Vísir - 24.01.1962, Blaðsíða 5
5
Miðvikudagur 24. janúar 1962
V I S I R
•fr Það er alkunna að góð
skáld hafa oft apað sig á því
að tala og skrifa um pólitík.
Nærtækasta dæmið er Kilj-
an, sem nú loks hefir skilið
að það fer ekki alltaf saman
að yrkja vel og hugsa rétt
um stjórnmál.
En borgfirzkur bóndi einn
og skáld gott, Guðmundur
Böðvarsson að nafni, hefir
ekki ennþá gert sér ljósan
þennan sannleik. I Þjóðvilj-
anum í morgun birtir hann
langa grein um Varðbergs-
fundinn í Hafnarfirði á dög
unum. Efni greinarinnar er
ekki að ræða málefnalega
livort þátttaka okkar í Nató
sé réttmæt, heldur hitt að
kvarta mjög af því tilefni að
ræður manna á Varðbergs-
Guðmundur Böðvarsson.
lagzt kommúnisk héla svo
þykk að hann standi enn í
sinni stjörfu barnatrú:
kommúnisminn er mannúðin
uppmáluð. Frá Rússlandi get
ur ekkert illt komið. Það er
heimsríki vinarhugar og
bræðralags manna.
★ Nei, Guðmundur Böðv-
arsson skáld og bóndi. Það
er ekki hægt að neita bók-
festum 'staðreyndum, sem
helztu leikendurnir í harm-
leiknum hafa staðfest að séu
réttar. Er það nokkur furða
þótt ungir fslendingar • telji
bæði rétt og sjálfsagt að af-
flytja þessa ágætu viðskipta-
þjóð okkar, sem þú kallar
svo, meðan uppi eru á land-
inu menn eins og þú, sem
reyna að telja löndum þín-
Hin í/ódmnn blinda
fundinum hafi snúizt að
miklu Ieyti um Rússland, ut-
anríkisstefnu þess stórveld-
is og glæpi valdhafanna, sem
þeir hafa nú sjálfir viður-
kennt að hafi átt sér stað.
★ Guðmundur Böðvarsson
skáld hefur óvenjuhraustan
maga, að hann skuli ætla sér
þá dul að bera í bætifláka
fyrir Rússa og afsaka
glæpi þeirra. Það var meira
en Jónas Árnason treysti sér
til á fundinum. Tvennar
gætu verið skýringar. Hinn
borgfirzki bóndi hefir
kannski það hjartalag, að
hann óar ekki við Því þótt
sannað sé að valdhafar Rúss
lands hafa myrt milljónir
manna saklausar, og núver-
andi forsætisráðherra Rúss-
lands skýrði frá fyrir tæpu
ári. Hin skýringin er sú, að
hann hafi aldrei komizt upp
úr borgfirzku dölunum; að
fyrir hans andlegu vit hafi
um trú um að glæpamennirn
ir séu barnavinirnir beztu?
Hvar heldur þú Guðmundur
Böðvarsson að þú værir
staddur í dag, ef þú hefðir
verið sovézkur þegn og skáld
en ekki átt því láni að fagna
að ævigista þetta kalda
land? Skyldu þín beztu ljóð
þá ekki enn ókveðin, dýr-
ustu ljóðmálin Itæfð í kaldri
moldu?
★ Ertu búinn að gleyma
Pasternak, Guðmundur?
Hún bjargaði —
Framh. af bls. 16
bróður síns, skammt frá þar
sem þetta gerðist. — Ég sá,
að nýlegur blár Tánus kom
brunandi að vestan, og að
hann stefndi í áttina á krakk
ana litlu. Hljóp ég þá til,
sagði Guðfinna. — Ég ætlaði
að hrifsa sleðann undan bíln-
um, en rétt í því að ég kom
að litlu krökkunum, datt
Magga litla (sem er nágranni
Guðfinnu), og í stað þess að
kippa sleðanum til kippti ég
í fót hennar og dró hana eld-
snöggt út í vegkantinn. Hjól-
in á bílnum fóru rétt hjá
höfðinu á henni, og bíllinn
rakst í skíðasleðann, sem
hrökk undan högginu. Það,
sem á honum var, skyr og
fleira úr búðinni, fór í
klessu undir hjólum bílsins,
sagði Guðfinna. En frásögn
hennar var mjög skýr og
ljós af þessum atburði.
