Vísir - 11.01.1962, Blaðsíða 3

Fjanmtudatj}Ar 11. janúar 196.2
V 1 S 1 R

< v ' *
i,:
m

Franski tízkukongurinn
Givenchy teiknaði allan
tískufatnaðinn, sem Audrey
Hepburii klæðist í kvik-
myndinni „Breakfast at Tif-
fany’s“. Kvikmyndin er
byggð á sögu bandaríska rit-
liöfundarins Truman Ca-
pote, og leikur Hepburn þar
aðalhlutverkið, léttlyndu
New York-stúlkuna Holly
Golightly. Og aldrei hefur
heimurinn séð betur klædda
stúlku úr hennar hópi.
Audrey Hepburn jafnast
líka á við beztu tízkusýning-
ardömur Parísar, og hún er
sú bezta, sem Givenchy hef-
ur haft.
Givenchy teiknar reyndar
líka alla kjóla og hatta fyrir
móðurina Audrey Hepburn,
sem á 18 mánaða gamlan son.
Auðvitað ráðfærir tízkukóng-
urinn sig við leikkonuna, áðJ
ur en hann gengur endanlega
frá teikningum sínum fyrir
hana, en hún ráðfærir sig
aftur á móti við eiginmann
sinn, lcikarann Mel Ferrer.

'

Nýja Bíó sýn-
ir núna þýzka
mynd &r nefn-
ist Stúlkan í
Glerturninum.
Gagnstætt því,
sem gerist um
þýzkar mynd-
ir, er mynd
þessi góð. Myndin fjallar um
leikkonu, sem leitar öryggis,
eftir hörmungar stríðsins, í
ástlausu hjónabandi með rík-
um iðjuhöldi. Býr hún í miklum
og ósmekklegum lúxus á tutt-
ugustu hæð í stórhýsi hans, og
er íbúðin að mestu úr gleri.
Ungur leikritahöfundur býður
henni hlutverk, sem hún tekur,
í fjarveru manns síns. Reynir
hann allt hvað hann getur að
fá hana til að hætta við það, en
án árangurs. Er hún þá orðin
ástfangin af höfundinum. Ekki
er með góðu móti hægt að
rekja söguna lengra, án þess að
segja of mikið. Leikkonuna
leikur Lilli Palmer af svo ein-
stakri nærfæri, að unun er á
að horfa. Höfundinn leikur
Peter van Eyck, sem á það
sammerkt með mörgum öðrum
stjörnum, að leika alltaf sjálf-
an sig, en gera það alltaf vel.
O. E. Hasse leikur eiginmann-
inn, einn þessara duglegu
manna, sem ekkert fær staðizt,
en leynir sínu veika geði undir
yfirborði hörku og dugnaðar.
Mynd, sem öllum er ráðlagt að
sjá.
¥
Gamla Bíó er nú að hætta við
sína ágætu jólamynd, Tuma
Þumal, og eru umskiptin mjög
til hins verra. Sýna þeir nú
mynd með því fallega nafni
„Borgin eilífa“. Mynd þessi er
sniðin utan um öll tvö hundruð
pund Mario Lansas og er fyrir-
myndar skemmtun fyrir þá sem
gaman hafa af þeim hljóðum,
sem honum tekst að koma út
úr öllum þessum massa. Leik-
ur hann þarna þekktan amerísk-
an söngvara, sem er strandaður
í Róm. Syngur hann mikið illa.
Sama er hversu létt lagið er,
þau verða öll eins og þau séu
sungin í gegnum þvottavindu.
Það tvennt, sem mælir með
myndinni er, að oft og vel er
sýnt vaxtarlag Marisu Allasio
og landslag Rómar. Fyrir þá
sem hafa dálæti á Lanza er
þetta afbragðs mynd, en varla
fyrir nokkurn annan.
Ó. S.