Vísir - 18.07.1962, Side 8

V
8
VISIR
Miðvikudagur 18. júlí 1962.
Útgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR.
Ritstjórar: Hersteinn Pálsson, Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 45 krónur á mánuði.
í lausasölu 3 kr. eint. — Sími 11660 (5 línur).
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.

Ömurlegt hlutskipti Fram-
sóknar
Tíminn hefur valið sér það ömurlega hlutskipti,
að vera á móti öllu, sem núverandi ríkisstjórn gerir.
Skiptir þar engu máli, hvort um er að ræða aðgerðir,
sem hvert mannsbarn sér að eru réttar og nauðsyn-,
legar, eða aðrar ráðstafanir, sem skoðanir almenn-
ings kunna að vera skiptar um. En eitt hljóta allir
hugsandi menn að sjá, sem lesa þessi skrif Tímans:
Þar örlar ekki á heilbrigðri gagnrýni. Allt, sem blað-
ið segir, er miðað við það, að sverta ríkisstjórnina
og stjórnarflokkana.
Þeir, sem muna þá tíma, þegar Framsóknarflokk-
urinn var í ríkisstjórn, hljóta að sjá að flest þessi skrif
eru í hróplegu ósamræmi við það, sem Tíminn hélt
fram þá, enda er svo komið, að ýmsir af traustustu
fylgismönnum Framsóknarflokksins í bændastétt tala
og skrifa þvert á móti þeirri „Iínu“, sem bíaðið og
forystumenn flokksins ætlast til að þeir fylgi. Og svo
ramt kveður að þessu, að stundum sér ritstjóri Tím-
ans sig tilneyddan að slá svolítið af vitleysunni og
skrifa um málin af einhverju viti, en þá er það jafn-
framt segin saga, að hugmyndirnar eru komnar frá
Framsókn, og ríkisstjórnin hefur neyðzt til að fram-
kvæma þær af ótta við almenningsálitið!
En hlálegast af öllu er þó, að þegar Tjminn treyst-
ir sér ekki til að fordæma afdráttarlaust allt, sem
áunnizt hefur, þá er skýring blaðsins sú, að vinstri
stjómin hafi skilið svo vel við, að þjóðin búi að því
enn þá!!
Hvað segja menn um svona málflutning? Allir,
sem muna fjögur ár aftur í tímann, vita, að þegár
þessi ólánsstjórn hrökklaðist frá völdum, var allt í
kaldakoli. Lánstraust þjóðarinnar erlendis var glatað,
atvinnuvegirnir voru að stöðvast, efnahagslífið var
í rústum. Það lá við ríkisgjaldþroti. Vilji Framsóknar-
flokkurinn eigna sér sérstaklega það ástand, sem þá
ríkti, og miklast af því -- þá verði honum að góðu!
Styður nú verkföll og
kauphækkanir
Það er kunnara en frá þurfi að segja, að foringj-
ar Framsóknarflokksins hafa alltaf verið hinir mestu
k
dragbítar í launamálum, þegar flokkur þeirra hefur
verið í ríkisstjórn. Núverandi formaður flokksins, Ey-
steinn Jónsson, lýsti því margsinnis yfir á þeim ár-
um, að verkföll og kaupkröfur væru glæpur gegn
þjóðfélaginu. Nú bregður hins vegar svo við, að þeg-
ar þessi maður er í stjórnarandstöðu, styður hann
kommúnista í því skemmdarstarfi, sem hann for-
dæmdi mest áður.
Þessi hentistefna Framsóknarflokksins er þjóð-
félaginu mjög hættuleg, af því að hún er vatn á myllu
kommúnista. Skiptir þar ekki máli þótt Framsókn hafi
grætt á henni einhver atkvæði frá kommúnistum.
Samstarfið er óbreytt eftir sem áður.
1
Verður honn nrftnki Adennuers? j
Dr. Schröder
Gerhard Schröder, nú-
verandi utanríkisráð-
herra Vestur-Þýzka-
lands, fyrrum innanrík-
isráðherra, setti sér
snemma það mark, að
verða ráðherra. Hann
náði því, enda hæfi-
leikamaður, einbeittur,
stefnufastur og fram-
sækinn.
Þegar hann var innanríkis-
ráðherra varð hann oft fyrir
harðri gagnrýni — stundum að
heita mátti úr öllum áttum.
Sjónarmið hans, yfirlýsingar
hans, viðhorf hans að því er
varðaði meðferð mála o.s.frv. -
allt þetta sætti gagnrýni. Og
hann átti lítilli lýðhylli að
fagna. En á þessu varð mikil
og snögg breyting, er hann lét
af embætti innanríkisráðherra,
til þess að taka við embætti ut-
anríkisráðherra vestur-þýzka
sambandslýðveldisins.