Hún sagðist þó ekki hafa
séð hvaða númer var á bíln-
' um. Það var kall, sem ók
honum og hann bara ók í
burtu, eins og ekkert væri
að — og hann bara hló að
þessu, ég sá hann hlæja.
★
Guðfinna hafði ekki haft
sérstakt orð á atviki þessu
heima hjá sér, sagði móðir
hennar okkur, frú Bára
Þórðardóttir, er við skrupp-
um þangað heim síðdegis í
gær.
Hæðarendi er húsþyrping
rétt við vegamótin yfir að
Hrólfskálum, nærliggjandi
byggð. Þar á Guðfinna heima
í litlu timburhúsi. Hún var
að lesa undir miðsvetrarpróf
í landafræði. — Ég verð að
lesa alla bókina yfir, sagði
hún er hún leit upp af listr-
inum og kortabókinni, sem lá
við hlið landfræðinnar. Það
er sama og vorpróf, sagði
hún.
Við óskuðum Guðfinnu
góðs gengis í landafræði-
prófinu.
Flugvöllurinn —
Frh. af 16. s.
arnir hingað til lands sem
valda, samkeppnin við Loft-
leiðir. Þessar flugvélar PAN-
am eru af eldri gerðum, ekki
þotur. KLM hefir einnig lát-
ið vöruflutningavélar sínar:
koma þar við. — Aftur á j
móti hefir flugvélum Loft-
leiða fjölgað nijug í lending-
unum, þannig að sennilegt
er að viðkomur erlendra far-
þegaflugvéla séu miklu,
minni en tölur skrifstofunnar
gefa til kynna.
Á sviði bættrar flugþjón-
ustu þar syðra við flugvélar
og farþega er stöðnun. í
þessu er það alvarlegast, að
í tvö ár hefir ein aðalflug-
brautin, sem tekur stærstu
flugvélar, verið lokuð vegna
skorts á nauðsynlegu við-
haldi brautarinnar. Það mun
vera verk varnarliðsins að
framkvæma verkið, en um
það munu ekki hafa komið
fram kröfur til þessa.
Keflavíkurflugvelli er ekki
stjórnað af flugráði eins og
Reykjavíkurflugvelli, heldur
heyrir hann og starfræksla
hans öll beint undir utanrík-
isráðherra, og koma þar
ekki aðrir nærri.
Lítil veiði
f DAG er von á 8 síldarbát-
um hingað til Reykjavíkur,
en síldveiði var lítil í nótt
og eru þessir bátar með rúm
Iega 2000 tunnur. Er Rifs-
nesið með mestan afla 600
tunnur, Stuðlaberg 500 og
Dofri 400.
KI. 11 í gærkvöldi spilltist
veður á miðunum og eftir
bað var cngin veiði hjá bát-
unum. í morgun var komið
aftur sæniilegasta veður og
ætluðu bátarnir að halda
kyrru fyrir á miðunum í
þeirri von að síldin kæmi
upp í ljósaskiptum. Veður-
spáin fyrir miðin er óhag-
stæð.
Frá fréttaritara Vísis.
Akureyri í gær.
Slökkviliðið á Akureyri hef-
ur verið ónáðað talsvert undan-
farna daga og verið kvatt út 8
sinnum frá áramótum sem
telja verður næsta mikið í ekki
fjölmennari bæ.
Síðastliðið laugardagskvöld
munaði litlu að stórbruni yrði
vegna sjálfsíkveikju í hús-
gagnaverksmiðjunni Valbjörk,
en það er eitt af mestu stórhýs-
um Akureyrar og í því ekki
aðeins geymd húsgögn heldur
og mikið af efnivið hvers kon-
ar og olíum.
Talið er að kviknað hafi út
frá olíublautum svampi, sem
stóð á vinnuborði, en á því borði
er tekkolía borin á húsgögn.
