Vísir - 11.05.1962, Blaðsíða 8

8
<//S/R
Föstudagur 11. maí 1962.
Útgefandi Blaðaútgáfan VISIR
Ritstjórar: Hersteinn Pálsson Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri Þorsteinn Ó. Thorarensen
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 45 krónur á mánuði.
1 lausasölu 3 kr. eint. — Sími 11660 (5 línur).
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Innantóm stóryrði eru ekki
gagnrýni
Á kjósendafundinum í Sjálfstæðishúsinu s. 1.
mánudagskvöld sagði frú Auður Auðuns, að það þætti
tíðindum sæta í öðrum löndum, ef sami borgaraflokk-
ur héldi völdum áratugum saman. Útlendingur einn,
sem hér væri vel kunnugur málum, hefði sagt, að
engin skýring væri til á þessu önnur en sú, að Sjálf-
stæðisflokkurinn hefði borið gæfu til að samlagast
breyttum aðstæðum og skilja nýjar kröfur, sem nýir
tímar og breyttir þjóðfélagshættir hefðu í för með sér.
Þetta álit útlendra manna stingur mjög í stúf við
þá gagnrýni, sem andstæðingar Sjálfstæðisflokksins
bera á borð fyrir kjósendur í Reykjavík, þegar líður
að borgarstjórnarkosningum, og raunar oft endranær.
Þessi gagnrýni er svo ósanngjörn og ofstækisfull, að
hún hlýtur að missa marks, eins og t. d. þau orð, að
Reykjavík sé eins illa leikin og þær borgir, sem verst
urðu úti í heimsstyrjöldinni!
Hið sanna er, að þótt enn séu vitanlega mörg
verkefni óleyst í Reykjavík, er ævintýri líkast hvað
gert hefur verið á skömmum tíma. Og jafnframt má
það Ijóst vera hverjum hugsandi manni, að þær fram-
farir, sem hér hafa orðið síðustu áratugina, hefðu
aldrei getað átt sér stað nema samhentur meirihluti
úr einum stjórnmálaflokki færi með stjórnina. Tæt-
ingsliðið, sem andstöðuna skipar, hefði aldrei getað
komið helmingi þess til leiðar, sem Sjálfstæðismenn
hafa gert á þessum tíma. Þetta vita Reykvíkingar of-
ur vel, og þess vegna hika ýmsir menn annarra flokka
ekki við að styðja Sjálfstæðisflokkinn í borgarstjórn-
arkosningum, þótt þeir geri það aldrei endranær.
Andstæðingar borgarstjórnarmeirihlutans eru
alltaf að stagast á því sem ógert er, rétt eins og hægt
sé að gera alla hluti í einu og ótakmarkað fjármagn
sé til umráða. Ábyrgur meirihluti verður að dæma
um það, hvaða verkefni kalli mest að á hverjum tíma,
og það ætti ekki að vera ofvaxið skilningi andstæð-
inganna, að meira verður ekki gert en fjárhagslegt
bolmagn leyfir.
Hvernig er stjórn hinna?
Þeir, sem kunna að leggja trúnað á skrif Tímans
og Þjóðviljans um stjórn Sjálfstæðismanna á Reykja-
vík, ættu jafnframt að kynna sér, hvernig stjórn
kommúnista og Framsóknar hefur reynzt í öðrum
bæjar- og sveitarfélögum víðsvegar um land. Og af
því að Alþýðublaðið virðist nú skyndilega hafa feng-
ið áhuga fyrir borgarmálum í Reykjavík, gætu þeir,
sem orðum þess trúa, skroppið til Hafnarfjarðar og
kynnt sér árangurinn af stjórn Alþýðuflokksins þar
um áratuga skeið. Sá samanburður yrði Alþýðu-
flokknum tæplega hagstæður.
Dáist að íslenzkum
fiskimönnum
Við hittum nýlega að máli
þann mann sem hvað mest hef-
ur verið talað um hér á landi
undanfarna daga. Hann nefnist
Bendix Heide og er frá Kristian-
sund í Noregi. Hann er hár mað-
ur og laglegur, ungur að árum,
eða um þrítugt. Tekur hann
okkur elskulega en segir: „Sum
viðskipti eru þess eðlis að
óheppilegt er að vera með þau
alltaf í blöðunum. Þó að ég hafi
ekkert nema gott af blaðamönn-
um að segja, vil ég helzt ræða
um annað en viðskipti við þá.
Mér kom það einnig nokkuð á
óvart að sjá í blöðum hér að ég
væri frá Kristiansand. Þeir sem
vita hvar sá staður er, sjá
fljótlega að hann er ekki beint
heppilegur til að vinna síld sem
veiðist út aft vesturströnd Nor-
egs, en einmitt þar er Kristian-
sund. Kannske hefur þetta bara
verið prentvillupúkinn."
