinna rannsóknarverkcfna. Ákva'ðið i 32. gr. 3. málsgr. 2. niálslið á einnig
við um slik tilvik.
34. gr.
Dómsmálnráðherra gctur sctt reglnr um greiðslu fyrir að láta i té skráðar upp-
lýsingar, jicgar slikt cr iieiniilt.
TÖLV’UMAL