Svampinn hafði gleymzt að
fjarlægja af borðinu um kvöld-
ið og hann mun hafa orsakað
eldsupptökin.
Að ekki varð þarna um stór-
bruna að ræða má þakka ungl-
ingi, sem átti af tilviljun leið
framhjá Valbjarkarhúsinu
klukkan að ganga 10 á laugar-
dagskvoldið. Sá hann bjarma
af eldi þar inni og gerði slökkvi
liðinu um hæl aðvart.
Þegar slökkviliðið kom á
staðinn var eldur í vinnuborð-
inu, en hafði ekki náð að breið
ast út. Hins vegar var mikið
reykhaf í húsinu og talsverðar
skemmdir af þeim sökum.
Slökkviliðinu tókst strax að
kæfa eldinn, en taldi að ef
nokkuð hefði dregizt að gera
aðvart um hann, hefði þarna
orðið sá stóreldur, sem það hefði
vart ráðið við.
í gærmorgun var slökkvilið-
ið kvatt að verzluninni Alaska,
sem KEA á í Strandgötu, en
þeirri verzlun er nú verið að
breyta í kjörbúð. Kviknað hafði
þar út frá karbiddunk, en
slökkviliðinu tókst að kæfa
eldinn áður en verulegt tjón
hlauzt af.
Loks var slökkviliðið kvatt
að Víðivöllum 20 síðdegis í gær.
Þar hafði gleymzt að rjúfa raf-
straum á suðuplötu, en húsið
sícian skilið mannlaust eftir.
Nokkru seinna átti skólakrakki
leið framhjá og sá þá reyk
leggja frá húsinu og gerði að-
vart um það. Eldur hafði ekki
kviknað, en hins vegar mik-
ill reykur myndazt.
Laugarásbíó
sýnir nú rúss-
neska mynd,
sem nefnist
,,Meðan eld-
arnir brenna“.
Mun þetta
vera fyrsta
myndin sem
Rússar framleiða fyrir breið-
tjald og verður ekki annað sagt
en að sú hlið málsins hafi tek-
izt vel. Eg tel vissara að byrja
á.að lýsa kostum myndarinnar
til að verða ekki ásakaður um
að taka afstöðu eftir stjórnmál-
um. Er þar fyrst að telja, að
kvikmyndatakan er afburða
góð. Augljóst er, að þar er
snillingur á ferðinni. Víða sjást
einnig merki góðrar leikstjórn-
ar. En það syrtir í álinn þegar
komið er að handritinu sem
veslings mennirnir hafa orðið
að vinna eftir. Þar er á ferðinni
einhver samanþjappaðasti
kjánaskapur og hálfvitaheim-
speki sem mér er kunnugt um
að borin hafi verið á borð á
landi hér. Myndin fjallar um
baráttu Rússa og Þjóðverja í
heimsstyrjöldinni síðari. Eins
og venja er til í slíkum mynd-
um, hverrar þjóðar sem þær
eru, er mikið um langar sen-
ur, þar sem ekkert annað er
að sjá en sprengingar, en þó
tekst leikstjóranum að halda
þeim í lágmarki. Hann hefir
bersýnilega skilið það að ekki
er allt undir því komið að sýna
fjölda manna skriðandi á mag-
anum, og reynir að ná heildar-
svip hörmunganna. Hetjan er
ungur hermaður, sem slasast
hvað eftir annað, en lifir allt
af og drýgir miklar hetjudáðir.
Kemst hann í lok myndarinnar
heim til elskunnar sinnar. Góð-
látlegur hershöfðingi gefur þau
saman „ríkinu til gagns og ykk-
ur sjálfum“.
Mynd þessi er gerð samkvæmt
hinum svokallaða socialreal-
isma, sem er hin opinbera lista-
stefna austur þar og á ekkert
skylt .við realisma. Það er því
engin tilviljun að myndin er
bezt þegar hún yfirgefur raun-
veruleikann og fæst við drauma
fólksins.
Svo vel er hún tekin, að ef
enski textinn væri tekinn burt
er ekki ólíklegt að maður teldi
hana góða, þegar ekkert skild-
ist.
Ó. S.