SSSHHKimmíímti
'i 'r • /
Vaxandi viðurkenning.
Áður var það svo, eða þegar
hann var innanríkisráðherra, að
andstæðingar hans vildu ekki
viðurkenna, að hann ætti neinu
fylgi að fagna meðal þjóðarinn-
ar, nema helzt hjá konum, og
væri það vegna þess, að hann
væri hávaxinn og glæsilegur,
en ekki vegna gáfna né annarra
hæfileika. En þeir, sem áður
gagnrýndu hann harðast, bera
nú hóflegt lof á hann, og sumir
lofa hann enda hástöfum.
Dr. Schröders, sem er 51 árs
en lítur út fyrir að vera all
miklu yngri, hefur alloft verið
getið I fréttum, síðan er hann
varð utanríkisráðherra í nóv-
ember síðastliðnum, bæði f inn
anlands- og heimsfréttunum, og
virðist þetta hafa komið mörg-
um all óvænt.
sem slyngur og gætinn mála-
miðlunarmaður, og rökstuðn-
ingur hans þá oft mjög rómað-
ur. Hefur framkoma hans þann-
ig á hverjum vettvangi orðið til
þess að vekja athygli og sam-
hygð fjölda manna og víða um
heim.
Hlynntur einingu Evrópu.
En þegar þetta er athugað
nánar þarf það enga furðu að
vekja, því að hann hefur kom-
ið fram af hófsemi og stjórn-
vizku I öllum alþjóðlegum sam-
komulagsumleitu.ium. Þessir
kostir hans hafa komið skýrt
fram, m.a. er hann var áheyrn-
arfulltrúi vestur-þýzku sam-
bandsstjórnarinnar á utanríkis-
ráðherrafundinum í Genf, enn
fremur er hann lagði fram vel
rökstuddar tillögur um nýtt við
horf til þess sem gerist á stjórn
málavettvangi AusturEvrópu.
Og loks er þess að geta að
hann hefur verið óþreytandi að
vinna fyrir efnahagslega- oe
stjórnmálalega einingu Evrópu
Slyngur og gætinn.
Á sambandsþinginu í Bonn
hefur hann vakið á sér athygli
Er nú svo komið, að meira er
rætt um hann en nokkurn ann-
an stjórnmálamann sem hugsan
legan arftaka Adenauers kansl-
ara.
„Ég veit...“
Dr. Adenauer sagði eitt sinn,
á sinn alþýðlega og skemmti-
lega hátt, hálft í hvoru í gamni
og hálft í hvoru í alvöru:
— Ég veit svo sem til hvers
dr. Schröder langar — að setj-
ast í sæti mitt.
Hver veit.
Og — hver veit? Dr. Schröd-
b 1 ; *
,,,,
*
er er framsækinn og stefnufast-
ur maður, svo sem fyrr var að
vikið. Sú saga er sögð, að er
Schröder var á barns- eða ungl-
ingsaldri, hafi skólaumsjónar-
maður spurt hann hvað hann
ætlaði sér að verða, og svaraði
Schröder án umhugsunar: Ráð-
herra.
Skjót upphefð.
Hann náði þessu marki til-
tölulega snemma. Hann var að
eins 43 ára, þegar hann var
skipaður innanríkisráðherra. Þá
var hann yngsti ráðherrann í
stjórn Adenauers, og vegna
þess, að hann var yngstur ráð-
herranna kann hann að hafa
sætt óvægnari gagnrýni en ef
hann hefði orðið ráðherra eldri.
Það var alltaf hægt að beita
því vopni, að hann væri ungur
og skorti reynslu.
En hvað sem því líður, hvort
hann sætti réttmætri gagnrýni
eða ekki, er hann var innanrík-
isráðherra, er ekki að efa að
hann stæltist í baráttunni vegna
gagnrýninnar, og kom út henni
reifur og með óbilaðan kjark og
vei undir það búinn að taka við
utanríkisembætti Vestur-Þýzka-
lands, sem stöðu þess vegna og
hversu ástatt er í heiminum
þarf að vera í höndum manns,
sem er búinn stjórnmálahygg-
indum, er sjálfstæður í lund og
Vefnufastur.
HÉÉ fÉiÉL
. ■ ■ . :.:••['• :••:h:.*
-
■• ■■.:...■ síwÉSÉí
llll
1 i'N ..1 , M
r
f
,
i
f
/
!
—T„
'
Gerhard Schröder.