Vísir - 05.02.1962, Side 7

Mánudagur 5. febrúar 1962
VfSlB
7
nrmgDraut og aieiatorg.
IQiUt, ^JJörÉur Ujamaion.
Göturnar eru æðakerfi borg-
arinnar, og þær tæknilegar
framkvæmdir í bæ eða borg,
sem hvað mestu varðar að fylgi
byggðinni fast eftir, og séu
fullkomnar. Víðast hvar með
öðrum þjóðum, er gatan og
gangstéttin komin með endan-
legum frágangi áður en húsin
eru reist, og auðvitað æskileg-
ast að svo sé. Hér hjá okkur
er mikill hluti gatnakerfisins
löngu eftir á, en gatnagerð öll
er með kostnaðarsömustu
framkvæmdum bæjarfélagsins.
Afsökunin hér hjá okkur er sú,
að borgin þenst út með þeim
hraða, að um langt árabil verð-
ur að láta nægja moldar eða
malargötur til mikilla vand-
ræða og óþæginda fyrir fjölda
borgarbúa, einkum í hinum
nýju hverfum. Þessu fylgir að
sjálfsögðu mikill óþrifnaður og
sóðalegt umhverfi í annars
fögrum og vel byggðum hverf-
um. Áhyggjur þeirra ágætu
manna, er borginni okkar
stjórna, eru líka miklar þar eð
þeir geta ekki fullharðan
veitt úrlausn um fullgerðar
götur hvarvetna um bæjarland-
ið, en pyngjan hlýtur að ráða
og fjárhagsgeta bæjarfélagsins,
og fæstir vildu stórauknar álög-
ur þannig að hægt væri að
framfylgja þessum fram-
kvæmdum jafnhliða byggðinni.
í það súra epli höfum við þurft
að bíta lengi, og verður svo á-
fram um langan tíma. Ástæð-
urnar eru því fjárhagslegs eðlis.
en ekki vanrækslusyndir
þeirra, sem málefnum stjórna,
og finna þeir áreiðanlega jafnt
til skortsins á fullkomnu gatna-
kerfi, og þeir sem eiga við skort
á því að búa, og þau óþægindi
sem því, eru samfara.
★
Gagnrýni á þennan fram-
kvæmdaskort bæjarfélagsins er
mikil, og þá sjaldnar talað um
það, sem gert hefir verið mynd-
arlega. í gatnagerð borgarinnar
er farið eftir fyrirfram gerðri
áætlun, sem árlega er sam-
þykkt við afgreiðslu fjárhags-
áætlunar í borgarstjórn. Nú er
svo komið, að langmestur hluti
borgarinnar innan Hringbraut-
ar, og aðalbrautir utan þessa
bæjarkjarna, hafa fengið mal-
bikaða og steypta vegi, sem
fullkomlega og vel eru gerðir.
Sumir mundu segja að það
væri ekki þakkarvert, en vissu-
lega ber einnig að þakka það,
sem vel hefir gert verið, en
einblína ekki á það, sem ógert
er og vitað er að kemur þó
strax í framhaldi eða þegar
ástæður leyfa.
Borgarverkfræðingur er rösk-
ur og áhugasamur um allt er
að gatnagerðinni lýtur, og er
það eitt af aðalmálum hans nú,
að skipuleggja þessar veiga-
miklu framkvæmdir, bjóða þær
út og fylgja þeim eftir. Hann
er nýr í starfi, og tók við því
á erfiðum tíma, þegar vel flest-
ir verkfræðingar borgarinnar
sögðu upp vegna kjaradeilu. En
á stuttum tíma hefir miklu
verið áorkað, og má þar nefna
framhald Miklubrautar, sem
steypt var á ótrúlega skömm-
um tíma á löngu svæði, svo og
einstakar íbúðargötur í út-
hverfum, sem á nokkrum dög-
um voru malbakaðar beint á
það undirlag, sem fyrir var. Sú
tækni, sem þar er viðhöfð verð-
ur nú áreiðanlega notuð í miklu
ríkari mæli í hinum nýrri íbúð-
arhverfum, því hún er bæði
kostnaðarminni og fljótvirkari
með þeim vélakosti, sem not-
aður er, heldur en þær götur,
Framh á bls 5
Á laugar-
dagskvöldið
heyrðum við
njög sérkenni
[egt leikrit,
„Vegaleiðang-
urinn“ eftir
Friedrich Dúr-
renmatt, í þýð
ingu Þorvarðar Helgasonar.
