Vísir - 17.10.1962, Page 3

VlSIR . Miövikudagur 17. október 1962.

«1 ippil
Heimur barns
og dýra
Að hausti kveðjast sumar-
Iangir vinir með söknuði. í
nokkra mánuði hefur bæjar-
barnið kynnzt ævintýraheimi
náttúrunnar og dýranna. Það
þekkir nú mýkt flipans á hest-
inum, fótafimi lambsins, mak-
indalegt baul kúnna sem rífa
upp grasið með stórri tungunni
með einkennilegu hvisshljóði.
Það þekkir vináttu hundsins,
malið í kettinum sem sleikir sig
allan í bak og fyrir þar sem
sólargeislinn er heitastur og
umfram allt þekkir það ærsli
kálfsins, þessa kostulega fyrir-
bæris í heimi dýranna sem
ekki þekkir enn takmörk sín
og heldur að sér sé ætlað að
hlaupa um eins og hestur.
Bamið þekkir leyndardóminn
um döggina, grámózku regns-
ins f hlíðinni og dægurlag þess-
arar veraldar Ieikur Iækurinn á
sjálfan sig, glaðklakkalegur
eins og ljósbrot á daggardropa.
En lengra í fjarska, handan við
ásinn flytur fossinn hina alvar-
legri tónlist með alvarleik þess
sem aldrei lætur bugast. Og
bamið verður hluti af þessari
tilveru unz haustþokan sezt að
í lægðunum á kvöldin og
nóttin nær aftur dimmu sinni.
Þá gengur barnið út að kveðja.
Það talar við hcstinn og tekur
í halann á kálfinum en enginn
veit hvort hryggara er, barn
eða dýr. Ef til vill bíða endur-
fundirnir handan vetrarins, ef
til vill Iiggja líka aðrar leiðir
saman. En minningin lifir og
stendur bæði ofar vetri og tíma.
■