„Hver á verksmiðjuna sem
þér eruð hér fyrir?“
„Faðir minn er eigandinn.
Verksmiðjan hefur verið í eign
fjölskyldunnar frá upphafi.
Hann er framkvæmdastjóri
hennar, en ég sé um útflutnings
og innflutningsdeildina.“
Alls kyns fiskur.
„Hvað framleiðið þið í verk-
smiðjunni?"
„Við vinnum alls kyns sjáv-
arafurðir. Við
fyrir alls kyns
á nokkrum
er svo síldarverksmiðjan, sem
er í Kristiansund."
„Hvað er stærsti hlutinn af
fyrirtæki ykkar?“
„Frystihúsin eru stærsti lið-
urinn. Það stafar af þeirri ein-
földu ástæðu að við getum feng-
ið mest af fiski til frystingar.
Ef að síldin væri ekki svo árs-
tíðabundin, gæti síldarverk-
smiðjan ve) verið stærsti hlut-
inn.“
„Hvað vinnur margt fólk hjá
ykkur?“
„Um 350 manns, þegar flest
er. Þetta er þó mjög mismun-
andi eftir árstíðum í síldar-
verksmiðjunni vinna um 50
manns“.
Við höfum veitt þvl athygli
að Heide er mjög íþróttamanns-
legur I hreyfingum og spyrjum
hann um frístundagaman.
„Ég iðka flestar íþróttir, svo
sem tennis, dýraveiðar, siglingar
á seglbátum, fiskveiðar, sem
sport, og síðast en ekki sízt,'
skíði.“
Alveg ófeiminn.
Nú gengur ljósmyndari í her-
bergið. Heide setur upp feimnis-
svip. „Þarf ég endilega að láta
taka mynd af mér?“
„Eruð þér feiminn?"
„Takið þið bara myndir. Ég
er hræddur um að ég myndi
ekki endast lengi I þessum
„business" sem ég er í, ef ég
væri feiminn."
„Ég neyðist til að hafa að
engu tilmæli yðar um að tala
ekki um viðskipti. Hvað búizt
þér við að kaupa mikið af síld
hér?“
„Ég veit það ekki enn. Menn
tala hér mikið um verkfall þann
fyrsta júní, hvort sem eitthvað
verður úr því eða ekki. Alla
vega getum við keypt miklu
meira, ef hægt er að fá það.“
Bendix Heide
,Ætlið þið að nota síldina til
einhvers annars en bræðslu?"
„Við getum það því miður
ekki. Hún er með það mikla átu
í maganum að hún er ónothæf
til annars en bræðslu, eftir jafn
langan tíma og flutningarnir
taka. Ef á að nota síld með átu
til einhvers annars en bræðslu,
þarf að vinna hana svo til beint
úr sjónum.“
„Hvernig komið þið í veg fyr-
ir að síldin skemmist á leið-
inni?“
„Við notum til þess sérstakar
efnablöndur. Þær eru notaðar
hér á landi líka, í mjög líku
formi. Þetta er svo tæknilegt
atriði að ég efast um að það
taki því að nefna efnin sem f
blöndunni eru Fyrir því hafa
engir áhuga nema vísindamenn
ykkar, og ég hef þegar rætt
við þá.“
IVIeiri fiskur
við ísland.
„Hvernig lízt þér á fiskveiðar
okkar íslendinga?"
„Það sem mér finnst athyglis-
verðast er það að þið virðist
hafa meiri fisk í kringum landið
en við höfum. Ekki aðeins það,
heldur virðist vera minni árs-
tíðamunur hjá ykkur. Annars er
margt lfkt með aðstæðum ykkar
og aðstæðum á vesturströnd
Noregs. Þó þurfið þið stærri
báta en við, þegar síldin gengur
alveg upp í landsteina hjá okk-
ur.“
„Hvað notið þið stóra báta?“
,Á vestursíldveiðum við Nor-
eg þurfa þeir ekki að vera stór-
ir. En þegar lengra er sótt, svo
sem til Islands, taka þeir gjarn-
an um 30Q0 hektólítra. Hvort
sem þeir salta um borð, eða
sigla með aflann til Noregs, er
ekki heppilegt að þeir séu
minni.“
„Hver er helzti munur á fisk-
veiðum okkar og Norðmanna?"
,Ég dáist mjög að því hve
afkastamiklir íslenzkir fiski-
menn eru, á síldveiðunum. Hér
virðist einnig að þið getið veitt
í verra veðri en við. Ekki veit
ég hvernig stendur á því. Ann-
að sem mér þykir mjög merki-
legt er hvernig þið notið kraft-
blakkir. jað hefur ekki verið
verið gert enn í Noregi.“
Framh. á 10 síðu