Það er látið gerast eftir um 300
ár, en þá er nú margt orðið
all breytt í heiminum frá því
nú er. Hann skiptist þá alveg
í tvær fylkingar, þ. e. kommún-
istaríkin með Rússland í far-
arbroddi, og svo hin sameinuðu
ríki Evrópu og Ameríku. Kom-
izt hefur verið hjá heimsstyrj-
öld allan þennan tíma, en smá-
stríð hafa verið öðru voru. En
nú er styrjöld óhjákvæmileg og
er deiluefnið yfirráð í geimn-
um, en ekki þarf að taka fram,
að geimferðir eru orðnar dag-
legt brauð. Sendinefnd fer til
Venusar frá vestrænu ríkjun-
um 1 því skyni að leita liðsinnis
í væntanlegu stríði við Rússa.
Ekki skal þráðurinn rakinn
nánar hér, en þetta var all
spennandi leikrit og mikil
ádeila á heimsvaldabaráttu og
aðferðir stjórnmálamanna nú-
tímans. Þýðingin var vel gerð
og leikurinn góður.
Á undan leikritinu var flutt
dönsk óperetta, „Farinelli“ eftir
Emil Reesen. Var þetta all
skemmtilegur söngur með ágæt-
um skýringum Jóns R. Kjart-
anssonar.
Eftir hádegi á sunnudag
flutti Hannes Jónsson, félags-
fræðingur sérlega fróðlegt er-
indi um brezka heimspekinginn
og lögfræðinginnThomas Moore
sem einna frægastur er fyrir
bók sína, „Utopia“, en hún lýs-
ir fyrirmyndarríkinu, eins og
Moore hugsaði það. Hannes hef-
ur komið nokkrum sinnum fram
í útvarpinu í vetur og flutt
prýðisgóð erindi um ýmsa for-
vígismenn heimspeki og þjóðfé-
lagsfræði.
Á sunnudagskvöldið las Jón-
as Árnason, rithöfundur, úr
metsölubók sinni, „Tekið í
blökkina“, en það er minninga-
bók Jóngeirs Eyrbekk í Hafn-
arfirði. Margir munu hafa lesið
bókina, en þeir, sem ekki hafa
gert það, munu hafa haft gaman
af lestri Jónasar, því frásagn-
irnar voru oft skemmtilegar.
í þættinum „Spurt og spjall-
að í útvarpssal", var landspróf-
ið tekið til umræðu. Sigurður
Magnússon, fulltrúi fékk að
hljóðnemar.um Bjarna Vil-
hjálmsson, cand. mag, ásamt
þremur piltum, tveimur, sem
taka þetta illræmda próf í vor,
en einum, sem hefur nýlokið
því. Það var aðdáunarvert, hve
vel þessir strákar stóðu sig,
svona í fyrsta sinn við hljóð-
nemann. Niðurstaðan af um-
ræðunum var sú, að ekki beri
að leggja landsprófið niður,
heldur gjörbreyta því, og nám-
inu, sem til grundvallar er lagt.
Einnig voru ungu mennirnir
mjög óánægðir með það, hve
þurr og dauð kennslan væri, og
skorti mjög bæði kennslutæki
öll og annað það, sem gæti gef-
ið náminu líf. Það var ekkert
um orðahnippingar eða deilur
í þessum þætti, en þó hafa flest-
ir haft af honum nokkra ánægju
og gagn.
Þórir S. Gröndal.
1-16-60.
Áskriftasimi Vísis er
Framhald Miklubautar í byggingu.